Handelingen 21
1 En als het geschiedde, dat wij van hen gescheiden en afgevaren waren, zo liepen wij rechtuit en kwamen te Kos, en den dag daaraan te Rhodus, en van daar te Patara.
ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲛⲟⲩⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲛⲧⲛⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲁⲛⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲕⲱ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲟⲇⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲡⲁⲧⲁⲣⲁ ⲙⲛⲛⲥⲱⲥ ⲉⲙⲩⲣⲣⲁ
2 En een schip gevonden hebbende, dat naar Fenicie overvoer, gingen wij er in en voeren af.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛϩⲉ ⲉⲩϫⲟⲓ ⲉⲧⲉⲫⲟⲓⲛⲓⲕⲏ ⲁⲛⲁⲗⲉ ⲁⲛⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ
3 En als wij Cyprus in het gezicht gekregen, en dat aan de linker hand gelaten hadden, voeren wij naar Syrie, en kwamen aan te Tyrus; want het schip zoude aldaar den last ontladen.
ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲛⲡⲱϩ ⲇⲉ ⲉⲕⲩⲡⲣⲟⲥ ⲁⲛⲕⲁⲁⲥ ϩⲓ ϩⲃⲟⲩⲣ ⲙⲙⲟⲛ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲉⲧⲥⲩⲣⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲩⲣⲟⲥ ⲛⲉⲣⲉⲡϫⲟⲓ ⲅⲁⲣ ⲛⲁϣⲟⲩⲟ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ
4 En de discipelen gevonden hebbende, bleven wij daar zeven dagen; dewelke tot Paulus zeiden door den Geest, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem.
ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛϩⲉ ⲉⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲛϭⲱ ϩⲁⲧⲏⲩ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛⲁⲓ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲙⲧⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ
5 Toen het nu geschiedde, dat wij deze dagen doorgebracht hadden, gingen wij uit, en reisden voort; en zij geleidden ons allen met vrouwen en kinderen tot buiten de stad; en aan den oever nederknielende, hebben wij gebeden.
ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲛϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲓϩⲟⲟⲩ ⲁⲛⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲩⲑⲡⲟ ⲙⲙⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲙⲛⲛⲉⲩϩⲓⲟⲙⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲩϣⲏⲣⲉ ϣⲁ ⲡⲃⲟⲗ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛⲕⲱⲗϫ ⲛⲛⲉⲛⲡⲁⲧϩⲓ ⲡⲉⲕⲣⲟ ⲁⲛϣⲗⲏⲗ
6 En als wij elkander gegroet hadden, gingen wij in het schip; maar zijlieden keerden wederom, elk naar het zijne.
ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲛⲛⲉⲛⲉⲣⲏⲩ ⲁⲛⲁⲗⲉ ⲉⲡϫⲟⲓ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲛⲉⲩⲏⲓ
7 Wij nu, de scheepvaart volbracht hebbende van Tyrus, kwamen aan te Ptolemais, en de broeders gegroet hebbende, bleven een dag bij hen.
ⲍ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲁⲛⲣϩⲱⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲩⲣⲟⲥ ⲁⲛⲕⲁⲧⲁⲛⲧⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲧⲟⲗⲉⲙⲁⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲛⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲁⲛϭⲱ ϩⲁⲧⲏⲩ ⲛⲟⲩϩⲟⲟⲩ
8 En des anderen daags, Paulus en wij, die met hem waren, gingen van daar en kwamen te Cesarea; en gegaan zijnde in het huis van Filippus, den evangelist (die een was van de zeven), bleven wij bij hem.
