Handelingen 15
1 En sommigen, die afgekomen waren van Judea, leerden de broederen, zeggende: Indien gij niet besneden wordt naar de wijze van Mozes, zo kunt gij niet zalig worden.
Judea-dagi mi khara Antioch-ta laklaga “Moses-ki Wayel Yathanggi matung inna nakhoina un-kaktrabadi nakhoi kanbiba phangloi” haina thajabasingda tambirammi.
2 Als er dan geen kleine wederstand en twisting geschiedde bij Paulus en Barnabas tegen hen, zo hebben zij geordineerd, dat Paulus en Barnabas, en enige anderen uit hen, zouden opgaan tot de apostelen en ouderlingen naar Jeruzalem, over deze vraag.
Masigi matangda Paul amasung Barnabas-na makhoiga yamna kanna yetnarammi. Maram aduna Paul amasung Barnabas amadi Antioch-tagi thajaba kharaga loinana Jerusalem-da masigi matangda pakhonchatpasing amadi ahal lamansing unaba chatnaba leplammi.
3 Zij dan, van de Gemeente uitgeleid zijnde, reisden door Fenicie en Samarie, verhalende de bekering der heidenen; en deden al den broederen grote blijdschap aan.
Singlupna makhoibu thabirammi aduga makhoina Phoenicia amadi Samaria phaoduna chatpada Jihudi nattabasingna Tengban Mapuda mai onsillakpagi pao makhoina tamlammi maduda thajaba pumnamak yamna haraorammi.
4 En te Jeruzalem gekomen zijnde, werden zij ontvangen van de Gemeente, en de apostelen, en de ouderlingen; en zij verkondigden, wat grote dingen God met hen gedaan had.
Makhoina Jerusalem-da thungbada singlup amasung pakhonchatpasing amadi ahal lamansingna makhoibu taramna oklammi aduga Tengban Mapuna makhoigi mapanna toubikhiba thabak pumnamak makhoida tamlammi.
5 Maar, zeiden zij, er zijn sommigen opgestaan van die van de sekte der Farizeen, die gelovig zijn geworden, zeggende, dat men hen moet besnijden, en gebieden de wet van Mozes te onderhouden.
Adubu Pharisee-singgi kangluptagi thajaraba mioi kharana lepkhatlaktuna hairak-i, “Jihudi nattaba makhoi un-kakpa tai aduga Moses-ki Wayel Yathang innaba haiba tai.”
6 En de apostelen en de ouderlingen vergaderden te zamen, om op deze zaak te letten.
Maram aduna wapham asi khannanaba pakhonchatpasing amadi ahal lamansing punna unarammi.
7 En als daarover grote twisting geschiedde, stond Petrus op en zeide tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van over langen tijd onder ons mij verkoren heeft, dat de heidenen door mijn mond het woord des Evangelies zouden horen, en geloven.
Makhoina kuina khannaraba matungda Peter-na lepkhattuna hairak-i, “Ichil-inaosa, Jihudi nattaba phurupsingna eigi chindagi Aphaba Pao asi taraga thajaraknaba matam kharagi mamangda nakhoigi naraktagi eibu Tengban Mapuna khandopikkhiba adu nakhoina khang-i.
8 En God, de Kenner der harten, heeft hun getuigenis gegeven, hun gevende den Heiligen Geest, gelijk als ook ons;
Mi pumnamakki thamoibu khangbiba Tengban Mapu mahakna makhoibu yabi haibasi Ibungo mahakna eikhoida Thawai Asengba pibibagumna makhoidasu Thawai Asengba pibiduna utpire.
9 En heeft geen onderscheid gemaakt tussen ons en hen, gereinigd hebbende hun harten door het geloof.
Ibungona eikhoiga makhoigagi marakta karisu khennaba thambide, maramdi makhoigi thajabagi mapanna Ibungona makhoigi thamoibu sengdokpire.
10 Nu dan, wat verzoekt gij God, om een juk op den hals der discipelen te leggen, hetwelk noch onze vaders, noch wij hebben kunnen dragen?
Maram aduna eikhoigi ipa ipusingnasu aduga eikhoinasu puba ngamdaba potlum adubu thajabasinggi mathakta thanggattuna eikhoina karigi Tengban Mapubu chang yenggadouribano?
11 Maar wij geloven, door de genade van den Heere Jezus Christus, zalig te worden, op zulke wijze als ook zij.
Madu touroidabani! Makhoida oibagumna, eikhoisu Ibungo Jisugi thoujalna kanbiba phangle haiba eikhoina thajei.”
