Handelingen 14
1 En het geschiedde te Ikonium, dat zij te zamen gingen in de synagoge der Joden, en alzo spraken, dat een grote menigte, beiden van Joden en Grieken, geloofde.
And it came to pass at Iconium, that they went both together into the synagogue of the Jews, and spoke in such a manner that a great multitude, both of the Jews and of the Greeks, believed.
2 Maar de Joden, die ongehoorzaam waren, verwekten en verbitterden de zielen der heidenen tegen de broeders.
But the unbelieving Jews stirred up the minds of the Gentiles, and filled them with malignity against the brethren.
3 Zij verkeerden dan aldaar een langen tijd, vrijmoediglijk sprekende in den Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord Zijner genade, en gaf, dat tekenen en wonderen geschiedden door hun handen.
They, however, staid there a considerable time, speaking boldly for the Lord; who gave attestation to the word of his grace, and granted signs and miracles to be done by their hands.
4 En de menigte der stad werd verdeeld, en sommigen waren met de Joden, en sommigen met de apostelen.
So the multitude of the city was divided; and some were with the Jews, and others with the Apostles.
5 En als er een oploop geschiedde, beiden van heidenen en van Joden, met hun oversten, om hun smaadheid aan te doen, en hen te stenigen,
But, as a violent attempt was made, both by the Gentiles and Jews, with their rulers, to assault and stone them;
6 Zijn zij, alles overlegd hebbende, gevlucht naar de steden van Lykaonie, namelijk Lystre en Derbe, en het omliggende land;
they, having received intelligence of it, fled to Lystra, and Derbe, cities of Lycaonia, and to the adjacent country:
7 En verkondigden aldaar het Evangelie.
and there they declared the glad tidings.
8 En een zeker man, te Lystre, zat onmachtig aan de voeten, kreupel zijnde van zijner moeders lijf, die nooit had gewandeld.
Now, there was a certain man at Lystra, disabled in his feet; so lame, from his birth, that he had never walked.
9 Deze hoorde Paulus spreken; welke de ogen op hem houdende, en ziende, dat hij geloof had om gezond te worden,
This man heard Paul speaking, who, fixing his eyes upon him, and perceiving that he had faith to be healed;
10 Zeide met grote stem: Sta recht op uw voeten! En hij sprong op en wandelde.
said, with a loud voice, Stand upright on your feet. And he leaped up, and walked.
11 En de scharen, ziende, hetgeen Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn den mensen gelijk geworden, en tot ons nedergekomen.
And the multitude, seeing what Paul had done, lifted up their voices, saying, in the Lycaonian language, The gods are descended to us in the likeness of men.
12 En zij noemden Barnabas Jupiter, en Paulus Mercurius, omdat hij het woord voerde.
And Barnabas they called Jupiter, and Paul, Mercury, because he was the chief speaker.
13 En de priester van Jupiter, die voor hun stad was, als hij ossen en kransen aan de voorpoorten gebracht had, wilde hij offeren met de scharen.
And the priest of Jupiter, whose image was before the city, brought oxen, with garlands, to the gates; and would, with the multitude, have offered sacrifice to them.
14 Maar de apostelen, Barnabas en Paulus, dat horende, scheurden hun klederen, en sprongen onder de schare, roepende,
But the Apostles, Barnabas and Paul, hearing of it, rent their mantles, and ran in among the multitude, crying out,
15 En zeggende: Mannen, waarom doet gij deze dingen? Wij zijn ook mensen van gelijke bewegingen als gij, en verkondigen ulieden, dat gij u zoudt van deze ijdele dingen bekeren tot den levenden God, Die gemaakt heeft den hemel, en de aarde, en de zee, en al hetgeen in dezelve is;
and saying, Men, why do you these things? We are your fellow-mortals, and are declaring the glad tidings to you, that you may turn from these vanities to the living God; who made the heaven, and the earth, and the sea, and all living things which are in them:
16 Welke in de verledene tijden al de heidenen heeft laten wandelen in hun wegen;
who, in former generations, permitted all the nations to walk in their own ways;
17 Hoewel Hij nochtans Zichzelven niet onbetuigd gelaten heeft, goed doende van den hemel, ons regen en vruchtbare tijden gevende, vervullende onze harten met spijs en vrolijkheid.
though he did not leave himself without witness, doing good, and giving us showers of rain from heaven, and fruitful seasons, filling our hearts with food and gladness.
18 En dit zeggende, wederhielden zij nauwelijks de scharen, dat zij hun niet offerden.
And, saying these things, they, with difficulty, restrained the people from sacrificing to them.
19 Maar daarover kwamen Joden van Antiochie en Ikonium, en overreedden de scharen, en stenigden Paulus, en sleepten hem buiten de stad, menende, dat hij dood was.
But Jews came thither from Antioch and Iconium, and persuaded the multitude; and having stoned Paul, they dragged him out of the city, supposing him to be dead.
20 Doch als hem de discipelen omringd hadden, stond hij op, en kwam in de stad; en des anderen daags ging hij met Barnabas uit naar Derbe.
But, as the disciples were gathered about him, he rose up, and entered into the city; and the next day he departed, with Barnabas, to Derbe.
21 En als zij derzelve stad het Evangelie verkondigd en vele discipelen gemaakt hadden, keerden zij weder naar Lystre, en Ikonium, en Antiochie;
And having declared the gospel to that city, and made a considerable number of disciples; they returned to Lystra, and to Iconium, and to Antioch,
22 Versterkende de zielen der discipelen, en vermanende, dat zij zouden blijven in het geloof, en dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods.
confirming the souls of the disciples; exhorting them to continue in the faith, and testifying that it is necessary we should enter into the kingdom of God through many tribulations.
23 En als zij in elke Gemeente, met opsteken der handen, ouderlingen verkoren hadden, gebeden hebbende met vasten, bevalen zij hen den Heere, in Welken zij geloofd hadden.
And when they had constituted elders for them, in every congregation, having prayed to God, with fasting; they committed them to the Lord, in whom they had believed.
24 En Pisidie doorgereisd hebbende, kwamen zij in Pamfylie.
And passing through Pisidia, they came to Pamphylia.
25 En als zij te Perge het Woord gesproken hadden, kwamen zij af naar Attalie.
And having spoken the word in Perga, they went down to Attalia.
26 En van daar scheepten zij af naar Antiochie, van waar zij der genade Gods bevolen waren geweest tot het werk, dat zij volbracht hadden.
And they sailed thence to Antioch, whence they had been recommended to the grace of God, for that work which they had accomplished.
27 En daar gekomen zijnde, en de Gemeente vergaderd hebbende, verhaalden zij, wat grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij den heidenen de deur des geloofs geopend had.
And when they were come thither, and had gathered the congregation together, they related what God had done with them, and how he had opened the door of faith to the Gentiles.
28 En zij verkeerden aldaar geen kleinen tijd met de discipelen.
And they spent a considerable time there with the disciples.
