Handelingen 16
1 En hij kwam te Derbe en Lystre. En ziet, aldaar was een zeker discipel, met name Timotheus, zoon van een gelovige Joodse vrouw, maar van een Grieksen vader;
ପୌଲୋ ଦର୍ବ୍ବୀଲୁସ୍ତ୍ରାନଗରଯୋରୁପସ୍ଥିତୋଭୱତ୍ ତତ୍ର ତୀମଥିଯନାମା ଶିଷ୍ୟ ଏକ ଆସୀତ୍; ସ ୱିଶ୍ୱାସିନ୍ୟା ଯିହୂଦୀଯାଯା ଯୋଷିତୋ ଗର୍ବ୍ଭଜାତଃ କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ପିତାନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକଃ|
2 Welken goeden getuigenis gegeven werd van de broederen te Lystre en Ikonium.
ସ ଜନୋ ଲୁସ୍ତ୍ରା-ଇକନିଯନଗରସ୍ଥାନାଂ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ସମୀପେପି ସୁଖ୍ୟାତିମାନ୍ ଆସୀତ୍|
3 Deze wilde Paulus, dat met hem zou reizen; en hij nam en besneed hem, om der Joden wil, die in die plaatsen waren; want zij kenden allen zijn vader, dat hij een Griek was.
ପୌଲସ୍ତଂ ସ୍ୱସଙ୍ଗିନଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ମତିଂ କୃତ୍ୱା ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତଦ୍ଦେଶନିୱାସିନାଂ ଯିହୂଦୀଯାନାମ୍ ଅନୁରୋଧାତ୍ ତସ୍ୟ ତ୍ୱକ୍ଛେଦଂ କୃତୱାନ୍ ଯତସ୍ତସ୍ୟ ପିତା ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକ ଇତି ସର୍ୱ୍ୱୈରଜ୍ଞାଯତ|
4 En alzo zij de steden doorreisden, gaven zij hun de verordeningen over, die van de apostelen en de ouderlingen te Jeruzalem goed gevonden waren, om die te onderhouden.
ତତଃ ପରଂ ତେ ନଗରେ ନଗରେ ଭ୍ରମିତ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମସ୍ଥୈଃ ପ୍ରେରିତୈ ର୍ଲୋକପ୍ରାଚୀନୈଶ୍ଚ ନିରୂପିତଂ ଯଦ୍ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପତ୍ରଂ ତଦନୁସାରେଣାଚରିତୁଂ ଲୋକେଭ୍ୟସ୍ତଦ୍ ଦତ୍ତୱନ୍ତଃ|
5 De Gemeenten dan werden bevestigd in het geloof, en werden dagelijks overvloediger in getal.
ତେନୈୱ ସର୍ୱ୍ୱେ ଧର୍ମ୍ମସମାଜାଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମ୍ମେ ସୁସ୍ଥିରାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରତିଦିନଂ ୱର୍ଦ୍ଧିତା ଅଭୱନ୍|
6 En als zij Frygie, en het land van Galatie doorgereisd hadden, werden zij van den Heiligen Geest verhinderd het Woord in Azie te spreken.
ତେଷୁ ଫ୍ରୁଗିଯାଗାଲାତିଯାଦେଶମଧ୍ୟେନ ଗତେଷୁ ସତ୍ସୁ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତାନ୍ ଆଶିଯାଦେଶେ କଥାଂ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ପ୍ରତିଷିଦ୍ଧୱାନ୍|
7 En aan Mysie gekomen zijnde, poogden zij naar Bithynie te reizen; en de Geest liet het hun niet toe.
ତଥା ମୁସିଯାଦେଶ ଉପସ୍ଥାଯ ବିଥୁନିଯାଂ ଗନ୍ତୁଂ ତୈରୁଦ୍ୟୋଗେ କୃତେ ଆତ୍ମା ତାନ୍ ନାନ୍ୱମନ୍ୟତ|
8 En zij, Mysie voorbij gereisd zijnde, kwamen af tot Troas.
ତସ୍ମାତ୍ ତେ ମୁସିଯାଦେଶଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ତ୍ରୋଯାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ସମୁପସ୍ଥିତାଃ|
9 En van Paulus werd in den nacht een gezicht gezien: er was een Macedonisch man staande, die hem bad en zeide: Kom over in Macedonie, en help ons.
