< Handelingen 15 >
1 En sommigen, die afgekomen waren van Judea, leerden de broederen, zeggende: Indien gij niet besneden wordt naar de wijze van Mozes, zo kunt gij niet zalig worden.
Chuin Paul le Barnabas Syria gam'a Antioch muna aum jing lai lhon in, Judea gam'a kon in mi phabep ahung un “Mose dan dung juiya chep natan lou uleh huhhing'a naum thei lou dingu ahi,” tin seijui ho chu thu ahung hil'un ahi.
2 Als er dan geen kleine wederstand en twisting geschiedde bij Paulus en Barnabas tegen hen, zo hebben zij geordineerd, dat Paulus en Barnabas, en enige anderen uit hen, zouden opgaan tot de apostelen en ouderlingen naar Jeruzalem, over deze vraag.
Chuin Paul le Barnabas chun amaho thuhil chu dih asah lhon lou jeh chun nasatah in akinel tauvin ahi. Ahin achaina chan na akihoulhah thei tah loujeh un Houbung chun Paul le Barnabas chu amun houbung mi themkhat toh Jerusalema hiche thudoh chung changa solchah ho le upa ho toh kihou khom ding in ahin sol tauvin ahi.
3 Zij dan, van de Gemeente uitgeleid zijnde, reisden door Fenicie en Samarie, verhalende de bekering der heidenen; en deden al den broederen grote blijdschap aan.
Chuin Houbung in Jerusalem a dinga ahin sol houchu Phoenicia le Samaria gamsunga akinga pauvin, seijui ho ahin ho pauvin chidang namdang ho lunghei thu chu aseiyun ahile ama ho hapan akipah un ahi.
4 En te Jeruzalem gekomen zijnde, werden zij ontvangen van de Gemeente, en de apostelen, en de ouderlingen; en zij verkondigden, wat grote dingen God met hen gedaan had.
Chuin Jerusalem alhun un Barnabas le Paul chu solchah ho le upa ho jaonan houbung mipi chun ana lemun, chuin amanin Pathen natoh ho abonchan asei lhon tan ahi.
5 Maar, zeiden zij, er zijn sommigen opgestaan van die van de sekte der Farizeen, die gelovig zijn geworden, zeggende, dat men hen moet besnijden, en gebieden de wet van Mozes te onderhouden.
Ahin Pharisee ho lah a kona seijui ho themkhat ading doh un “Chidang namdang atahsan hon Mose dan dung juiya chep atanu ngai ahi,” atiuvin ahi.
6 En de apostelen en de ouderlingen vergaderden te zamen, om op deze zaak te letten.
Chuin solchah ho le upa ho chu hiche thua boina ho seilham ding in akikhomun ahi.
7 En als daarover grote twisting geschiedde, stond Petrus op en zeide tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van over langen tijd onder ons mij verkoren heeft, dat de heidenen door mijn mond het woord des Evangelies zouden horen, en geloven.
Akikhop khom nauva chun, phat sottah akihoulim jouvun Peter ading doh in hitin aseiyin ahi, “Sopite ho, phat masa a kona Pathen in nang ho lah a kona keima hi chidang namdang ten kipana thupha ajah thei nadingu le atahsan na dinguva eilhen ahi chu nahe sohkeiyuve,
8 En God, de Kenner der harten, heeft hun getuigenis gegeven, hun gevende den Heiligen Geest, gelijk als ook ons;
Pathen in mihem lungthim ahen, eiho eipeh bang uva chidang namdang te jong Lhagao Theng apeh hin Pathen san ahi nau ahettoh sah ahi.
9 En heeft geen onderscheid gemaakt tussen ons en hen, gereinigd hebbende hun harten door het geloof.
Eiho le amaho kikah a kikhenna asem pon ahi. Ajeh chu aman tahsan na-a alungthimu asuh theng ahitai.
10 Nu dan, wat verzoekt gij God, om een juk op den hals der discipelen te leggen, hetwelk noch onze vaders, noch wij hebben kunnen dragen?
Chuti ahi jeh chun, ipi dinga chidang namdang seijui ho chu eiho le ipu ipa teuvin jong anapoh joulou pohgih chu ipohsah uva Pathen ichou dingu ham?
