Handelingen 13
1 En er waren te Antiochie, in de Gemeente, die daar was, enige profeten en leraars, namelijk Barnabas, en Simeon, genaamd Niger, en Lucius van Cyrene, en Manahen, die met Herodes den viervorst opgevoed was, en Saulus.
అపరఞ్చ బర్ణబ్బాః, శిమోన్ యం నిగ్రం వదన్తి, కురీనీయలూకియో హేరోదా రాజ్ఞా సహ కృతవిద్యాభ్యాసో మినహేమ్, శౌలశ్చైతే యే కియన్తో జనా భవిష్యద్వాదిన ఉపదేష్టారశ్చాన్తియఖియానగరస్థమణ్డల్యామ్ ఆసన్,
2 En als zij den Heere dienden, en vastten, zeide de Heilige Geest: Zondert Mij af beiden Barnabas en Saulus tot het werk, waartoe Ik hen geroepen heb.
తే యదోపవాసం కృత్వేశ్వరమ్ అసేవన్త తస్మిన్ సమయే పవిత్ర ఆత్మా కథితవాన్ అహం యస్మిన్ కర్మ్మణి బర్ణబ్బాశైలౌ నియుక్తవాన్ తత్కర్మ్మ కర్త్తుం తౌ పృథక్ కురుత|
3 Toen vastten en baden zij, en hun de handen opgelegd hebbende, lieten zij hen gaan.
తతస్తైరుపవాసప్రార్థనయోః కృతయోః సతోస్తే తయో ర్గాత్రయో ర్హస్తార్పణం కృత్వా తౌ వ్యసృజన్|
4 Dezen dan, uitgezonden zijnde van den Heiligen Geest, kwamen af tot Seleucie, en van daar scheepten zij af naar Cyprus.
తతః పరం తౌ పవిత్రేణాత్మనా ప్రేరితౌ సన్తౌ సిలూకియానగరమ్ ఉపస్థాయ సముద్రపథేన కుప్రోపద్వీపమ్ అగచ్ఛతాం|
5 En gekomen zijnde te Salamis, verkondigden zij het woord Gods in de synagogen der Joden; en zij hadden ook Johannes tot een dienaar.
తతః సాలామీనగరమ్ ఉపస్థాయ తత్ర యిహూదీయానాం భజనభవనాని గత్వేశ్వరస్య కథాం ప్రాచారయతాం; యోహనపి తత్సహచరోఽభవత్|
6 En als zij het eiland doorgegaan waren tot Pafos toe, vonden zij een zekeren tovenaar, een valse profeet, een Jood, wiens naam was Bar-Jezus;
ఇత్థం తే తస్యోపద్వీపస్య సర్వ్వత్ర భ్రమన్తః పాఫనగరమ్ ఉపస్థితాః; తత్ర సువివేచకేన సర్జియపౌలనామ్నా తద్దేశాధిపతినా సహ భవిష్యద్వాదినో వేశధారీ బర్యీశునామా యో మాయావీ యిహూదీ ఆసీత్ తం సాక్షాత్ ప్రాప్తవతః|
7 Welke was bij den stadhouder Sergius Paulus, een verstandigen man. Deze, Barnabas en Saulus tot zich geroepen hebbende, zocht zeer het Woord Gods te horen.
తద్దేశాధిప ఈశ్వరస్య కథాం శ్రోతుం వాఞ్ఛన్ పౌలబర్ణబ్బౌ న్యమన్త్రయత్|
8 Maar Elymas, de tovenaar (want alzo wordt zijn naam overgezet), wederstond hen, zoekende den stadhouder van het geloof af te keren.
కిన్త్విలుమా యం మాయావినం వదన్తి స దేశాధిపతిం ధర్మ్మమార్గాద్ బహిర్భూతం కర్త్తుమ్ అయతత|
9 Doch Saulus (die ook Paulus genaamd is), vervuld met den Heiligen Geest, en de ogen op hem houdende, zeide:
తస్మాత్ శోలోఽర్థాత్ పౌలః పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణః సన్ తం మాయావినం ప్రత్యనన్యదృష్టిం కృత్వాకథయత్,
10 O gij kind des duivels, vol van alle bedrog, en van alle arglistigheid, vijand van alle gerechtigheid, zult gij niet ophouden te verkeren de rechte wegen des Heeren?