ⲏ̅ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲛⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲉⲓ ⲉⲕⲁⲓⲥⲁⲣⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ ⲙⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲥ ⲡⲣⲉϥⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲉⲟⲩⲁ ϩⲙ ⲡⲥⲁϣϥ ⲡⲉ ⲁⲛϭⲱ ϩⲁϩⲧⲏϥ
9 Deze nu had vier dochters, nog maagden, die profeteerden.
ⲑ̅ⲡⲁⲓ ⲇⲉ ⲛⲉⲩⲛⲧϥ ϥⲧⲟ ⲛϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲡⲁⲣⲑⲉⲛⲟⲥ ⲉϣⲁⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲉⲩⲉ
10 En als wij daar vele dagen gebleven waren, kwam er een zeker profeet af van Judea, met name Agabus;
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛϭⲱ ⲙⲙⲁⲩ ⲛϩⲁϩ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲅⲁⲃⲟⲥ
11 En hij kwam tot ons, en nam den gordel van Paulus, en zichzelven handen en voeten gebonden hebbende, zeide: Dit zegt de Heilige Geest: Den man, wiens deze gordel is, zullen de Joden alzo te Jeruzalem binden, en overleveren in de handen der heidenen.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲛ ⲁϥϥⲓ ⲙⲡⲙⲟϫϩ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲙⲟⲩⲣ ⲛⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϥϭⲓϫ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲛⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲉ ⲡⲱϥ ⲡⲉ ⲡⲉⲓⲙⲟϫϩ ⲥⲉⲛⲁⲙⲟⲣϥ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ⲛϭⲓ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲧⲁⲁϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛϭⲓϫ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ
12 Als wij nu dit hoorden, baden beiden wij en die van die plaats waren, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲛⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲉⲛⲁⲓ ⲁⲛⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲁⲛⲟⲛ ⲙⲛ ⲛⲉⲧϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲙⲧⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲏⲙ
13 Maar Paulus antwoordde: Wat doet gij, dat gij weent, en mijn hart week maakt? Want ik ben bereid niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven te Jeruzalem voor den Naam van den Heere Jezus.
ⲓ̅ⲅ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲣⲓⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲱϣϥ ⲙⲡⲁϩⲏⲧ ⲁⲛⲟⲕ ⲅⲁⲣ ϯⲥⲃⲧⲱⲧ ⲟⲩ ⲙⲟⲛⲟⲛ ⲉⲧⲣⲉⲩⲙⲟⲣⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲣⲁⲙⲟⲩ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ϩⲁ ⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ
14 En als hij zich niet liet afraden, hielden wij ons tevreden, zeggende: De wil des Heeren geschiede.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲧⲙⲡⲓⲑⲉ ⲇⲉ ⲁⲛⲕⲁⲣⲱⲛ ⲉⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲉⲡⲟⲩⲱϣ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϣⲱⲡⲉ
15 En na die dagen maakten wij ons gereed, en gingen op naar Jeruzalem.
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲛⲉⲓϩⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲛⲥⲃⲧⲱⲧⲛ ⲁⲛⲙⲟⲟϣⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ
16 En met ons gingen ook sommigen der discipelen van Cesarea, leidende met zich een zekeren Mnason, van Cyprus, een ouden discipel, bij dewelken wij zouden te huis liggen.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲛϭⲓ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧϩⲛ ⲕⲁⲓⲥⲁⲣⲓⲁ ⲁⲩϫⲓⲧⲛ ϣⲁ ⲟⲩⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲁⲣⲭⲁⲓⲟⲥ ⲛⲕⲩⲡⲣⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲛⲁⲥⲱⲛ ⲉⲧⲣⲉⲛϭⲟⲓⲗⲉ ⲉⲣⲟϥ
17 En als wij te Jeruzalem gekomen waren, ontvingen ons de broeders blijdelijk.
ⲓ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲛⲡⲱϩ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ⲁⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ϣⲟⲡⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲛ ⲟⲩⲣⲁϣⲉ
18 En den volgenden dag ging Paulus met ons in tot Jakobus; en al de ouderlingen waren daar gekomen.
ⲓ̅ⲏ̅ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲉⲓ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ϣⲁ ⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲛⲉⲩⲥⲟⲟⲩϩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ
19 En als hij hen gegroet had, verhaalde hij van stuk tot stuk, wat God onder de heidenen door zijn dienst gedaan had.
ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲉⲣϥⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲁϥⲧⲁⲩⲉⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉϩⲃⲏⲩⲉ ⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲁⲩ ϩⲛ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲉϥⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ
20 En zij, dat gehoord hebbende, loofden den Heere, en zeiden tot hem: Gij ziet, broeder, hoevele duizenden van Joden er zijn, die geloven; en zij zijn allen ijveraars van de wet.
