Handelingen 15
1 En sommigen, die afgekomen waren van Judea, leerden de broederen, zeggende: Indien gij niet besneden wordt naar de wijze van Mozes, zo kunt gij niet zalig worden.
யிஹூதா³தே³ஸா²த் கியந்தோ ஜநா ஆக³த்ய ப்⁴ராத்ரு’க³ணமித்த²ம்’ ஸி²க்ஷிதவந்தோ மூஸாவ்யவஸ்த²யா யதி³ யுஷ்மாகம்’ த்வக்சே²தோ³ ந ப⁴வதி தர்ஹி யூயம்’ பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
2 Als er dan geen kleine wederstand en twisting geschiedde bij Paulus en Barnabas tegen hen, zo hebben zij geordineerd, dat Paulus en Barnabas, en enige anderen uit hen, zouden opgaan tot de apostelen en ouderlingen naar Jeruzalem, over deze vraag.
பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ தை: ஸஹ ப³ஹூந் விசாராந் விவாதா³ம்’ஸ்²ச க்ரு’தவந்தௌ, ததோ மண்ட³லீயநோகா ஏதஸ்யா: கதா²யாஸ்தத்த்வம்’ ஜ்ஞாதும்’ யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்தா²ந் ப்ரேரிதாந் ப்ராசீநாம்’ஸ்²ச ப்ரதி பௌலப³ர்ணப்³பா³ப்ரப்⁴ரு’தீந் கதிபயஜநாந் ப்ரேஷயிதும்’ நிஸ்²சயம்’ க்ரு’தவந்த: |
3 Zij dan, van de Gemeente uitgeleid zijnde, reisden door Fenicie en Samarie, verhalende de bekering der heidenen; en deden al den broederen grote blijdschap aan.
தே மண்ட³ல்யா ப்ரேரிதா: ஸந்த: பை²ணீகீஸோ²மிரோந்தே³ஸா²ப்⁴யாம்’ க³த்வா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ மந: பரிவர்த்தநஸ்ய வார்த்தயா ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ பரமாஹ்லாத³ம் அஜநயந்|
4 En te Jeruzalem gekomen zijnde, werden zij ontvangen van de Gemeente, en de apostelen, en de ouderlingen; en zij verkondigden, wat grote dingen God met hen gedaan had.
யிரூஸா²லம்யுபஸ்தா²ய ப்ரேரிதக³ணேந லோகப்ராசீநக³ணேந ஸமாஜேந ச ஸமுபக்³ரு’ஹீதா: ஸந்த: ஸ்வைரீஸ்²வரோ யாநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தேஷாம்’ ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தாந் தேஷாம்’ ஸமக்ஷம் அகத²யந்|
5 Maar, zeiden zij, er zijn sommigen opgestaan van die van de sekte der Farizeen, die gelovig zijn geworden, zeggende, dat men hen moet besnijden, en gebieden de wet van Mozes te onderhouden.
கிந்து விஸ்²வாஸிந: கியந்த: பி²ரூஸி²மதக்³ராஹிணோ லோகா உத்தா²ய கதா²மேதாம்’ கதி²தவந்தோ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ த்வக்சே²த³ம்’ கர்த்தும்’ மூஸாவ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயிதுஞ்ச ஸமாதே³ஷ்டவ்யம்|
6 En de apostelen en de ouderlingen vergaderden te zamen, om op deze zaak te letten.
தத: ப்ரேரிதா லோகப்ராசீநாஸ்²ச தஸ்ய விவேசநாம்’ கர்த்தும்’ ஸபா⁴யாம்’ ஸ்தி²தவந்த: |
7 En als daarover grote twisting geschiedde, stond Petrus op en zeide tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van over langen tijd onder ons mij verkoren heeft, dat de heidenen door mijn mond het woord des Evangelies zouden horen, en geloven.
