< Handelingen 21 >
1 En als het geschiedde, dat wij van hen gescheiden en afgevaren waren, zo liepen wij rechtuit en kwamen te Kos, en den dag daaraan te Rhodus, en van daar te Patara.
តៃ រ្វិស្ឫឞ្ដាះ សន្តោ វយំ បោតំ ពាហយិត្វា ឫជុមាគ៌េណ កោឞម៑ ឧបទ្វីបម៑ អាគត្យ បរេៜហនិ រោទិយោបទ្វីបម៑ អាគច្ឆាម តតស្តស្មាត៑ បាតារាយាម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម។
2 En een schip gevonden hebbende, dat naar Fenicie overvoer, gingen wij er in en voeren af.
តត្រ ផៃនីកិយាទេឝគាមិនម៑ បោតមេកំ ប្រាប្យ តមារុហ្យ គតវន្តះ។
3 En als wij Cyprus in het gezicht gekregen, en dat aan de linker hand gelaten hadden, voeren wij naar Syrie, en kwamen aan te Tyrus; want het schip zoude aldaar den last ontladen.
កុប្រោបទ្វីបំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តំ សវ្យទិឝិ ស្ថាបយិត្វា សុរិយាទេឝំ គត្វា បោតស្ថទ្រវ្យាណ្យវរោហយិតុំ សោរនគរេ លាគិតវន្តះ។
4 En de discipelen gevonden hebbende, bleven wij daar zeven dagen; dewelke tot Paulus zeiden door den Geest, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem.
តត្រ ឝិឞ្យគណស្យ សាក្ឞាត្ករណាយ វយំ តត្រ សប្តទិនានិ ស្ថិតវន្តះ បឝ្ចាត្តេ បវិត្រេណាត្មនា បៅលំ វ្យាហរន៑ ត្វំ យិរូឝាលម្នគរំ មា គមះ។
5 Toen het nu geschiedde, dat wij deze dagen doorgebracht hadden, gingen wij uit, en reisden voort; en zij geleidden ons allen met vrouwen en kinderen tot buiten de stad; en aan den oever nederknielende, hebben wij gebeden.
តតស្តេឞុ សប្តសុ ទិនេឞុ យាបិតេឞុ សត្សុ វយំ តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ និជវត៌្មនា គតវន្តះ, តស្មាត៑ តេ សពាលវ្ឫទ្ធវនិតា អស្មាភិះ សហ នគរស្យ បរិសរបយ៌្យន្តម៑ អាគតាះ បឝ្ចាទ្វយំ ជលធិតដេ ជានុបាតំ ប្រាត៌្ហយាមហិ។
6 En als wij elkander gegroet hadden, gingen wij in het schip; maar zijlieden keerden wederom, elk naar het zijne.
តតះ បរស្បរំ វិស្ឫឞ្ដាះ សន្តោ វយំ បោតំ គតាស្តេ តុ ស្វស្វគ្ឫហំ ប្រត្យាគតវន្តះ។
7 Wij nu, de scheepvaart volbracht hebbende van Tyrus, kwamen aan te Ptolemais, en de broeders gegroet hebbende, bleven een dag bij hen.
វយំ សោរនគរាត៑ នាវា ប្រស្ថាយ តលិមាយិនគរម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម តត្រាស្មាកំ សមុទ្រីយមាគ៌ស្យាន្តោៜភវត៑ តត្រ ភ្រាត្ឫគណំ នមស្ក្ឫត្យ ទិនមេកំ តៃះ សាទ៌្ធម៑ ឧឞតវន្តះ។
8 En des anderen daags, Paulus en wij, die met hem waren, gingen van daar en kwamen te Cesarea; en gegaan zijnde in het huis van Filippus, den evangelist (die een was van de zeven), bleven wij bij hem.
