Handelingen 13

1 En er waren te Antiochie, in de Gemeente, die daar was, enige profeten en leraars, namelijk Barnabas, en Simeon, genaamd Niger, en Lucius van Cyrene, en Manahen, die met Herodes den viervorst opgevoed was, en Saulus.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਬਰ੍ਣੱਬਾਃ, ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਯੰ ਨਿਗ੍ਰੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਕੁਰੀਨੀਯਲੂਕਿਯੋ ਹੇਰੋਦਾ ਰਾਜ੍ਞਾ ਸਹ ਕ੍ਰੁʼਤਵਿਦ੍ਯਾਭ੍ਯਾਸੋ ਮਿਨਹੇਮ੍, ਸ਼ੌਲਸ਼੍ਚੈਤੇ ਯੇ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾਰਸ਼੍ਚਾਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰਸ੍ਥਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾਮ੍ ਆਸਨ੍,

2 En als zij den Heere dienden, en vastten, zeide de Heilige Geest: Zondert Mij af beiden Barnabas en Saulus tot het werk, waartoe Ik hen geroepen heb.

ਤੇ ਯਦੋਪਵਾਸੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਅਸੇਵਨ੍ਤ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਬਰ੍ਣੱਬਾਸ਼ੈਲੌ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤੌ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕੁਰੁਤ|

3 Toen vastten en baden zij, en hun de handen opgelegd hebbende, lieten zij hen gaan.

ਤਤਸ੍ਤੈਰੁਪਵਾਸਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤਯੋਃ ਸਤੋਸ੍ਤੇ ਤਯੋ ਰ੍ਗਾਤ੍ਰਯੋ ਰ੍ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੌ ਵ੍ਯਸ੍ਰੁʼਜਨ੍|

4 Dezen dan, uitgezonden zijnde van den Heiligen Geest, kwamen af tot Seleucie, en van daar scheepten zij af naar Cyprus.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੌ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤੌ ਸਨ੍ਤੌ ਸਿਲੂਕਿਯਾਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਸਮੁਦ੍ਰਪਥੇਨ ਕੁਪ੍ਰੋਪਦ੍ਵੀਪਮ੍ ਅਗੱਛਤਾਂ|

5 En gekomen zijnde te Salamis, verkondigden zij het woord Gods in de synagogen der Joden; en zij hadden ook Johannes tot een dienaar.

ਤਤਃ ਸਾਲਾਮੀਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਤ੍ਰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਜਨਭਵਨਾਨਿ ਗਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤਾਂ; ਯੋਹਨਪਿ ਤਤ੍ਸਹਚਰੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|

6 En als zij het eiland doorgegaan waren tot Pafos toe, vonden zij een zekeren tovenaar, een valse profeet, een Jood, wiens naam was Bar-Jezus;

ਇੱਥੰ ਤੇ ਤਸ੍ਯੋਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਭ੍ਰਮਨ੍ਤਃ ਪਾਫਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ; ਤਤ੍ਰ ਸੁਵਿਵੇਚਕੇਨ ਸਰ੍ਜਿਯਪੌਲਨਾਮ੍ਨਾ ਤੱਦੇਸ਼ਾਧਿਪਤਿਨਾ ਸਹ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਵੇਸ਼ਧਾਰੀ ਬਰ੍ਯੀਸ਼ੁਨਾਮਾ ਯੋ ਮਾਯਾਵੀ ਯਿਹੂਦੀ ਆਸੀਤ੍ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਤਃ|

7 Welke was bij den stadhouder Sergius Paulus, een verstandigen man. Deze, Barnabas en Saulus tot zich geroepen hebbende, zocht zeer het Woord Gods te horen.