ରାତ୍ରୌ ପୌଲଃ ସ୍ୱପ୍ନେ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଏକୋ ମାକିଦନିଯଲୋକସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ମୈ କଥଯତି, ମାକିଦନିଯାଦେଶମ୍ ଆଗତ୍ୟାସ୍ମାନ୍ ଉପକୁର୍ୱ୍ୱିତି|
10 Als hij nu dit gezicht gezien had, zo zochten wij terstond naar Macedonie te reizen, besluitende daaruit, dat ons de Heere geroepen had, om denzelven het Evangelie te verkondigen.
ତସ୍ୟେତ୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ନଦର୍ଶନାତ୍ ପ୍ରଭୁସ୍ତଦ୍ଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ଆହୂଯତୀତି ନିଶ୍ଚିତଂ ବୁଦ୍ଧ୍ୱା ୱଯଂ ତୂର୍ଣଂ ମାକିଦନିଯାଦେଶଂ ଗନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟୋଗମ୍ ଅକୁର୍ମ୍ମ|
11 Van Troas dan afgevaren zijnde, liepen wij recht naar Samothrace, en den volgende dag naar Neapolis.
ତତଃ ପରଂ ୱଯଂ ତ୍ରୋଯାନଗରାଦ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଋଜୁମାର୍ଗେଣ ସାମଥ୍ରାକିଯୋପଦ୍ୱୀପେନ ଗତ୍ୱା ପରେଽହନି ନିଯାପଲିନଗର ଉପସ୍ଥିତାଃ|
12 En van daar naar Filippi, welke is de eerste stad van dit deel van Macedonie, een kolonie. En wij onthielden ons in die stad ettelijke dagen.
ତସ୍ମାଦ୍ ଗତ୍ୱା ମାକିଦନିଯାନ୍ତର୍ୱ୍ୱର୍ତ୍ତି ରୋମୀଯୱସତିସ୍ଥାନଂ ଯତ୍ ଫିଲିପୀନାମପ୍ରଧାନନଗରଂ ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ କତିପଯଦିନାନି ତତ୍ର ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
13 En op den dag des sabbats gingen wij buiten de stad aan de rivier, waar het gebed placht te geschieden; en nedergezeten zijnde, spraken wij tot de vrouwen, die samengekomen waren.
ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ନଗରାଦ୍ ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ନଦୀତଟେ ଯତ୍ର ପ୍ରାର୍ଥନାଚାର ଆସୀତ୍ ତତ୍ରୋପୱିଶ୍ୟ ସମାଗତା ନାରୀଃ ପ୍ରତି କଥାଂ ପ୍ରାଚାରଯାମ|
14 En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd.
ତତଃ ଥୁଯାତୀରାନଗରୀଯା ଧୂଷରାମ୍ବରୱିକ୍ରାଯିଣୀ ଲୁଦିଯାନାମିକା ଯା ଈଶ୍ୱରସେୱିକା ଯୋଷିତ୍ ଶ୍ରୋତ୍ରୀଣାଂ ମଧ୍ୟ ଆସୀତ୍ ତଯା ପୌଲୋକ୍ତୱାକ୍ୟାନି ଯଦ୍ ଗୃହ୍ୟନ୍ତେ ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରଭୁସ୍ତସ୍ୟା ମନୋଦ୍ୱାରଂ ମୁକ୍ତୱାନ୍|
15 En als zij gedoopt was, en haar huis, bad zij ons, zeggende: Indien gij hebt geoordeeld, dat ik den Heere getrouw ben, zo komt in mijn huis, en blijft er. En zij dwong ons.
ଅତଃ ସା ଯୋଷିତ୍ ସପରିୱାରା ମଜ୍ଜିତା ସତୀ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱତୀ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଚାରାଦ୍ ଯଦି ପ୍ରଭୌ ୱିଶ୍ୱାସିନୀ ଜାତାହଂ ତର୍ହି ମମ ଗୃହମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତିଷ୍ଠତ| ଇତ୍ଥଂ ସା ଯତ୍ନେନାସ୍ମାନ୍ ଅସ୍ଥାପଯତ୍|
16 En het geschiedde, als wij tot het gebed heengingen, dat een zekere dienstmaagd, hebbende een waarzeggenden geest, ons ontmoette, welke haar heren groot gewin toebracht met waarzeggen.