បរេ ៜហនិ បៅលស្តស្យ សង្គិនោ វយញ្ច ប្រតិឞ្ឋមានាះ កៃសរិយានគរម៑ អាគត្យ សុសំវាទប្រចារកានាំ សប្តជនានាំ ផិលិបនាម្ន ឯកស្យ គ្ឫហំ ប្រវិឝ្យាវតិឞ្ឋាម។
9 Deze nu had vier dochters, nog maagden, die profeteerden.
តស្យ ចតស្រោ ទុហិតរោៜនូឍា ភវិឞ្យទ្វាទិន្យ អាសន៑។
10 En als wij daar vele dagen gebleven waren, kwam er een zeker profeet af van Judea, met name Agabus;
តត្រាស្មាសុ ពហុទិនានិ ប្រោឞិតេឞុ យិហូទីយទេឝាទ៑ អាគត្យាគាពនាមា ភវិឞ្យទ្វាទី សមុបស្ថិតវាន៑។
11 En hij kwam tot ons, en nam den gordel van Paulus, en zichzelven handen en voeten gebonden hebbende, zeide: Dit zegt de Heilige Geest: Den man, wiens deze gordel is, zullen de Joden alzo te Jeruzalem binden, en overleveren in de handen der heidenen.
សោស្មាកំ សមីបមេត្យ បៅលស្យ កដិពន្ធនំ គ្ឫហីត្វា និជហស្តាបាទាន៑ ពទ្ធ្វា ភាឞិតវាន៑ យស្យេទំ កដិពន្ធនំ តំ យិហូទីយលោកា យិរូឝាលមនគរ ឥត្ថំ ពទ្ធ្វា ភិន្នទេឝីយានាំ ករេឞុ សមប៌យិឞ្យន្តីតិ វាក្យំ បវិត្រ អាត្មា កថយតិ។
12 Als wij nu dit hoorden, baden beiden wij en die van die plaats waren, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem.
ឯតាទ្ឫឝីំ កថាំ ឝ្រុត្វា វយំ តន្នគរវាសិនោ ភ្រាតរឝ្ច យិរូឝាលមំ ន យាតុំ បៅលំ វ្យនយាមហិ;
13 Maar Paulus antwoordde: Wat doet gij, dat gij weent, en mijn hart week maakt? Want ik ben bereid niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven te Jeruzalem voor den Naam van den Heere Jezus.
កិន្តុ ស ប្រត្យាវាទីត៑, យូយំ កិំ កុរុថ? កិំ ក្រន្ទនេន មមាន្តះករណំ វិទីណ៌ំ ករិឞ្យថ? ប្រភោ រ្យីឝោ រ្នាម្នោ និមិត្តំ យិរូឝាលមិ ពទ្ធោ ភវិតុំ កេវល តន្ន ប្រាណាន៑ ទាតុមបិ សសជ្ជោស្មិ។
14 En als hij zich niet liet afraden, hielden wij ons tevreden, zeggende: De wil des Heeren geschiede.
តេនាស្មាកំ កថាយាម៑ អគ្ឫហីតាយាម៑ ឦឝ្វរស្យ យថេច្ឆា តថៃវ ភវត្វិត្យុក្ត្វា វយំ និរស្យាម។
15 En na die dagen maakten wij ons gereed, en gingen op naar Jeruzalem.
បរេៜហនិ បាថេយទ្រវ្យាណិ គ្ឫហីត្វា យិរូឝាលមំ ប្រតិ យាត្រាម៑ អកុម៌្ម។
16 En met ons gingen ook sommigen der discipelen van Cesarea, leidende met zich een zekeren Mnason, van Cyprus, een ouden discipel, bij dewelken wij zouden te huis liggen.
តតះ កៃសរិយានគរនិវាសិនះ កតិបយាះ ឝិឞ្យា អស្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ ឥត្វា ក្ឫប្រីយេន ម្នាសន្នាម្នា យេន ប្រាចីនឝិឞ្យេន សាទ៌្ធម៑ អស្មាភិ រ្វស្តវ្យំ តស្យ សមីបម៑ អស្មាន៑ នីតវន្តះ។