12 En al de menigte zweeg stil, en zij hoorden Barnabas en Paulus verhalen, wat grote tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen gedaan had.
Tengban Mapuna makhoigi mapanna Jihudi nattabasinggi marakta angakpa thabaksing amadi khudamsing toukhiba adu Paul amadi Barnabas-na paodamba aduda miyam pumnakna tumin leiduna tarammi.
13 En nadat deze zwegen, antwoordde Jakobus, zeggende: Mannen broeders, hoort mij.
Makhoina ngangba loirabada Jacob-na hairak-i, “Ichil-inaosa, eina haiba tabiyu.
14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
Jihudi nattabasingdagi Ibungo mahakki oiba mising khandokpiduna Tengban Mapuna makhoigidamak khanbi haibasi ahanba oina utpiba adu Simon-na sandokna haibikhre.
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
Masigi thoudok asi Tengban Mapugi wa phongdokpiba maichousingna haikhiba wasing aduga chanei. Mapugi puyada asumna iduna lei,
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
‘Masigi matungda ei hallakkani, haibi Ibungona, aduga David-ki tukhraba phiyum amuk sagatpigani. Ningkhaikhraba adu eina amuk sagatkani aduga hannagi phibhamda thambigani.
17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.
Aduga mioi atei pumnamak MAPU IBUNGO-bu thijagani, eigi oinaba koukhraba Jihudi nattabasing pumnamaksu.
Matam kuirabagi mamangda khanghanbiraba Mapu Ibungona masi haibire.’” (aiōn g165)
19 Daarom oordeel ik, dat men degenen, die uit de heidenen zich tot God bekeren, niet beroere;
Jacob-na makha tana hairak-i, “Eigi oinadi, Jihudi nattabasingna Tengban Mapuda mai onsillakpada eikhoina wahanba oihan-gumsi.
20 Maar hun zal aanschrijven, dat zij zich onthouden van de dingen, die door de afgoden besmet zijn, en van hoererij, en van het verstikte, en van bloed.
Madugi mahutta lai murtida kattuna mangthoklaba chinjak, nupa nupi oktaba lamchat chatpa, mangak leithattuna hatpa sa amadi ee chaba hairibasing asidagi lapthoknaba eikhoina makhoida i-si.
21 Want Mozes heeft er van oude tijden in elke stad, die hem prediken, en hij wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen.
Maramdi mamangngeidagi houna Moses-ki Wayel Yathang asi synagogue-singda Potthaba numit khudingda pari aduga mahakki waheisingbu sahar khudingda sandokli.”
22 Toen heeft het den apostelen en den ouderlingen, met de gehele Gemeente, goed gedacht, enige mannen uit zich te verkiezen, en met Paulus en Barnabas te zenden naar Antiochie: namelijk Judas, die toegenaamd wordt Barsabas, en Silas, mannen, die voorgangers waren onder de broeders.
Adudagi makhoigi maraktagi mi khara khallaga Paul amadi Barnabas-ka loinana Antioch-ta thanaba pakhonchatpasing, ahal lamansing amasung singlup apunbana lepnarammi. Thajabasinggi marakta luchingba oiriba mioi ani haibadi Barsabbas hainasu kouba Judas amadi Silas-pu makhoina khallammi.
23 En zij schreven door hen dit navolgende: De apostelen, en de ouderlingen, en de broeders wensen den broederen uit de heidenen, die in Antiochie, en Syrie, en Cilicie zijn, zaligheid.
Makhoina masigi ayiba che adu makhoida puhallammi: “Pakhonchatpasing, ahal lammansing amasung nakhoigi nachin nanaosing eikhoina, Antioch, Syria amadi Cilicia-da leiba eikhoigi Jihudi nattaba ichil inaosing nakhoibu khurumjari.
24 Nademaal wij gehoord hebben, dat sommigen, die van ons uitgegaan zijn, u met woorden ontroerd hebben en uw zielen wankelende gemaakt, zeggende, dat gij moet besneden worden, en de wet onderhouden; welken wij dat niet bevolen hadden;
Eikhoigi iraktagi chatkhiba mioi kharana haiba waphamdagi nakhoigi pukning olang onsaonahalle amasung nungaihandre. Adubu makhoidi eikhoidagi ayaba yaoraga chatkhiba natte.
25 Zo heeft het ons eendrachtelijk te zamen zijnde, goed gedacht, enige mannen te verkiezen, en tot u te zenden, met onze geliefden, Barnabas en Paulus.