11 Maar wij geloven, door de genade van den Heere Jezus Christus, zalig te worden, op zulke wijze als ook zij.
Eiho ibonchauva ichan diuva lomlou Pakai Yeshua mingailut vanga huhhing'a um ihiu chu iheuve,” ati.
12 En al de menigte zweeg stil, en zij hoorden Barnabas en Paulus verhalen, wat grote tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen gedaan had.
Chuin Barnabas le Paul in amani jal'a Pathen in chidang namdang te lah a melchih naleh thil kidang abol thu asei lhon chu mipi chun thipbeh in angaiyun,
13 En nadat deze zwegen, antwoordde Jakobus, zeggende: Mannen broeders, hoort mij.
Asei jou lhon in, Jacob ading doh in hiti hin aseiyin ahi, “Sopite ho, kathusei hi ngaitemuvin,
14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
Chidang namdang te lah a kona Pathen in ama dinga mi akilah tillai thu chu Peter in aseiya kon in ija tauve,
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
Chule hiche chidang namdang te lunghei thudol hi themgao hon ana phondoh masah sau ahitai, ajeh chu hiti hin akisun in ahi.”
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
“Chujou tengle kakile kit a, David in lhusa kasem phat a, asesa kasah phat kit'a chule kasem phat kit ding ahi.
17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.
Chutengle mijouse, chidang namdang te jaona a keima dinga kakou jousen Pakai ahin hol ding ahi tin,
18 Gode zijn al Zijn werken van eeuwigheid bekend. (aiōn )
Hitiho jouse phat sottah masanga kona hetsah ji Pakai chun aseiyin ahi. (aiōn )
19 Daarom oordeel ik, dat men degenen, die uit de heidenen zich tot God bekeren, niet beroere;
Chuti ahijeh chun keima thutan chu hiche hi ahi, chidang namdang te Pathen lama lungheina neiho dinga pohgih igot peh lou dingu ahi.
20 Maar hun zal aanschrijven, dat zij zich onthouden van de dingen, die door de afgoden besmet zijn, en van hoererij, en van het verstikte, en van bloed.
Chusang chun, milim doi anga kikatdoh sa anneh, jon thanhoina, hetphah lou saneh, le thisan neh a konin kikang seuvin, tin jih thou hite.
21 Want Mozes heeft er van oude tijden in elke stad, die hem prediken, en hij wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen.
Ajeh chu hiche Mose danthu ho hi khopi jouse le cholngah nikho seh a khang tamtah dinga Judah te kikhopna in'a kisei jing ahi.” ati.
22 Toen heeft het den apostelen en den ouderlingen, met de gehele Gemeente, goed gedacht, enige mannen uit zich te verkiezen, en met Paulus en Barnabas te zenden naar Antiochie: namelijk Judas, die toegenaamd wordt Barsabas, en Silas, mannen, die voorgangers waren onder de broeders.
Chuin solchahho le upa hon Jerusalem houbunga konin mi phabep alheng doh un, amaho chu Paul le Barnabas toh Syria gam'a Antioch houbunga akihoulhah nau thu hettoh sah dingin asoluvin ahi. Akilheng doh teni chu houbung lamkai Judas (Barsabbas tiajong kihe) le Silas ahi.
23 En zij schreven door hen dit navolgende: De apostelen, en de ouderlingen, en de broeders wensen den broederen uit de heidenen, die in Antiochie, en Syrie, en Cilicie zijn, zaligheid.
Chuin hiche lekha thot hitia kisun hi apohsah un ahi: “Hiche lekha thot hi solchahho le upa ho chule Jerusalema um sopihoa kon ahi. Hiche hi Syria gam'a Antioch le Cilicia a um chidang namdang te henga dinga kisun ahi.” Chibai!
24 Nademaal wij gehoord hebben, dat sommigen, die van ons uitgegaan zijn, u met woorden ontroerd hebben en uw zielen wankelende gemaakt, zeggende, dat gij moet besneden worden, en de wet onderhouden; welken wij dat niet bevolen hadden;
“Hichea kona mi phabep in athuhil uva nahung suhboi uva, nahung suh lunghangu chu kaheuve, ahin amaho chu keihon kahin sol u ahipoi!
