Handelingen 15
1 En sommigen, die afgekomen waren van Judea, leerden de broederen, zeggende: Indien gij niet besneden wordt naar de wijze van Mozes, zo kunt gij niet zalig worden.
ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਮਿੱਥੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਨ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
2 Als er dan geen kleine wederstand en twisting geschiedde bij Paulus en Barnabas tegen hen, zo hebben zij geordineerd, dat Paulus en Barnabas, en enige anderen uit hen, zouden opgaan tot de apostelen en ouderlingen naar Jeruzalem, over deze vraag.
ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਤੈਃ ਸਹ ਬਹੂਨ੍ ਵਿਚਾਰਾਨ੍ ਵਿਵਾਦਾਂਸ਼੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੌ, ਤਤੋ ਮਣ੍ਡਲੀਯਨੋਕਾ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾਸ੍ਤੱਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਚੀਨਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬਾਪ੍ਰਭ੍ਰੁʼਤੀਨ੍ ਕਤਿਪਯਜਨਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
3 Zij dan, van de Gemeente uitgeleid zijnde, reisden door Fenicie en Samarie, verhalende de bekering der heidenen; en deden al den broederen grote blijdschap aan.
ਤੇ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਫੈਣੀਕੀਸ਼ੋਮਿਰੋਨ੍ਦੇਸ਼ਾਭ੍ਯਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਨਃਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਯਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਪਰਮਾਹ੍ਲਾਦਮ੍ ਅਜਨਯਨ੍|
4 En te Jeruzalem gekomen zijnde, werden zij ontvangen van de Gemeente, en de apostelen, en de ouderlingen; en zij verkondigden, wat grote dingen God met hen gedaan had.
ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਯੁਪਸ੍ਥਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣੇਨ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣੇਨ ਸਮਾਜੇਨ ਚ ਸਮੁਪਗ੍ਰੁʼਹੀਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵੈਰੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍|
5 Maar, zeiden zij, er zijn sommigen opgestaan van die van de sekte der Farizeen, die gelovig zijn geworden, zeggende, dat men hen moet besnijden, en gebieden de wet van Mozes te onderhouden.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਕਿਯਨ੍ਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਲੋਕਾ ਉੱਥਾਯ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪਾਲਯਿਤੁਞ੍ਚ ਸਮਾਦੇਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯਮ੍|
6 En de apostelen en de ouderlingen vergaderden te zamen, om op deze zaak te letten.
ਤਤਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਿਵੇਚਨਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸਭਾਯਾਂ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
7 En als daarover grote twisting geschiedde, stond Petrus op en zeide tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van over langen tijd onder ons mij verkoren heeft, dat de heidenen door mijn mond het woord des Evangelies zouden horen, en geloven.
ਬਹੁਵਿਚਾਰੇਸ਼਼ੁ ਜਾਤਸ਼਼ੁ ਪਿਤਰ ਉੱਥਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯਥਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾ ਮਮ ਮੁਖਾਤ੍ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਬਹੁਦਿਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਂ ਵ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
8 En God, de Kenner der harten, heeft hun getuigenis gegeven, hun gevende den Heiligen Geest, gelijk als ook ons;
ਅਨ੍ਤਰ੍ੱਯਾਮੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਥਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਤਥਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਦਾਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਪਵਿਤ੍ਰਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ
9 En heeft geen onderscheid gemaakt tussen ons en hen, gereinigd hebbende hun harten door het geloof.
ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਞ੍ਚ ਮਧ੍ਯੇ ਕਿਮਪਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨਧਿ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|
10 Nu dan, wat verzoekt gij God, om een juk op den hals der discipelen te leggen, hetwelk noch onze vaders, noch wij hebben kunnen dragen?
ਅਤਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਵਯਞ੍ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਯਦ੍ਯੁਗਸ੍ਯ ਭਾਰੰ ਸੋਢੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣਸ੍ਯ ਸ੍ਕਨ੍ਧੇਸ਼਼ੁ ਨ੍ਯਸਿਤੁੰ ਕੁਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ?
11 Maar wij geloven, door de genade van den Heere Jezus Christus, zalig te worden, op zulke wijze als ook zij.
ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਤੇ ਯਥਾ ਵਯਮਪਿ ਤਥਾ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਆਸ਼ਾਂ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|
12 En al de menigte zweeg stil, en zij hoorden Barnabas en Paulus verhalen, wat grote tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen gedaan had.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾਪੌਲਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਮ੍ ਅਦ੍ਭੁਤਞ੍ਚ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਤੌ ਸ੍ਵਮੁਖਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਅਵਰ੍ਣਯਤਾਂ ਸਭਾਸ੍ਥਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨੀਰਵਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ|
