< Handelingen 18 >
1 En na dezen scheidde Paulus van Athene en kwam te Korinthe;
Hathnukkhu, Pawl teh Athen kho hoi a cei teh Kawrin kho a pha.
2 En vond een zekeren Jood, met name Aquila, van geboorte uit Pontus, die onlangs van Italie gekomen was, en Priscilla, zijn vrouw, (omdat Claudius bevolen had, dat al de Joden uit Rome vertrekken zouden), en hij ging tot hen;
Hote hmuen koe Pontus ram e Judah tami buet touh Aguila a kâhmo. Rom siangpahrang Klaudias ni Judah taminaw pueng Rom kho hoi tâco hanlah kâ a poe dawkvah, Aguila teh Itali lahoi a yu Priscilla hoi Kawrin kho lah a yawng roi.
3 En omdat hij van hetzelfde handwerk was, bleef hij bij hen, en wrocht; want zij waren tentenmakers van handwerk.
Pawl teh ahnimouh roi kâhmo hanlah a cei teh, thaw tawk e a kâvan dawkvah, ahnimouh roi hoi rei ao awh teh thaw a tawk van. A thaw tawk awh e teh rimkasakkung lah ao awh.
4 En hij handelde op elken sabbat in de synagoge, en bewoog tot het geloof Joden en Grieken.
Pawl ni Sabbath hnintangkuem sinakok dawk a cangkhai teh, Judahnaw hoi Griknaw hah a pâkhueng.
5 En als Silas en Timotheus van Macedonie afgekomen waren, werd Paulus door den Geest gedrongen, betuigende den Joden, dat Jezus is de Christus.
Silas hoi Timote teh Masidonia ram hoi a tho roi nah, Pawl ni Judahnaw koe Jisuh teh Khrih doeh tie kacailah a dei pouh.
6 Maar als zij wederstonden en lasterden, schudde hij zijn klederen af, en zeide tot hen: Uw bloed zij op uw hoofd; ik ben rein; en van nu voortaan zal ik tot de heidenen heengaan.
Hatei Judah miphunnaw ni ahni teh a taran awh teh, a dudam awh navah, ahni ni angki a kathuek teh, nangmae thi teh nangmae lû dawk bawt seh. Kai teh ka hlout. Atu hoi teh Jentelnaw koe ka cei han toe atipouh.
7 En vandaar gegaan zijnde, kwam hij in het huis van een man, met name Justus, die God diende, wiens huis paalde aan de synagoge.
Hote hmuen koehoi a tâco teh Cathut ka bawk e Justus im vah a cei. Ahnie im teh sinakok teng vah ao.
8 En Crispus, de overste der synagoge, geloofde aan den Heere met geheel zijn huis; en velen van de Korinthiers, hem horende, geloofden, en werden gedoopt.
Sinakok kaukkung Krispas hoi imthungkhunaw ni Bawipa teh a yuem awh dawkvah, Kawrin kho e kaawm e tami moikapap ni a thai awh teh a yuem awh dawkvah Baptisma a coe awh.
9 En de Heere zeide tot Paulus door een gezicht in den nacht: Zijt niet bevreesd, maar spreek en zwijg niet.
Tangmin buet touh teh Cathut ni vision lahoi Pawl koe, taket hanh, pou pâpho.
10 Want Ik ben met u, en niemand zal de hand aan u leggen om u kwaad te doen; want Ik heb veel volks in deze stad.
Bangkongtetpawiteh, nang hoi cungtalah ka o. Apinihai nang koevah rektapnae thosak mahoeh. Hete kho dawk kaie tami moikapap ao atipouh.
11 En hij onthield zich aldaar een jaar en zes maanden, lerende onder hen het Woord Gods.
Hatdawkvah Pawl teh hote khopui dawk kum touh hoi thapa yung taruk touh ao. Ahnimanaw hah Cathut e lawk a cangkhai.
12 Maar als Gallio stadhouder van Achaje was, stonden de Joden eendrachtelijk tegen Paulus op, en brachten hem voor den rechterstoel.
Hatei, Gallio ni Akhaia ram dawk khobawi lungkângingcalah hoi a tawk nah Judahnaw ni Pawl a taran awh teh lawkcengnae tungkhung hmalah a tâcokhai awh.
13 Zeggende: Deze raadt den mensen aan, dat zij God zouden dienen tegen de wet.
Ahnimouh ni kâlawk hoi kâtaran lah Cathut bawk hane taminaw a pâkhueng telah ati awh.
14 En als Paulus zijn mond zou opendoen, zeide Gallio tot de Joden: Zo er enig ongelijk, of kwaad stuk begaan ware, o Joden, zo zou ik met reden ulieden verdragen;
Pawl ni hai lawk dei hanlah a pahni a ang navah, Gallio ni Judahnaw koevah nangmouh Judahnaw kalan hoeh e lawk, nahoeh pawiteh kâdumkâyennae lawk buetbuet touh lah awm pawiteh kai ni na lawk ka ngai han.
15 Maar indien er geschil is over een woord, en namen, en over de wet, die onder u is, zo zult gij zelven toezien; want ik wil over deze dingen geen rechter zijn.
