Handelingen 24
1 En vijf dagen daarna kwam de hogepriester Ananias af met de ouderlingen, en een zekeren voorspraak, genaamd Tertullus, dewelke verschenen voor den stadhouder tegen Paulus.
Sûn rangnga suole Ochai Inlaltak Ananias hah upangei senkhat le balamtheipu a riming Tertullas ngei le Ceasarea khuoa an sea. Felix makunga an vânlanga male Paul an nônna roi hah an va rila.
2 En als hij geroepen was, begon Tertullus hem te beschuldigen, zeggende: Dat wij grote vrede door u bekomen, en dat vele loffelijke diensten dezen volke geschieden door uw voorzichtigheid,
Hanchu Paul hah an koi lûta, male Tertullus'n hi anghin an nônna roi a hong misîr phuta: “Nasa sabak na! No roijêk theina jârin inngêi takin zora sôtak kin om ngâi sik le kin ram sana rang sinsiem anângngei murdi khom nangman mi ni thop sikin.
3 machtigste Felix, nemen wij ganselijk en overal met alle dankbaarheid aan.
Kho zora khoma, kho muna khom râisântakin kin om ngâi.
4 Maar opdat ik u niet lang ophoude, ik bid u, dat gij ons, naar uw bescheidenheid, kortelijk hoort.
No zora minchâi ok rang hi jôt mu ung han khom nu nunhoina sikin ko chong bongkik hi mi lei rangâi pe rangin nang ko hong ngên.
5 Want wij hebben dezen man bevonden te zijn een pest, en een, die oproer verwekt onder al de Joden, door de ganse wereld, en een oppersten voorstander van de sekte der Nazarenen.
Ma miriem hin asân mi min jêla; muntina Judangei lâia injêlnangei a musuok phuta Nazareth pâla ruoipu inkhat ani ti kin riet.
6 Die ook gepoogd heeft den tempel te ontheiligen, welken wij ook gegrepen hebben, en naar onze wet hebben willen oordelen.
Pathien Biekin min nim rangin a tho ngâi sikin kin lei sûr ania, kin balam angin a roi hih jêk kin nuoma.
7 Maar Lysias, de overste, daarover komende, heeft hem met groot geweld uit onze handen weggebracht;
Hannisenla, râlmi ulientak Lysias a honga, male rangrât rengin kin kôm renga a tuonga.
8 Gebiedende zijn beschuldigers tot u te komen; van dewelken gij zelf, hem onderzocht hebbende, zult kunnen verstaan al hetgeen, waarvan wij hem beschuldigen.
Ama nônpungei khom na makunga inlang rangin chong a pêk sa, nangma reng khomin rekel inla, kin nônna bi ngei hi ama renga khom hin riet thei ni tih,” a tia.
9 En ook de Joden stemden het toe, zeggende, dat deze dingen alzo waren.
Judangei khomin an nônna an lei thopa ma ngei murdi hah adik kêng an lei tia.
10 Maar Paulus, als hem de stadhouder gewenkt had, dat hij zou spreken, antwoordde: Dewijl ik weet, dat gij nu vele jaren over dit volk rechter zijt geweest, zo verantwoord ik mijzelven met des te beteren moed.
Masuole chu râiôt'n Paul hah chong rangin kut jâpin a kôia, Paul'n, “Kum tamtak hi jât nget chunga roijêkpu ne lei ni ti ki riet sikin asân ka râiasâna, râisântakin na makunga hin ki dikna thurchi ki misîr rang ani, a tia.
11 Alzo gij kunt weten, dat het niet meer dan twaalf dagen zijn, van dat ik ben opgekomen om te aanbidden te Jeruzalem;
Jerusalema Pathien biek rangin ko hong se ni renga hi sûn sômleinik pên lani nonih ti nangma rengin riet thei ni tih.
12 En zij hebben mij noch in den tempel gevonden tot iemand sprekende, of enige samenrotting des volks makende, noch in de synagogen, noch in de stad;
Pathien Biekina tute kên khal puina omak, Synagogngeia le khopuiliena, kho mun khoma, Mipuingei saloi tho ranga ki misietna Judangei mu mak ngei.
13 En zij kunnen niet bewijzen, waarvan zij mij nu beschuldigen.
Atûna no kôma min juong nônna hi khom inthâr takin misîr thei no ni ngei.
14 Maar dit beken ik u, dat ik naar dien weg, welken zij sekte noemen, den God der vaderen alzo diene, gelovende alles, wat in de wet en in de profeten geschreven is;
Nikhomrese hi chong hih no kôm muphuong ki tih: Anni ngeiin minchuna dikloi an lei ti ngâi lam dang tieng ei richibulngei Pathien ke lei jûia, hannirese Moses Balama lênziek le dêipungei lekhabungei murdi chu ke lei iem ani.