ப³ஹுவிசாரேஷு ஜாதஷு பிதர உத்தா²ய கதி²தவாந், ஹே ப்⁴ராதரோ யதா² பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகா மம முகா²த் ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஸ்²ருத்வா விஸ்²வஸந்தி தத³ர்த²ம்’ ப³ஹுதி³நாத் பூர்வ்வம் ஈஸ்²வரோஸ்மாகம்’ மத்⁴யே மாம்’ வ்ரு’த்வா நியுக்தவாந்|
8 En God, de Kenner der harten, heeft hun getuigenis gegeven, hun gevende den Heiligen Geest, gelijk als ook ons;
அந்தர்ய்யாமீஸ்²வரோ யதா²ஸ்மப்⁴யம்’ ததா² பி⁴ந்நதே³ஸீ²யேப்⁴ய: பவித்ரமாத்மாநம்’ ப்ரதா³ய விஸ்²வாஸேந தேஷாம் அந்த: கரணாநி பவித்ராணி க்ரு’த்வா
9 En heeft geen onderscheid gemaakt tussen ons en hen, gereinigd hebbende hun harten door het geloof.
தேஷாம் அஸ்மாகஞ்ச மத்⁴யே கிமபி விஸே²ஷம்’ ந ஸ்தா²பயித்வா தாநதி⁴ ஸ்வயம்’ ப்ரமாணம்’ த³த்தவாந் இதி யூயம்’ ஜாநீத²|
10 Nu dan, wat verzoekt gij God, om een juk op den hals der discipelen te leggen, hetwelk noch onze vaders, noch wij hebben kunnen dragen?
அதஏவாஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா வயஞ்ச ஸ்வயம்’ யத்³யுக³ஸ்ய பா⁴ரம்’ ஸோடு⁴ம்’ ந ஸ²க்தா: ஸம்ப்ரதி தம்’ ஸி²ஷ்யக³ணஸ்ய ஸ்கந்தே⁴ஷு ந்யஸிதும்’ குத ஈஸ்²வரஸ்ய பரீக்ஷாம்’ கரிஷ்யத²?
11 Maar wij geloven, door de genade van den Heere Jezus Christus, zalig te worden, op zulke wijze als ook zij.
ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹேண தே யதா² வயமபி ததா² பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும் ஆஸா²ம்’ குர்ம்ம: |
12 En al de menigte zweeg stil, en zij hoorden Barnabas en Paulus verhalen, wat grote tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen gedaan had.
அநந்தரம்’ ப³ர்ணப்³பா³பௌலாப்⁴யாம் ஈஸ்²வரோ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ மத்⁴யே யத்³யத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம் அத்³பு⁴தஞ்ச கர்ம்ம க்ரு’தவாந் தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ தௌ ஸ்வமுகா²ப்⁴யாம் அவர்ணயதாம்’ ஸபா⁴ஸ்தா²: ஸர்வ்வே நீரவா: ஸந்த: ஸ்²ருதவந்த: |
13 En nadat deze zwegen, antwoordde Jakobus, zeggende: Mannen broeders, hoort mij.
தயோ: கதா²யாம்’ ஸமாப்தாயாம்’ ஸத்யாம்’ யாகூப்³ கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந்
14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
ஹே ப்⁴ராதரோ மம கதா²யாம் மநோ நித⁴த்த| ஈஸ்²வர: ஸ்வநாமார்த²ம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம் மத்⁴யாத்³ ஏகம்’ லோகஸம்’க⁴ம்’ க்³ரஹீதும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வா யேந ப்ரகாரேண ப்ரத²மம்’ தாந் ப்ரதி க்ரு’பாவலேகநம்’ க்ரு’தவாந் தம்’ ஸி²மோந் வர்ணிதவாந்|
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ருக்தாநி யாநி வாக்யாநி தை: ஸார்த்³த⁴ம் ஏதஸ்யைக்யம்’ ப⁴வதி யதா² லிகி²தமாஸ்தே|
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
ஸர்வ்வேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ யஸ்து ஸாத⁴க: பரமேஸ்²வர: | ஸ ஏவேத³ம்’ வதே³த்³வாக்யம்’ ஸே²ஷா: ஸகலமாநவா: | பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாஸ்²ச யாவந்தோ மம நாமத: | ப⁴வந்தி ஹி ஸுவிக்²யாதாஸ்தே யதா² பரமேஸி²து: |
17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.
