2 Samuël 13
1 En het geschiedde daarna, alzo Absalom, Davids zoon, een schone zuster had, welker naam was Thamar, dat Amnon, Davids zoon, haar lief kreeg.
Chuin David chapa Absalom chun sopi numei hoi tah khat aneiyin, amin chu Tamar akiti; hiti chun phat chomkhat jouvin David chapa Ammonin Tamar chu ahin deicha lheh tan ahi.
2 En Amnon was benauwd tot krank wordens toe, om zijner zuster Thamars wil; want zij was een maagd, zodat het in Amnons ogen zwaar was, haar iets te doen.
Amnon chun Tamar chu adeicha lheh jeng tan ahileh hinkho man ding dan jong ahethei tapon, hichun achainan Tamar adeichat behset jeh in adam mo lotan ahi; Ijeh inem itileh Tamar chu nungah thengsel ahina laiyin, chule Amnon in amanu chu kachan joulou ding hitam tin alungin agel tan ahi.
3 Doch Amnon had een vriend, wiens naam was Jonadab, een zoon van Simea, Davids broeder; en Jonadab was een zeer wijs man.
Ahivangin Amnon hin kilopi loi lungthim suhto je themtah khat anei in, amin jong Jonadab akiti; amapa hi David loipa Shimea chapa ahi.
4 Die zeide tot hem: Waarom zijt gij van morgen tot morgen zo mager, gij koningszoon, zult gij het mij niet te kennen geven? Toen zeide Amnon tot hem: Ik heb Thamar, de zuster van mijn broeder Absalom, lief.
Nikhat Jonadab in Amnon koma aseiyin, “Ipi bola lengpa chapa jingkah seh le mi-ngol ho um banga umjing nahim? Ipi ham nabuina?” atileh; Amnon in jong asei peh tai, “Keiman kasopi pa Absalom naonu Tamar khu kadei chat jeh ahi,” tin aphong doh tan ahi.
5 En Jonadab zeide tot hem: Leg u op uw leger, en maak u krank; als dan uw vader zal komen om u te zien, zo zult gij tot hem zeggen: Dat toch mijn zuster Thamar kome, dat zij mij met brood spijzige, en de spijze voor mijn ogen toemake, opdat ik het aanzie, en van haar hand ete.
Chuphat’in Jonadab chun aphai, “keiman epi nabol ding naseipih nange ati. Nungchin lang Nalupna a khun lumin lang kinat lhem sah in. Napa chu nangma ve dinga ahung tengleh napa koma hitin seiyin, Tamar chu ahunga nangma dia an neh themkhat nahung bolpih din thum'in. chule aman namitmu a akhut tah a nahung vah'a ahileh nangma naol chom din jong seipih tan ati.”
6 Amnon dan leide zich, en maakte zich krank. Toen nu de koning kwam om hem te zien, zeide Amnon tot den koning: Dat toch mijn zuster Thamar kome, dat zij twee koekjes voor mijn ogen toemake, en ik van haar hand ete.
Hichun Amnon in jong asei bang bang chun alup nah a alumin akinat lhem sah tai. chuin lengpa chu ave din ahungtan ahileh Amnon chun lengpa koma chun asei tai,” Lungset tah in kanaonu Tamar chu neihin solpeh inlang keima mitmun kadutah khat nehding eihung sempih hen, chutile ken ama khutsoh mong mong chu nenge,” ati tai.
7 Toen zond David heen tot Thamar in het huis, zeggende: Ga toch heen in het huis van uw broeder Amnon, en maak hem een spijze.
Hijeh chun David jong anom in Tamar chu Amnon’s in a agachi a anneh ding them khat agasem peh din asol tan ahi.
8 En Thamar ging heen in het huis van haar broeder Amnon, (hij nu was nederliggende), en zij nam deeg, en kneedde het, en maakte koekjes toe voor zijn ogen, en bakte de koekjes.
Chuphat’in Tamar jong Amnon in'a achen alhun phat in, alupna lang a ache lut tai. Hichun changboi goina alan changbong agoiyin, Amnon mitmu tah in changlhah chu asem’in akan peh tai.
9 En zij nam een pan, en goot ze uit voor zijn aangezicht; maar hij weigerde te eten. En Amnon zeide: Doet alle man van mij uitgaan. En alle man ging van hem uit.