హే నరకిన్ ధర్మ్మద్వేషిన్ కౌటిల్యదుష్కర్మ్మపరిపూర్ణ, త్వం కిం ప్రభోః సత్యపథస్య విపర్య్యయకరణాత్ కదాపి న నివర్త్తిష్యసే?
11 En nu zie, de hand des Heeren is tegen u, en gij zult blind zijn, en de zon niet zien voor een tijd. En van stonde aan viel op hem donkerheid en duisternis: en rondom gaande, zocht hij, die hem met de hand mochten leiden.
అధునా పరమేశ్వరస్తవ సముచితం కరిష్యతి తేన కతిపయదినాని త్వమ్ అన్ధః సన్ సూర్య్యమపి న ద్రక్ష్యసి| తత్క్షణాద్ రాత్రివద్ అన్ధకారస్తస్య దృష్టిమ్ ఆచ్ఛాదితవాన్; తస్మాత్ తస్య హస్తం ధర్త్తుం స లోకమన్విచ్ఛన్ ఇతస్తతో భ్రమణం కృతవాన్|
12 Als de stadhouder zag, hetgeen geschied was, toen geloofde hij, verslagen zijnde over de leer des Heeren.
ఏనాం ఘటనాం దృష్ట్వా స దేశాధిపతిః ప్రభూపదేశాద్ విస్మిత్య విశ్వాసం కృతవాన్|
13 En Paulus, en die met hem waren, van Pafos afgevaren zijnde, kwamen te Perge, een stad in Pamfylie. Maar Johannes, van hen scheidende, keerde weder naar Jeruzalem.
తదనన్తరం పౌలస్తత్సఙ్గినౌ చ పాఫనగరాత్ ప్రోతం చాలయిత్వా పమ్ఫులియాదేశస్య పర్గీనగరమ్ అగచ్ఛన్ కిన్తు యోహన్ తయోః సమీపాద్ ఏత్య యిరూశాలమం ప్రత్యాగచ్ఛత్|
14 En zij, van Perge het land doorgaande, kwamen te Antiochie, een stad in Pisidie; en gegaan zijnde in de synagoge op den dag des sabbats, zaten zij neder.
పశ్చాత్ తౌ పర్గీతో యాత్రాం కృత్వా పిసిదియాదేశస్య ఆన్తియఖియానగరమ్ ఉపస్థాయ విశ్రామవారే భజనభవనం ప్రవిశ్య సముపావిశతాం|
15 En na het lezen der wet en der profeten, zonden de oversten der synagogen tot hen, zeggende: Mannen broeders, indien er enig woord van vertroosting tot het volk in u is, zo spreekt.
వ్యవస్థాభవిష్యద్వాక్యయోః పఠితయోః సతో ర్హే భ్రాతరౌ లోకాన్ ప్రతి యువయోః కాచిద్ ఉపదేశకథా యద్యస్తి తర్హి తాం వదతం తౌ ప్రతి తస్య భజనభవనస్యాధిపతయః కథామ్ ఏతాం కథయిత్వా ప్రైషయన్|
16 En Paulus stond op, en wenkte met de hand, en zeide: Gij Israelietische mannen, en gij, die God vreest, hoort toe.
అతః పౌల ఉత్తిష్ఠన్ హస్తేన సఙ్కేతం కుర్వ్వన్ కథితవాన్ హే ఇస్రాయేలీయమనుష్యా ఈశ్వరపరాయణాః సర్వ్వే లోకా యూయమ్ అవధద్ధం|
17 De God van dit volk Israel heeft onze vaderen uitverkoren, en het volk verhoogd, als zij vreemdelingen waren in het land Egypte, en heeft hen met een hogen arm daaruit geleid.
