Handelingen 12
1 En omtrent denzelfden tijd sloeg de koning Herodes de handen aan sommigen van de Gemeente, om die kwalijk te handelen.
| تَسْمِنْ سَمَیے ہیرودْراجو مَنْڈَلْیاح کِیَجَّنیبھْیو دُحکھَں داتُں پْرارَبھَتْ۔ |
2 En hij doodde Jakobus, den broeder van Johannes, met het zwaard.
| وِشیشَتو یوہَنَح سودَرَں یاکُوبَں کَرَوالاگھاتینْ ہَتَوانْ۔ |
3 En toen hij zag, dat het den Joden behagelijk was, voer hij voort, om ook Petrus te vangen (en het waren de dagen der ongehevelde broden);
| تَسْمادْ یِہُودِییاح سَنْتُشْٹا اَبھَوَنْ اِتِ وِجْنایَ سَ پِتَرَمَپِ دھَرْتُّں گَتَوانْ۔ |
4 Denwelken ook gegrepen hebbende, hij in de gevangenis zette, en gaf hem over aan vier wachten, elk van vier krijgsknechten, om hem te bewaren, willende na het paas feest hem voorbrengen voor het volk.
| تَدا کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَسَمَیَ اُپاتِشْٹَتْ؛ اَتَ اُتْسَوے گَتے سَتِ لوکاناں سَمَکْشَں تَں بَہِرانییّامِیتِ مَنَسِ سْتھِرِیکرِتْیَ سَ تَں دھارَیِتْوا رَکْشْنارْتھَمْ ییشامْ ایکَیکَسَںگھے چَتْوارو جَناح سَنْتِ تیشاں چَتُرْناں رَکْشَکَسَںگھاناں سَمِیپے تَں سَمَرْپْیَ کارایاں سْتھاپِتَوانْ۔ |
5 Petrus dan werd in de gevangenis bewaard; maar van de Gemeente werd een gedurig gebed tot God voor hem gedaan.
| کِنْتُں پِتَرَسْیَ کاراسْتھِتِکارَناتْ مَنْڈَلْیا لوکا اَوِشْرامَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپے پْرارْتھَیَنْتَ۔ |
6 Toen hem nu Herodes zou voorbrengen, sliep Petrus dienzelfden nacht tussen twee krijgsknechten, gebonden met twee ketenen; en de wachters voor de deur bewaarden de gevangenis.
| اَنَنْتَرَں ہیرودِ تَں بَہِرانایِتُں اُدْیَتے سَتِ تَسْیاں راتْرَو پِتَرو رَکْشَکَدْوَیَمَدھْیَسْتھانے شرِنْکھَلَدْوَیینَ بَدّھوَح سَنْ نِدْرِتَ آسِیتْ، دَووارِکاشْچَ کارایاح سَمُّکھے تِشْٹھَنَتو دْوارَمْ اَرَکْشِشُح۔ |
7 En ziet, een engel des Heeren stond daar, en een licht scheen in de woning, en slaande de zijde van Petrus, wekte hij hem op, zeggende: Sta haastelijk op. En zijn ketenen vielen af van de handen.
| ایتَسْمِنْ سَمَیے پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتے سَمُپَسْتھِتے کارا دِیپْتِمَتِی جاتا؛ تَتَح سَ دُوتَح پِتَرَسْیَ کُکْشاواواتَں کرِتْوا تَں جاگَرَیِتْوا بھاشِتَوانْ تُورْنَمُتِّشْٹھَ؛ تَتَسْتَسْیَ ہَسْتَسْتھَشرِنْکھَلَدْوَیَں گَلَتْ پَتِتَں۔ |
8 En de engel zeide tot hem: Omgord u, en bind uw schoenzolen aan. En hij deed alzo. En hij zeide tot hem: Werp uw mantel om, en volg mij.
| سَ دُوتَسْتَمَوَدَتْ، بَدّھَکَٹِح سَنْ پادَیوح پادُکے اَرْپَیَ؛ تینَ تَتھا کرِتے سَتِ دُوتَسْتَمْ اُکْتَوانْ گاتْرِییَوَسْتْرَں گاتْرے نِدھایَ مَمَ پَشْچادْ ایہِ۔ |
9 En uitgaande volgde hij hem, en wist niet, dat het waarachtig was, hetgeen door den engel geschiedde, maar hij meende, dat hij een gezicht zag.