15 Hebbende hoop op God, welke dezen ook zelf verwachten, dat er een opstanding der doden wezen zal, beiden der rechtvaardigen en der onrechtvaardigen.
Keima khom anni ngei angin Pathiena sabeina ko dôn, mi murdi ngei, midik le dikloi, thina renga inthoinôkna ngeia.
16 En hierin oefen ik mijzelven, om altijd een onergerlijk geweten te hebben bij God en de mensen.
Masikin Pathien le miriem makunga hin sielesarietna diktak hih kho zora khom dôn tit rang hih ke lei nuom tak ani.
17 Doch na vele jaren ben ik gekomen om aalmoezen te doen aan mijn volk, en offeranden.
“Kum tamtak Jerusalem ka mâk suo nûkin, ka jât mingei rang sum le inbôlnangei pêk rangin ke sea.
18 Waarover mij gevonden hebben, geheiligd zijnde, in den tempel, niet met volk, noch met beroerte, enige Joden uit Azie;
Ma zora han inthiengna ko dôn suole Biekina min mua, ma zora han mipuingei khom ommak ngeia ite rahang a rât khom om mak.
19 Welke behoorden hier voor u tegenwoordig te zijn, en mij te beschuldigen, indien zij iets hadden tegen mij.
Hannirese, Asia rama Judangei senkhatngei mahan an oma; anni ngei han min nônna thurchi hin imo misîr rang an dônin chu, no kôm hin juong misîr rese ngei.
20 Of dat dezen zelf zeggen of zij enig onrecht in mij gevonden hebben, als ik voor den raad stond;
Nônchu ma muna mingei hin roijêkpungei makunga kên ding zora han imo ki minchâina an man misîr rese ngei.
21 Dan van dit enig woord, hetwelk ik riep, staande onder hen: Over de opstanding der doden word ik heden van ulieden geoordeeld!
Hi neinun inkhat an makunga kên ding lâia ki ti telloiin chu: ‘Mithi inthoinôkna aom tiin iemna ko dôn ti hi aviensûn ten hin hi angtaka dûktonga ko omna chu ani.’” a tia.
22 Toen nu Felix dit gehoord had, stelde hij hen uit, zeggende: Als ik nader wetenschap van dezen weg zal hebben, wanneer Lysias, de overste, zal afgekomen zijn, zo zal ik volle kennis nemen van uw zaken.
Hanchu Felix hah, ma roi hah asadima lei min riet ani sikin, roijêkna hah a minngama, “Râlmi ulientak Lysias a juong tung tena nin roi hi la jêk rong,” a ti pe ngeia.
23 En hij beval den hoofdman over honderd, dat Paulus zou bewaard worden, en verlichting hebben, en dat hij niemand van de zijnen zou beletten hem te dienen, of tot hem te komen.
Hanchu Paul a rungpu ulientak kôm han asadima enkôl rangin chong a pêka, aniatachu alekti mojôk rangin le a malngei anângngei pêk thei rangin phalna a pêka.
24 En na sommige dagen, Felix, daar gekomen zijnde met Drusilla, zijn vrouw, die een Jodin was, ontbood Paulus, en hoorde hem van het geloof in Christus.
Sûn idôr mini suole Felix le a lômnu Drusilla, Juda nupang leh an honga. Paul hah an kôia Jisua Khrista taksônna roia an chonga, a thurchi hah an rangâia.
25 En als hij handelde van rechtvaardigheid, en matigheid, en van het toekomende oordeel, Felix, zeer bevreesd geworden zijnde, antwoordde: Voor ditmaal ga heen; en als ik gelegenen tijd zal hebben bekomen, zo zal ik u tot mij roepen.
Paul'n dikna ngei, indînna, male roijêk nikhuo ahong tung rang ngei, a misîr pea anînchu Felix han asân a chia, “Atûn chu ne se thei zoi. Zora ka man tika nang koi nôk ki tih,” a tipea.
26 En tegelijk ook hopende, dat hem van Paulus geld gegeven zou worden, opdat hij hem losliet; waarom hij hem ook dikwijls ontbood, en sprak met hem.
Ma zoratak han Paul'n sum mi pêk duoi mo ti sabeina a dôna; masika han a kôia a chongpui bang ngâi ani.
27 Maar als twee jaren vervuld waren, kreeg Felix Porcius Festus in zijn plaats; en Felix, willende den Joden gunst bewijzen, liet Paulus gevangen.
Kum inik dôr a vunsuo lechu, Porcius Festus, Felix hah râiôt'n a thûl zoia. Felix han Judangei modômna man rang a nuom sikin Paul ha intâng ina a mâk chiena.
