Handelingen 23

1 En Paulus, de ogen op den raad houdende, zeide: Mannen broeders! ik heb met alle goed geweten voor God gewandeld tot op dezen dag.

سَبھاسَدْلوکانْ پْرَتِ پَولونَنْیَدرِشْٹْیا پَشْیَنْ اَکَتھَیَتْ، ہے بھْراترِگَنا اَدْیَ یاوَتْ سَرَلینَ سَرْوّانْتَحکَرَنینیشْوَرَسْیَ ساکْشادْ آچَرامِ۔

2 Maar de hogepriester Ananias beval dengenen, die bij hem stonden, dat zij hem op den mond zouden slaan.

اَنینَ ہَنانِییَناما مَہایاجَکَسْتَں کَپولے چَپیٹیناہَنْتُں سَمِیپَسْتھَلوکانْ آدِشْٹَوانْ۔

3 Toen zeide Paulus tot hem: God zal u slaan, gij gewitte wand! Zit gij ook om mij te oordelen naar de wet, en beveelt gij, tegen de wet, dat men mij zal slaan?

تَدا پَولَسْتَمَوَدَتْ، ہے بَہِشْپَرِشْکرِتَ، اِیشْوَرَسْتْواں پْرَہَرْتُّمْ اُدْیَتوسْتِ، یَتو وْیَوَسْتھانُسارینَ وِچارَیِتُمْ اُپَوِشْیَ وْیَوَسْتھاں لَنْگھِتْوا ماں پْرَہَرْتُّمْ آجْناپَیَسِ۔

4 En die daarbij stonden, zeiden: Scheldt gij den hogepriester Gods?

تَتو نِکَٹَسْتھا لوکا اَکَتھَیَنْ، تْوَں کِمْ اِیشْوَرَسْیَ مَہایاجَکَں نِنْدَسِ؟

5 En Paulus zeide: Ik wist niet, broeders! dat het de hogepriester was; want er is geschreven: Den overste uws volks zult gij niet vloeken.

تَتَح پَولَح پْرَتِبھاشِتَوانْ ہے بھْراترِگَنَ مَہایاجَکَ ایشَ اِتِ نَ بُدّھَں مَیا تَدَنْیَچَّ سْوَلوکانامْ اَدھِپَتِں پْرَتِ دُرْوّاکْیَں ما کَتھَیَ، ایتادرِشِی لِپِرَسْتِ۔

6 En Paulus wetende dat het ene deel was van de Sadduceen, en het andere van de Farizeen, riep in den raad: Mannen broeders, ik ben een Farizeer, eens Farizeers zoon; ik word over de hoop en opstanding der doden geoordeeld.

اَنَنْتَرَں پَولَسْتیشامْ اَرْدّھَں سِدُوکِلوکا اَرْدّھَں پھِرُوشِلوکا اِتِ درِشْٹْوا پْروچَّیح سَبھاسْتھَلوکانْ اَوَدَتْ ہے بھْراترِگَنَ اَہَں پھِرُوشِمَتاوَلَمْبِی پھِرُوشِنَح سَتْنانَشْچَ، مرِتَلوکانامْ اُتّھانے پْرَتْیاشاکَرَنادْ اَہَمَپَوادِتوسْمِ۔

7 En als hij dit gesproken had, ontstond er tweedracht tussen de Farizeen en de Sadduceen, en de menigte werd verdeeld.

اِتِ کَتھایاں کَتھِتایاں پھِرُوشِسِدُوکِنوح پَرَسْپَرَں بھِنَّواکْیَتْواتْ سَبھایا مَدھْیے دْوَو سَںگھَو جاتَو۔

8 Want de Sadduceen zeggen, dat er geen opstanding is, noch engel, noch geest, maar de Farizeen belijden het beide.

یَتَح سِدُوکِلوکا اُتّھانَں سْوَرْگِییَدُوتا آتْمانَشْچَ سَرْوّیشامْ ایتیشاں کَمَپِ نَ مَنْیَنْتے، کِنْتُ پھِرُوشِنَح سَرْوَّمْ اَنْگِیکُرْوَّنْتِ۔

9 En er geschiedde een groot geroep; en de Schriftgeleerden van de zijde der Farizeen stonden op, en streden, zeggende: Wij vinden geen kwaad in dezen mens; en indien een geest tot hem gesproken heeft, of een engel, laat ons tegen God niet strijden.