13 En nadat deze zwegen, antwoordde Jakobus, zeggende: Mannen broeders, hoort mij.
ਤਯੋਃ ਕਥਾਯਾਂ ਸਮਾਪ੍ਤਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਯਾਕੂਬ੍ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਬ੍ਧਵਾਨ੍
14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਮਮ ਕਥਾਯਾਮ੍ ਮਨੋ ਨਿਧੱਤ| ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵਨਾਮਾਰ੍ਥੰ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਏਕੰ ਲੋਕਸੰਘੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਪ੍ਰਥਮੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਵਲੇਕਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਵਰ੍ਣਿਤਵਾਨ੍|
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਰੁਕ੍ਤਾਨਿ ਯਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਏਤਸ੍ਯੈਕ੍ਯੰ ਭਵਤਿ ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ|
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਯਸ੍ਤੁ ਸਾਧਕਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਸ ਏਵੇਦੰ ਵਦੇਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼ੇਸ਼਼ਾਃ ਸਕਲਮਾਨਵਾਃ| ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਮਮ ਨਾਮਤਃ| ਭਵਨ੍ਤਿ ਹਿ ਸੁਵਿਖ੍ਯਾਤਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ ਪਰਮੇਸ਼ਿਤੁਃ|
17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.
ਤਤ੍ਵੰ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਸਮੀਹਨ੍ਤੇ ਤੰਨਿਮਿੱਤਮਹੰ ਕਿਲ| ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਸਮਾਗਤ੍ਯ ਦਾਯੂਦਃ ਪਤਿਤੰ ਪੁਨਃ| ਦੂਸ਼਼੍ਯਮੁੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਦੀਯੰ ਸਰ੍ੱਵਵਸ੍ਤੁ ਚ| ਪਤਿਤੰ ਪੁਨਰੁਥਾਪ੍ਯ ਸੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਥਾ||
ਆ ਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵੀਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਜਾਨਾਤਿ| (aiōn g165)
19 Daarom oordeel ik, dat men degenen, die uit de heidenen zich tot God bekeren, niet beroere;
ਅਤਏਵ ਮਮ ਨਿਵੇਦਨਮਿਦੰ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯੇ ਜਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਅਨ੍ਯੰ ਕਮਪਿ ਭਾਰੰ ਨ ਨ੍ਯਸ੍ਯ
20 Maar hun zal aanschrijven, dat zij zich onthouden van de dingen, die door de afgoden besmet zijn, en van hoererij, en van het verstikte, en van bloed.
ਦੇਵਤਾਪ੍ਰਸਾਦਾਸ਼ੁਚਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਕਣ੍ਠਸਮ੍ਪੀਡਨਮਾਰਿਤਪ੍ਰਾਣਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਰਕ੍ਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਞ੍ਚ ਏਤਾਨਿ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤੁੰ ਲਿਖਾਮਃ|
21 Want Mozes heeft er van oude tijden in elke stad, die hem prediken, en hij wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen.
ਯਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਤੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪ੍ਰਚਾਰਿਣੋ ਲੋਕਾ ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਸਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰਤਿਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਞ੍ਚ ਭਜਨਭਵਨੇ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਾਠੋ ਭਵਤਿ|
22 Toen heeft het den apostelen en den ouderlingen, met de gehele Gemeente, goed gedacht, enige mannen uit zich te verkiezen, en met Paulus en Barnabas te zenden naar Antiochie: namelijk Judas, die toegenaamd wordt Barsabas, en Silas, mannen, die voorgangers waren onder de broeders.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣੋ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਮਣ੍ਡਲੀ ਚ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਬਰ੍ਸ਼ੱਬਾ ਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਮਨੋਨੀਤੌ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਪਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰੈਸ਼਼ਯਨ੍|
23 En zij schreven door hen dit navolgende: De apostelen, en de ouderlingen, en de broeders wensen den broederen uit de heidenen, die in Antiochie, en Syrie, en Cilicie zijn, zaligheid.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪਤ੍ਰੇ ਲਿਖਿਤਮਿੰਦ, ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾ-ਸੁਰਿਯਾ-ਕਿਲਿਕਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣਸ੍ਯ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ੍ਯ ਚ ਨਮਸ੍ਕਾਰਃ|
24 Nademaal wij gehoord hebben, dat sommigen, die van ons uitgegaan zijn, u met woorden ontroerd hebben en uw zielen wankelende gemaakt, zeggende, dat gij moet besneden worden, en de wet onderhouden; welken wij dat niet bevolen hadden;
ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਪਿ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਚ ਪਾਲਯਿਤਵ੍ਯਾਵਿਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਸਾਮਸ੍ਥੈਰ੍ੱਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਸਨ੍ਦੇਹਾਨ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਵਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੁʼਨ੍ਮ|
25 Zo heeft het ons eendrachtelijk te zamen zijnde, goed gedacht, enige mannen te verkiezen, en tot u te zenden, met onze geliefden, Barnabas en Paulus.
ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯਮ੍ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸਭਾਯਾਂ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿਮਿੱਤੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਮੁਖਗਤਾਭ੍ਯਾਮਸ੍ਮਾਕੰ
26 Mensen, die hun zielen overgegeven hebben voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus.
ਪ੍ਰਿਯਬਰ੍ਣੱਬਾਪੌਲਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਨੋਨੀਤਲੋਕਾਨਾਂ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਬੁੱਧਵਨ੍ਤਃ|
27 Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook met den mond hetzelfde zullen verkondigen.