ఏతేషామిస్రాయేల్లోకానామ్ ఈశ్వరోఽస్మాకం పూర్వ్వపరుషాన్ మనోనీతాన్ కత్వా గృహీతవాన్ తతో మిసరి దేశే ప్రవసనకాలే తేషామున్నతిం కృత్వా తస్మాత్ స్వీయబాహుబలేన తాన్ బహిః కృత్వా సమానయత్|
18 En heeft omtrent den tijd van veertig jaren hun zeden verdragen in de woestijn.
చత్వారింశద్వత్సరాన్ యావచ్చ మహాప్రాన్తరే తేషాం భరణం కృత్వా
19 En zeven volken uitgeroeid hebbende in het land Kanaan, heeft Hij hun door het lot het land derzelve uitgedeeld.
కినాన్దేశాన్తర్వ్వర్త్తీణి సప్తరాజ్యాని నాశయిత్వా గుటికాపాతేన తేషు సర్వ్వదేశేషు తేభ్యోఽధికారం దత్తవాన్|
20 En daarna omtrent vierhonderd en vijftig jaren, gaf Hij hun rechters, tot op Samuel, den profeet.
పఞ్చాశదధికచతుఃశతేషు వత్సరేషు గతేషు చ శిమూయేల్భవిష్యద్వాదిపర్య్యన్తం తేషాముపరి విచారయితృన్ నియుక్తవాన్|
21 En van toen aan begeerden zij een koning; en God gaf hun Saul, den zoon van Kis, een man uit den stam van Benjamin, veertig jaren.
తైశ్చ రాజ్ఞి ప్రార్థితే, ఈశ్వరో బిన్యామీనో వంశజాతస్య కీశః పుత్రం శౌలం చత్వారింశద్వర్షపర్య్యన్తం తేషాముపరి రాజానం కృతవాన్|
22 En dezen afgezet hebbende, verwekte Hij hun David tot een koning; denwelken Hij ook getuigenis gaf, en zeide: Ik heb gevonden David, den zoon van Jesse; een man naar Mijn hart, die al Mijn wil zal doen.
పశ్చాత్ తం పదచ్యుతం కృత్వా యో మదిష్టక్రియాః సర్వ్వాః కరిష్యతి తాదృశం మమ మనోభిమతమ్ ఏకం జనం యిశయః పుత్రం దాయూదం ప్రాప్తవాన్ ఇదం ప్రమాణం యస్మిన్ దాయూది స దత్తవాన్ తం దాయూదం తేషాముపరి రాజత్వం కర్త్తుమ్ ఉత్పాదితవాన|
23 Van het zaad dezes heeft God Israel, naar de belofte, verwekt den Zaligmaker Jezus;
తస్య స్వప్రతిశ్రుతస్య వాక్యస్యానుసారేణ ఇస్రాయేల్లోకానాం నిమిత్తం తేషాం మనుష్యాణాం వంశాద్ ఈశ్వర ఏకం యీశుం (త్రాతారమ్) ఉదపాదయత్|
24 Als Johannes eerst al den volke Israels voor Zijn aankomst, gepredikt had den doop der bekering.
తస్య ప్రకాశనాత్ పూర్వ్వం యోహన్ ఇస్రాయేల్లోకానాం సన్నిధౌ మనఃపరావర్త్తనరూపం మజ్జనం ప్రాచారయత్|
25 Doch als Johannes den loop vervulde, zeide hij: Wien meent gijlieden, dat ik ben? Ik ben de Christus niet; maar ziet, Hij komt na mij, Wien ik niet waardig ben de schoenen Zijner voeten te ontbinden.