تَتَح پَرَسْپَرَمْ اَتِشَیَکولاہَلے سَمُپَسْتھِتے پھِرُوشِناں پَکْشِییاح سَبھاسْتھا اَدھْیاپَکاح پْرَتِپَکْشا اُتِّشْٹھَنْتو کَتھَیَنْ، ایتَسْیَ مانَوَسْیَ کَمَپِ دوشَں نَ پَشْیامَح؛ یَدِ کَشْچِدْ آتْما وا کَشْچِدْ دُوتَ اینَں پْرَتْیادِشَتْ تَرْہِ وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ پْراتِکُولْیینَ نَ یوتْسْیامَح۔

10 En als er grote tweedracht ontstaan was, de overste, vrezende, dat Paulus van hen verscheurd mocht worden, gebood, dat het krijgsvolk zou afkomen, en hem uit het midden van hen wegrukken, en in de legerplaats brengen.

تَسْمادْ اَتِیوَ بھِنَّواکْیَتْوے سَتِ تے پَولَں کھَنْڈَں کھَنْڈَں کَرِشْیَنْتِیتْیاشَنْکَیا سَہَسْرَسیناپَتِح سیناگَنَں تَتْسْتھانَں یاتُں سَبھاتو بَلاتْ پَولَں دھرِتْوا دُرْگَں نیتَنْچاجْناپَیَتْ۔

11 En den volgenden nacht stond de Heere bij hem, en zeide: Heb goeden moed, Paulus, want gelijk gij te Jeruzalem van Mij betuigd hebt alzo moet gij ook te Rome getuigen.

راتْرو پْرَبھُسْتَسْیَ سَمِیپے تِشْٹھَنْ کَتھِتَوانْ ہے پَولَ نِرْبھَیو بھَوَ یَتھا یِرُوشالَمْنَگَرے مَیِ ساکْشْیَں دَتَّوانْ تَتھا رومانَگَریپِ تْوَیا داتَوْیَمْ۔

12 En als het dag geworden was, maakten sommigen van de Joden een samenrotting, en vervloekten zichzelven, zeggende, dat zij noch eten noch drinken zouden, totdat zij Paulus zouden gedood hebben.

دِنے سَمُپَسْتھِتے سَتِ کِیَنْتو یِہُودِییَلوکا ایکَمَنْتْرَناح سَنْتَح پَولَں نَ ہَتْوا بھوجَنَپانے کَرِشْیامَ اِتِ شَپَتھینَ سْوانْ اَبَدھْنَنْ۔

13 En zij waren meer dan veertig, die dezen eed te zamen gedaan hadden;

چَتْوارِںشَجَّنیبھْیودھِکا لوکا اِتِ پَنَمْ اَکُرْوَّنْ۔

14 Dewelke gingen tot de overpriesters en de ouderlingen, en zeiden: Wij hebben ons zelven met vervloeking vervloekt, niets te zullen nuttigen, totdat wij Paulus zullen gedood hebben.

تے مَہایاجَکاناں پْراچِینَلوکانانْچَ سَمِیپَں گَتْوا کَتھَیَنْ، وَیَں پَولَں نَ ہَتْوا کِمَپِ نَ بھوکْشْیامَہے درِڈھینانینَ شَپَتھینَ بَدّھوا اَبھَوامَ۔

15 Gij dan nu, laat den overste weten met den raad, dat hij hem morgen tot u afbrenge, alsof gij nadere kennis zoudt nemen van zijn zaken; en wij zijn bereid hem om te brengen, eer hij bij u komt.

اَتَایوَ سامْپْرَتَں سَبھاسَدْلوکَیح سَہَ وَیَں تَسْمِنْ کَنْچِدْ وِشیشَوِچارَں کَرِشْیامَسْتَدَرْتھَں بھَوانْ شْوو سْماکَں سَمِیپَں تَمْ آنَیَتْوِتِ سَہَسْرَسیناپَتَیے نِویدَنَں کُرُتَ تینَ یُشْماکَں سَمِیپَں اُپَسْتھِتیح پُورْوَّں وَیَں تَں ہَنْتُ سَجِّشْیامَ۔

16 En als de zoon van Paulus' zuster deze lage gehoord had, kwam hij daar, en ging in de legerplaats, en boodschapte het Paulus.

تَدا پَولَسْیَ بھاگِنییَسْتیشامِتِ مَنْتْرَناں وِجْنایَ دُرْگَں گَتْوا تاں وارْتّاں پَولَمْ اُکْتَوانْ۔

17 En Paulus riep tot zich een van de hoofdmannen over honderd, en zeide: Leid dezen jongeling heen tot den overste; want hij heeft hem wat te boodschappen.

تَسْماتْ پَولَ ایکَں شَتَسیناپَتِمْ آہُویَ واکْیَمِدَمْ بھاشِتَوانْ سَہَسْرَسیناپَتیح سَمِیپےسْیَ یُوَمَنُشْیَسْیَ کِنْچِنِّویدَنَمْ آسْتے، تَسْماتْ تَتْسَوِدھَمْ اینَں نَیَ۔

18 Deze dan nam hem en bracht hem tot den overste, en zeide: Paulus, de gevangene, heeft mij tot zich geroepen, en begeerd, dat ik dezen jongeling tot u zou brengen, die u wat heeft te zeggen.

تَتَح سَ تَمادایَ سَہَسْرَسیناپَتیح سَمِیپَمْ اُپَسْتھایَ کَتھِتَوانْ، بھَوَتَح سَمِیپےسْیَ کِمَپِ نِویدَنَماسْتے تَسْماتْ بَنْدِح پَولو ماماہُویَ بھَوَتَح سَمِیپَمْ اینَمْ آنیتُں پْرارْتھِتَوانْ۔

19 De overste nu nam hem bij de hand, en bezijden gegaan zijnde, vraagde hij: Wat is het dat gij mij hebt te boodschappen?

تَدا سَہَسْرَسیناپَتِسْتَسْیَ ہَسْتَں دھرِتْوا نِرْجَنَسْتھانَں نِیتْوا پرِشْٹھَوانْ تَوَ کِں نِویدَنَں؟ تَتْ کَتھَیَ۔

20 En hij zeide: De Joden zijn overeengekomen, om van u te begeren, dat gij Paulus morgen in den raad zoudt afbrengen, alsof zij iets van hem nader zouden onderzoeken.

تَتَح سوکَتھَیَتْ، یِہُودِییَلاکاح پَولے کَمَپِ وِشیشَوِچارَں چھَلَں کرِتْوا تَں سَبھاں نیتُں بھَوَتَح سَمِیپے نِویدَیِتُں اَمَنْتْرَیَنْ۔

21 Doch geloof hen niet; want meer dan veertig mannen uit hen leggen hem lagen, welke zichzelven met een vervloeking verbonden hebben noch te eten noch te drinken, totdat zij hem zullen omgebracht hebben; en zij zijn nu gereed, verwachtende de toezegging van u.

کِنْتُ مَوَتا تَنَّ سْوِیکَرْتَّوْیَں یَتَسْتیشاں مَدھْییوَرْتِّنَشْچَتْوارِںشَجَّنیبھْیو دھِکَلوکا ایکَمَنْتْرَنا بھُوتْوا پَولَں نَ ہَتْوا بھوجَنَں پانَنْچَ نَ کَرِشْیامَ اِتِ شَپَتھینَ بَدّھاح سَنْتو گھاتَکا اِوَ سَجِّتا اِدانِیں کیوَلَں بھَوَتو نُمَتِمْ اَپیکْشَنْتے۔

22 De overste dan liet den jongeling gaan, hem gebiedende: Zeg niemand voort, dat gij mij zulks geopenbaard hebt.

یامِماں کَتھاں تْوَں نِویدِتَوانْ تاں کَسْمَیچِدَپِ ما کَتھَییتْیُکْتْوا سَہَسْرَسیناپَتِسْتَں یُوانَں وِسرِشْٹَوانْ۔

23 En zekere twee van de hoofdmannen over honderd tot zich geroepen hebbende, zeide hij: Maakt tweehonderd krijgsknechten gereed, opdat zij naar Cesarea trekken, en zeventig ruiters, en tweehonderd schutters, tegen de derde ure des nachts;

اَنَنْتَرَں سَہَسْرَسیناپَتِ رْدْوَو شَتَسیناپَتِی آہُوییدَمْ آدِشَتْ، یُواں راتْرَو پْرَہَرَیکاوَشِشْٹایاں سَتْیاں کَیسَرِیانَگَرَں یاتُں پَداتِسَینْیاناں دْوے شَتے گھوٹَکاروہِسَینْیاناں سَپْتَتِں شَکْتِدھارِسَینْیاناں دْوے شَتے چَ جَنانْ سَجِّتانْ کُرُتَں۔

24 En laat ze zadel beesten bestellen, opdat zij Paulus daarop zetten, en behouden overbrengen tot den stadhouder Felix.

پَولَمْ آروہَیِتُں پھِیلِکْشادھِپَتیح سَمِیپَں نِرْوِّگھْنَں نیتُنْچَ واہَنانِ سَمُپَسْتھاپَیَتَں۔

25 En hij schreef een brief, hebbende dezen inhoud:

اَپَرَں سَ پَتْرَں لِکھِتْوا دَتَّوانْ تَلِّکھِتَمیتَتْ،

26 Claudius Lysias aan den machtigsten stadhouder Felix groetenis.

مَہامَہِمَشْرِییُکْتَپھِیلِکْشادھِپَتَیے کْلَودِیَلُشِیَسْیَ نَمَسْکارَح۔

27 Alzo deze man van de Joden gegrepen was, en van hen omgebracht zou geworden zijn, ben ik daarover gekomen met het krijgsvolk, en heb hem hun ontnomen, bericht zijnde, dat hij een Romein is.

