Handelingen 24
1 En vijf dagen daarna kwam de hogepriester Ananias af met de ouderlingen, en een zekeren voorspraak, genaamd Tertullus, dewelke verschenen voor den stadhouder tegen Paulus.
SO after five days Ananias the high-priest went down with the elders, and a certain rhetorician, Tertullus, who made their appearance before the governor against Paul.
2 En als hij geroepen was, begon Tertullus hem te beschuldigen, zeggende: Dat wij grote vrede door u bekomen, en dat vele loffelijke diensten dezen volke geschieden door uw voorzichtigheid,
And he being summoned, Tertullus began to accuse him, saying, Since by thee we enjoy so much peace, and such noble acts are happily performed for this nation by thy provident administration,
3 machtigste Felix, nemen wij ganselijk en overal met alle dankbaarheid aan.
always and in all places we acknowledge it, most excellent Felix, with all gratitude.
4 Maar opdat ik u niet lang ophoude, ik bid u, dat gij ons, naar uw bescheidenheid, kortelijk hoort.
Now that I may not be unnecessarily tedious to thee, I entreat thee to hear us briefly with thy wonted candour.
5 Want wij hebben dezen man bevonden te zijn een pest, en een, die oproer verwekt onder al de Joden, door de ganse wereld, en een oppersten voorstander van de sekte der Nazarenen.
For we found this fellow a pest to society, and exciting sedition among all the Jews throughout the whole world, and a ringleader of the sect of the Nazareans:
6 Die ook gepoogd heeft den tempel te ontheiligen, welken wij ook gegrepen hebben, en naar onze wet hebben willen oordelen.
who even attempted to profane the temple: we seized him therefore, and intended to judge him according to our own law.
7 Maar Lysias, de overste, daarover komende, heeft hem met groot geweld uit onze handen weggebracht;
But Lysias the tribune came, and with great violence took him out of our hands,
8 Gebiedende zijn beschuldigers tot u te komen; van dewelken gij zelf, hem onderzocht hebbende, zult kunnen verstaan al hetgeen, waarvan wij hem beschuldigen.
commanding his accusers to appear before thee: whereby thou mayest thyself be able after examination to know the certainty of those things whereof we accuse him.
9 En ook de Joden stemden het toe, zeggende, dat deze dingen alzo waren.
Then the Jews also joined in affirming, that these things were so.
10 Maar Paulus, als hem de stadhouder gewenkt had, dat hij zou spreken, antwoordde: Dewijl ik weet, dat gij nu vele jaren over dit volk rechter zijt geweest, zo verantwoord ik mijzelven met des te beteren moed.
But Paul (the governor having made him a sign to speak) replied, Knowing that for so many years thou hast been the judge of this nation, I with the more confidence offer my defence respecting the matters which concern me:
11 Alzo gij kunt weten, dat het niet meer dan twaalf dagen zijn, van dat ik ben opgekomen om te aanbidden te Jeruzalem;
as thou mayest be ascertained, that it is not more than twelve days ago since I went up to worship in Jerusalem.
12 En zij hebben mij noch in den tempel gevonden tot iemand sprekende, of enige samenrotting des volks makende, noch in de synagogen, noch in de stad;
And neither in the temple found they me disputing with any man, nor raising any sedition among the people, neither in the synagogues, nor in the city:
13 En zij kunnen niet bewijzen, waarvan zij mij nu beschuldigen.
neither can they produce any proof of the facts of which they accuse me.
14 Maar dit beken ik u, dat ik naar dien weg, welken zij sekte noemen, den God der vaderen alzo diene, gelovende alles, wat in de wet en in de profeten geschreven is;
But this I confess to thee, that after the way which they call a sect, so worship I the God of our ancestors, believing all things that are written in the law, and in the prophets:
15 Hebbende hoop op God, welke dezen ook zelf verwachten, dat er een opstanding der doden wezen zal, beiden der rechtvaardigen en der onrechtvaardigen.
and having hope in God, the same which they also profess to look for, that there shall be a resurrection of the dead, both of the just and of the unjust.
16 En hierin oefen ik mijzelven, om altijd een onergerlijk geweten te hebben bij God en de mensen.
For this cause indeed I exert my utmost care to keep my conscience ever unoffending towards God and towards man.
17 Doch na vele jaren ben ik gekomen om aalmoezen te doen aan mijn volk, en offeranden.
Now after many years absence I was returned bringing alms to my countrymen, and oblations to the temple.
18 Waarover mij gevonden hebben, geheiligd zijnde, in den tempel, niet met volk, noch met beroerte, enige Joden uit Azie;
In the discharge of which offices certain Jews of Asia found me purified in the temple, neither with a multitude, nor with any tumult.
19 Welke behoorden hier voor u tegenwoordig te zijn, en mij te beschuldigen, indien zij iets hadden tegen mij.
Who ought to have appeared before thee, and prefer their accusation, if they had any thing against me.
20 Of dat dezen zelf zeggen of zij enig onrecht in mij gevonden hebben, als ik voor den raad stond;
Or let the persons themselves here present say, if they found any thing criminal in me, when I stood before the sanhedrim,
21 Dan van dit enig woord, hetwelk ik riep, staande onder hen: Over de opstanding der doden word ik heden van ulieden geoordeeld!
except for this one sentence, which I uttered aloud when I was standing among them, For the resurrection of the dead am I this day judged by you.
22 Toen nu Felix dit gehoord had, stelde hij hen uit, zeggende: Als ik nader wetenschap van dezen weg zal hebben, wanneer Lysias, de overste, zal afgekomen zijn, zo zal ik volle kennis nemen van uw zaken.
When Felix then heard these things he put them off, (for he knew very exactly all that related to that way, ) saying, When Lysias the tribune is come down, I will inquire thoroughly into the matters between you.
23 En hij beval den hoofdman over honderd, dat Paulus zou bewaard worden, en verlichting hebben, en dat hij niemand van de zijnen zou beletten hem te dienen, of tot hem te komen.
And he commanded the centurion that Paul should be safe kept, yet have no close confinement, and not to hinder any of his friends from supplying his wants, or visiting him.
24 En na sommige dagen, Felix, daar gekomen zijnde met Drusilla, zijn vrouw, die een Jodin was, ontbood Paulus, en hoorde hem van het geloof in Christus.
Now after some days, Felix returning with Drusilla his wife, who was a Jewess, sent for Paul, and heard him concerning the faith in Christ.
25 En als hij handelde van rechtvaardigheid, en matigheid, en van het toekomende oordeel, Felix, zeer bevreesd geworden zijnde, antwoordde: Voor ditmaal ga heen; en als ik gelegenen tijd zal hebben bekomen, zo zal ik u tot mij roepen.
And as he discoursed of righteousness, and temperance, and the judgment which is ready to be revealed, Felix being greatly terrified, replied, Go, for the present, I will some time hence take another opportunity of calling for thee.
26 En tegelijk ook hopende, dat hem van Paulus geld gegeven zou worden, opdat hij hem losliet; waarom hij hem ook dikwijls ontbood, en sprak met hem.
Indeed he had also entertained hope that money would be given him by Paul, in order to release him: wherefore he sent for him the oftener, and conversed with him.
27 Maar als twee jaren vervuld waren, kreeg Felix Porcius Festus in zijn plaats; en Felix, willende den Joden gunst bewijzen, liet Paulus gevangen.
But when two years were ended, Felix had Portius Festus appointed for his successor: and willing to curry favour with the Jews, Felix left Paul in chains.
