Handelingen 21
1 En als het geschiedde, dat wij van hen gescheiden en afgevaren waren, zo liepen wij rechtuit en kwamen te Kos, en den dag daaraan te Rhodus, en van daar te Patara.
Nihcae hoi kam praek o pacoengah, tui mah takui ih Kos prae ah ka caeh o poe, khawnbangah tui mah takui ih Rhodes prae ah ka caeh o, to ahmuen hoiah Patara vangpui ah ka caeh o:
2 En een schip gevonden hebbende, dat naar Fenicie overvoer, gingen wij er in en voeren af.
to naah Phonicia bangah kacaeh palong to ka hnuk o, to palong ah kang thueng o moe, ka caeh o.
3 En als wij Cyprus in het gezicht gekregen, en dat aan de linker hand gelaten hadden, voeren wij naar Syrie, en kwamen aan te Tyrus; want het schip zoude aldaar den last ontladen.
Cyprus to ka hnuk o naah, banqoi bangah kang qoi o, Syria prae ah ka caeh o moe, Tura vangpui ah kang hak o: toah palong thung ih hmuennawk to ka puen o.
4 En de discipelen gevonden hebbende, bleven wij daar zeven dagen; dewelke tot Paulus zeiden door den Geest, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem.
Toah hnukbang kaminawk to ka hnuk o, nihcae khaeah ni tarukto ka cam o: nihcae mah Muithla rang hoiah Pawl khaeah Jerusalem ah caeh han ai ah thuih pae o.
5 Toen het nu geschiedde, dat wij deze dagen doorgebracht hadden, gingen wij uit, en reisden voort; en zij geleidden ons allen met vrouwen en kinderen tot buiten de stad; en aan den oever nederknielende, hebben wij gebeden.
Toe camhaih ni boeng pacoengah loe nihcae to ka caeh o taak moe, kholong caeh kam tong o; nihcae mah a zu a caanawk boih hoi vangpui tasa bang karoek to ang thak o: to pacoengah tui taengah cangkrawn o moe, lawk ka thuih o.
6 En als wij elkander gegroet hadden, gingen wij in het schip; maar zijlieden keerden wederom, elk naar het zijne.
Maeto hoi maeto ampraekhaih lok ka thuih o pacoengah, kaicae loe palong kang thueng o, nihcae loe im ah kam laem o let.
7 Wij nu, de scheepvaart volbracht hebbende van Tyrus, kwamen aan te Ptolemais, en de broeders gegroet hebbende, bleven een dag bij hen.
Tura vangpui hoiah palong hoi ka caeh o moe, Ptolemai ah kang hak o, toah kaom nawkamyanawk to ban ka sin o, nihcae khaeah nito ka cam o.
8 En des anderen daags, Paulus en wij, die met hem waren, gingen van daar en kwamen te Cesarea; en gegaan zijnde in het huis van Filippus, den evangelist (die een was van de zeven), bleven wij bij hem.
Khawnbangah Pawl hoi nawnto kholong caeh ampui, kaicae loe ka caeh o moe, Caesarea vangpui to ka phak o: tamthanglok taphong kami tarukto thungah maeto ah kaom, Philip im ah ka kun o moe, toah kang hak o.
9 Deze nu had vier dochters, nog maagden, die profeteerden.
Anih loe lok taphong tangla cuem canu palito tawnh.
10 En als wij daar vele dagen gebleven waren, kwam er een zeker profeet af van Judea, met name Agabus;
Toah ni kasawk ka cam o, to naah Agaba, tiah ahmin kaom, Tahmaa maeto Judea prae hoiah angzoh.
11 En hij kwam tot ons, en nam den gordel van Paulus, en zichzelven handen en voeten gebonden hebbende, zeide: Dit zegt de Heilige Geest: Den man, wiens deze gordel is, zullen de Joden alzo te Jeruzalem binden, en overleveren in de handen der heidenen.