Hatei nangmae lawknaw, kâlawknaw, minnaw hoi ka kâkuen e lah awm pawiteh, namamouh roeroe ni na dei awh han. Kai teh hot patet e naw hah ka dei ngai hoeh atipouh teh,
16 En hij dreef hen weg van den rechterstoel.
ahnimanaw hah lawkcengnae tungkhung koehoi a pâlei awh.
17 Maar al de Grieken namen Sosthenes, den overste der synagoge, en sloegen hem voor den rechterstoel; en Gallio trok zich geen van deze dingen aan.
Hattoteh sinakok ukkung Sosthenes hah a man awh teh, lawkcengnae tungkhung hmalah a hem awh. Hatei Gallio ni hotnaw hah banglahai ngai laipalah ao.
18 En als Paulus er nog vele dagen gebleven was, nam hij afscheid van de broederen, en scheepte van daar naar Syrie; en Priscilla en Aquila met hem, zijn hoofd te Kenchreen geschoren hebbende; want hij had een gelofte gedaan.
Pawl teh Kawrin khovah tueng moikasaw ao hnukkhu a hmaunawnghanaw koevah ka dam lah atipouh teh, Siria ram lah long hoi a cei. Ahni hoi Priscilla hoi Aguila haiyah a cei van. Lawk a kam e patetlah Kenkhrea khovah a lû a ngaw.
19 En hij kwam te Efeze aan, en liet hen aldaar; maar hij ging in de synagoge, en handelde met de Joden.
Hahoi Efisa kho a pha awh navah, hote hmuen koe Priscilla hoi Aguila teh a ceitakhai teh sinakok vah a kâen teh, Judahnaw hoi kamthang lawk a kâpankhai.
20 En als zij baden, dat hij langer bij hen blijven zoude, bewilligde hij het niet.
Taminaw ni ahni teh hnin kasawlah o hanlah a dei awh ei, ngai pouh hoeh.
21 Maar hij nam afscheid van hen, zeggende: Ik moet ganselijk het toekomende feest te Jeruzalem houden; doch ik zal tot u wederkeren, zo God wil. En hij voer weg van Efeze.
Cathut ngainae lah awm pawiteh, nangmouh koe hmalah bout ka tho han, ati pouh teh ahnimanaw kut a man hnukkhu Efisa kho hoi long hoi a tâco.
22 En als hij te Cesarea was gekomen, ging hij op naar Jeruzalem, en de Gemeente gegroet hebbende, ging hij af naar Antiochie.
Kaisarea kho a pha hnukkhu Jerusalem lah a takhang teh kawhmoun hah kut a man. Haw hoi Antiok kho a cei cathuk.
23 En als hij aldaar enigen tijd geweest was, ging hij weg, en doorreisde vervolgens het land van Galatie en Frygie, versterkende al de discipelen.
Pawl teh hote hmuen koe hnin kasawlah ao hnukkhu Galati hoi Frigia ramnaw pueng dawk a kâhlai teh a hnukkâbangnaw a cak sak.
24 En een zeker Jood, met name Apollos, van geboorte een Alexandrier, een welsprekend man, kwam te Efeze, machtig zijnde in de Schriften.
Hatnavah, Alexandria kho kaawm e Judah tami buet touh Apollos ati awh e Efisa khovah a tho. Ahni teh lawk dei ka thoum e hoi Cakathoung dawk athakaawm e lah ao.
25 Deze was in den weg des Heeren onderwezen; en vurig zijnde van geest, sprak hij en leerde naarstiglijk de zaken des Heeren, wetende alleenlijk den doop van Johannes.
Ahni teh Bawipa e lamthungnaw a panue teh muitha koe lah thao laihoi Jisuh e kamthang hah taminaw koe a cangkhai. Hatei Jawhan e baptisma dueng doeh a panue.
26 En deze begon vrijmoediglijk te spreken in de synagoge. En als hem Aquila en Priscilla gehoord hadden, namen zij hem tot zich, en legden hem den weg Gods bescheidenlijker uit.
Ahni teh sinakok vah taranhawi laihoi a pâpho. Priscilla hoi Aquila ni a lawk dei e a thai roi nah alouklah a hrawi teh Cathut e lawk hah kacaicalah a cangkhai roi.
27 En als hij wilde naar Achaje reizen, de broeders, hem vermaand hebbende, schreven aan de discipelen, dat zij hem ontvangen zouden; welke, daar gekomen zijnde, heeft veel toegebracht aan degenen, die geloofden door de genade.
Apollos ni Akhaia ram lah a cei hane a ngai navah a hnukkâbangnaw ni, hote hmuen koe kaawm e a hnukkâbangnaw ni a dawn thai awh nahanelah, ca a thut pouh awh. Hawvah a pha toteh Cathut pahren lahoi ka yuem e moikapap a kabawp.
28 Want hij overtuigde de Joden met groten ernst in het openbaar, bewijzende door de Schriften, dat Jezus de Christus was.
Jisuh teh Khrih lah ao tie hah kamcengcalah Cakathoung dawk kahawicalah a patue teh Judahnaw hah reprep a yue.