యస్య చ కర్మ్మణో భారం ప్రప్తవాన్ యోహన్ తన్ నిష్పాదయన్ ఏతాం కథాం కథితవాన్, యూయం మాం కం జనం జానీథ? అహమ్ అభిషిక్తత్రాతా నహి, కిన్తు పశ్యత యస్య పాదయోః పాదుకయో ర్బన్ధనే మోచయితుమపి యోగ్యో న భవామి తాదృశ ఏకో జనో మమ పశ్చాద్ ఉపతిష్ఠతి|
26 Mannen broeders, kinderen van het geslacht Abrahams, en die onder u God vrezen, tot u is het woord dezer zaligheid gezonden.
హే ఇబ్రాహీమో వంశజాతా భ్రాతరో హే ఈశ్వరభీతాః సర్వ్వలోకా యుష్మాన్ ప్రతి పరిత్రాణస్య కథైషా ప్రేరితా|
27 Want die te Jeruzalem wonen, en hun oversten, Dezen niet kennende, hebben ook de stemmen der profeten, die op elken sabbat dag gelezen worden, Hem veroordelende, vervuld;
యిరూశాలమ్నివాసినస్తేషామ్ అధిపతయశ్చ తస్య యీశోః పరిచయం న ప్రాప్య ప్రతివిశ్రామవారం పఠ్యమానానాం భవిష్యద్వాదికథానామ్ అభిప్రాయమ్ అబుద్ధ్వా చ తస్య వధేన తాః కథాః సఫలా అకుర్వ్వన్|
28 En geen oorzaak des doods vindende, hebben zij van Pilatus begeerd, dat Hij zou gedood worden.
ప్రాణహననస్య కమపి హేతుమ్ అప్రాప్యాపి పీలాతస్య నికటే తస్య వధం ప్రార్థయన్త|
29 En als zij alles volbracht hadden, wat van Hem geschreven was, namen zij Hem af van het hout, en legden Hem in het graf.
తస్మిన్ యాః కథా లిఖితాః సన్తి తదనుసారేణ కర్మ్మ సమ్పాద్య తం క్రుశాద్ అవతార్య్య శ్మశానే శాయితవన్తః|
30 Maar God heeft Hem uit de doden opgewekt;
కిన్త్వీశ్వరః శ్మశానాత్ తముదస్థాపయత్,
31 Welke gezien is geweest, vele dagen lang, van degenen, die met Hem opgekomen waren van Galilea tot Jeruzalem, die Zijn getuigen zijn bij het volk.
పునశ్చ గాలీలప్రదేశాద్ యిరూశాలమనగరం తేన సార్ద్ధం యే లోకా ఆగచ్ఛన్ స బహుదినాని తేభ్యో దర్శనం దత్తవాన్, అతస్త ఇదానీం లోకాన్ ప్రతి తస్య సాక్షిణః సన్తి|
32 En wij verkondigen u de belofte, die tot de vaderen geschied is,
అస్మాకం పూర్వ్వపురుషాణాం సమక్షమ్ ఈశ్వరో యస్మిన్ ప్రతిజ్ఞాతవాన్ యథా, త్వం మే పుత్రోసి చాద్య త్వాం సముత్థాపితవానహమ్|
33 dat namelijk God dezelve vervuld heeft aan ons, hun kinderen, als Hij Jezus verwekt heeft. Gelijk ook in den tweeden psalm geschreven staat: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
ఇదం యద్వచనం ద్వితీయగీతే లిఖితమాస్తే తద్ యీశోరుత్థానేన తేషాం సన్తానా యే వయమ్ అస్మాకం సన్నిధౌ తేన ప్రత్యక్షీ కృతం, యుష్మాన్ ఇమం సుసంవాదం జ్ఞాపయామి|
34 En dat Hij Hem uit de doden heeft opgewekt, alzo dat Hij niet meer zal tot verderving keren, heeft Hij aldus gezegd: Ik zal ulieden de weldadigheden Davids geven, die getrouw zijn;
పరమేశ్వరేణ శ్మశానాద్ ఉత్థాపితం తదీయం శరీరం కదాపి న క్షేష్యతే, ఏతస్మిన్ స స్వయం కథితవాన్ యథా దాయూదం ప్రతి ప్రతిజ్ఞాతో యో వరస్తమహం తుభ్యం దాస్యామి|
