Handelingen 24
1 En vijf dagen daarna kwam de hogepriester Ananias af met de ouderlingen, en een zekeren voorspraak, genaamd Tertullus, dewelke verschenen voor den stadhouder tegen Paulus.
ਪਞ੍ਚਭ੍ਯੋ ਦਿਨੇਭ੍ਯਃ ਪਰੰ ਹਨਾਨੀਯਨਾਮਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ(ਅ)ਧਿਪਤੇਃ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਨਿਵੇਦਯਿਤੁੰ ਤਰ੍ਤੁੱਲਨਾਮਾਨੰ ਕਞ੍ਚਨ ਵਕ੍ਤਾਰੰ ਪ੍ਰਾਚੀਨਜਨਾਂਸ਼੍ਚ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍|
2 En als hij geroepen was, begon Tertullus hem te beschuldigen, zeggende: Dat wij grote vrede door u bekomen, en dat vele loffelijke diensten dezen volke geschieden door uw voorzichtigheid,
ਤਤਃ ਪੌਲੇ ਸਮਾਨੀਤੇ ਸਤਿ ਤਰ੍ਤੁੱਲਸ੍ਤਸ੍ਯਾਪਵਾਦਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ ਹੇ ਮਹਾਮਹਿਮਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ ਭਵਤੋ ਵਯਮ੍ ਅਤਿਨਿਰ੍ੱਵਿਘ੍ਨੰ ਕਾਲੰ ਯਾਪਯਾਮੋ ਭਵਤਃ ਪਰਿਣਾਮਦਰ੍ਸ਼ਿਤਯਾ ਏਤੱਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਬਹੂਨਿ ਮਙ੍ਗਲਾਨਿ ਘਟਿਤਾਨਿ,
3 machtigste Felix, nemen wij ganselijk en overal met alle dankbaarheid aan.
ਇਤਿ ਹੇਤੋ ਰ੍ਵਯਮਤਿਕ੍ਰੁʼਤਜ੍ਞਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਭਵਤੋ ਗੁਣਾਨ੍ ਗਾਯਮਃ|
4 Maar opdat ik u niet lang ophoude, ik bid u, dat gij ons, naar uw bescheidenheid, kortelijk hoort.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਬਹੁਭਿਃ ਕਥਾਭਿ ਰ੍ਭਵਨ੍ਤੰ ਯੇਨ ਨ ਵਿਰਞ੍ਜਯਾਮਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਨਯੇ ਭਵਾਨ੍ ਬਨੁਕਮ੍ਪ੍ਯ ਮਦਲ੍ਪਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤੁ|
5 Want wij hebben dezen man bevonden te zijn een pest, en een, die oproer verwekt onder al de Joden, door de ganse wereld, en een oppersten voorstander van de sekte der Nazarenen.
ਏਸ਼਼ ਮਹਾਮਾਰੀਸ੍ਵਰੂਪੋ ਨਾਸਰਤੀਯਮਤਗ੍ਰਾਹਿਸੰਘਾਤਸ੍ਯ ਮੁਖ੍ਯੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਦ੍ਰੋਹਾਚਰਣਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਜਨਯਤੀਤ੍ਯਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ|
6 Die ook gepoogd heeft den tempel te ontheiligen, welken wij ook gegrepen hebben, en naar onze wet hebben willen oordelen.
ਸ ਮਨ੍ਦਿਰਮਪਿ ਅਸ਼ੁਚਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍; ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯਮ੍ ਏਨੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਵਿਚਾਰਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਵਰ੍ੱਤਾਮਹਿ;
7 Maar Lysias, de overste, daarover komende, heeft hem met groot geweld uit onze handen weggebracht;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੁਸ਼਼ਿਯਃ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿਰਾਗਤ੍ਯ ਬਲਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕਰੇਭ੍ਯ ਏਨੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ
8 Gebiedende zijn beschuldigers tot u te komen; van dewelken gij zelf, hem onderzocht hebbende, zult kunnen verstaan al hetgeen, waarvan wij hem beschuldigen.
ਏਤਸ੍ਯਾਪਵਾਦਕਾਨ੍ ਭਵਤਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍| ਵਯੰ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਮਪਵਾਦਾਮੋ ਭਵਤਾ ਪਦਪਵਾਦਕਥਾਯਾਂ ਵਿਚਾਰਿਤਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਵੇਦਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
9 En ook de Joden stemden het toe, zeggende, dat deze dingen alzo waren.
ਤਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਅਪਿ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤ ਏਸ਼਼ਾ ਕਥਾ ਪ੍ਰਮਾਣਮ੍|
10 Maar Paulus, als hem de stadhouder gewenkt had, dat hij zou spreken, antwoordde: Dewijl ik weet, dat gij nu vele jaren over dit volk rechter zijt geweest, zo verantwoord ik mijzelven met des te beteren moed.