ⲕ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲁⲩϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲕⲛⲁⲩ ⲡⲥⲟⲛ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲟⲩⲏⲣ ⲛⲧⲃⲁ ϣⲟⲟⲡ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϩⲛ ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲥⲉⲟ ⲛⲣⲉϥⲕⲱϩ ⲉⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
21 En zij zijn aangaande u bericht, dat gij al de Joden, die onder de heidenen zijn, leert van Mozes afvallen, zeggende: dat zij de kinderen niet zouden besnijden, noch naar de wijze der wet wandelen.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲩⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲕ ϫⲉ ⲕϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲁϩⲱⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲉⲕϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ⲉⲧⲙⲥⲃⲃⲉ ⲛⲉⲩϣⲏⲣⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲙⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲛ ⲛⲉϥⲥⲱⲛⲧ
22 Wat is er dan te doen? Het is gans nodig, dat de menigte samenkome; want zij zullen horen, dat gij gekomen zijt.
ⲕ̅ⲃ̅ⲟⲩ ϭⲉ ⲡⲉⲧⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲡⲁⲛⲧⲱⲥ ⲥⲉⲛⲁⲥⲱⲧⲙ ϫⲉ ⲁⲕⲉⲓ
23 Doe dan hetgeen wij u zeggen: Wij hebben vier mannen, die een gelofte gedaan hebben.
ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲣⲓ ⲡⲁⲓ ϭⲉ ⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟϥ ⲛⲁⲕ ⲟⲩⲛϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲛⲁⲛ ⲉⲩⲛⲧⲁⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲟⲩⲉⲣⲏⲧ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ ⲙⲁⲩⲁⲁⲩ
24 Neem dezen tot u, en heilig u met hen, en doe de onkosten nevens hen, opdat zij het hoofd bescheren mogen; en alle mogen weten, dat er niets is aan hetgeen, waarvan zij, aangaande u, bericht zijn; maar dat gij alzo wandelt, dat gij ook zelve de wet onderhoudt.
ⲕ̅ⲇ̅ⲛⲁⲓ ϫⲓⲧⲟⲩ ⲛⲅⲧⲃⲃⲟⲕ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲅϫⲟ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲣⲉⲩϩⲉⲕⲉ ϫⲱⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁⲉⲓⲙⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϫⲉ ϩⲉⲛϭⲟⲗ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲟⲧⲙⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲧⲕ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ϩⲱⲱⲕ ⲕⲁϩⲉ ⲉⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲕϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟϥ
25 Doch van de heidenen, die geloven, hebben wij geschreven en goed gevonden, dat zij niets dergelijks zouden onderhouden, dan dat zij zich wachten van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij.
ⲕ̅ⲉ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲙⲛⲧⲟⲩ ⲗⲁⲁⲩ ⲛϣⲁϫⲉ ⲉϫⲱ ⲛⲁⲕ ⲁⲛⲟⲛ ⲅⲁⲣ ⲁⲛⲕⲣⲓⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲥϩⲁⲓ ⲛⲁⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉϣⲱⲱⲧ ⲛⲉⲓⲇⲱⲗⲟⲛ ⲙⲛ ⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲙⲛ ⲧⲡⲟⲣⲛⲓⲁ
26 Toen nam Paulus de mannen met zich, en den dag daaraan met hen geheiligd zijnde, ging hij in den tempel, en verkondigde, dat de dagen der heiliging vervuld waren, blijvende daar, totdat voor een iegelijk van hen de offerande opgeofferd was.
