Handelingen 14

1 En het geschiedde te Ikonium, dat zij te zamen gingen in de synagoge der Joden, en alzo spraken, dat een grote menigte, beiden van Joden en Grieken, geloofde.

E Ikonio bende, Paulo gi Barnaba ne jodhi e sinagogi mar jo-Yahudi kaka negijatimo. Kanyo bende ne giyale gi teko, mi jo-Yahudi gi joma ok jo-Yahudi mathoth noyie kuom Yesu.

2 Maar de Joden, die ongehoorzaam waren, verwekten en verbitterden de zielen der heidenen tegen de broeders.

To jo-Yahudi moko ma notamore yie kuom Yesu noketho chuny joma ok jo-Yahudi, kendo negiketo kwiri marach e chunygi, mondo giked gi jowete.

3 Zij verkeerden dan aldaar een langen tijd, vrijmoediglijk sprekende in den Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord Zijner genade, en gaf, dat tekenen en wonderen geschiedden door hun handen.

Paulo gi Barnaba nobedo kuno kuom ndalo mogwarore, ka giwuoyo gi chir kuom Ruoth Yesu, kendo Nyasaye nodoko janeno kuom wach ngʼwonone, komiyo joote timo honni gi ranyisi.

4 En de menigte der stad werd verdeeld, en sommigen waren met de Joden, en sommigen met de apostelen.

Jo-dalano nopogore nyadiriyo ka moko odok ni jo-Yahudi, to moko nodok ni joote.

5 En als er een oploop geschiedde, beiden van heidenen en van Joden, met hun oversten, om hun smaadheid aan te doen, en hen te stenigen,

Eka joma ok jo-Yahudi kod jo-Yahudi, kaachiel gi jotendgi nochano lingʼ-lingʼ mondo gisand joote kendo gichielgi gi kite.

6 Zijn zij, alles overlegd hebbende, gevlucht naar de steden van Lykaonie, namelijk Lystre en Derbe, en het omliggende land;

To joote nofwenyo gima negichano timo, omiyo negiringo gidhi Lustra gi Derbe, mier mag Lukaonia, kendo e mier molworogi,

7 En verkondigden aldaar het Evangelie.

mi kuno bende ne giyaloe Injili.

8 En een zeker man, te Lystre, zat onmachtig aan de voeten, kreupel zijnde van zijner moeders lijf, die nooit had gewandeld.

E dala mar Lustra, ne nitiere ngʼat moro ma tiendeni ongʼol. Ngʼatni nongʼol nyaka aa nywolne kendo ne pok owuotho nyaka nene.

9 Deze hoorde Paulus spreken; welke de ogen op hem houdende, en ziende, dat hij geloof had om gezond te worden,

Nochiko ite kowinjo kaka Paulo ne wuoyo. Paulo nongʼiye tir moneno ka en-gi yie mane nyalo miyo ochangi,

10 Zeide met grote stem: Sta recht op uw voeten! En hij sprong op en wandelde.

mi nowachone giduol maduongʼ niya, “Chungʼ gi tiendi!” Gikanyono ngʼatno nochikore malo mochako wuoth.

11 En de scharen, ziende, hetgeen Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn den mensen gelijk geworden, en tot ons nedergekomen.

Kane oganda mane ni kanyo oneno gima Paulo otimo, ne gikok gi dho jo-Lukaonia niya, “Nyiseche osekawo kit dhano mi obiro irwa ka!”

12 En zij noemden Barnabas Jupiter, en Paulus Mercurius, omdat hij het woord voerde.

Negimiyo Barnaba nying ni Zeu, to Paulo negichako ni Hermes, nikech en ema ne en jayalo maduongʼ.

13 En de priester van Jupiter, die voor hun stad was, als hij ossen en kransen aan de voorpoorten gebracht had, wilde hij offeren met de scharen.

Jadolo mar Zeu, ma hekalune noger machiegni gi dalano, nokelo rwedhi kod maua mi giketo e dhoranga dalano mondo en, kaachiel gi oganda, gitim misango ni Paulo kod Barnaba.