Ahin amanun akhangbel sunga a changlhah kansa chu Amnon ang sunga agathah lutpeh vang'in amapan ane deh tapon ahi. Hichun Amnon’in asohte kommah aseiyin, “Kakoma konin nabon un potdoh'un,” ati. Hijeh chun abonchao vin ama koma konin apotdoh soh kei tau’ve.
10 Toen zeide Amnon tot Thamar: Breng de spijze in de kamer, dat ik van uw hand ete; zo nam Thamar de koekjes, die zij gemaakt had, en bracht ze haar broeder Amnon in de kamer.
Chutah chun Amnon in Tamar koma asei in, “Tun an neh ding chu kalupna langah hinchoilut inlang chule neinehsah tan ati. Hichun Tamar injong anehh ding chu achoilut pih tan ahi.
11 Als zij ze nu tot hem nabij bracht, dat hij ate, zo greep hij haar, en zeide tot haar: Kom, lig bij mij, mijn zuster!
Ahin amanun anehsah jing lai chun, amapan ahintuh chah kheh in chule athumtan ahi, “Hungin neihung luppin kalungset kanaonu,” tin.
12 Maar zij zeide tot hem: Niet, mijn broeder, verkracht mij niet, want alzo doet men niet in Israel; doe deze dwaasheid niet.
Chuin Tamar chu akap in “Ahipoi he-u, ngol hih in! hitabang pihi kema kom ah bolhih beh in! hitobang ngol hoitah thil hi Israel chate lah a kibol ngai lou ahi, ati.
13 Want ik, waarhenen zou ik mijn schande brengen? En gij, gij zoudt zijn als een der dwazen in Israel; zo spreek toch nu tot den koning, want hij zal mij van u niet onthouden.
Chule keiman hoilam a jum kathoh ngam ding ham? chule nang jong Israel chate lah a michavai mi-ngol khat mong mong nahi ding hita chume. Hijeh a chu katao tho ahi, lengpa koma neiki thumle chun aman jong nang ding beh a chu ajah da louhel ding ahi nai,” ati.
14 Doch hij wilde naar haar stem niet horen; maar sterker zijnde dan zij, zo verkrachtte hij haar, en lag bij haar.
Ahin Amnon chun amanu thusei chu a ngaipeh tapon, amanu sanga athahat joh jeh chun pum hat’in aluppi tai.
15 Daarna haatte haar Amnon met een zeer groten haat; want de haat, waarmede hij haar haatte, was groter dan de liefde, waarmede hij haar had liefgehad; en Amnon zeide tot haar: Maak u op, ga weg.
Chuin hetman louvin Amnon’s lungset nachu muda najoh ahungsoh tan, chule amuda dan chu masanga adei chat na sang in akhoh jo tai ahi. Hijeh chun Amnon chun akoma hitin asei tai, “Kithou doh loiyin lang pot doh loiyin,” tin asol doh loitan ahi.
16 Toen zeide zij tot hem: Er zijn geen oorzaken om mij uit te drijven; dit kwaad zou groter zijn dan het andere, dat gij bij mij gedaan hebt; maar hij wilde naar haar niet horen.
Chuin Tamar’in kap pummin aseiyin, “Ahipoi he-u, hitobang thildih louva neisol doh loi hi neibol masat na sanga khoh cheh jo ahi,” ativangin Amnonin angai peh deh tapon ahi.
17 En hij riep zijn jongen, die hem diende, en zeide: Drijf nu deze van mij uit naar buiten, en grendel de deur achter haar toe.
Chujouvin Amnon in alhacha ho akouvin thu apetan ahi, “Hiche nu hi kamasang a konin sol doh loiyun lang anunga kotpichu kamloi un” ati.
18 Zij nu had een veelvervigen rok aan; want alzo werden des konings dochteren, die maagden waren, met mantels gekleed; en zijn dienaar bracht haar uit tot buiten, en grendelde de deur achter haar toe.
Hitichun Amnon lhachahon Tamar chu asoldoh loiyun anunga kotpi akamden tan ahi. Tamar chun sangkhol chol hoitah aki-ah ahi; ajeh chu chuchi laikhanga chon nadan dungjui a leng chanu nu-ngah theng hochu hitobanga chu ana kivonji mongu ahiye.