ⲕ̅ⲋ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥϫⲓ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲁϥⲧⲃⲃⲟϥ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ ⲉϥⲧⲁⲩⲟ ⲛⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲡϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲧⲃⲃⲟ ϣⲁⲛⲧⲟⲩⲧⲁⲗⲉ ⲑⲩⲥⲓⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲙⲟⲟⲩ
27 Als nu de zeven dagen zouden voleindigd worden, zagen hem de Joden van Azie in den tempel, en beroerden al het volk, en sloegen de handen aan hem,
ⲕ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲥⲁϣϥ ⲇⲉ ⲛϩⲟⲟⲩ ϩⲱⲛ ⲉϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲁⲥⲓⲁ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁⲩⲥⲉⲩϩ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲧⲏⲣϥ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲩϭⲓϫ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ
28 Roepende: Gij Israelietische mannen, komt te hulp! Deze is de mens, die tegen het volk, en de wet, en deze plaats allen man overal leert; en bovendien heeft hij ook Grieken in den tempel gebracht, en heeft deze heilige plaats ontheiligd.
ⲕ̅ⲏ̅ⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲏⲗ ⲃⲟⲏⲑⲓ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧϯ ⲟⲩⲃⲉ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲉⲓⲣⲡⲉ ⲉϥϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ϩⲙ ⲙⲁ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲟⲛ ⲁϥⲛ ϩⲉⲛⲟⲩⲉⲉⲓⲉⲛⲓⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁϥϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ
29 Want zij hadden te voren Trofimus, den Efezier, met hem in de stad gezien, welken zij meenden, dat Paulus in den tempel gebracht had.
ⲕ̅ⲑ̅ⲛⲉⲁⲩⲛⲁⲩ ⲅⲁⲣ ⲡⲉ ⲉⲧⲣⲟⲫⲓⲙⲟⲥ ⲡⲣⲙⲛⲉⲫⲉⲥⲟⲥ ϩⲛ ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲩⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲓⲧϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ
30 En de gehele stad kwam in roer en het volk liep samen; en zij grepen Paulus, en trokken hem buiten den tempel; en terstond werden de deuren gesloten.
ⲗ̅ⲉⲁⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ ⲛⲟⲓⲛ ⲁⲩⲱ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲁⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁⲩⲥⲱⲕ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲃⲟⲗⲙⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲩϣⲧⲁⲙ ⲛⲛⲣⲟ
31 En als zij hem zochten te doden, kwam het gerucht tot den overste der bende, dat geheel Jeruzalem in verwarring was.
ⲗ̅ⲁ̅ⲉⲩϣⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲛⲥⲁ ϩⲟⲧⲃⲉϥ ⲁⲡⲟⲩⲱ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲙⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲛⲧⲉⲥⲡⲓⲣⲁ ϫⲉ ⲁⲑⲓⲗⲏⲙ ⲧⲏⲣⲥ ϣⲧⲟⲣⲧⲣ
32 Welke terstond krijgsknechten en hoofdmannen over honderd tot zich nam, en liep af naar hen toe. Zij nu, den oversten en de krijgsknechten ziende, hielden op van Paulus te slaan.
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥϫⲓ ⲛϩⲉⲛϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲙⲁⲧⲟⲓ ⲁϥⲡⲱⲧⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲉⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲙⲛ ⲛϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲙⲙⲁⲧⲟⲓⲁⲩⲗⲟ ⲉⲩϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ
33 Toen naderde de overste en greep hem, en beval, dat men hem met twee ketenen zou binden; en vraagde, wie hij was, en wat hij gedaan had.