14 Maar de apostelen, Barnabas en Paulus, dat horende, scheurden hun klederen, en sprongen onder de schare, roepende,

To ka joote Paulo gi Barnaba nowinjo wachno, ne giyiecho lepgi mi giringo matek ka gichomo ogandano, ka gikok niya,

15 En zeggende: Mannen, waarom doet gij deze dingen? Wij zijn ook mensen van gelijke bewegingen als gij, en verkondigen ulieden, dat gij u zoudt van deze ijdele dingen bekeren tot den levenden God, Die gemaakt heeft den hemel, en de aarde, en de zee, en al hetgeen in dezelve is;

“Jowadwa, utimonwa kamano nikech angʼo? Wan mana ji kaka un. Wakelonu Injili manyisou mondo ua e gik manonogi mondo ungʼe Nyasaye Mangima, manochweyo polo gi piny gi nam kod gik moko duto manie igi.

16 Welke in de verledene tijden al de heidenen heeft laten wandelen in hun wegen;

Kinde mokalo Nyasaye noweyo ogendini duto mondo oluw yoregi giwegi.

17 Hoewel Hij nochtans Zichzelven niet onbetuigd gelaten heeft, goed doende van den hemel, ons regen en vruchtbare tijden gevende, vervullende onze harten met spijs en vrolijkheid.

To kata kamano, ok oseweyowa maonge yo ma dwangʼeyego. Osenyisou ngʼwonone komiyou koth moa e polo, kendo komiyo cham chieknu e kinde mowinjore; osebedo komiyou chiemo mathoth kendo opongʼo chunyu gi mor.”

18 En dit zeggende, wederhielden zij nauwelijks de scharen, dat zij hun niet offerden.

To kata negisewuoyo kamano, jogo ne pod dwaro mana timonegi misango.

19 Maar daarover kwamen Joden van Antiochie en Ikonium, en overreedden de scharen, en stenigden Paulus, en sleepten hem buiten de stad, menende, dat hij dood was.

Bangʼe jo-Yahudi moko nobiro koa Antiokia kod Ikonio mi gisemo ji odoknigi. Negigoyo Paulo gi kite mi giywaye e lowo nyaka oko mar dala, ka giparo ni osetho.

20 Doch als hem de discipelen omringd hadden, stond hij op, en kwam in de stad; en des anderen daags ging hij met Barnabas uit naar Derbe.

To ka jopuonjre nobiro molwore kama noninde, noa malo modok ei dalano. Kinyne ne giwuok gi Barnaba mi gidhi Derbe.

21 En als zij derzelve stad het Evangelie verkondigd en vele discipelen gemaakt hadden, keerden zij weder naar Lystre, en Ikonium, en Antiochie;

Paulo gi Barnaba ne joyalo Injili e dala mar Derbe mi giloko jopuonjre mangʼeny. Bangʼe negidok Lustra, gi Ikonio kod Antiokia,

22 Versterkende de zielen der discipelen, en vermanende, dat zij zouden blijven in het geloof, en dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods.

ka gitego chuny jopuonjre kendo gijiwogi mondo gisiki e yie. Negipuonjogi kagiwacho niya, “Wan duto nyaka wane sand mathoth eka wadonji e pinyruoth Nyasaye.”

23 En als zij in elke Gemeente, met opsteken der handen, ouderlingen verkoren hadden, gebeden hebbende met vasten, bevalen zij hen den Heere, in Welken zij geloofd hadden.

Kane giseketo jodongo e kanisa ka kanisa, mi gilamonegi ka gitweyo chiemo, negiketogi e lwet Ruoth Yesu mane giseyie kuome.

24 En Pisidie doorgereisd hebbende, kwamen zij in Pamfylie.

Negiluwo piny Pisidia mi gichopo Pamfilia,

25 En als zij te Perge het Woord gesproken hadden, kwamen zij af naar Attalie.

to bangʼ yalo Injili Perga, negidhi mwalo nyaka Atalia.

26 En van daar scheepten zij af naar Antiochie, van waar zij der genade Gods bevolen waren geweest tot het werk, dat zij volbracht hadden.

Kane gia Atalia, negikwangʼ mi gidok Antiokia, kuma ne giyudo e pwoch kuom tich maber mane gisetimo kuom ngʼwono mar Nyasaye.

27 En daar gekomen zijnde, en de Gemeente vergaderd hebbende, verhaalden zij, wat grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij den heidenen de deur des geloofs geopend had.

Kane gichopo kuno, negichoko kanisa kaachiel mi ginyisogi gik moko duto ma Nyasaye nosetimo ka otiyo kodgi, kendo kaka noseyawo dhoot mar yie mondo joma ok jo-Yahudi oyud warruok.

28 En zij verkeerden aldaar geen kleinen tijd met de discipelen.

Negibet gi jopuonjre kuno kuom ndalo mangʼeny.