Handelingen 23
1 En Paulus, de ogen op den raad houdende, zeide: Mannen broeders! ik heb met alle goed geweten voor God gewandeld tot op dezen dag.
Phawuloosi shiiquwa caddi xeellidi, “Ta ishato, taani hachchi gakkanaw Xoossaa sinthan ta de7o ubban lo77o wozanan de7as” yaagis.
2 Maar de hogepriester Ananias beval dengenen, die bij hem stonden, dat zij hem op den mond zouden slaan.
Kahine halaqay Hananey, Phawuloosa doonan baqqana mela iya matan eqqidayssata kiittis.
3 Toen zeide Paulus tot hem: God zal u slaan, gij gewitte wand! Zit gij ook om mij te oordelen naar de wet, en beveelt gij, tegen de wet, dat men mij zal slaan?
He wode Phawuloosi iyaakko, “La ha booqqinte tiyida goda daaneysso, Xoossay nena baqqana. Neeni ta bolla higgiyatho pirddanaw uttada de7ashe higgey baynna tana baqqana mela kiitay?” yaagis.
4 En die daarbij stonden, zeiden: Scheldt gij den hogepriester Gods?
Phawuloosa matan eqqidayssati iyaakko, “Ne Xoossaa kahine halaqaa cayay?” yaagidosona.
5 En Paulus zeide: Ik wist niet, broeders! dat het de hogepriester was; want er is geschreven: Den overste uws volks zult gij niet vloeken.
Phawuloosi, “Ta ishato, I kahine halaqa gididayssa taani erabiikke; ays giikko Xoossaa qaalan, ‘Ne deriya ayseyssa bolla iita qaala haasayoppa’ geetetti xaafettis” yaagis.
6 En Paulus wetende dat het ene deel was van de Sadduceen, en het andere van de Farizeen, riep in den raad: Mannen broeders, ik ben een Farizeer, eens Farizeers zoon; ik word over de hoop en opstanding der doden geoordeeld.
Shin Phawuloosi he bessan de7iya asaappe baggati Saduqaaweta, baggati Farisaaweta gideyssa be7idi, “Ta ishato, taani Farisaawenne Farisaawe na7a; ‘Hayqqidayssati hayqoppe denddana’ gada taani ufayssan naagiya gisho entti ta bolla pirddoosona” yaagidi odis.
7 En als hij dit gesproken had, ontstond er tweedracht tussen de Farizeen en de Sadduceen, en de menigte werd verdeeld.
Phawuloosi hessa gida wode Farisaaweta giddoninne Saduqaaweta giddon ooshshi keyin shaakettidosona.
8 Want de Sadduceen zeggen, dat er geen opstanding is, noch engel, noch geest, maar de Farizeen belijden het beide.
Ays giikko, Saduqaaweti, “Hayqqida asi denddenna; kiitanchchoyka ayyaanikka baawa” yaagosona. Shin Farisaaweti nam77ayka de7eyssa ammanoosona.
9 En er geschiedde een groot geroep; en de Schriftgeleerden van de zijde der Farizeen stonden op, en streden, zeggende: Wij vinden geen kwaad in dezen mens; en indien een geest tot hem gesproken heeft, of een engel, laat ons tegen God niet strijden.
Gita kachchi keyis; Farisaaweta bagga gidida higge asttamaareti denddi eqqidi, “Ha uraa bolla aybi balakka demmibookko; iyaw ayyaani woykko kiitanchchoy haasayonna aggenna” yaagidi palamidosona.
10 En als er grote tweedracht ontstaan was, de overste, vrezende, dat Paulus van hen verscheurd mocht worden, gebood, dat het krijgsvolk zou afkomen, en hem uit het midden van hen wegrukken, en in de legerplaats brengen.
Ooshshay darin asay Phawuloosa shaqerethonna mela gidi, shaalaqay ba wotaaddareti wodhdhidi entta giddofe iya ellesi kessidi bantta de7iyasuwa efana mela kiittis.
11 En den volgenden nacht stond de Heere bij hem, en zeide: Heb goeden moed, Paulus, want gelijk gij te Jeruzalem van Mij betuigd hebt alzo moet gij ook te Rome getuigen.