17 En als wij te Jeruzalem gekomen waren, ontvingen ons de broeders blijdelijk.
អស្មាសុ យិរូឝាលម្យុបស្ថិតេឞុ តត្រស្ថភ្រាត្ឫគណោៜស្មាន៑ អាហ្លាទេន គ្ឫហីតវាន៑។
18 En den volgenden dag ging Paulus met ons in tot Jakobus; en al de ouderlingen waren daar gekomen.
បរស្មិន៑ ទិវសេ បៅលេៜស្មាភិះ សហ យាកូពោ គ្ឫហំ ប្រវិឞ្ដេ លោកប្រាចីនាះ សវ៌្វេ តត្រ បរិឞទិ សំស្ថិតាះ។
19 En als hij hen gegroet had, verhaalde hij van stuk tot stuk, wat God onder de heidenen door zijn dienst gedaan had.
អនន្តរំ ស តាន៑ នត្វា ស្វីយប្រចារណេន ភិន្នទេឝីយាន៑ ប្រតីឝ្វរោ យានិ កម៌្មាណិ សាធិតវាន៑ តទីយាំ កថាម៑ អនុក្រមាត៑ កថិតវាន៑។
20 En zij, dat gehoord hebbende, loofden den Heere, en zeiden tot hem: Gij ziet, broeder, hoevele duizenden van Joden er zijn, die geloven; en zij zijn allen ijveraars van de wet.
ឥតិ ឝ្រុត្វា តេ ប្រភុំ ធន្យំ ប្រោច្យ វាក្យមិទម៑ អភាឞន្ត, ហេ ភ្រាត រ្យិហូទីយានាំ មធ្យេ ពហុសហស្រាណិ លោកា វិឝ្វាសិន អាសតេ កិន្តុ តេ សវ៌្វេ វ្យវស្ថាមតាចារិណ ឯតត៑ ប្រត្យក្ឞំ បឝ្យសិ។
21 En zij zijn aangaande u bericht, dat gij al de Joden, die onder de heidenen zijn, leert van Mozes afvallen, zeggende: dat zij de kinderen niet zouden besnijden, noch naar de wijze der wet wandelen.
ឝិឝូនាំ ត្វក្ឆេទនាទ្យាចរណំ ប្រតិឞិធ្យ ត្វំ ភិន្នទេឝនិវាសិនោ យិហូទីយលោកាន៑ មូសាវាក្យម៑ អឝ្រទ្ធាតុម៑ ឧបទិឝសីតិ តៃះ ឝ្រុតមស្តិ។
22 Wat is er dan te doen? Het is gans nodig, dat de menigte samenkome; want zij zullen horen, dat gij gekomen zijt.
ត្វមត្រាគតោសីតិ វាត៌្តាំ សមាកណ៌្យ ជននិវហោ មិលិត្វាវឝ្យមេវាគមិឞ្យតិ; អតឯវ កិំ ករណីយម៑? អត្រ វយំ មន្ត្រយិត្វា សមុបាយំ ត្វាំ វទាមស្តំ ត្វមាចរ។
23 Doe dan hetgeen wij u zeggen: Wij hebben vier mannen, die een gelofte gedaan hebben.
វ្រតំ កត៌្តុំ ក្ឫតសង្កល្បា យេៜស្មាំក ចត្វារោ មានវាះ សន្តិ
24 Neem dezen tot u, en heilig u met hen, en doe de onkosten nevens hen, opdat zij het hoofd bescheren mogen; en alle mogen weten, dat er niets is aan hetgeen, waarvan zij, aangaande u, bericht zijn; maar dat gij alzo wandelt, dat gij ook zelve de wet onderhoudt.
តាន៑ គ្ឫហីត្វា តៃះ សហិតះ ស្វំ ឝុចិំ កុរុ តថា តេឞាំ ឝិរោមុណ្ឌនេ យោ វ្យយោ ភវតិ តំ ត្វំ ទេហិ។ តថា ក្ឫតេ ត្វទីយាចារេ យា ជនឝ្រុតិ រ្ជាយតេ សាលីកា កិន្តុ ត្វំ វិធិំ បាលយន៑ វ្យវស្ថានុសារេណេវាចរសីតិ តេ ភោត្សន្តេ។
25 Doch van de heidenen, die geloven, hebben wij geschreven en goed gevonden, dat zij niets dergelijks zouden onderhouden, dan dat zij zich wachten van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij.