Maram aduna eikhoi punna tinnare aduga nakhoigi nanakta thananaba pao puba khara eikhoina khandokpa yanare. Eikhoigi Mapu Ibungo Jisu Christtagidamak thawai katthoklaba nungsijaraba marup Paul amadi Barnabas-ka loinana makhoi chatminnagani.
26 Mensen, die hun zielen overgegeven hebben voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus.
27 Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook met den mond hetzelfde zullen verkondigen.
Maram aduna eikhoina i-khraba adumak makhoimakna hainanaba nakhoigi nanakta Judas amadi Silas-pu eikhoina thare.
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
Maru oiba hiramsing asi nattana atoppa potlum amamuk nakhoida thanggattaba haibasi Thawai Asengbanasu eikhoinasu phei haina khalle:
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.
madudi lai murtida katpa chinjak chadaba; ee chadaba; mangak leithattuna hatpa sa chadaba; nupa nupigi oiba lamchat naidaba thabaktagi lapthokpa hairibasing asini. Nakhoina hairibasing asi toudaba haibasi nakhoigi aphabani. Kainarasi.”
30 Dezen dan, hun afscheid ontvangen hebbende, kwamen te Antiochie; en de menigte vergaderd hebbende, gaven zij den brief over.
Pao pubasing adu thakhrabada makhoina Antioch-ta chatlammi aduga mapham aduda makhoina thajabasingbu khomjillaga ayiba che adu makhoida sinnarammi.
31 En zij, dien gelezen hebbende, verblijdden zich over de vertroosting.
Mising aduna madu parammi aduga madugi pukning thougatpa waheising aduda makhoi haraorammi.
32 Judas nu en Silas, die ook zelven profeten waren, vermaanden de broeders met vele woorden, en versterkten hen.
Judas amadi Silas makhoi animak Tengban Mapugi wa phongdokpa maichou oiba maramna makhoibu pukning thougatpiduna amadi panggal happiduna matam sangna wa nganglammi.
33 En als zij daar een tijd lang vertoefd hadden, lieten hen de broeders wederom gaan met vrede, tot de apostelen.
Mapham aduda matam khara leiraba tungda thajabasing aduna makhoibu thabirakpasing adugi maphamda ingthana thabire.
34 Maar het dacht Silas goed aldaar te blijven.
[Adum oinamak Silas-nadi mapham aduda leithaba phagani haina khankhi.]
35 En Paulus en Barnabas onthielden zich te Antiochie, lerende en verkondigende met nog vele anderen, het Woord des Heeren.
Adubu Paul amasung Barnabas-ti mi kaya amaga loinana tambiduna amasung Mapu Ibungogi wa sandoktuna matam khara Antioch-ta leitharammi.
36 En na enige dagen zeide Paulus tot Barnabas: Laat ons nu wederkeren, en bezoeken onze broeders in elke stad, in welke wij het Woord des Heeren verkondigd hebben, hoe zij het hebben.
Matam khara leiraga Paul-na Barnabas-ta hairak-i, “Eikhoina Mapu Ibungogi wa sandoklamba saharsingda amuk hanna chattuna thajabasing adu karam touribage haibadu yenglusi.”
37 En Barnabas ried, dat zij Johannes, die genaamd is Markus, zouden medenemen.
Barnabas-na John Mark-pu makhoiga loinana puba pamlammi
38 Maar Paulus achtte billijk, dat men dien niet zoude medenemen, die van Pamfylie af van hen was afgeweken, en met hen niet was gegaan tot het werk.
adubu mahakna thabak loiba phaoba makhoiga leiminnadana mahakna Pamphylia-da makhoibu thadoklamlaga hankhiba maramna Paul-nadi mahak puba haibasi chumde haina khallammi.
39 Er ontstond dan een verbittering, alzo dat zij van elkander gescheiden zijn, en dat Barnabas Markus medenam, en naar Cyprus afscheepte;
Kanna yetnaba thorakpadagi makhoi ani khainarammi: Barnabas-na Mark-pu puduna Cyprus-ta hi tongduna chatkhi
40 Maar Paulus verkoos Silas, en reisde heen, der genade Gods van de broederen bevolen zijnde.
adubu thajabasingna makhoibu Mapu Ibungogi thoujalda sinnabiraga Paul-na Silas-pu khallaga chatkhirammi.
41 En hij doorreisde Syrie en Cilicie, versterkende de Gemeenten.
Mahakna Syria amadi Cilicia phaoduna chatlaga singlupsingbu panggal happirammi.