ਤੱਦੇਸ਼ਾਧਿਪ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਨ੍ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਨ੍ਯਮਨ੍ਤ੍ਰਯਤ੍|

8 Maar Elymas, de tovenaar (want alzo wordt zijn naam overgezet), wederstond hen, zoekende den stadhouder van het geloof af te keren.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਲੁਮਾ ਯੰ ਮਾਯਾਵਿਨੰ ਵਦਨ੍ਤਿ ਸ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਤਿੰ ਧਰ੍ੰਮਮਾਰ੍ਗਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਭੂਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਯਤਤ|

9 Doch Saulus (die ook Paulus genaamd is), vervuld met den Heiligen Geest, en de ogen op hem houdende, zeide:

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ੋਲੋ(ਅ)ਰ੍ਥਾਤ੍ ਪੌਲਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਤੰ ਮਾਯਾਵਿਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਕਥਯਤ੍,

10 O gij kind des duivels, vol van alle bedrog, en van alle arglistigheid, vijand van alle gerechtigheid, zult gij niet ophouden te verkeren de rechte wegen des Heeren?

ਹੇ ਨਰਕਿਨ੍ ਧਰ੍ੰਮਦ੍ਵੇਸ਼਼ਿਨ੍ ਕੌਟਿਲ੍ਯਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਪਰਿਪੂਰ੍ਣ, ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਤ੍ਯਪਥਸ੍ਯ ਵਿਪਰ੍ੱਯਯਕਰਣਾਤ੍ ਕਦਾਪਿ ਨ ਨਿਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਸੇ?

11 En nu zie, de hand des Heeren is tegen u, en gij zult blind zijn, en de zon niet zien voor een tijd. En van stonde aan viel op hem donkerheid en duisternis: en rondom gaande, zocht hij, die hem met de hand mochten leiden.

ਅਧੁਨਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਵ ਸਮੁਚਿਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੇਨ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਤ੍ਵਮ੍ ਅਨ੍ਧਃ ਸਨ੍ ਸੂਰ੍ੱਯਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸਿ| ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਰਾਤ੍ਰਿਵਦ੍ ਅਨ੍ਧਕਾਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮ੍ ਆੱਛਾਦਿਤਵਾਨ੍; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੰ ਧਰ੍ੱਤੁੰ ਸ ਲੋਕਮਨ੍ਵਿੱਛਨ੍ ਇਤਸ੍ਤਤੋ ਭ੍ਰਮਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

12 Als de stadhouder zag, hetgeen geschied was, toen geloofde hij, verslagen zijnde over de leer des Heeren.

ਏਨਾਂ ਘਟਨਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਤਿਃ ਪ੍ਰਭੂਪਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਵਿਸ੍ਮਿਤ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

13 En Paulus, en die met hem waren, van Pafos afgevaren zijnde, kwamen te Perge, een stad in Pamfylie. Maar Johannes, van hen scheidende, keerde weder naar Jeruzalem.

ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪੌਲਸ੍ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਨੌ ਚ ਪਾਫਨਗਰਾਤ੍ ਪ੍ਰੋਤੰ ਚਾਲਯਿਤ੍ਵਾ ਪਮ੍ਫੁਲਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪਰ੍ਗੀਨਗਰਮ੍ ਅਗੱਛਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋਹਨ੍ ਤਯੋਃ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਏਤ੍ਯ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗੱਛਤ੍|

14 En zij, van Perge het land doorgaande, kwamen te Antiochie, een stad in Pisidie; en gegaan zijnde in de synagoge op den dag des sabbats, zaten zij neder.

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੌ ਪਰ੍ਗੀਤੋ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪਿਸਿਦਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਭਜਨਭਵਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਪਾਵਿਸ਼ਤਾਂ|

15 En na het lezen der wet en der profeten, zonden de oversten der synagogen tot hen, zeggende: Mannen broeders, indien er enig woord van vertroosting tot het volk in u is, zo spreekt.

ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਯੋਃ ਪਠਿਤਯੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੌ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯੁਵਯੋਃ ਕਾਚਿਦ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਕਥਾ ਯਦ੍ਯਸ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਾਂ ਵਦਤੰ ਤੌ ਪ੍ਰਤਿ ਤਸ੍ਯ ਭਜਨਭਵਨਸ੍ਯਾਧਿਪਤਯਃ ਕਥਾਮ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੈਸ਼਼ਯਨ੍|

16 En Paulus stond op, en wenkte met de hand, en zeide: Gij Israelietische mannen, en gij, die God vreest, hoort toe.

ਅਤਃ ਪੌਲ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਹਸ੍ਤੇਨ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਈਸ਼੍ਵਰਪਰਾਯਣਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਯੂਯਮ੍ ਅਵਧੱਧੰ|

17 De God van dit volk Israel heeft onze vaderen uitverkoren, en het volk verhoogd, als zij vreemdelingen waren in het land Egypte, en heeft hen met een hogen arm daaruit geleid.

ਏਤੇਸ਼਼ਾਮਿਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਕਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍ ਤਤੋ ਮਿਸਰਿ ਦੇਸ਼ੇ ਪ੍ਰਵਸਨਕਾਲੇ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁੰਨਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵੀਯਬਾਹੁਬਲੇਨ ਤਾਨ੍ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਮਾਨਯਤ੍|

18 En heeft omtrent den tijd van veertig jaren hun zeden verdragen in de woestijn.

ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਯਾਵੱਚ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਰਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ

19 En zeven volken uitgeroeid hebbende in het land Kanaan, heeft Hij hun door het lot het land derzelve uitgedeeld.

ਕਿਨਾਨ੍ਦੇਸ਼ਾਨ੍ਤਰ੍ੱਵਰ੍ੱਤੀਣਿ ਸਪ੍ਤਰਾਜ੍ਯਾਨਿ ਨਾਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੇਨ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਧਿਕਾਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|

20 En daarna omtrent vierhonderd en vijftig jaren, gaf Hij hun rechters, tot op Samuel, den profeet.

ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਦਧਿਕਚਤੁਃਸ਼ਤੇਸ਼਼ੁ ਵਤ੍ਸਰੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਚ ਸ਼ਿਮੂਯੇਲ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਵਿਚਾਰਯਿਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|

21 En van toen aan begeerden zij een koning; en God gaf hun Saul, den zoon van Kis, een man uit den stam van Benjamin, veertig jaren.

ਤੈਸ਼੍ਚ ਰਾਜ੍ਞਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤੇ, ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਬਿਨ੍ਯਾਮੀਨੋ ਵੰਸ਼ਜਾਤਸ੍ਯ ਕੀਸ਼ਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਸ਼ੌਲੰ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਰ੍ਸ਼਼ਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਰਾਜਾਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

22 En dezen afgezet hebbende, verwekte Hij hun David tot een koning; denwelken Hij ook getuigenis gaf, en zeide: Ik heb gevonden David, den zoon van Jesse; een man naar Mijn hart, die al Mijn wil zal doen.

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੰ ਪਦਚ੍ਯੁਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੋ ਮਦਿਸ਼਼੍ਟਕ੍ਰਿਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਮ ਮਨੋਭਿਮਤਮ੍ ਏਕੰ ਜਨੰ ਯਿਸ਼ਯਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਦਾਯੂਦੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਇਦੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਯੂਦਿ ਸ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਦਾਯੂਦੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਤ੍ਪਾਦਿਤਵਾਨ|

23 Van het zaad dezes heeft God Israel, naar de belofte, verwekt den Zaligmaker Jezus;

ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯਾਨੁਸਾਰੇਣ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਵੰਸ਼ਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਕੰ ਯੀਸ਼ੁੰ (ਤ੍ਰਾਤਾਰਮ੍) ਉਦਪਾਦਯਤ੍|

24 Als Johannes eerst al den volke Israels voor Zijn aankomst, gepredikt had den doop der bekering.

ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੋਹਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਂ ਸੰਨਿਧੌ ਮਨਃਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨਰੂਪੰ ਮੱਜਨੰ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍|

25 Doch als Johannes den loop vervulde, zeide hij: Wien meent gijlieden, dat ik ben? Ik ben de Christus niet; maar ziet, Hij komt na mij, Wien ik niet waardig ben de schoenen Zijner voeten te ontbinden.