ភិន្នទេឝីយានាំ វិឝ្វាសិលោកានាំ និកដេ វយំ បត្រំ លិខិត្វេត្ថំ ស្ថិរីក្ឫតវន្តះ, ទេវប្រសាទភោជនំ រក្តំ គលបីឌនមារិតប្រាណិភោជនំ វ្យភិចារឝ្ចៃតេភ្យះ ស្វរក្ឞណវ្យតិរេកេណ តេឞាមន្យវិធិបាលនំ ករណីយំ ន។
26 Toen nam Paulus de mannen met zich, en den dag daaraan met hen geheiligd zijnde, ging hij in den tempel, en verkondigde, dat de dagen der heiliging vervuld waren, blijvende daar, totdat voor een iegelijk van hen de offerande opgeofferd was.
តតះ បៅលស្តាន៑ មានុឞានាទាយ បរស្មិន៑ ទិវសេ តៃះ សហ ឝុចិ រ្ភូត្វា មន្ទិរំ គត្វា ឝៅចកម៌្មណោ ទិនេឞុ សម្បូណ៌េឞុ តេឞាម៑ ឯកៃកាត៌្ហំ នៃវេទ្យាទ្យុត្សគ៌ោ ភវិឞ្យតីតិ ជ្ញាបិតវាន៑។
27 Als nu de zeven dagen zouden voleindigd worden, zagen hem de Joden van Azie in den tempel, en beroerden al het volk, en sloegen de handen aan hem,
តេឞុ សប្តសុ ទិនេឞុ សមាប្តកល្បេឞុ អាឝិយាទេឝនិវាសិនោ យិហូទីយាស្តំ មធ្យេមន្ទិរំ វិលោក្យ ជននិវហស្យ មនះសុ កុប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា តំ ធ្ឫត្វា
28 Roepende: Gij Israelietische mannen, komt te hulp! Deze is de mens, die tegen het volk, en de wet, en deze plaats allen man overal leert; en bovendien heeft hij ook Grieken in den tempel gebracht, en heeft deze heilige plaats ontheiligd.
ប្រោច្ចៃះ ប្រាវោចន៑, ហេ ឥស្រាយេល្លោកាះ សវ៌្វេ សាហាយ្យំ កុរុត។ យោ មនុជ ឯតេឞាំ លោកានាំ មូសាវ្យវស្ថាយា ឯតស្យ ស្ថានស្យាបិ វិបរីតំ សវ៌្វត្រ សវ៌្វាន៑ ឝិក្ឞយតិ ស ឯឞះ; វិឝេឞតះ ស ភិន្នទេឝីយលោកាន៑ មន្ទិរម៑ អានីយ បវិត្រស្ថានមេតទ៑ អបវិត្រមករោត៑។
29 Want zij hadden te voren Trofimus, den Efezier, met hem in de stad gezien, welken zij meenden, dat Paulus in den tempel gebracht had.
បូវ៌្វំ តេ មធ្យេនគរម៑ ឥផិឞនគរីយំ ត្រផិមំ បៅលេន សហិតំ ទ្ឫឞ្ដវន្ត ឯតស្មាត៑ បៅលស្តំ មន្ទិរមធ្យម៑ អានយទ៑ ឥត្យន្វមិមត។
30 En de gehele stad kwam in roer en het volk liep samen; en zij grepen Paulus, en trokken hem buiten den tempel; en terstond werden de deuren gesloten.
អតឯវ សវ៌្វស្មិន៑ នគរេ កលហោត្បន្នត្វាត៑ ធាវន្តោ លោកា អាគត្យ បៅលំ ធ្ឫត្វា មន្ទិរស្យ ពហិរាក្ឫឞ្យានយន៑ តត្ក្ឞណាទ៑ ទ្វារាណិ សវ៌្វាណិ ច រុទ្ធានិ។
31 En als zij hem zochten te doden, kwam het gerucht tot den overste der bende, dat geheel Jeruzalem in verwarring was.
តេឞុ តំ ហន្តុមុទ្យតេឞុ យិរូឝាលម្នគរេ មហានុបទ្រវោ ជាត ឥតិ វាត៌្តាយាំ សហស្រសេនាបតេះ កណ៌គោចរីភូតាយាំ សត្យាំ ស តត្ក្ឞណាត៑ សៃន្យានិ សេនាបតិគណញ្ច គ្ឫហីត្វា ជវេនាគតវាន៑។
32 Welke terstond krijgsknechten en hoofdmannen over honderd tot zich nam, en liep af naar hen toe. Zij nu, den oversten en de krijgsknechten ziende, hielden op van Paulus te slaan.