Anih kaicae khaeah angzoh naah, Pawl mah kaeng ah angzaeng ih kahni to anih mah lak moe, angmah ih ban hoi khoknawk to a komh pacoengah, hae tiah Jerusalem ih Judahnawk mah hae kahni tawnkung hae taoeng o ueloe, Gentelnawk khaeah paek o tih, tiah Kacai Muithla mah thuih, tiah a naa.
12 Als wij nu dit hoorden, baden beiden wij en die van die plaats waren, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem.
To loknawk to ka thaih o naah, kaicae hoi toah kaom kaminawk mah Jerusalem ah caeh han ai ah Pawl to tahmenhaih ka hnik o.
13 Maar Paulus antwoordde: Wat doet gij, dat gij weent, en mijn hart week maakt? Want ik ben bereid niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven te Jeruzalem voor den Naam van den Heere Jezus.
To naah Pawl mah, Tikhoe na qah o moe, kai palung nang set o sak loe? Qui hoi taoengh han ih khue ai, Angraeng Jesu ih ahmin pongah Jerusalem ah duek han ih mataeng doeh kam sak coek boeh, tiah a naa.
14 En als hij zich niet liet afraden, hielden wij ons tevreden, zeggende: De wil des Heeren geschiede.
Anih to ka thuih pae o thla naah loe, Angraeng koehhaih baktiah om nasoe, ka tih o moe, kang hngai o taak duem.
15 En na die dagen maakten wij ons gereed, en gingen op naar Jeruzalem.
To pacoengah kang thawk o moe, Jerusalem ah ka caeh o tahang.
16 En met ons gingen ook sommigen der discipelen van Cesarea, leidende met zich een zekeren Mnason, van Cyprus, een ouden discipel, bij dewelken wij zouden te huis liggen.
Caesarea vangpui ih hnukbang thoemto kaminawk doeh kaicae hoi nawnto angzoh o, anih hoi nawnto ka oh o hanah, saning coeh, hnukbang kami maeto ah kaom Mason, tiah kawk ih Cyprus kami to kaicae khaeah angzoh o haih.
17 En als wij te Jeruzalem gekomen waren, ontvingen ons de broeders blijdelijk.
Jerusalem vangpui ka phak o naah loe, nawkamyanawk mah kawnhaih hoiah ang dawt o.
18 En den volgenden dag ging Paulus met ons in tot Jakobus; en al de ouderlingen waren daar gekomen.
Khawnbangah loe Pawl hoi nawnto Jakob khaeah ka caeh o; kacoehtanawk loe toah oh o boih.
19 En als hij hen gegroet had, verhaalde hij van stuk tot stuk, wat God onder de heidenen door zijn dienst gedaan had.
Pawl mah nihcae ban sin pacoengah, a toksakhaih rang hoiah Sithaw mah kawbangmaw Gentelnawk khaeah toksak, tito a thuih pae.
20 En zij, dat gehoord hebbende, loofden den Heere, en zeiden tot hem: Gij ziet, broeder, hoevele duizenden van Joden er zijn, die geloven; en zij zijn allen ijveraars van de wet.
Nihcae mah to lok to thaih o naah, Angraeng ih ahmin to saphaw o. Nihcae mah Pawl khaeah, Kam nawk, khenah, Judah kami nazetto mah maw tanghaih tawnh o, tito na hnuk boeh; nihcae loe kaalok pazui han tha pathok kami ah ni oh o boih.
21 En zij zijn aangaande u bericht, dat gij al de Joden, die onder de heidenen zijn, leert van Mozes afvallen, zeggende: dat zij de kinderen niet zouden besnijden, noch naar de wijze der wet wandelen.
Gentelnawk salakah kaom Judah kaminawk mah Mosi to caeh o taak moe, a caanawk tangyat hin aah han ai hoi angmacae khosakhaih atawk doeh pazui han ai ah, nang mah patuk ti, tiah a thaih o boeh.
22 Wat is er dan te doen? Het is gans nodig, dat de menigte samenkome; want zij zullen horen, dat gij gekomen zijt.
To pongah kawbangmaw tih han boeh? Kaminawk loe amkhueng ai ah om o mak ai, nang angzoh ti, tiah panoek o tih boeh.