19 Toen nam Thamar as op haar hoofd, en scheurde den veelvervigen rok, dien zij aanhad; en zij leide haar hand op haar hoofd, en ging vast henen en kreet.
Ahinlah tun Tamar in asang khol chol chu abot tel’in chule alu jangah vutvam akiloi tan ahi. chuin akhut chu amai ah akoi in, o thong je jun akap’in achi mangtan ahi.
20 En haar broeder Absalom zeide tot haar: Is uw broeder Amnon bij u geweest? Nu dan, mijn zuster, zwijg stil, hij is uw broeder; zet uw hart niet op deze zaak. Alzo bleef Thamar en was eenzaam in het huis van haar broeder Absalom.
Hichun A-upa Absalom in ana dong in “Na sopipa Amnon chun naum khompi hiteiyin te ong? hijongle tun thipchat in umtan, ajeh chu ama jong na-upa ahi bouve. chule athilbol hi nalungthim a chinda tan,” ati. Hijeh chun Tamar jong a-upa Absalom in’a chun lung genthei tah in acheng den tan ahi.
21 Als de koning David al deze dingen hoorde, zo ontstak hij zeer.
Chuin David lengpan hitobang thilsoh ho hi ajah doh phat’in alung hang lheh jeng tan ahi.
22 Doch Absalom sprak niet met Amnon, noch kwaad noch goed; maar Absalom haatte Amnon, ter oorzake dat hij zijn zuster Thamar verkracht had.
Chule Absalom in hitabong thilsoh hi Amnon koma aseidoh lou vang'in Amnon chu nasatah in avetda lheh jeng tan ahi ajeh chu anaonu chunga athilbol aumchan jeh chu ahi. Absalom’s in Amnon Chunga Phu Alah
23 En het geschiedde, na twee volle jaren, dat Absalom, schaaps scheerders had te Baal-Hazor, dat bij Efraim is; zo nodigde Absalom al des konings zonen.
Hitichun kumni jouvin Absalom chun Ephriam kom a Baal-hazor khoa kelngoi mul avou in, Chule Absalom chun leng chapate jouse chu abonchan golvah a chun akou soh kei in ahi.
24 En Absalom kwam tot den koning, en zeide: Zie, nu heeft uw knecht schaaps scheerders; dat toch de koning en zijn knechten met uw knecht gaan.
Hichun Absalom jong lengpa henga achin hitin agaseiye, “ka kelngomul vou hon tunna atong un, hijeh chun lengpa le asoh te jouse jong lungset tah a nahung uva hiche nikho hi keitoh neihung man khompi diu ham? tin agasei tai.
25 Maar de koning zeide tot Absalom: Niet, mijn zoon, laat ons toch niet al te zamen gaan, opdat wij u niet bezwaarlijk zijn; en hij hield bij hem aan, doch hij wilde niet gaan, maar zegende hem.
Ahivang in lengpan Absalom adonbut’in, “Ahipoi kacha, kabon uva kahung uleh nang dinga khanlel kahi diu ahi ati. Ahinla Absalom in aha tem cheh jeng in ahi, hiche jong hin David chu ache deh poi, Absalom chu aphat thei na aboh jeng vang'in.
26 Toen zeide Absalom: Zo niet, laat toch mijn broeder Amnon met ons gaan. Maar de koning zeide tot hem: Waarom zou hij met u gaan?
Chuphat’in Absalomin aphai khutia nang nahung thei lou ding leh eti nagel em kanaopa Amnon hinsol ding chu? Chuin lengpan ahin donbut in, epi jeh a Amnon hungding? ati.
27 Als Absalom bij hem aanhield, zo liet hij Amnon en al des konings zonen met hem gaan.
Ahin Absalomin asei kit in Amnon le leng chapate aboncha solpeh ding lengpa anup masang in angeh ngeh jenge tan ahi. ajeh chu Absalom kigutnahi lengte jaona dia kilomtah a kingon abol ahi.
28 Absalom nu gebood zijn jongens, zeggende: Let er nu op, als Amnons hart vrolijk is van den wijn, en ik tot ulieden zal zeggen: Slaat Amnon, dan zult gij hem doden; vreest niet; is het niet, omdat ik het u geboden heb? Zijt sterk en weest dapper.