| تَتَح پِتَرَسْتَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنَ بَہِرَگَچّھَتْ، کِنْتُ دُوتینَ کَرْمَّیتَتْ کرِتَمِتِ سَتْیَمَجْناتْوا سْوَپْنَدَرْشَنَں جْناتَوانْ۔ |
10 En als zij door de eerste en tweede wacht gegaan waren, kwamen zij aan de ijzeren poort, die naar de stad leidt; dewelke van zelve hun geopend werd. En uitgegaan zijnde, gingen zij een straat voort, en terstond scheidde de engel van hem.
| اِتّھَں تَو پْرَتھَماں دْوِتِییانْچَ کاراں لَنْگھِتْوا یینَ لَوہَنِرْمِّتَدْوارینَ نَگَرَں گَمْیَتے تَتْسَمِیپَں پْراپْنُتاں؛ تَتَسْتَسْیَ کَواٹَں سْوَیَں مُکْتَمَبھَوَتْ تَتَسْتَو تَتْسْتھانادْ بَہِ رْبھُوتْوا مارْگَیکَسْیَ سِیماں یاوَدْ گَتَو؛ تَتوکَسْماتْ سَ دُوتَح پِتَرَں تْیَکْتَوانْ۔ |
11 En Petrus, tot zichzelven gekomen zijnde, zeide: Nu weet ik waarachtiglijk dat de Heere Zijn engel uitgezonden heeft, en mij verlost heeft uit de hand van Herodes, en uit al de verwachting van het volk der Joden.
| تَدا سَ چیتَناں پْراپْیَ کَتھِتَوانْ نِجَدُوتَں پْرَہِتْیَ پَرَمیشْوَرو ہیرودو ہَسْتادْ یِہُودِییَلوکاناں سَرْوّاشایاشْچَ ماں سَمُدّھرِتَوانْ اِتْیَہَں نِشْچَیَں جْناتَوانْ۔ |
12 En als hij alles overlegd had, ging hij naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, die toegenaamd was Markus, alwaar velen samenvergaderd en biddende waren.
| سَ وِوِچْیَ مارْکَنامْرا وِکھْیاتَسْیَ یوہَنو ماتُ رْمَرِیَمو یَسْمِنْ گرِہے بَہَوَح سَمْبھُویَ پْرارْتھَیَنْتَ تَنِّویشَنَں گَتَح۔ |
13 En als Petrus aan de deur van de voorpoort klopte, kwam een dienstmaagd voor om te luisteren, met name Rhode.
| پِتَرینَ بَہِرْدْوارَ آہَتے سَتِ روداناما بالِکا دْرَشْٹُں گَتا۔ |
14 En zij de stem van Petrus bekennende, deed van blijdschap de voorpoort niet open, maar liep naar binnen en boodschapte, dat Petrus voor aan de voorpoort stond.
| تَتَح پِتَرَسْیَ سْوَرَں شْرُوا سا ہَرْشَیُکْتا سَتِی دْوارَں نَ موچَیِتْوا پِتَرو دْوارے تِشْٹھَتِیتِ وارْتّاں وَکْتُمْ اَبھْیَنْتَرَں دھاوِتْوا گَتَوَتِی۔ |
15 En zij zeiden tot haar: Gij raast. Doch zij bleef er sterk bij, dat het alzo was. En zij zeiden: Het is zijn engel.
| تے پْراووچَنْ تْوَمُنْمَتّا جاتاسِ کِنْتُ سا مُہُرْمُہُرُکْتَوَتِی سَتْیَمیوَیتَتْ۔ |
16 Maar Petrus bleef kloppende: en als zij opengedaan hadden, zagen zij hem, en ontzetten zich.
| تَدا تے کَتھِتَوَنْتَسْتَرْہِ تَسْیَ دُوتو بھَویتْ۔ |
17 En als hij hen met de hand gewenkt had, dat zij zwijgen zouden, verhaalde hij hun, hoe hem de Heere uit de gevangenis uitgeleid had, en zeide: Boodschapt dit aan Jakobus en de broederen. En hij uitgegaan zijnde, reisde naar een andere plaats.
| پِتَرو دْوارَماہَتَوانْ ایتَسْمِنَّنْتَرے دْوارَں موچَیِتْوا پِتَرَں درِشْٹْوا وِسْمَیَں پْراپْتاح۔ |
18 En als het dag was geworden, was er geen kleine beroerte onder de krijgsknechten, wat toch aan Petrus mocht geschied zijn.