ଯସ୍ୟା ଗଣନଯା ତଦଧିପତୀନାଂ ବହୁଧନୋପାର୍ଜନଂ ଜାତଂ ତାଦୃଶୀ ଗଣକଭୂତଗ୍ରସ୍ତା କାଚନ ଦାସୀ ପ୍ରାର୍ଥନାସ୍ଥାନଗମନକାଲ ଆଗତ୍ୟାସ୍ମାନ୍ ସାକ୍ଷାତ୍ କୃତୱତୀ|
17 Dezelve volgde Paulus en ons achterna, en riep, zeggende: Deze mensen zijn dienstknechten Gods des Allerhoogsten, die ons den weg der zaligheid verkondigen.
ସାସ୍ମାକଂ ପୌଲସ୍ୟ ଚ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଏତ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥାମିମାଂ କଥିତୱତୀ, ମନୁଷ୍ୟା ଏତେ ସର୍ୱ୍ୱୋପରିସ୍ଥସ୍ୟେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସେୱକାଃ ସନ୍ତୋଽସ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ପରିତ୍ରାଣସ୍ୟ ମାର୍ଗଂ ପ୍ରକାଶଯନ୍ତି|
18 En dit deed zij vele dagen lang. Maar Paulus, daarover ontevreden zijnde, keerde zich om, en zeide tot den geest: Ik gebied u in den Naam van Jezus Christus, dat gij van haar uitgaat. En hij ging uit ter zelfder ure.
ସା କନ୍ୟା ବହୁଦିନାନି ତାଦୃଶମ୍ ଅକରୋତ୍ ତସ୍ମାତ୍ ପୌଲୋ ଦୁଃଖିତଃ ସନ୍ ମୁଖଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ତଂ ଭୂତମୱଦଦ୍, ଅହଂ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନା ତ୍ୱାମାଜ୍ଞାପଯାମି ତ୍ୱମସ୍ୟା ବହିର୍ଗଚ୍ଛ; ତେନୈୱ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସ ଭୂତସ୍ତସ୍ୟା ବହିର୍ଗତଃ|
19 Als nu de heren van dezelve zagen, dat de hoop huns gewins weg was, grepen zij Paulus en Silas, en trokken hen naar de markt voor de oversten.
ତତଃ ସ୍ୱେଷାଂ ଲାଭସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଶା ୱିଫଲା ଜାତେତି ୱିଲୋକ୍ୟ ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରଭୱଃ ପୌଲଂ ସୀଲଞ୍ଚ ଧୃତ୍ୱାକୃଷ୍ୟ ୱିଚାରସ୍ଥାନେଽଧିପତୀନାଂ ସମୀପମ୍ ଆନଯନ୍|
20 En als zij hen tot de hoofdmannen gebracht hadden, zeiden zij: Deze mensen beroeren onze stad, daar zij Joden zijn.
ତତଃ ଶାସକାନାଂ ନିକଟଂ ନୀତ୍ୱା ରୋମିଲୋକା ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଯଦ୍ ୱ୍ୟୱହରଣଂ ଗ୍ରହୀତୁମ୍ ଆଚରିତୁଞ୍ଚ ନିଷିଦ୍ଧଂ,
21 En zij verkondigen zeden, die ons niet geoorloofd zijn aan te nemen noch te doen, alzo wij Romeinen zijn.
ଇମେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାଃ ସନ୍ତୋପି ତଦେୱ ଶିକ୍ଷଯିତ୍ୱା ନଗରେଽସ୍ମାକମ୍ ଅତୀୱ କଲହଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି,
22 En de schare stond gezamenlijk tegen hen op; en de hoofdmannen, hun de klederen afgescheurd hebbende, bevalen hen te geselen.
ଇତି କଥିତେ ସତି ଲୋକନିୱହସ୍ତଯୋଃ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନୋଦତିଷ୍ଠତ୍ ତଥା ଶାସକାସ୍ତଯୋ ର୍ୱସ୍ତ୍ରାଣି ଛିତ୍ୱା ୱେତ୍ରାଘାତଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯନ୍|
23 En als zij hun vele slagen gegeven hadden, wierpen zij hen in de gevangenis, en geboden den stokbewaarder, dat hij hen zekerlijk bewaren zou.