ⲗ̅ⲅ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥϯ ⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲉⲙⲟⲣϥ ⲛϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲥⲛⲧⲉ ⲁϥϣⲓⲛⲉ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲟⲩ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲁⲁϥ
34 En onder de schare riep de ene dit, de andere wat anders. Doch als hij de zekerheid niet kon weten vanwege de beroerte, beval hij, dat men hem in de legerplaats zou brengen.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲉⲣⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲛ ⲡⲉϥϣⲁϫⲉ ⲙⲡϥⲉϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲡⲱⲣϫ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲉϫⲓⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ
35 En als hij aan de trappen gekomen was, gebeurde het, dat hij van de krijgsknechten gedragen werd vanwege het geweld der schare.
ⲗ̅ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲡⲱϩ ⲇⲉ ⲉϫⲛ ⲛⲧⲱⲣⲧⲣ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲉⲧⲣⲉⲙⲙⲁⲧⲟⲓ ⲧⲁⲗⲟϥ ⲉϫⲱⲟⲩⲉⲧⲃⲉ ⲑⲟⲣⲙⲏ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ
36 Want de menigte des volks volgde, al roepende: Weg met hem!
ⲗ̅ⲋ̅ⲛⲉⲣⲉⲡⲗⲁⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲧⲏⲣϥ ⲟⲩⲏϩ ⲛⲥⲱϥ ⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϥⲓ ⲛⲧⲙⲏⲧⲉ ⲙⲡⲉⲛϫⲁϫⲉ
37 En als Paulus nu in de legerplaats zou geleid worden, zeide hij tot den overste: Is het mij geoorloofd tot u wat te spreken? En hij zeide: Kent gij Grieks?
ⲗ̅ⲍ̅ⲉⲩⲛⲁϫⲓ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲛⲉ ⲥⲧⲟ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲣⲁϫⲉ ⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲉⲣⲟⲕ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲉⲛⲉ ⲕⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲙⲛⲧⲟⲩⲉⲓⲉⲛⲓⲛ
38 Zijt gij dan niet de Egyptenaar, die voor deze dagen oproer verwekte, en de vier duizend moordenaars naar de woestijn uitleidde?
ⲗ̅ⲏ̅ⲉⲓⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲁⲛ ϭⲉ ⲡⲉ ⲡⲣⲙⲛⲕⲏⲙⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲃⲱϭⲥ ϩⲁⲑⲏ ⲛⲛⲉⲓϩⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲉⲣⲏⲙⲟⲥ ⲛⲁϥⲧⲟⲩϣⲟ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲥⲓⲕⲁⲣⲓⲟⲥ
39 Maar Paulus zeide: Ik ben een Joods man van Tarsen, een burger van geen onvermaarde stad in Cilicie, en ik bid u, laat mij toe tot het volk te spreken.
ⲗ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲙⲉⲛ ⲁⲛⲅⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲉⲁⲛⲅ ⲟⲩⲣⲙⲧⲁⲣⲥⲟⲥ ⲛⲧⲕⲓⲗⲓⲕⲓⲁ ⲙⲡⲟⲗⲓⲧⲏⲥ ⲛⲟⲩⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲥⲟ ⲛⲥⲟⲉⲓⲧ ϯⲥⲟⲡⲥ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲕ ⲕⲁⲁⲧ ⲧⲁϣⲁϫⲉ ⲙⲛ ⲡⲗⲁⲟⲥ
40 En als hij het toegelaten had, Paulus, staande op de trappen, wenkte met de hand tot het volk; en als er grote stilte geworden was, sprak hij hen aan in de Hebreeuwse taal, zeggende:
ⲙ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲕⲁⲁϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲓϫⲛ ⲛⲧⲱⲣⲧⲣ ⲁϥⲕⲓⲙ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ ⲉⲡⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥϭⲣⲉϩⲧ ϣⲱⲡⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛⲁⲩ ⲛⲧⲁⲥⲡⲉ ⲙⲙⲛⲧϩⲉⲃⲣⲁⲓⲟⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ
