2 Samuël 20
1 Toen was daar bij geval een Belials man, wiens naam was Seba, een zoon van Bichri, een man van Jemini; die blies met de bazuin, en zeide: Wij hebben geen deel aan David, en wij hebben geen erfenis aan den zoon van Isai, een iegelijk naar zijn tenten, o Israel!
To naah hmuen kasae sak koeh, Benjamin acaeng, Bikri capa Sheba loe to ahmuen ah oh. Anih mah mongkah to ueng moe, Aicae loe David khaeah taham a tawn o ai; Jesse capa ah qawktoep han om ai boeh; Aw Israel kaminawk, nangmacae im ah caeh o boih lai ah, tiah a naa.
2 Toen toog alle man van Israel op van achter David, Seba, den zoon van Bichri, achterna; maar de mannen van Juda kleefden hun koning aan, van de Jordaan af tot aan Jeruzalem.
To pongah Israel kaminawk mah, David to caeh o taak boih, Bikri capa hnukah bang o boih. Toe Judah kaminawk loe, Jordan vapui hoi Jerusalem khoek to, angmacae siangpahrang khaeah oh o poe.
3 Toen nu David in zijn huis te Jeruzalem kwam, nam de koning de tien vrouwen, zijn bijwijven, die hij gelaten had, om het huis te bewaren, en deed ze in een huis van bewaring, en onderhield ze, maar ging tot haar niet in. En zij waren opgesloten tot op den dag van haarlieder dood, levende als weduwen.
David mah angmah ih im Jerusalem ah amlaem naah, siangpahrang mah im khetzawn hanah caehtaak ih, zula hatonawk to kawk moe, imkhaan maeto ah suek; nihcae han caaknaek to paek; toe nihcae khaeah iip ai. Nihcae to duek khoek to paung caeng pongah, nihcae loe lamhmai baktiah oh o boih.
4 Voorts zeide de koning tot Amasa: Roep mij de mannen van Juda te zamen, tegen den derden dag; en gij, stel u dan hier.
To pacoengah siangpahrang mah Amasa khaeah, Ni thumto thungah Judah kaminawk to pakhuengh loe, nangmah to doeh hae ah om ah, tiah a naa.
5 En Amasa ging heen, om Juda bijeen te roepen; maar hij bleef achter, boven den gezetten tijd, dien hij hem gezet had.
To pongah Amasa loe Judah kaminawk pakhueng hanah caeh; toe siangpahrang mah khaeh ih atue pongah kasawkah akra.
6 Toen zeide David tot Abisai: Nu zal ons Seba, de zoon van Bichri, meer kwaads doen, dan Absalom; neem gij de knechten uws heren, en jaag hem achterna, opdat hij niet misschien vaste steden voor zich vinde, en zich aan onze ogen onttrekke.
David mah Abishai khaeah, Bikri capa Sheba loe Absalom mah sak ih hmuen pongah kasae kue hmuen to sah tih; na angraeng ih kaminawk to kawkah loe, anih to patom ah; to tih ai nahaeloe sipae kacak thung ih vangpui thungah akun ueloe, ka ban thung hoiah loih moeng tih, tiah a naa.
7 Toen togen uit, hem achterna, de mannen van Joab, en de Krethi, en de Plethi, en al de helden. Dezen togen uit van Jeruzalem, om Seba, den zoon van Bichri, achterna te jagen.
To pongah Joab ih kaminawk, Kereth kaminawk, Peleth kaminawk hoi thacak misatuh kaminawk loe, Bikri capa Sheba to patom hanah, Jerusalem vangpui hoiah tacawt o.
8 Als zij nu waren bij den groten steen, die bij Gibeon is, zo kwam Amasa voor hun aangezicht. En Joab was omgord over zijn kleed, dat hij aan had, en daarop was een gordel, daar het zwaard aan vastgemaakt was op zijn lenden in zijn schede; en als hij voortging, zo viel het uit.