ਅਧਿਪਤੌ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਪੌਲੰ ਪ੍ਰਤੀਙ੍ਗਿਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤਿ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਭਵਾਨ੍ ਬਹੂਨ੍ ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਯਾਵਦ੍ ਏਤੱਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸ਼ਾਸਨੰ ਕਰੋਤੀਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੋਭੋ(ਅ)ਭਵਮ੍|
11 Alzo gij kunt weten, dat het niet meer dan twaalf dagen zijn, van dat ik ben opgekomen om te aanbidden te Jeruzalem;
ਅਦ੍ਯ ਕੇਵਲੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਦਿਨਾਨਿ ਯਾਤਾਨਿ, ਅਹਮ੍ ਆਰਾਧਨਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੰ ਗਤਵਾਨ੍ ਏਸ਼਼ਾ ਕਥਾ ਭਵਤਾ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ;
12 En zij hebben mij noch in den tempel gevonden tot iemand sprekende, of enige samenrotting des volks makende, noch in de synagogen, noch in de stad;
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਭੇ ਮਾਂ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਕੇਨਾਪਿ ਸਹ ਵਿਤਣ੍ਡਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੰ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਭਜਨਭਵਨੇ ਨਗਰੇ ਵਾ ਲੋਕਾਨ੍ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਜਨਯਨ੍ਤੁੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ|
13 En zij kunnen niet bewijzen, waarvan zij mij nu beschuldigen.
ਇਦਾਨੀਂ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਾਮ੍ ਅਪਵਦਨ੍ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ|
14 Maar dit beken ik u, dat ik naar dien weg, welken zij sekte noemen, den God der vaderen alzo diene, gelovende alles, wat in de wet en in de profeten geschreven is;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਚ ਯਾ ਯਾ ਕਥਾ ਲਿਖਿਤਾਸ੍ਤੇ ਤਾਸੁ ਸਰ੍ੱਵਾਸੁ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਯਨ੍ਮਤਮ੍ ਇਮੇ ਵਿਧਰ੍ੰਮੰ ਜਾਨਨ੍ਤਿ ਤਨ੍ਮਤਾਨੁਸਾਰੇਣਾਹੰ ਨਿਜਪਿਤ੍ਰੁʼਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਆਰਾਧਯਾਮੀਤ੍ਯਹੰ ਭਵਤਃ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਙ੍ਗੀਕਰੋਮਿ|
15 Hebbende hoop op God, welke dezen ook zelf verwachten, dat er een opstanding der doden wezen zal, beiden der rechtvaardigen en der onrechtvaardigen.
ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਣਾਮ੍ ਅਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਣਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰਮੀਤਲੋਕਾਨਾਮੇਵੋੱਥਾਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਕਥਾਮਿਮੇ ਸ੍ਵੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਥਾਹਮਪਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕਰੋਮਿ;
16 En hierin oefen ik mijzelven, om altijd een onergerlijk geweten te hebben bij God en de mensen.
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਾਨਵਾਨਾਞ੍ਚ ਸਮੀਪੇ ਯਥਾ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੋ ਭਵਾਮਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸਤਤੰ ਯਤ੍ਨਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਿ|
17 Doch na vele jaren ben ik gekomen om aalmoezen te doen aan mijn volk, en offeranden.
ਬਹੁਸ਼਼ੁ ਵਤ੍ਸਰੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਦਾਨੀਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਨੈਵੇਦ੍ਯਾਨਿ ਚ ਸਮਾਦਾਯ ਪੁਨਰਾਗਮਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
18 Waarover mij gevonden hebben, geheiligd zijnde, in den tempel, niet met volk, noch met beroerte, enige Joden uit Azie;
ਤਤੋਹੰ ਸ਼ੁਚਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਾਗਮੰ ਕਲਹੰ ਵਾ ਨ ਕਾਰਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾਪ੍ਯਾਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੀਯਾਃ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਯਿਹੁਦੀਯਲੋਕਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਮਾਂ ਧ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
19 Welke behoorden hier voor u tegenwoordig te zijn, en mij te beschuldigen, indien zij iets hadden tegen mij.
ਮਮੋਪਰਿ ਯਦਿ ਕਾਚਿਦਪਵਾਦਕਥਾਸ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਤਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦਾਨਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍|
20 Of dat dezen zelf zeggen of zij enig onrecht in mij gevonden hebben, als ik voor den raad stond;
ਨੋਚੇਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੇ ਮਹਾਸਭਾਸ੍ਥਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸੰਨਿਧੌ ਮਮ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਤ੍ਵਸਮਯੇ, ਅਹਮਦ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਮੁੱਥਾਨੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਵਿਚਾਰਿਤੋਸ੍ਮਿ,
21 Dan van dit enig woord, hetwelk ik riep, staande onder hen: Over de opstanding der doden word ik heden van ulieden geoordeeld!