35 Waarom hij ook in een anderen psalm zegt: Gij zult Uw Heilige niet over geven, om verderving te zien.
ఏతదన్యస్మిన్ గీతేఽపి కథితవాన్| స్వకీయం పుణ్యవన్తం త్వం క్షయితుం న చ దాస్యసి|
36 Want David, als hij in zijn tijd den raad Gods gediend had, is ontslapen, en is bij zijn vaderen gelegd; en heeft wel verderving gezien;
దాయూదా ఈశ్వరాభిమతసేవాయై నిజాయుషి వ్యయితే సతి స మహానిద్రాం ప్రాప్య నిజైః పూర్వ్వపురుషైః సహ మిలితః సన్ అక్షీయత;
37 Maar Hij, Dien God opgewekt heeft, heeft geen verderving gezien.
కిన్తు యమీశ్వరః శ్మశానాద్ ఉదస్థాపయత్ స నాక్షీయత|
38 Zo zij u dan bekend, mannen broeders, dat door Dezen u vergeving der zonden verkondigd wordt;
అతో హే భ్రాతరః, అనేన జనేన పాపమోచనం భవతీతి యుష్మాన్ ప్రతి ప్రచారితమ్ ఆస్తే|
39 En dat van alles, waarvan gij niet kondet gerechtvaardigd worden door de wet van Mozes, door Dezen een iegelijk, die gelooft, gerechtvaardigd wordt.
ఫలతో మూసావ్యవస్థయా యూయం యేభ్యో దోషేభ్యో ముక్తా భవితుం న శక్ష్యథ తేభ్యః సర్వ్వదోషేభ్య ఏతస్మిన్ జనే విశ్వాసినః సర్వ్వే ముక్తా భవిష్యన్తీతి యుష్మాభి ర్జ్ఞాయతాం|
40 Ziet dan toe, dat over ulieden niet kome, hetgeen gezegd is in de profeten:
అపరఞ్చ| అవజ్ఞాకారిణో లోకాశ్చక్షురున్మీల్య పశ్యత| తథైవాసమ్భవం జ్ఞాత్వా స్యాత యూయం విలజ్జితాః| యతో యుష్మాసు తిష్ఠత్సు కరిష్యే కర్మ్మ తాదృశం| యేనైవ తస్య వృత్తాన్తే యుష్మభ్యం కథితేఽపి హి| యూయం న తన్తు వృత్తాన్తం ప్రత్యేష్యథ కదాచన||
41 Ziet, gij verachters, en verwondert u, en verdwijnt; want Ik werk een werk in uw dagen, een werk, hetwelk gij niet zult geloven, zo het u iemand verhaalt.
యేయం కథా భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిఖితాస్తే సావధానా భవత స కథా యథా యుష్మాన్ ప్రతి న ఘటతే|
42 En als de Joden uitgegaan waren uit de synagoge, baden de heidenen, dat tegen den naasten sabbat hun dezelfde woorden zouden gesproken worden.
యిహూదీయభజనభవనాన్ నిర్గతయోస్తయో ర్భిన్నదేశీయై ర్వక్ష్యమాణా ప్రార్థనా కృతా, ఆగామిని విశ్రామవారేఽపి కథేయమ్ అస్మాన్ ప్రతి ప్రచారితా భవత్వితి|
43 En als de synagoge gescheiden was, volgden velen van de Joden en van de godsdienstige Jodengenoten Paulus en Barnabas; welke tot hen spraken, en hen vermaanden te blijven bij de genade Gods.