ਯਸ੍ਯ ਚ ਕਰ੍ੰਮਣੋ ਭਾਰੰ ਪ੍ਰਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਯੋਹਨ੍ ਤਨ੍ ਨਿਸ਼਼੍ਪਾਦਯਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਕੰ ਜਨੰ ਜਾਨੀਥ? ਅਹਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਤ੍ਰਾਤਾ ਨਹਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯਸ੍ਯ ਪਾਦਯੋਃ ਪਾਦੁਕਯੋ ਰ੍ਬਨ੍ਧਨੇ ਮੋਚਯਿਤੁਮਪਿ ਯੋਗ੍ਯੋ ਨ ਭਵਾਮਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

26 Mannen broeders, kinderen van het geslacht Abrahams, en die onder u God vrezen, tot u is het woord dezer zaligheid gezonden.

ਹੇ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ਜਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਭੀਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਕਥੈਸ਼਼ਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ|

27 Want die te Jeruzalem wonen, en hun oversten, Dezen niet kennende, hebben ook de stemmen der profeten, die op elken sabbat dag gelezen worden, Hem veroordelende, vervuld;

ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਿਵਾਸਿਨਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਧਿਪਤਯਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਰਿਚਯੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੰ ਪਠ੍ਯਮਾਨਾਨਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਕਥਾਨਾਮ੍ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯਮ੍ ਅਬੁੱਧ੍ਵਾ ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਧੇਨ ਤਾਃ ਕਥਾਃ ਸਫਲਾ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|

28 En geen oorzaak des doods vindende, hebben zij van Pilatus begeerd, dat Hij zou gedood worden.

ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਸ੍ਯ ਕਮਪਿ ਹੇਤੁਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਪਿ ਪੀਲਾਤਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਤਸ੍ਯ ਵਧੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|

29 En als zij alles volbracht hadden, wat van Hem geschreven was, namen zij Hem af van het hout, en legden Hem in het graf.

ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਾਃ ਕਥਾ ਲਿਖਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਕਰ੍ੰਮ ਸਮ੍ਪਾਦ੍ਯ ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ਾਦ੍ ਅਵਤਾਰ੍ੱਯ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ਼ਾਯਿਤਵਨ੍ਤਃ|

30 Maar God heeft Hem uit de doden opgewekt;

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤਮੁਦਸ੍ਥਾਪਯਤ੍,

31 Welke gezien is geweest, vele dagen lang, van degenen, die met Hem opgekomen waren van Galilea tot Jeruzalem, die Zijn getuigen zijn bij het volk.

ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਗਾਲੀਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੰ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੇ ਲੋਕਾ ਆਗੱਛਨ੍ ਸ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਅਤਸ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਃ ਸਨ੍ਤਿ|

32 En wij verkondigen u de belofte, die tot de vaderen geschied is,

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ, ਤ੍ਵੰ ਮੇ ਪੁਤ੍ਰੋਸਿ ਚਾਦ੍ਯ ਤ੍ਵਾਂ ਸਮੁੱਥਾਪਿਤਵਾਨਹਮ੍|

33 dat namelijk God dezelve vervuld heeft aan ons, hun kinderen, als Hij Jezus verwekt heeft. Gelijk ook in den tweeden psalm geschreven staat: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.

ਇਦੰ ਯਦ੍ਵਚਨੰ ਦ੍ਵਿਤੀਯਗੀਤੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਦ੍ ਯੀਸ਼ੋਰੁੱਥਾਨੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਯੇ ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਤੇਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੀ ਕ੍ਰੁʼਤੰ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਇਮੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|

34 En dat Hij Hem uit de doden heeft opgewekt, alzo dat Hij niet meer zal tot verderving keren, heeft Hij aldus gezegd: Ik zal ulieden de weldadigheden Davids geven, die getrouw zijn;

ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਤੰ ਤਦੀਯੰ ਸ਼ਰੀਰੰ ਕਦਾਪਿ ਨ ਕ੍ਸ਼਼ੇਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ ਦਾਯੂਦੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੋ ਯੋ ਵਰਸ੍ਤਮਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ|

35 Waarom hij ook in een anderen psalm zegt: Gij zult Uw Heilige niet over geven, om verderving te zien.

ਏਤਦਨ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਗੀਤੇ(ਅ)ਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍| ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਪੁਣ੍ਯਵਨ੍ਤੰ ਤ੍ਵੰ ਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਨ ਚ ਦਾਸ੍ਯਸਿ|

36 Want David, als hij in zijn tijd den raad Gods gediend had, is ontslapen, en is bij zijn vaderen gelegd; en heeft wel verderving gezien;

ਦਾਯੂਦਾ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤਸੇਵਾਯੈ ਨਿਜਾਯੁਸ਼਼ਿ ਵ੍ਯਯਿਤੇ ਸਤਿ ਸ ਮਹਾਨਿਦ੍ਰਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਨਿਜੈਃ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ੈਃ ਸਹ ਮਿਲਿਤਃ ਸਨ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੀਯਤ;

37 Maar Hij, Dien God opgewekt heeft, heeft geen verderving gezien.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਮੀਸ਼੍ਵਰਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਸ੍ਥਾਪਯਤ੍ ਸ ਨਾਕ੍ਸ਼਼ੀਯਤ|

38 Zo zij u dan bekend, mannen broeders, dat door Dezen u vergeving der zonden verkondigd wordt;

ਅਤੋ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਨੇਨ ਜਨੇਨ ਪਾਪਮੋਚਨੰ ਭਵਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|

39 En dat van alles, waarvan gij niet kondet gerechtvaardigd worden door de wet van Mozes, door Dezen een iegelijk, die gelooft, gerechtvaardigd wordt.

ਫਲਤੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯੂਯੰ ਯੇਭ੍ਯੋ ਦੋਸ਼਼ੇਭ੍ਯੋ ਮੁਕ੍ਤਾ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਦੋਸ਼਼ੇਭ੍ਯ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਨੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮੁਕ੍ਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਜ੍ਞਾਯਤਾਂ|

40 Ziet dan toe, dat over ulieden niet kome, hetgeen gezegd is in de profeten:

ਅਪਰਞ੍ਚ| ਅਵਜ੍ਞਾਕਾਰਿਣੋ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਰੁਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯਤ| ਤਥੈਵਾਸਮ੍ਭਵੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਸ੍ਯਾਤ ਯੂਯੰ ਵਿਲੱਜਿਤਾਃ| ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ਸੁ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯੇ ਕਰ੍ੰਮ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ| ਯੇਨੈਵ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਿਤੇ(ਅ)ਪਿ ਹਿ| ਯੂਯੰ ਨ ਤਨ੍ਤੁ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼੍ਯਥ ਕਦਾਚਨ||

41 Ziet, gij verachters, en verwondert u, en verdwijnt; want Ik werk een werk in uw dagen, een werk, hetwelk gij niet zult geloven, zo het u iemand verhaalt.

ਯੇਯੰ ਕਥਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਲਿਖਿਤਾਸ੍ਤੇ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ ਸ ਕਥਾ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਨ ਘਟਤੇ|

42 En als de Joden uitgegaan waren uit de synagoge, baden de heidenen, dat tegen den naasten sabbat hun dezelfde woorden zouden gesproken worden.

ਯਿਹੂਦੀਯਭਜਨਭਵਨਾਨ੍ ਨਿਰ੍ਗਤਯੋਸ੍ਤਯੋ ਰ੍ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯੈ ਰ੍ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਾਣਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾ, ਆਗਾਮਿਨਿ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ(ਅ)ਪਿ ਕਥੇਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਾ ਭਵਤ੍ਵਿਤਿ|

43 En als de synagoge gescheiden was, volgden velen van de Joden en van de godsdienstige Jodengenoten Paulus en Barnabas; welke tot hen spraken, en hen vermaanden te blijven bij de genade Gods.