Gibeon vangpui ih thlung kalen ohhaih ahmuen phak o naah, Amasa loe nihcae hmaa ah caeh; Joab loe aphaw to angkhuk moe, a nuiah moihin kaengkaeh to angzaeng, to kaengkaeh nuiah haita tabu thungah haita to angnaeng.
9 En Joab zeide tot Amasa: Is het wel met u, mijn broeder? En Joab vatte met de rechterhand den baard van Amasa, om hem te kussen.
Joab mah Amasa khaeah, Kamnawk, ngantui maw? tiah a naa. To naah Joab mah Amasa to mok han baktiah, bantang ban hoiah anih ih toektaboe mui to patawnh.
10 En Amasa hoedde zich niet voor het zwaard, dat in Joabs hand was; zo sloeg hij hem daarmede aan de vijfde rib, en hij stortte zijn ingewand ter aarde uit, en hij sloeg hem niet ten tweeden male, en hij stierf. Toen jaagden Joab en zijn broeder Abisai, Seba, den zoon van Bichri, achterna.
Toe Joab loe haita sinh, tiah Amasa mah panoek ai; to naah Joab mah anih to zok ah thunh moe, tazaenawk long ah tacawt boih; Amasa loe thun let angai ai ah duek. To pacoengah Joab hoi amnawk Abishai mah Bikri capa Sheba to patom hoi.
11 Maar een man, van Joabs jongens, bleef bij hem staan, en hij zeide: Wie is er, die lust heeft aan Joab, en wie is er, die voor David is, die volge Joab na!
Amasa taengah angdoe Joab ih kami maeto mah, Joab koeh kami, David han angdoet koeh kaminawk boih to Joab hnukah bang o nasoe, tiah a naa.
12 Amasa nu lag in het bloed gewenteld, midden op de straat. Als die man zag, dat al het volk staan bleef, zo deed hij Amasa weg van de straat in het veld, en wierp een kleed op hem, dewijl hij zag, dat al wie bij hem kwam, bleef staan.
Amasa loe loklam um ah athii thungah asawt khing vop. To naah to loklam ah angzo kaminawk boih hoi to ahmuen ah pha kaminawk boih loe, to ah angdoet o, tiah kami maeto mah hnuk naah, Amasa to loklam hoi taw bangah zaeh moe, kahni hoiah khuk khoep.
13 Toen hij nu van de straat weggenomen was, toog alle man voort, Joab na, om Seba, den zoon van Bichri, achterna te jagen.
Amasa to loklam hoi takhoe pacoengah ni, kaminawk boih mah Bikri capa Sheba to patom hanah, Joab hnukah caeh o vop.
14 En hij toog heen door alle stammen van Israel, naar Abel, te weten, Beth-Maacha, en het ganse Berim; en zij verzamelden zich, en kwamen hem ook na.
Sheba loe Abel vangpui, Beth-Maakah prae, Ber kaminawk hoi Israel acaengnawk boih khaeah caeh; to kaminawk loe nawnto amkhueng o moe, anih hnukah bang o.
15 En zij kwamen en belegerden hem in Abel Beth-Maacha, en zij wierpen een wal op tegen de stad, dat hij aan den buitenmuur stond; en al het volk, dat met Joab was, verdorven den muur, om dien neder te vellen.
Joab kaminawk loe caeh o moe, Sheba ohhaih Beth-Maakah prae, Abel vangpui to takui o; vangpui tasa bang ih misa abuephaih sipae to phraek o; Joab hoi anih ih kaminawk loe sipae taengah kaom, misa abuephaih ahmuen to muk o moe, phraek o.
16 Toen riep een wijze vrouw uit de stad: Hoort, hoort, zegt toch tot Joab: Nader tot hiertoe, dat ik tot u spreke.
To naah palungha nongpata maeto mah vangpui thung hoiah, Tahngai oh, tahngai oh, tiah Joab khaeah tahmenhaih hnik; nang khaeah lok kang thuih han, hae ah angzo ah, tiah a naa.
17 Toen hij nu tot haar naderde, zeide de vrouw: Zijt gij Joab? En hij zeide: Ik ben het; en zij zeide tot hem: Hoor de woorden uwer dienstmaagd; en hij zeide: Ik hoor.