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠੰਨਹੰ ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਮੁੱਚੈਃ ਸ੍ਵਰੇਣ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਦਨ੍ਯੋ ਮਮ ਕੋਪਿ ਦੋਸ਼਼ੋ(ਅ)ਲਭ੍ਯਤ ਨ ਵੇਤਿ ਵਰਮ੍ ਏਤੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤਲੋਕਾ ਵਦਨ੍ਤੁ|
22 Toen nu Felix dit gehoord had, stelde hij hen uit, zeggende: Als ik nader wetenschap van dezen weg zal hebben, wanneer Lysias, de overste, zal afgekomen zijn, zo zal ik volle kennis nemen van uw zaken.
ਤਦਾ ਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮਤਸ੍ਯ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਵਿਜ੍ਞਾਤੁੰ ਵਿਚਾਰੰ ਸ੍ਥਗਿਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਲੁਸ਼਼ਿਯੇ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤੌ ਸਮਾਯਾਤੇ ਸਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਚਾਰਮ੍ ਅਹੰ ਨਿਸ਼਼੍ਪਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
23 En hij beval den hoofdman over honderd, dat Paulus zou bewaard worden, en verlichting hebben, en dat hij niemand van de zijnen zou beletten hem te dienen, of tot hem te komen.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬਨ੍ਧਨੰ ਵਿਨਾ ਪੌਲੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਸੇਵਨਾਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕਰਣਾਯ ਵਾ ਤਦੀਯਾਤ੍ਮੀਯਬਨ੍ਧੁਜਨਾਨ੍ ਨ ਵਾਰਯਿਤੁਞ੍ਚ ਸ਼ਮਸੇਨਾਪਤਿਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
24 En na sommige dagen, Felix, daar gekomen zijnde met Drusilla, zijn vrouw, die een Jodin was, ontbood Paulus, en hoorde hem van het geloof in Christus.
ਅਲ੍ਪਦਿਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਦ੍ਰੁਸ਼਼ਿੱਲਾਨਾਮ੍ਨਾ ਯਿਹੂਦੀਯਯਾ ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਯਾ ਸਹਾਗਤ੍ਯ ਪੌਲਮਾਹੂਯ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੌਸ਼਼ੀਤ੍|
25 En als hij handelde van rechtvaardigheid, en matigheid, en van het toekomende oordeel, Felix, zeer bevreesd geworden zijnde, antwoordde: Voor ditmaal ga heen; en als ik gelegenen tijd zal hebben bekomen, zo zal ik u tot mij roepen.
ਪੌਲੇਨ ਨ੍ਯਾਯਸ੍ਯ ਪਰਿਮਿਤਭੋਗਸ੍ਯ ਚਰਮਵਿਚਾਰਸ੍ਯ ਚ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ਃ ਕਮ੍ਪਮਾਨਃ ਸਨ੍ ਵ੍ਯਾਹਰਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਯਾਹਿ, ਅਹਮ੍ ਅਵਕਾਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤ੍ਵਾਮ੍ ਆਹੂਸ੍ਯਾਮਿ|
26 En tegelijk ook hopende, dat hem van Paulus geld gegeven zou worden, opdat hij hem losliet; waarom hij hem ook dikwijls ontbood, en sprak met hem.
ਮੁਕ੍ਤਿਪ੍ਰਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥੰ ਪੌਲੇਨ ਮਹ੍ਯੰ ਮੁਦ੍ਰਾਦਾਸ੍ਯਨ੍ਤੇ ਇਤਿ ਪਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ ਪੁਨਃ ਪੁਨਸ੍ਤਮਾਹੂਯ ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਕਥੋਪਕਥਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
27 Maar als twee jaren vervuld waren, kreeg Felix Porcius Festus in zijn plaats; en Felix, willende den Joden gunst bewijzen, liet Paulus gevangen.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਤ੍ਸਰਦ੍ਵਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਪਰ੍ਕਿਯਫੀਸ਼਼੍ਟ ਫਾਲਿਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਪਦੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਸਤਿ ਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਚਿਕੀਰ੍ਸ਼਼ਨ੍ ਪੌਲੰ ਬੱਧੰ ਸੰਸ੍ਥਾਪ੍ਯ ਗਤਵਾਨ੍|