He qamma Goday Phawuloosa matan eqqidi, “Phawloosaa, neeni taw Yerusalaamen markkattidaysada Roomenkka markkattanaw bessees; minna; aykkoy baawa” yaagis.
12 En als het dag geworden was, maakten sommigen van de Joden een samenrotting, en vervloekten zichzelven, zeggende, dat zij noch eten noch drinken zouden, totdat zij Paulus zouden gedood hebben.
Wonttetha gallas Ayhudeti, “Phawuloosa wodhonna de7ishe mookko uyokko” gidi caaqqidosona.
13 En zij waren meer dan veertig, die dezen eed te zamen gedaan hadden;
Phawuloosa bolla hessa maqettida asati oytamappe daroosona.
14 Dewelke gingen tot de overpriesters en de ouderlingen, en zeiden: Wij hebben ons zelven met vervloeking vervloekt, niets te zullen nuttigen, totdat wij Paulus zullen gedood hebben.
Entti kahine halaqatakkonne deriya cimatakko bidi, “Nuuni Phawuloosa wodhonna de7ishe kathi giyabaa mookko gidi caaqettida.
15 Gij dan nu, laat den overste weten met den raad, dat hij hem morgen tot u afbrenge, alsof gij nadere kennis zoudt nemen van zijn zaken; en wij zijn bereid hem om te brengen, eer hij bij u komt.
Hiza, hinttenne shanggoy iyabaa geeshshidi pilggiyabay de7iya daanisidi, Phawuloosa hintteko ehana mela shaalaqaa oychchite. Nuuni I ha shiiquwa gakkanaappe sinthe iya wodhanaw giigidi uttida” yaagidosona.
16 En als de zoon van Paulus' zuster deze lage gehoord had, kwam hij daar, en ging in de legerplaats, en boodschapte het Paulus.
Shin Phawuloosa michche na7ay he maqquwa si7ida wode, bidi wotaaddareti de7iyasuwa gelidi, Phawuloosas odis.
17 En Paulus riep tot zich een van de hoofdmannen over honderd, en zeide: Leid dezen jongeling heen tot den overste; want hij heeft hem wat te boodschappen.
Phawuloosi mato halaqatappe issuwa xeegidi, “Ha na7ay shaalaqas odiyabay de7iya gisho iya shalaqaakko efa” yaagis.
18 Deze dan nam hem en bracht hem tot den overste, en zeide: Paulus, de gevangene, heeft mij tot zich geroepen, en begeerd, dat ik dezen jongeling tot u zou brengen, die u wat heeft te zeggen.
Mato halaqay na7aa shaalaqaakko efidi, “Qasho keethan de7iya Phawuloosi tana baakko xeegidi, ha na7ay new odiyabay de7iya gisho, iya neekko ehana mela tana woossis” yaagis.
19 De overste nu nam hem bij de hand, en bezijden gegaan zijnde, vraagde hij: Wat is het dat gij mij hebt te boodschappen?
Shaalaqay na7aa kushiya oykkidi, dumma kare kessidi, “Neeni taw odanabay aybe?” yaagidi oychchis.
20 En hij zeide: De Joden zijn overeengekomen, om van u te begeren, dat gij Paulus morgen in den raad zoudt afbrengen, alsof zij iets van hem nader zouden onderzoeken.
Na7ay shaalaqaakko, “Ayhudeti Phawuloosabaa kaseppe minthi pilgganaw koyidabaa daanisidi neeni wontto iya shiiquwa ehana mela nena woossanaw zoretaa qachchidosona.
21 Doch geloof hen niet; want meer dan veertig mannen uit hen leggen hem lagen, welke zichzelven met een vervloeking verbonden hebben noch te eten noch te drinken, totdat zij hem zullen omgebracht hebben; en zij zijn nu gereed, verwachtende de toezegging van u.
Shin neeni entti giyabaa si7oppa. Ays giikko, oytamappe dariya asati Phawuloosa wodhonna de7ishe ‘Kathi mookko, haathe uyokko’ gidi caaqettidi, qosettidi iya naagoosona. Ha77i ne giyabaa xalaala si7anaw naagoosona” yaagis.