ਸਭਾਯਾ ਭਙ੍ਗੇ ਸਤਿ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਯਿਹੂਦੀਯਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਬਰ੍ਣੱਬਾਪੌਲਯੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛਨ੍, ਤੇਨ ਤੌ ਤੈਃ ਸਹ ਨਾਨਾਕਥਾਃ ਕਥਯਿਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹਾਸ਼੍ਰਯੇ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਵਰ੍ੱਤਯਤਾਂ|

44 En op den volgenden sabbat kwam bijna de gehele stad samen, om het Woord Gods te horen.

ਪਰਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨਗਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲਾਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਮਿਲਿਤਾਃ,

45 Doch de Joden, de scharen ziende, werden met nijdigheid vervuld, en wederspraken, hetgeen van Paulus gezegd werd, wedersprekende en lasterende.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਜਨਨਿਵਹੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਯਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਵਿਪਰੀਤਕਥਾਕਥਨੇਨੇਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਯਾ ਚ ਪੌਲੇਨੋਕ੍ਤਾਂ ਕਥਾਂ ਖਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਨ੍ਤਃ|

46 Maar Paulus en Barnabas, vrijmoedigheid gebruikende, zeiden: Het was nodig, dat eerst tot u het Woord Gods gesproken zou worden; doch nademaal gij hetzelve verstoot, en uzelven des eeuwigen levens niet waardig oordeelt, ziet, wij keren ons tot de heidenen. (aiōnios g166)

ਤਤਃ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬਾਵਕ੍ਸ਼਼ੋਭੌ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੌ ਪ੍ਰਥਮੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧਾਵੀਸ਼੍ਵਰੀਯਕਥਾਯਾਃ ਪ੍ਰਚਾਰਣਮ੍ ਉਚਿਤਮਾਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁੰ ਤਦਗ੍ਰਾਹ੍ਯਤ੍ਵਕਰਣੇਨ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਸ਼਼ੋ(ਅ)ਯੋਗ੍ਯਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਯਥ, ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯਮ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਃ| (aiōnios g166)

47 Want alzo heeft ons de Heere geboden, zeggende: Ik heb u gesteld tot een licht der heidenen, opdat gij zoudt zijn tot zaligheid, tot aan het uiterste der aarde.

ਪ੍ਰਭੁਰਸ੍ਮਾਨ੍ ਇੱਥਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਯਥਾ, ਯਾਵੱਚ ਜਗਤਃ ਸੀਮਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਤ੍ਰਾਣਕਾਰਣਾਤ੍| ਮਯਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ਮਧ੍ਯੇ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੋ ਭੂਃ ਪ੍ਰਦੀਪਵਤ੍||

48 Als nu de heidenen dit hoorden, verblijdden zij zich, en prezen het Woord des Heeren; en er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige leven. (aiōnios g166)

ਤਦਾ ਕਥਾਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾ ਆਹ੍ਲਾਦਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾਂ ਧਨ੍ਯਾਂ ਧਨ੍ਯਾਮ੍ ਅਵਦਨ੍, ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਪਰਮਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਨਿਮਿੱਤੰ ਨਿਰੂਪਿਤਾ ਆਸਨ੍ ਤੇ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍| (aiōnios g166)

49 En het Woord des Heeren werd door het gehele land uitgebreid.

ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤ੍|

50 Maar de Joden maakten op de godsdienstige en eerlijke vrouwen, en de voornaamsten van de stad, en verwekten vervolging tegen Paulus en Barnabas, en wierpen ze uit hun landpalen.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਨਗਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਧਾਨਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਸੰਮਾਨ੍ਯਾਃ ਕਥਿਪਯਾ ਭਕ੍ਤਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਸ਼੍ਚ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਗ੍ਰਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|

51 Doch zij schudden het stof van hun voeten af tegen dezelve, en kwamen te Ikonium.

ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੌ ਨਿਜਪਦਧੂਲੀਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵੇਕਨਿਯੰ ਨਗਰੰ ਗਤੌ|

52 En de discipelen werden vervuld met blijdschap en met den Heiligen Geest.

ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣ ਆਨਨ੍ਦੇਨ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੋਭਵਤ੍|