25 Zo heeft het ons eendrachtelijk te zamen zijnde, goed gedacht, enige mannen te verkiezen, en tot u te zenden, met onze geliefden, Barnabas en Paulus.
Hijeh chun kilungkhat tah a kakinopto nau toh lhonin keiho khel in ingailut tah-u Barnabas le Paul hi nangho henga kahin sol uvin ahi.
26 Mensen, die hun zielen overgegeven hebben voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus.
Amani hi Pakai Yeshua Christa mina ahinna chan ngam ahi lhonin ahi.
27 Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook met den mond hetzelfde zullen verkondigen.
Chule nahin thudoh chung changuva kakihou lhah nau hettoh sah dinga Judas le Silas hi kahin sol u ahi.”
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
“Ajeh chu nangho chunga hicheng thil themkhat tailou pohgih poh sahlou ding hi Lhagao Theng leh keiho dinga phajo ahi;
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.
Hicheng thil themkhat ho chu: milim doi anga kikatdoh sa anneh, jon thanhoina, het phahlou saneh, le thisan neh a konin kikang seuvin, hiche hi najuiuva ahileh alhingsel ahitai.”
30 Dezen dan, hun afscheid ontvangen hebbende, kwamen te Antiochie; en de menigte vergaderd hebbende, gaven zij den brief over.
Chuin thupoho chu Antioch alhunun seijui ho abonun akou khomun hiche lekha thot chu ape tauvin ahi.
31 En zij, dien gelezen hebbende, verblijdden zich over de vertroosting.
Chuin hiche tilkhouna lekha thot chu asimun ahile houbung ho chunga kipana adimset tan ahi.
32 Judas nu en Silas, die ook zelven profeten waren, vermaanden de broeders met vele woorden, en versterkten hen.
Chuin Judas le Silas chu ani lhonna themgao ahi toh lhonin seijui ho tilkhouna le atahsanu suhhat na thutampi asei lhon in ahi.
33 En als zij daar een tijd lang vertoefd hadden, lieten hen de broeders wederom gaan met vrede, tot de apostelen.
Chuin phat chomkhat aum jou lhonin seijui hon amani chu lungmong sel'in Jerusalem houbunga ale sol kit tauvin ahi.
34 Maar het dacht Silas goed aldaar te blijven.
Ahin Silas in chukoma umden ding ageljotai.
35 En Paulus en Barnabas onthielden zich te Antiochie, lerende en verkondigende met nog vele anderen, het Woord des Heeren.
Paul le Barnabas vang chu Antioch a aum den lhonin, hilaiya chun midang ho toh Pathen thu ahil'un alhang samun ahi.
36 En na enige dagen zeide Paulus tot Barnabas: Laat ons nu wederkeren, en bezoeken onze broeders in elke stad, in welke wij het Woord des Heeren verkondigd hebben, hoe zij het hebben.
Phat chomkhat jouvin Paul in Barnabas jah-a aseiyin, “Kile kit hitin Pathen thu ilhangsapna khopi jouse chu gavil kit hitin seijui ho iti um hinauvem gave hite,” atin ahi.
37 En Barnabas ried, dat zij Johannes, die genaamd is Markus, zouden medenemen.
Barnabas jong anomin chule John Mark jong puiding anomin ahi.
38 Maar Paulus achtte billijk, dat men dien niet zoude medenemen, die van Pamfylie af van hen was afgeweken, en met hen niet was gegaan tot het werk.
Ahin John Mark in Pamphylia muna ana haisan lhona, natoh na a anajao jom tah lou jeh chun ama puikit ding chu Paul akikam khonteh in ahi.
39 Er ontstond dan een verbittering, alzo dat zij van elkander gescheiden zijn, en dat Barnabas Markus medenam, en naar Cyprus afscheepte;
Chuphat chun akikhenlo lhonin, Barnabas in John Mark akipuiyin Cyprus lama ding in konga akitol tan ahi.
40 Maar Paulus verkoos Silas, en reisde heen, der genade Gods van de broederen bevolen zijnde.
Paul chun Silas akilhen in, chule tahsan chaten Pakai ngailutna kivoppi dingin asoldoh tauvin ahi.
41 En hij doorreisde Syrie en Cilicie, versterkende de Gemeenten.
Chuin Syria le Cilicia gamsungah avah len houbung ho atilkhou le tan ahi.