| تَتَح پِتَرو نِحشَبْدَں سْتھاتُں تانْ پْرَتِ ہَسْتینَ سَنْکیتَں کرِتْوا پَرَمیشْوَرو یینَ پْرَکارینَ تَں کارایا اُدّھرِتْیانِیتَوانْ تَسْیَ ورِتّانْتَں تانَجْناپَیَتْ، یُویَں گَتْوا یاکُبَں بھْراترِگَنَنْچَ وارْتّامیتاں وَدَتیتْیُکْتا سْتھانانْتَرَں پْرَسْتھِتَوانْ۔ |
19 En als Herodes hem gezocht had, en niet vond, en de wachters rechtelijk ondervraagd had, gebood hij, dat zij weggeleid zouden worden. En hij vertrok van Judea naar Cesarea, en hield zich aldaar.
| پْرَبھاتے سَتِ پِتَرَح کْوَ گَتَ اِتْیَتْرَ رَکْشَکاناں مَدھْیے مَہانْ کَلَہو جاتَح۔ |
20 En Herodes had in den zin tegen de Tyriers en Sidoniers te krijgen; maar zij kwamen eendrachtelijk tot hem, en Blastus, die des konings kamerling was, overreed hebbende, begeerden vrede, omdat hun land gespijzigd werd van des konings land.
| ہیرودْ بَہُ مرِگَیِتْوا تَسْیودّیشے نَ پْراپْتے سَتِ رَکْشَکانْ سَںپرِچّھیَ تیشاں پْرانانْ ہَنْتُمْ آدِشْٹَوانْ۔ |
21 En op een gezetten dag, Herodes, een koninklijk kleed aangedaan hebbende, en op den rechterstoel gezeten zijnde, deed een rede tot hen.
| پَشْچاتْ سَ یِہُودِییَپْرَدیشاتْ کَیسَرِیانَگَرَں گَتْوا تَتْراواتِشْٹھَتْ۔ |
22 En het volk riep hem toe: Een stem Gods, en niet eens mensen!
| سورَسِیدونَدیشَیو رْلوکیبھْیو ہیرودِ یُیُتْسَو سَتِ تے سَرْوَّ ایکَمَنْتْرَناح سَنْتَسْتَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھایَ لْواسْتَنامانَں تَسْیَ وَسْتْرَگرِہادھِیشَں سَہایَں کرِتْوا ہیرودا سارْدّھَں سَنْدھِں پْرارْتھَیَنْتَ یَتَسْتَسْیَ راجْنو دیشینَ تیشاں دیشِییاناں بھَرَنَمْ اَبھَوَتْں |
23 En van stonde aan sloeg hem een engel des Heeren, daarom dat hij Gode de eer niet gaf; en hij werd van de wormen gegeten, en gaf den geest.
| اَتَح کُتْرَچِنْ نِرُپِتَدِنے ہیرودْ راجَکِییَں پَرِچّھَدَں پَرِدھایَ سِںہاسَنے سَمُپَوِشْیَ تانْ پْرَتِ کَتھامْ اُکْتَوانْ۔ |
24 En het Woord Gods wies, en vermenigvuldigde.
| تَتو لوکا اُچَّیحکارَں پْرَتْیَوَدَنْ، ایشَ مَنُجَرَوو نَ ہِ، اِیشْوَرِییَرَوَح۔ |
25 Barnabas nu en Saulus keerden wederom van Jeruzalem, als zij den dienst volbracht hadden, medegenomen hebbende ook Johannes, die toegenaamd werd Markus.
| تَدا ہیرودْ اِیشْوَرَسْیَ سَمّانَں ناکَروتْ؛ تَسْمادّھیتوح پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتو ہَٹھاتْ تَں پْراہَرَتْ تینَیوَ سَ کِیٹَیح کْشِینَح سَنْ پْرانانْ اَجَہاتْ۔ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ کَتھا دیشَں وْیاپْیَ پْرَبَلابھَوَتْ۔ تَتَح پَرَں بَرْنَبّاشَولَو یَسْیَ کَرْمَّنو بھارَں پْراپْنُتاں تابھْیاں تَسْمِنْ سَمْپادِتے سَتِ مارْکَنامْنا وِکھْیاتو یو یوہَنْ تَں سَنْگِنَں کرِتْوا یِرُوشالَمْنَگَراتْ پْرَتْیاگَتَو۔ |