தத்வம்’ ஸம்யக் ஸமீஹந்தே தந்நிமித்தமஹம்’ கில| பராவ்ரு’த்ய ஸமாக³த்ய தா³யூத³: பதிதம்’ புந: | தூ³ஷ்யமுத்தா²பயிஷ்யாமி ததீ³யம்’ ஸர்வ்வவஸ்து ச| பதிதம்’ புநருதா²ப்ய ஸஜ்ஜயிஷ்யாமி ஸர்வ்வதா²||
ஆ ப்ரத²மாத்³ ஈஸ்²வர: ஸ்வீயாநி ஸர்வ்வகர்ம்மாணி ஜாநாதி| (aiōn g165)
19 Daarom oordeel ik, dat men degenen, die uit de heidenen zich tot God bekeren, niet beroere;
அதஏவ மம நிவேத³நமித³ம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ மத்⁴யே யே ஜநா ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தந்த தேஷாமுபரி அந்யம்’ கமபி பா⁴ரம்’ ந ந்யஸ்ய
20 Maar hun zal aanschrijven, dat zij zich onthouden van de dingen, die door de afgoden besmet zijn, en van hoererij, en van het verstikte, en van bloed.
தே³வதாப்ரஸாதா³ஸு²சிப⁴க்ஷ்யம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம கண்ட²ஸம்பீட³நமாரிதப்ராணிப⁴க்ஷ்யம்’ ரக்தப⁴க்ஷ்யஞ்ச ஏதாநி பரித்யக்தும்’ லிகா²ம: |
21 Want Mozes heeft er van oude tijden in elke stad, die hem prediken, en hij wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen.
யத: பூர்வ்வகாலதோ மூஸாவ்யவஸ்தா²ப்ரசாரிணோ லோகா நக³ரே நக³ரே ஸந்தி ப்ரதிவிஸ்²ராமவாரஞ்ச ப⁴ஜநப⁴வநே தஸ்யா: பாடோ² ப⁴வதி|
22 Toen heeft het den apostelen en den ouderlingen, met de gehele Gemeente, goed gedacht, enige mannen uit zich te verkiezen, en met Paulus en Barnabas te zenden naar Antiochie: namelijk Judas, die toegenaamd wordt Barsabas, en Silas, mannen, die voorgangers waren onder de broeders.
தத: பரம்’ ப்ரேரிதக³ணோ லோகப்ராசீநக³ண: ஸர்வ்வா மண்ட³லீ ச ஸ்வேஷாம்’ மத்⁴யே ப³ர்ஸ²ப்³பா³ நாம்நா விக்²யாதோ மநோநீதௌ க்ரு’த்வா பௌலப³ர்ணப்³பா³ப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம் ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ ப்ரதி ப்ரேஷணம் உசிதம்’ பு³த்³த்⁴வா தாப்⁴யாம்’ பத்ரம்’ ப்ரைஷயந்|
23 En zij schreven door hen dit navolgende: De apostelen, en de ouderlingen, en de broeders wensen den broederen uit de heidenen, die in Antiochie, en Syrie, en Cilicie zijn, zaligheid.