ਅਤੋ ਯਿਹੂਦਾਸੀਲੌ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਏਤਯੋ ਰ੍ਮੁਖਾਭ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਂ ਕਥਾਂ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ|
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
ਦੇਵਤਾਪ੍ਰਸਾਦਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਰਕ੍ਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗਲਪੀਡਨਮਾਰਿਤਪ੍ਰਾਣਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਚੇਮਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤ੍ਯਾਜ੍ਯਾਨਿ; ਏਤਤ੍ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਾਜ੍ਞਾਵ੍ਯਤਿਰੇਕੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਪਰਿ ਭਾਰਮਨ੍ਯੰ ਨ ਨ੍ਯਸਿਤੁੰ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਞ੍ਚ ਉਚਿਤਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਅਭਵਤ੍|
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.
ਅਤਏਵ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯੂਯੰ ਭਦ੍ਰੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਙ੍ਗਲੰ ਭੂਯਾਤ੍|
30 Dezen dan, hun afscheid ontvangen hebbende, kwamen te Antiochie; en de menigte vergaderd hebbende, gaven zij den brief over.
ਤੇ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਨ੍ਤ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਲੋਕਨਿਵਹੰ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਪਤ੍ਰਮ੍ ਅਦਦਨ੍|
31 En zij, dien gelezen hebbende, verblijdden zich over de vertroosting.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ਪਤ੍ਰੰ ਪਠਿਤ੍ਵਾ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸਾਨਨ੍ਦਾ ਅਭਵਨ੍|
32 Judas nu en Silas, die ook zelven profeten waren, vermaanden de broeders met vele woorden, en versterkten hen.
ਯਿਹੂਦਾਸੀਲੌ ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਚਾਰਕੌ ਭੂਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਨਾਨੋਪਦਿਸ਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਨ੍ ਅਕੁਰੁਤਾਮ੍|
33 En als zij daar een tijd lang vertoefd hadden, lieten hen de broeders wederom gaan met vrede, tot de apostelen.
ਇੱਥੰ ਤੌ ਤਤ੍ਰ ਤੈਃ ਸਾਕੰ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਯਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੇਃ ਕਲ੍ਯਾਣੇਨ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਭਵਤਾਂ|
34 Maar het dacht Silas goed aldaar te blijven.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੀਲਸ੍ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਿਤਵਾਨ੍|
35 En Paulus en Barnabas onthielden zich te Antiochie, lerende en verkondigende met nog vele anderen, het Woord des Heeren.
ਅਪਰੰ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਬਹਵਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਯਾਂ ਕਾਲੰ ਯਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
36 En na enige dagen zeide Paulus tot Barnabas: Laat ons nu wederkeren, en bezoeken onze broeders in elke stad, in welke wij het Woord des Heeren verkondigd hebben, hoe zij het hebben.
ਕਤਿਪਯਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਪੌਲੋ ਬਰ੍ਣੱਬਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਆਗੱਛਾਵਾਂ ਯੇਸ਼਼ੁ ਨਗਰੇਸ਼਼੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਨ੍ਤੌ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਨਗਰਾਣਿ ਪੁਨਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਸਨ੍ਤੀਤਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਤਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕੁਰ੍ੱਵਃ|
37 En Barnabas ried, dat zij Johannes, die genaamd is Markus, zouden medenemen.
ਤੇਨ ਮਾਰ੍ਕਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੰ ਯੋਹਨੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਮਤਿਮਕਰੋਤ੍,
38 Maar Paulus achtte billijk, dat men dien niet zoude medenemen, die van Pamfylie af van hen was afgeweken, en met hen niet was gegaan tot het werk.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਹ ਕਾਰ੍ੱਯਾਰ੍ਥੰ ਨ ਗਤ੍ਵਾ ਪਾਮ੍ਫੂਲਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਤੌ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪੌਲਸ੍ਤੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਨੁਚਿਤੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍|
39 Er ontstond dan een verbittering, alzo dat zij van elkander gescheiden zijn, en dat Barnabas Markus medenam, en naar Cyprus afscheepte;
ਇੱਥੰ ਤਯੋਰਤਿਸ਼ਯਵਿਰੋਧਸ੍ਯੋਪਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੌ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੁʼਥਗਭਵਤਾਂ ਤਤੋ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਮਾਰ੍ਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪੋਤੇਨ ਕੁਪ੍ਰੋਪਦ੍ਵੀਪੰ ਗਤਵਾਨ੍;
40 Maar Paulus verkoos Silas, en reisde heen, der genade Gods van de broederen bevolen zijnde.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਃ ਸੀਲੰ ਮਨੋਨੀਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ
41 En hij doorreisde Syrie en Cilicie, versterkende de Gemeenten.
ਸੁਰਿਯਾਕਿਲਿਕਿਯਾਦੇਸ਼ਾਭ੍ਯਾਂ ਮਣ੍ਡਲੀਃ ਸ੍ਥਿਰੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਗੱਛਤ੍|