ଅପରଂ ତେ ତୌ ବହୁ ପ୍ରହାର୍ୟ୍ୟ ତ୍ୱମେତୌ କାରାଂ ନୀତ୍ୱା ସାୱଧାନଂ ରକ୍ଷଯେତି କାରାରକ୍ଷକମ୍ ଆଦିଶନ୍|
24 Dewelke, zulk een gebod ontvangen hebbende, wierp hen in den binnensten kerker, en verzekerde hun voeten in de stok.
ଇତ୍ଥମ୍ ଆଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ସ ତାୱଭ୍ୟନ୍ତରସ୍ଥକାରାଂ ନୀତ୍ୱା ପାଦେଷୁ ପାଦପାଶୀଭି ର୍ବଦ୍ଧ୍ୱା ସ୍ଥାପିତାୱାନ୍|
25 En omtrent den middernacht baden Paulus en Silas, en zongen Gode lofzangen en de gevangenen hoorden naar hen.
ଅଥ ନିଶୀଥସମଯେ ପୌଲସୀଲାୱୀଶ୍ୱରମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ପ୍ରାଥନାଂ ଗାନଞ୍ଚ କୃତୱନ୍ତୌ, କାରାସ୍ଥିତା ଲୋକାଶ୍ଚ ତଦଶୃଣ୍ୱନ୍
26 En er geschiedde snellijk een grote aardbeving, alzo dat de fundamenten des kerkers bewogen werden; en terstond werden al de deuren geopend, en de banden van allen werden los.
ତଦାକସ୍ମାତ୍ ମହାନ୍ ଭୂମିକମ୍ପୋଽଭୱତ୍ ତେନ ଭିତ୍ତିମୂଲେନ ସହ କାରା କମ୍ପିତାଭୂତ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଦ୍ୱାରାଣି ମୁକ୍ତାନି ଜାତାନି ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ବନ୍ଧନାନି ଚ ମୁକ୍ତାନି|
27 En de stokbewaarder, wakker geworden zijnde, en ziende de deuren der gevangenis geopend, trok een zwaard, en zou zichzelven omgebracht hebben, menende, dat de gevangenen ontvloden waren.
ଅତଏୱ କାରାରକ୍ଷକୋ ନିଦ୍ରାତୋ ଜାଗରିତ୍ୱା କାରାଯା ଦ୍ୱାରାଣି ମୁକ୍ତାନି ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ବନ୍ଦିଲୋକାଃ ପଲାଯିତା ଇତ୍ୟନୁମାଯ କୋଷାତ୍ ଖଙ୍ଗଂ ବହିଃ କୃତ୍ୱାତ୍ମଘାତଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ|
28 Maar Paulus riep met grote stem, zeggende: Doe uzelven geen kwaad; want wij zijn allen hier.
କିନ୍ତୁ ପୌଲଃ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈସ୍ତମାହୂଯ କଥିତୱାନ୍ ପଶ୍ୟ ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେଽତ୍ରାସ୍ମହେ, ତ୍ୱଂ ନିଜପ୍ରାଣହିଂସାଂ ମାକାର୍ଷୀଃ|
29 En als hij licht geeist had, sprong hij in, en werd zeer bevende, en viel voor Paulus en Silas neder aan de voeten;
ତଦା ପ୍ରଦୀପମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଉକ୍ତ୍ୱା ସ କମ୍ପମାନଃ ସନ୍ ଉଲ୍ଲମ୍ପ୍ୟାଭ୍ୟନ୍ତରମ୍ ଆଗତ୍ୟ ପୌଲସୀଲଯୋଃ ପାଦେଷୁ ପତିତୱାନ୍|
30 En hen buiten gebracht hebbende, zeide hij: Lieve heren, wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତୌ ବହିରାନୀଯ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ହେ ମହେଚ୍ଛୌ ପରିତ୍ରାଣଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ?
31 En zij zeiden: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତୌ ସ୍ୱଗୃହମାନୀଯ ତଯୋଃ ସମ୍ମୁଖେ ଖାଦ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ସ୍ଥାପିତୱାନ୍ ତଥା ସ ସ୍ୱଯଂ ତଦୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ପରିୱାରାଶ୍ଚେଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱସନ୍ତଃ ସାନନ୍ଦିତା ଅଭୱନ୍|
32 En zij spraken tot hem het woord des Heeren, en tot allen, die in zijn huis waren.
ତସ୍ମୈ ତସ୍ୟ ଗୃହସ୍ଥିତସର୍ୱ୍ୱଲୋକେଭ୍ୟଶ୍ଚ ପ୍ରଭୋଃ କଥାଂ କଥିତୱନ୍ତୌ|
33 En hij nam hen tot zich in dezelve ure des nachts, en wies hen van de striemen; en hij werd terstond gedoopt, en al de zijnen.