సభాయా భఙ్గే సతి బహవో యిహూదీయలోకా యిహూదీయమతగ్రాహిణో భక్తలోకాశ్చ బర్ణబ్బాపౌలయోః పశ్చాద్ ఆగచ్ఛన్, తేన తౌ తైః సహ నానాకథాః కథయిత్వేశ్వరానుగ్రహాశ్రయే స్థాతుం తాన్ ప్రావర్త్తయతాం|
44 En op den volgenden sabbat kwam bijna de gehele stad samen, om het Woord Gods te horen.
పరవిశ్రామవారే నగరస్య ప్రాయేణ సర్వ్వే లాకా ఈశ్వరీయాం కథాం శ్రోతుం మిలితాః,
45 Doch de Joden, de scharen ziende, werden met nijdigheid vervuld, en wederspraken, hetgeen van Paulus gezegd werd, wedersprekende en lasterende.
కిన్తు యిహూదీయలోకా జననివహం విలోక్య ఈర్ష్యయా పరిపూర్ణాః సన్తో విపరీతకథాకథనేనేశ్వరనిన్దయా చ పౌలేనోక్తాం కథాం ఖణ్డయితుం చేష్టితవన్తః|
46 Maar Paulus en Barnabas, vrijmoedigheid gebruikende, zeiden: Het was nodig, dat eerst tot u het Woord Gods gesproken zou worden; doch nademaal gij hetzelve verstoot, en uzelven des eeuwigen levens niet waardig oordeelt, ziet, wij keren ons tot de heidenen. (aiōnios g166)
తతః పౌలబర్ణబ్బావక్షోభౌ కథితవన్తౌ ప్రథమం యుష్మాకం సన్నిధావీశ్వరీయకథాయాః ప్రచారణమ్ ఉచితమాసీత్ కిన్తుం తదగ్రాహ్యత్వకరణేన యూయం స్వాన్ అనన్తాయుషోఽయోగ్యాన్ దర్శయథ, ఏతత్కారణాద్ వయమ్ అన్యదేశీయలోకానాం సమీపం గచ్ఛామః| (aiōnios g166)
47 Want alzo heeft ons de Heere geboden, zeggende: Ik heb u gesteld tot een licht der heidenen, opdat gij zoudt zijn tot zaligheid, tot aan het uiterste der aarde.
ప్రభురస్మాన్ ఇత్థమ్ ఆదిష్టవాన్ యథా, యావచ్చ జగతః సీమాం లోకానాం త్రాణకారణాత్| మయాన్యదేశమధ్యే త్వం స్థాపితో భూః ప్రదీపవత్||
48 Als nu de heidenen dit hoorden, verblijdden zij zich, en prezen het Woord des Heeren; en er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige leven. (aiōnios g166)
తదా కథామీదృశీం శ్రుత్వా భిన్నదేశీయా ఆహ్లాదితాః సన్తః ప్రభోః కథాం ధన్యాం ధన్యామ్ అవదన్, యావన్తో లోకాశ్చ పరమాయుః ప్రాప్తినిమిత్తం నిరూపితా ఆసన్ తే వ్యశ్వసన్| (aiōnios g166)
49 En het Woord des Heeren werd door het gehele land uitgebreid.
ఇత్థం ప్రభోః కథా సర్వ్వేదేశం వ్యాప్నోత్|
50 Maar de Joden maakten op de godsdienstige en eerlijke vrouwen, en de voornaamsten van de stad, en verwekten vervolging tegen Paulus en Barnabas, en wierpen ze uit hun landpalen.
కిన్తు యిహూదీయా నగరస్య ప్రధానపురుషాన్ సమ్మాన్యాః కథిపయా భక్తా యోషితశ్చ కుప్రవృత్తిం గ్రాహయిత్వా పౌలబర్ణబ్బౌ తాడయిత్వా తస్మాత్ ప్రదేశాద్ దూరీకృతవన్తః|
51 Doch zij schudden het stof van hun voeten af tegen dezelve, en kwamen te Ikonium.
అతః కారణాత్ తౌ నిజపదధూలీస్తేషాం ప్రాతికూల్యేన పాతయిత్వేకనియం నగరం గతౌ|
52 En de discipelen werden vervuld met blijdschap en met den Heiligen Geest.
తతః శిష్యగణ ఆనన్దేన పవిత్రేణాత్మనా చ పరిపూర్ణోభవత్|