தஸ்மிந் பத்ரே லிகி²தமிம்’த³, ஆந்தியகி²யா-ஸுரியா-கிலிகியாதே³ஸ²ஸ்த²பி⁴ந்நதே³ஸீ²யப்⁴ராத்ரு’க³ணாய ப்ரேரிதக³ணஸ்ய லோகப்ராசீநக³ணஸ்ய ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்ய ச நமஸ்கார: |
24 Nademaal wij gehoord hebben, dat sommigen, die van ons uitgegaan zijn, u met woorden ontroerd hebben en uw zielen wankelende gemaakt, zeggende, dat gij moet besneden worden, en de wet onderhouden; welken wij dat niet bevolen hadden;
விஸே²ஷதோ(அ)ஸ்மாகம் ஆஜ்ஞாம் அப்ராப்யாபி கியந்தோ ஜநா அஸ்மாகம்’ மத்⁴யாத்³ க³த்வா த்வக்சே²தோ³ மூஸாவ்யவஸ்தா² ச பாலயிதவ்யாவிதி யுஷ்மாந் ஸி²க்ஷயித்வா யுஷ்மாகம்’ மநஸாமஸ்தை²ர்ய்யம்’ க்ரு’த்வா யுஷ்மாந் ஸஸந்தே³ஹாந் அகுர்வ்வந் ஏதாம்’ கதா²ம்’ வயம் அஸ்²ரு’ந்ம|
25 Zo heeft het ons eendrachtelijk te zamen zijnde, goed gedacht, enige mannen te verkiezen, en tot u te zenden, met onze geliefden, Barnabas en Paulus.
தத்காரணாத்³ வயம் ஏகமந்த்ரணா: ஸந்த: ஸபா⁴யாம்’ ஸ்தி²த்வா ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாமநிமித்தம்’ ம்ரு’த்யுமுக²க³தாப்⁴யாமஸ்மாகம்’
26 Mensen, die hun zielen overgegeven hebben voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus.
ப்ரியப³ர்ணப்³பா³பௌலாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம்’ மநோநீதலோகாநாம்’ கேஷாஞ்சித்³ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரேஷணம் உசிதம்’ பு³த்³த⁴வந்த: |
27 Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook met den mond hetzelfde zullen verkondigen.
அதோ யிஹூதா³ஸீலௌ யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரேஷிதவந்த: , ஏதயோ ர்முகா²ப்⁴யாம்’ ஸர்வ்வாம்’ கதா²ம்’ ஜ்ஞாஸ்யத²|
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
தே³வதாப்ரஸாத³ப⁴க்ஷ்யம்’ ரக்தப⁴க்ஷ்யம்’ க³லபீட³நமாரிதப்ராணிப⁴க்ஷ்யம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம சேமாநி ஸர்வ்வாணி யுஷ்மாபி⁴ஸ்த்யாஜ்யாநி; ஏதத்ப்ரயோஜநீயாஜ்ஞாவ்யதிரேகேந யுஷ்மாகம் உபரி பா⁴ரமந்யம்’ ந ந்யஸிதும்’ பவித்ரஸ்யாத்மநோ(அ)ஸ்மாகஞ்ச உசிதஜ்ஞாநம் அப⁴வத்|
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.
அதஏவ தேப்⁴ய: ஸர்வ்வேப்⁴ய: ஸ்வேஷு ரக்ஷிதேஷு யூயம்’ ப⁴த்³ரம்’ கர்ம்ம கரிஷ்யத²| யுஷ்மாகம்’ மங்க³லம்’ பூ⁴யாத்|
30 Dezen dan, hun afscheid ontvangen hebbende, kwamen te Antiochie; en de menigte vergaderd hebbende, gaven zij den brief over.
தே விஸ்ரு’ஷ்டா: ஸந்த ஆந்தியகி²யாநக³ர உபஸ்தா²ய லோகநிவஹம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய பத்ரம் அத³த³ந்|