ତଥା ରାତ୍ରେସ୍ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ଦଣ୍ଡେ ସ ତୌ ଗୃହୀତ୍ୱା ତଯୋଃ ପ୍ରହାରାଣାଂ କ୍ଷତାନି ପ୍ରକ୍ଷାଲିତୱାନ୍ ତତଃ ସ ସ୍ୱଯଂ ତସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେ ପରିଜନାଶ୍ଚ ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱନ୍|
34 En hij bracht hen in zijn huis, en zette hun de tafel voor, en verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତୌ ସ୍ୱଗୃହମାନୀଯ ତଯୋଃ ସମ୍ମୁଖେ ଖାଦ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ସ୍ଥାପିତୱାନ୍ ତଥା ସ ସ୍ୱଯଂ ତଦୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ପରିୱାରାଶ୍ଚେଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱସନ୍ତଃ ସାନନ୍ଦିତା ଅଭୱନ୍|
35 En als het dag geworden was, zonden de hoofdmannen de stadsdienaars, zeggende: Laat die mensen los.
ଦିନ ଉପସ୍ଥିତେ ତୌ ଲୋକୌ ମୋଚଯେତି କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ଶାସକାଃ ପଦାତିଗଣଂ ପ୍ରେଷିତୱନ୍ତଃ|
36 En de stokbewaarder boodschapte deze woorden aan Paulus, zeggende: De hoofdmannen hebben gezonden, dat gij zoudt losgelaten worden; gaat dan nu uit, en reist heen in vrede.
ତତଃ କାରାରକ୍ଷକଃ ପୌଲାଯ ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ କଥିତୱାନ୍ ଯୁୱାଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ ଶାସକା ଲୋକାନ ପ୍ରେଷିତୱନ୍ତ ଇଦାନୀଂ ଯୁୱାଂ ବହି ର୍ଭୂତ୍ୱା କୁଶଲେନ ପ୍ରତିଷ୍ଠେତାଂ|
37 Maar Paulus zeide tot hen: Zij hebben ons, die Romeinen zijn, onveroordeeld in het openbaar gegeseld, en in de gevangenis geworpen, en werpen zij ons nu heimelijk daaruit? Niet alzo; maar dat zij zelven komen, en ons uitleiden.
କିନ୍ତୁ ପୌଲସ୍ତାନ୍ ଅୱଦତ୍ ରୋମିଲୋକଯୋରାୱଯୋଃ କମପି ଦୋଷମ୍ ନ ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସମକ୍ଷମ୍ ଆୱାଂ କଶଯା ତାଡଯିତ୍ୱା କାରାଯାଂ ବଦ୍ଧୱନ୍ତ ଇଦାନୀଂ କିମାୱାଂ ଗୁପ୍ତଂ ୱିସ୍ତ୍ରକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି? ତନ୍ନ ଭୱିଷ୍ୟତି, ସ୍ୱଯମାଗତ୍ୟାୱାଂ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ନଯନ୍ତୁ|
38 En de stadsdienaars boodschapten deze woorden wederom den hoofdmannen; en zij werden bevreesd, horende, dat zij Romeinen waren.
ତଦା ପଦାତିଭିଃ ଶାସକେଭ୍ୟ ଏତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଯାଂ କଥିତାଯାଂ ତୌ ରୋମିଲୋକାୱିତି କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ଭୀତାଃ
39 En zij, komende, baden hen, en als zij hen uitgeleid hadden, begeerden zij, dat zij uit de stad gaan zouden.
ସନ୍ତସ୍ତଯୋଃ ସନ୍ନିଧିମାଗତ୍ୟ ୱିନଯମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଅପରଂ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ନଗରାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
40 En uitgegaan zijnde uit de gevangenis, gingen zij in tot Lydia; en de broeders gezien hebbende, vertroostten zij dezelve, en gingen uit de stad.
ତତସ୍ତୌ କାରାଯା ନିର୍ଗତ୍ୟ ଲୁଦିଯାଯା ଗୃହଂ ଗତୱନ୍ତୌ ତତ୍ର ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ସାକ୍ଷାତ୍କୃତ୍ୟ ତାନ୍ ସାନ୍ତ୍ୱଯିତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥିତୌ|