یِہُودِییَلوکاح پُورْوَّمْ اینَں مانَوَں دھرِتْوا سْوَہَسْتَے رْہَنْتُمْ اُدْیَتا ایتَسْمِنَّنْتَرے سَسَینْیوہَں تَتْروپَسْتھایَ ایشَ جَنو رومِییَ اِتِ وِجْنایَ تَں رَکْشِتَوانْ۔

28 En willende de zaak weten, waarover zij hem beschuldigden, bracht ik hem af in hun raad;

کِنِّمِتَّں تے تَمَپَوَدَنْتے تَجّناتُں تیشا سَبھاں تَمانایِتَوانْ۔

29 Welken ik bevond beschuldigd te worden over vragen hunner wet; maar geen beschuldiging tegen hem te zijn, die den dood of banden waardig is.

تَتَسْتیشاں وْیَوَسْتھایا وِرُدّھَیا کَیاچَنَ کَتھَیا سوپَوادِتوبھَوَتْ، کِنْتُ سَ شرِنْکھَلَبَنْدھَنارْہو وا پْرانَناشارْہو بھَوَتِیدرِشَح کوپْیَپَرادھو مَیاسْیَ نَ درِشْٹَح۔

30 En als mij te kennen gegeven was, dat van de Joden een lage tegen deze man gelegd zou worden, zo heb ik hem terstond aan u gezonden; gebiedende ook den beschuldigers voor u te zeggen, hetgeen zij tegen hem hadden. Vaarwel.

تَتھاپِ مَنُشْیَسْیاسْیَ وَدھارْتھَں یِہُودِییا گھاتَکااِوَ سَجِّتا ایتاں وارْتّاں شْرُتْوا تَتْکْشَناتْ تَوَ سَمِیپَمینَں پْریشِتَوانْ اَسْیاپَوادَکاںشْچَ تَوَ سَمِیپَں گَتْواپَوَدِتُمْ آجْناپَیَمْ۔ بھَوَتَح کُشَلَں بھُویاتْ۔

31 De krijgsknechten dan, gelijk hun bevolen was, namen Paulus, en brachten hem des nachts tot Antipatris.

سَینْیَگَنَ آجْنانُسارینَ پَولَں گرِہِیتْوا تَسْیاں رَجَنْیامْ آنْتِپاتْرِنَگَرَمْ آنَیَتْ۔

32 En des anderen daags, latende de ruiters met hem trekken, keerden zij wederom naar de legerplaats.

پَرےہَنِ تینَ سَہَ یاتُں گھوٹَکارُوڈھَسَینْیَگَنَں سْتھاپَیِتْوا پَراورِتْیَ دُرْگَں گَتَوانْ۔

33 Dewelken als zij te Cesarea gekomen waren, en den brief den stadhouder overgeleverd hadden, hebben zij ook Paulus voor hem gesteld.

تَتَح پَرے گھوٹَکاروہِسَینْیَگَنَح کَیسَرِیانَگَرَمْ اُپَسْتھایَ تَتْپَتْرَمْ اَدھِپَتیح کَرے سَمَرْپْیَ تَسْیَ سَمِیپے پَولَمْ اُپَسْتھاپِتَوانْ۔

34 En de stadhouder, den brief gelezen hebbende, vraagde, uit wat provincie hij was; en verstaande, dat hij van Cilicie was,

تَدادھِپَتِسْتَتْپَتْرَں پَٹھِتْوا پرِشْٹھَوانْ ایشَ کِمْپْرَدیشِییو جَنَح؟ سَ کِلِکِیاپْرَدیشِییَ ایکو جَنَ اِتِ جْناتْوا کَتھِتَوانْ،

35 Zeide hij: Ik zal u horen, als ook uw beschuldigers hier zullen gekomen zijn. En hij beval, dat hij in het rechthuis van Herodes zou bewaard worden.

تَواپَوادَکَگَنَ آگَتے تَوَ کَتھاں شْروشْیامِ۔ ہیرودْراجَگرِہے تَں سْتھاپَیِتُمْ آدِشْٹَوانْ۔