23 Doe dan hetgeen wij u zeggen: Wij hebben vier mannen, die een gelofte gedaan hebben.
To pongah kang thuih o ih lok baktih toengah sah ah: kaicae khaeah lokkamhaih sah kami palito oh;
24 Neem dezen tot u, en heilig u met hen, en doe de onkosten nevens hen, opdat zij het hoofd bescheren mogen; en alle mogen weten, dat er niets is aan hetgeen, waarvan zij, aangaande u, bericht zijn; maar dat gij alzo wandelt, dat gij ook zelve de wet onderhoudt.
hae kaminawk hae caeh haih loe, nihcae hoi nawnto ciimcaihaih to sah ah, nihcae sam aahhaih atho to paek paeh: to tiah na sak nahaeloe kaminawk boih mah thuih o ih, nang kawng loe amsawn ni, tiah thui o tih; nang mah doeh daan to pazui ah loe, kahoihah khosah ah.
25 Doch van de heidenen, die geloven, hebben wij geschreven en goed gevonden, dat zij niets dergelijks zouden onderhouden, dan dat zij zich wachten van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij.
Sithaw tang Gentelnawk khaeah, to baktih hmuennawk pazui o hmah, krang bokhaih buh to caa o hmah, athii to caa o hmah, tahnong panamh moe, paduek ih moi to caa o hmah, kaciim ai nongpa nongpata zaehaih to sak o hmah, tiah ca ka tarik pae o boeh, tiah a naa o.
26 Toen nam Paulus de mannen met zich, en den dag daaraan met hen geheiligd zijnde, ging hij in den tempel, en verkondigde, dat de dagen der heiliging vervuld waren, blijvende daar, totdat voor een iegelijk van hen de offerande opgeofferd was.
Khawnbangah loe Pawl mah to kaminawk to caeh haih moe, nihcae hoi nawnto ciimcaihaih to a sak, ciimcaihaih ni boeng pacoengah loe, nihcae boih mah angbawnhaih atue panoek o hanah, tempul ah a caeh haih.
27 Als nu de zeven dagen zouden voleindigd worden, zagen hem de Joden van Azie in den tempel, en beroerden al het volk, en sloegen de handen aan hem,
Ni tarukto boeng tom naah loe, Asia prae ih thoemto Judah kaminawk mah tempul thungah Pawl to hnuk o, to ah kaom kaminawk boih to pacuek o moe, Pawl to naeh o,
28 Roepende: Gij Israelietische mannen, komt te hulp! Deze is de mens, die tegen het volk, en de wet, en deze plaats allen man overal leert; en bovendien heeft hij ook Grieken in den tempel gebracht, en heeft deze heilige plaats ontheiligd.
Isarael kaminawk, Na bom oh: hae kami loe ahmuen kruek ih kaminawk mah koeh ai ih hmuen, kaalok mah koeh ai ih hmuen, hae ahmuen mah koeh ai ih hmuennawk to kaminawk hanah patuk: Grik kaminawk to tempul thungah akun haih moe, hae hmuenciim hae amhnongsak, tiah a hang o.
29 Want zij hadden te voren Trofimus, den Efezier, met hem in de stad gezien, welken zij meenden, dat Paulus in den tempel gebracht had.
(Nihcae mah canghniah Pawl hoi nawnto kaom Efisa kami Trophima to vangpui thungah hnuk o boeh pongah, Pawl mah anih to tempul thungah akun haih mue, tiah a poek o: )
30 En de gehele stad kwam in roer en het volk liep samen; en zij grepen Paulus, en trokken hem buiten den tempel; en terstond werden de deuren gesloten.
to naah vangpui boih ah lokpunghaih to oh, kaminawk loe nawnto cawnh o moe, amkhueng o; Pawl to naeh o moe, tempul thung hoiah tasa bangah zaeh o pacoengah, khongkha to khah o roep.
31 En als zij hem zochten te doden, kwam het gerucht tot den overste der bende, dat geheel Jeruzalem in verwarring was.
Jerusalem vangpui thung boih ah lokpunghaih to oh, Pawl hum hanah pacaeng o, tiah cumvaito ukkung misatuh angraeng mah thaih.
32 Welke terstond krijgsknechten en hoofdmannen over honderd tot zich nam, en liep af naar hen toe. Zij nu, den oversten en de krijgsknechten ziende, hielden op van Paulus te slaan.
To naah anih mah misatuh kaminawk hoi thoemto misatuh angraengnawk to karangah kawk moe, to kaminawk ohhaih ahmuen ah cawnh o tathuk: to kaminawk mah misatuh angraeng hoi misatuh kaminawk to hnuk o naah, Pawl to bop o ai anghngai o duem.
33 Toen naderde de overste en greep hem, en beval, dat men hem met twee ketenen zou binden; en vraagde, wie hij was, en wat hij gedaan had.
Misatuh angraeng loe anih taengah caeh moe, Pawl to naeh pacoengah, sumqui hnetto hoiah pathlet hanah lokpaek; anih loe mi aa, tih hmuen maw a sak? tiah lok a dueng.
34 En onder de schare riep de ene dit, de andere wat anders. Doch als hij de zekerheid niet kon weten vanwege de beroerte, beval hij, dat men hem in de legerplaats zou brengen.
Kaminawk thung ih thoemto kaminawk mah thuih ih lok maeto hoiah kalah thoemto kaminawk mah thuih ih lok to anghmong ai, to tiah lokpunghaih oh pongah, misatuh angraeng mah loktang to panoek thai ai; to pongah Pawl to misatuh kaminawk ohhaih im ah caeh o haih hanah lok a paek.
35 En als hij aan de trappen gekomen was, gebeurde het, dat hij van de krijgsknechten gedragen werd vanwege het geweld der schare.
Kaminawk palungphui o parai pongah, thlak taeng phak naah loe, misatuh kaminawk mah Pawl to atoengh o tahang ving.
36 Want de menigte des volks volgde, al roepende: Weg met hem!
Paroeai kaminawk loe anih hnukah bang o moe, Anih to hum ah, tiah hang o.
37 En als Paulus nu in de legerplaats zou geleid worden, zeide hij tot den overste: Is het mij geoorloofd tot u wat te spreken? En hij zeide: Kent gij Grieks?
Misatuh kaminawk mah Pawl to angmacae ohhaih ahmuen ah caeh o haih tom naah, anih mah misatuh angraeng khaeah, Nang hoi lok apae thai tih maw? tiah a naa. Anih mah Grik lok na paeh thai maw? tiah dueng.
38 Zijt gij dan niet de Egyptenaar, die voor deze dagen oproer verwekte, en de vier duizend moordenaars naar de woestijn uitleidde?
Nang loe canghniah Izip kaminawk ih hmuenmae taek hanah, kami sang palito praezaek ah caeh haih kami na ai maw? tiah a naa.
39 Maar Paulus zeide: Ik ben een Joods man van Tarsen, een burger van geen onvermaarde stad in Cilicie, en ik bid u, laat mij toe tot het volk te spreken.
Pawl mah, Kai loe vangpui rumram ai, lokpui parai ah kaom Cicilia prae, Tarsa vangpui ah kaom, Judah kami ah ka oh, tiah pathim pae. Kaminawk khaeah lokthuih thaihaih na paek ah, tiah tahmenhaih a hnik.
40 En als hij het toegelaten had, Paulus, staande op de trappen, wenkte met de hand tot het volk; en als er grote stilte geworden was, sprak hij hen aan in de Hebreeuwse taal, zeggende:
Misatuh angraeng mah anih hanah lokthui thaihaih to paek, to naah Pawl mah thlak nuiah angdoet moe, kaminawk to ban payangh thuih. Kaminawk loe anghngai o duem, to naah nihcae khaeah Hebru lok hoiah lokthuih pae.