31 En zij, dien gelezen hebbende, verblijdden zich over de vertroosting.
ததஸ்தே தத்பத்ரம்’ படி²த்வா ஸாந்த்வநாம்’ ப்ராப்ய ஸாநந்தா³ அப⁴வந்|
32 Judas nu en Silas, die ook zelven profeten waren, vermaanden de broeders met vele woorden, en versterkten hen.
யிஹூதா³ஸீலௌ ச ஸ்வயம்’ ப்ரசாரகௌ பூ⁴த்வா ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ நாநோபதி³ஸ்²ய தாந் ஸுஸ்தி²ராந் அகுருதாம்|
33 En als zij daar een tijd lang vertoefd hadden, lieten hen de broeders wederom gaan met vrede, tot de apostelen.
இத்த²ம்’ தௌ தத்ர தை: ஸாகம்’ கதிபயதி³நாநி யாபயித்வா பஸ்²சாத் ப்ரேரிதாநாம்’ ஸமீபே ப்ரத்யாக³மநார்த²ம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதே⁴: கல்யாணேந விஸ்ரு’ஷ்டாவப⁴வதாம்’|
34 Maar het dacht Silas goed aldaar te blijven.
கிந்து ஸீலஸ்தத்ர ஸ்தா²தும்’ வாஞ்சி²தவாந்|
35 En Paulus en Barnabas onthielden zich te Antiochie, lerende en verkondigende met nog vele anderen, het Woord des Heeren.
அபரம்’ பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ ப³ஹவ: ஸி²ஷ்யாஸ்²ச லோகாந் உபதி³ஸ்²ய ப்ரபோ⁴: ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந்த ஆந்தியகி²யாயாம்’ காலம்’ யாபிதவந்த: |
36 En na enige dagen zeide Paulus tot Barnabas: Laat ons nu wederkeren, en bezoeken onze broeders in elke stad, in welke wij het Woord des Heeren verkondigd hebben, hoe zij het hebben.
கதிபயதி³நேஷு க³தேஷு பௌலோ ப³ர்ணப்³பா³ம் அவத³த் ஆக³ச்சா²வாம்’ யேஷு நக³ரேஷ்வீஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரிதவந்தௌ தாநி ஸர்வ்வநக³ராணி புநர்க³த்வா ப்⁴ராதர: கீத்³ரு’ஸா²: ஸந்தீதி த்³ரஷ்டும்’ தாந் ஸாக்ஷாத் குர்வ்வ: |
37 En Barnabas ried, dat zij Johannes, die genaamd is Markus, zouden medenemen.
தேந மார்கநாம்நா விக்²யாதம்’ யோஹநம்’ ஸங்கி³நம்’ கர்த்தும்’ ப³ர்ணப்³பா³ மதிமகரோத்,
38 Maar Paulus achtte billijk, dat men dien niet zoude medenemen, die van Pamfylie af van hen was afgeweken, en met hen niet was gegaan tot het werk.
கிந்து ஸ பூர்வ்வம்’ தாப்⁴யாம்’ ஸஹ கார்ய்யார்த²ம்’ ந க³த்வா பாம்பூ²லியாதே³ஸே² தௌ த்யக்தவாந் தத்காரணாத் பௌலஸ்தம்’ ஸங்கி³நம்’ கர்த்தும் அநுசிதம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
39 Er ontstond dan een verbittering, alzo dat zij van elkander gescheiden zijn, en dat Barnabas Markus medenam, en naar Cyprus afscheepte;
இத்த²ம்’ தயோரதிஸ²யவிரோத⁴ஸ்யோபஸ்தி²தத்வாத் தௌ பரஸ்பரம்’ ப்ரு’த²க³ப⁴வதாம்’ ததோ ப³ர்ணப்³பா³ மார்கம்’ க்³ரு’ஹீத்வா போதேந குப்ரோபத்³வீபம்’ க³தவாந்;
40 Maar Paulus verkoos Silas, en reisde heen, der genade Gods van de broederen bevolen zijnde.
கிந்து பௌல: ஸீலம்’ மநோநீதம்’ க்ரு’த்வா ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ரீஸ்²வராநுக்³ரஹே ஸமர்பித: ஸந் ப்ரஸ்தா²ய
41 En hij doorreisde Syrie en Cilicie, versterkende de Gemeenten.
ஸுரியாகிலிகியாதே³ஸா²ப்⁴யாம்’ மண்ட³லீ: ஸ்தி²ரீகுர்வ்வந் அக³ச்ச²த்|