Joab loe to nongpata khaeah caeh, to naah nongpata mah, Nang loe Joab maw? tiah a naa. Anih mah, Ue, kai ni, tiah a naa. Nongpata mah anih khaeah, Na tamna mah thuih ih lok hae tahngai ah, tiah a naa. Anih mah, Ka tahngaih hmang, tiah a naa.
18 Toen sprak zij, zeggende: In voortijden spraken zij gemeenlijk, zeggende: Zij zullen zonder twijfel te Abel vragen; en alzo volbrachten zij het.
To naah nongpata mah, Canghnii ah loe, poekhaih kahoih hak na koeh naah, Abel vangpui ah caeh oh loe dueng oh, na hak o tih, tiah thuih ih lok to oh.
19 Ik ben een van de vreedzamen, van de getrouwen in Israel, en gij zoekt te doden een stad, die een moeder is in Israel; waarom zoudt gij het erfdeel des HEEREN verslinden?
Kai loe angdaehhaih koeh kami, Israel thungah oepthok kami ah ka oh. Nang loe Israel prae thungah amno ah kaom sipae thung ih vangpui phraek hanah nam sak; tipongah Angraeng mah paek ih qawk to paaeh hanah na poek loe? tiah a naa.
20 Toen antwoordde Joab, en zeide: Het zij verre, het zij verre van mij, dat ik zou verslinden, en dat ik zou verderven!
Joab mah, Angthla nasoe, kai hoi angthla nasoe; paaeh han hoi phraek hanah ka poek ai.
21 De zaak is niet alzo; maar een man van het gebergte van Efraim, wiens naam is Seba, de zoon van Bichri, heeft zijn hand opgeheven tegen den koning, tegen David; lever hem alleen, zo zal ik van deze stad aftrekken. Toen zeide de vrouw tot Joab: Zie, zijn hoofd zal tot u over den muur geworpen worden.
To tiah sak han ih na ai ni; Ephraim mae nuiah kaom, Bikri capa Sheba loe David, siangpahrang ih lok to aek moe, ban phok thuih pongah, to kami to mah ka ban ah na paek oh; to tih nahaeloe vangpui hae ka caeh o taak duem han, tiah a naa. Nongpata mah Joab khaeah, Khenah, anih ih lu to sipae nui hoiah na va o tih hmang, tiah a naa.
22 En de vrouw kwam in tot al het volk, met haar wijsheid; en zij hieuwen Seba, den zoon van Bichri, het hoofd af, en wierpen het tot Joab. Toen blies hij met de bazuin, en zij verstrooiden zich van de stad, een iegelijk naar zijn tenten; en Joab keerde weder naar Jeruzalem tot den koning.
To pacoengah nongpata loe palunghahaih hoiah kaminawk boih khaeah caeh. Kaminawk mah Bikri capa ih lu to takroek o pat moe, Joab khaeah vah pae o. To pongah anih mah mongkah to ueng, angmah ih kaminawk vangpui thung hoi angnawnsak moe, angmacae im ah amlaem o. Joab doeh Jerusalem ah siangpahrang khaeah amlaem toeng.
23 Joab nu was over het ganse heir van Israel; en Benaja, de zoon van Jojada, over de Krethi en over de Plethi;
Joab loe Israel misatuh kaminawk boih ukkung ah oh; Jehoiada capa Benaiah loe Kereth hoi Pereth kaminawk ukkung ah oh;
24 En Adoram was over de schatting; en Josafat, de zoon van Ahilud, was kanselier;
Adoram loe tamut kokhaih khenzawnkung ah oh; Ahilud capa Jehosaphat loe ca tarikkung ah oh.
25 En Seja was schrijver; en Zadok en Abjathar waren priesters.
Sheva loe ca tarikkung ah oh; Zadok hoi Abiathar loe qaima ah oh hoi.
26 En ook was Ira, de Jairiet, Davids opperofficier.
Jair vangpui ih kami Ira loe, David ih im khenzawnkung ah ah oh.