តតោ លោកាះ សេនាគណេន សហ សហស្រសេនាបតិម៑ អាគច្ឆន្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា បៅលតាឌនាតោ ន្យវត៌្តន្ត។
33 Toen naderde de overste en greep hem, en beval, dat men hem met twee ketenen zou binden; en vraagde, wie hij was, en wat hij gedaan had.
ស សហស្រសេនាបតិះ សន្និធាវាគម្យ បៅលំ ធ្ឫត្វា ឝ្ឫង្ខលទ្វយេន ពទ្ធម៑ អាទិឝ្យ តាន៑ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ឯឞ កះ? កិំ កម៌្ម ចាយំ ក្ឫតវាន៑?
34 En onder de schare riep de ene dit, de andere wat anders. Doch als hij de zekerheid niet kon weten vanwege de beroerte, beval hij, dat men hem in de legerplaats zou brengen.
តតោ ជនសមូហស្យ កឝ្ចិទ៑ ឯកប្រការំ កឝ្ចិទ៑ អន្យប្រការំ វាក្យម៑ អរៅត៑ ស តត្រ សត្យំ ជ្ញាតុម៑ កលហការណាទ៑ អឝក្តះ សន៑ តំ ទុគ៌ំ នេតុម៑ អាជ្ញាបយត៑។
35 En als hij aan de trappen gekomen was, gebeurde het, dat hij van de krijgsknechten gedragen werd vanwege het geweld der schare.
តេឞុ សោបានស្យោបរិ ប្រាប្តេឞុ លោកានាំ សាហសការណាត៑ សេនាគណះ បៅលមុត្តោល្យ នីតវាន៑។
36 Want de menigte des volks volgde, al roepende: Weg met hem!
តតះ សវ៌្វេ លោកាះ បឝ្ចាទ្គាមិនះ សន្ត ឯនំ ទុរីកុរុតេតិ វាក្យម៑ ឧច្ចៃរវទន៑។
37 En als Paulus nu in de legerplaats zou geleid worden, zeide hij tot den overste: Is het mij geoorloofd tot u wat te spreken? En hij zeide: Kent gij Grieks?
បៅលស្យ ទុគ៌ានយនសមយេ ស តស្មៃ សហស្រសេនាបតយេ កថិតវាន៑, ភវតះ បុរស្តាត៑ កថាំ កថយិតុំ កិម៑ អនុមន្យតេ? ស តមប្ឫច្ឆត៑ ត្វំ កិំ យូនានីយាំ ភាឞាំ ជានាសិ?
38 Zijt gij dan niet de Egyptenaar, die voor deze dagen oproer verwekte, en de vier duizend moordenaars naar de woestijn uitleidde?
យោ មិសរីយោ ជនះ បូវ៌្វំ វិរោធំ ក្ឫត្វា ចត្វារិ សហស្រាណិ ឃាតកាន៑ សង្គិនះ ក្ឫត្វា វិបិនំ គតវាន៑ ត្វំ កិំ សឯវ ន ភវសិ?
39 Maar Paulus zeide: Ik ben een Joods man van Tarsen, een burger van geen onvermaarde stad in Cilicie, en ik bid u, laat mij toe tot het volk te spreken.
តទា បៅលោៜកថយត៑ អហំ កិលិកិយាទេឝស្យ តាឞ៌នគរីយោ យិហូទីយោ, នាហំ សាមាន្យនគរីយោ មានវះ; អតឯវ វិនយេៜហំ លាកានាំ សមក្ឞំ កថាំ កថយិតុំ មាមនុជានីឞ្វ។
40 En als hij het toegelaten had, Paulus, staande op de trappen, wenkte met de hand tot het volk; en als er grote stilte geworden was, sprak hij hen aan in de Hebreeuwse taal, zeggende:
តេនានុជ្ញាតះ បៅលះ សោបានោបរិ តិឞ្ឋន៑ ហស្តេនេង្គិតំ ក្ឫតវាន៑, តស្មាត៑ សវ៌្វេ សុស្ថិរា អភវន៑។ តទា បៅល ឥព្រីយភាឞយា កថយិតុម៑ អារភត,