22 De overste dan liet den jongeling gaan, hem gebiedende: Zeg niemand voort, dat gij mij zulks geopenbaard hebt.
Shaalaqay zaaridi, “Ha oda ne taw odidayssa hara oodeskka odoppa” yaagidi kiittidi na7aa guye yeddis.
23 En zekere twee van de hoofdmannen over honderd tot zich geroepen hebbende, zeide hij: Maakt tweehonderd krijgsknechten gereed, opdat zij naar Cesarea trekken, en zeventig ruiters, en tweehonderd schutters, tegen de derde ure des nachts;
Shaalaqay mato halaqatappe nam77ata xeegidi, “Qammafe heedzu saaten Qisaariya baanaw, nam77u xeetu wotaaddareta, laappun tammu para asatanne nam77u xeetu tooranchchota giigisite.
24 En laat ze zadel beesten bestellen, opdat zij Paulus daarop zetten, en behouden overbrengen tot den stadhouder Felix.
Deriya aysiya Filkkisakko Phawuloosa saro gathanaw toga mehe giigisite” yaagidi entta kiittis.
25 En hij schreef een brief, hebbende dezen inhoud:
Shaalaqay Filkisas hessada giya dabddaabbiya xaafis:
26 Claudius Lysias aan den machtigsten stadhouder Felix groetenis.
“Qalawudiyoosa Luusiyosappe deriya aysiya bonchcho Filkkisas, saroy new gido.
27 Alzo deze man van de Joden gegrepen was, en van hen omgebracht zou geworden zijn, ben ik daarover gekomen met het krijgsvolk, en heb hem hun ontnomen, bericht zijnde, dat hij een Romein is.
Ayhudeti ha uraa oykkidi wodhana hanishin, I Roome biitta asi gidoyssa erada wotaaddaretara gakkada iya ashshas.
28 En willende de zaak weten, waarover zij hem beschuldigden, bracht ik hem af in hun raad;
Entti iya ays mootiyakko eranaw koyada entta shiiquwan iya shiishas.
29 Welken ik bevond beschuldigd te worden over vragen hunner wet; maar geen beschuldiging tegen hem te zijn, die den dood of banden waardig is.
Entti bantta higgiyas iya mootidayssafe attin iya wodhisiyabaa woykko qashisiyabaa gidonnayssa ta demmas.
30 En als mij te kennen gegeven was, dat van de Joden een lage tegen deze man gelegd zou worden, zo heb ik hem terstond aan u gezonden; gebiedende ook den beschuldigers voor u te zeggen, hetgeen zij tegen hem hadden. Vaarwel.
Entti ha uraa bolla maqettida zigirssay tana gakkin, taani ellesada iya neekko yeddas. Iya mooteyssati ne sinthan bidi mootana mela kiittas” yaagis.
31 De krijgsknechten dan, gelijk hun bevolen was, namen Paulus, en brachten hem des nachts tot Antipatris.
Hessa gisho, wotaaddareti kiitettidayssada Phawuloosa ekkidi, qamma Antiphaxirisa gathidosona.
32 En des anderen daags, latende de ruiters met hem trekken, keerden zij wederom naar de legerplaats.
Wonttetha gallas para asati iyara baana mela oothidi toho asati guye simmidosona.
33 Dewelken als zij te Cesarea gekomen waren, en den brief den stadhouder overgeleverd hadden, hebben zij ook Paulus voor hem gesteld.
Togay Qisaariya gakkidi dabddaabbiya deriya ayseyssas immidi, Phawuloosa iya sinthe aathidosona.
34 En de stadhouder, den brief gelezen hebbende, vraagde, uit wat provincie hij was; en verstaande, dat hij van Cilicie was,
Deriya ayseyssi dabddaabbiya nabbabidaappe guye, “Phawuloosa, ne aw awuraajja asee?” gidi iya oychchis. I Kilqiya asi gidoyssa erida wode,
35 Zeide hij: Ik zal u horen, als ook uw beschuldigers hier zullen gekomen zijn. En hij beval, dat hij in het rechthuis van Herodes zou bewaard worden.
“Taani nebaa nena mooteyssati yaa wode si7ana” yaagis. Wotaaddareti Phawuloosa Heroodisa keethan naagana mela kiittis.