Chujou in Absalom chun asoh teho chu thu asei peh masat in, “Amnon chu lengpi twi ahung kham ve-lhi jing jenguvin lang, keiman najah-uva, ‘Amnon chu jep’uvin tia kahin sei tengle that jeng uvin, kicha hih hel’uvin. Ajeh chu keiman thu kapeh louva nabol u ham? Hangsan tah le thanei tah in pang uvin,” tin asei peh tai.
29 En Absaloms jongens deden aan Amnon, gelijk als Absalom geboden had. Toen stonden alle zonen des konings op, en reden een iegelijk op zijn muildier, en vloden.
Hijeh chun Absalom soh ten jong Absalom in athupeh bang bang uvin Amnon chu athat taovin ahi. Chuin lengpa chapate adangho se abonchan akipat’uvin asakol pol cheh chunga atou doh soh keiyuvin ajam gamtauve.
30 En het geschiedde, als zij op den weg waren, dat het gerucht tot David kwam, dat men zeide: Absalom heeft al de zonen des konings geslagen, en er is niet een van hen overgelaten.
Hichun amaho lamkim lah Jerusalem ahung gei uvin David henga thu ahung kithang lut masan, “Absalomin lengpa chapate jouse athat game, khat’a khat cha jong ahing hoi ta poi,” tin ahung ki sei e.
31 Toen stond de koning op, en scheurde zijn klederen, en leide zich neder ter aarde; desgelijks stonden al zijn knechten met gescheurde klederen.
Chutah chun lengpa jong akipat doh paiyin aponsil jouse abottel’in tollhanga akijam tai; chuin akoma ding alhacha jousen jong tijat jeh le lungkham jeh in aponsil akibotel soh kei tao vin ahi.
32 Maar Jonadab, de zoon van Simea, Davids broeder, antwoordde en zeide: Mijn heer zegge niet, dat zij al de jongelingen, des konings zonen, gedood hebben; maar Amnon alleen is dood; want bij Absalom is er op toegeleid, van den dag af, dat hij zijn zuster Thamar verkracht heeft.
Chuin David golpa Shimea chapa Jonadab chu David kom ahung in hitin asei e, “Ahipoi tahsan hih beh in, lengpa chapate ho jouse aboncha atha ahi sam poi, Amnon chang seh kithat ahibouve; ijeh-inem itileh Absalomin hichebol ding hi masanga pet Amnonin anaonu Tamar pum hat san a abolset nikho’a pat a chu gonsa anakoi ahitai.
33 Zo neme nu mijn heer de koning de zaak niet in zijn hart, denkende: al des konings zonen zijn dood; want Amnon alleen is dood.
Ahipoi, kapu lengpa nachapate abonchauva thigam ahi poi! Amnon sehbou thi ahi,” ati.
34 Absalom nu vluchtte; en de jongen, die de wacht hield, hief zijn ogen op, en zag toe, en ziet, er kwam veel volks van den weg achter hem, aan de zijde van het gebergte.
Hichephat tah chun Absalom chu ajam mang tai; chuin Jerusalem a mive lhia pangpa chun akho dah in agah vet’a ahileh, vetan, Horonaim molsang pang langa chun mihem tamtah ahung kijot’uvin ahi. tin lengpa seipih din alhai tan ahi.
35 Toen zeide Jonadab tot den koning: Zie, de zonen des konings komen; naar het woord uws knechts, alzo is het geschied.
Hichun Jonadab chun lengpa jaah ven! Tun leng chapate khu ahung tauve; nalhachapa keiman kasei peh bang in ahung taove,” ati peh e.
36 En het geschiedde, als hij geeindigd had te spreken, ziet, zo kwamen de zonen des konings, en hieven hun stemmen op en weenden; en de koning ook en al zijn knechten weenden met een zeer groot geween.
Chule Jonadab chun thu asei jou jouvin, vetan, lengpa chapate chu ahung lhung pai tauvin, chuin apeng jah’uvin akap cheh tauvin ahileh, lengpa le alhacha ho jong abonchauvin lhase tah-in akap soh kei uve.
37 (Absalom dan vluchtte, en toog tot Thalmai, den zoon van Ammihur, koning van Gesur.) En hij droeg rouw over zijn zoon, al die dagen.
Chuin David in nisotpi achapa Amnon pul adouvin ahi. Absalom vang chu apupa Geshur lengpa Ammihud chapa Talmai koma ajam tan ahi.
38 Alzo vluchtte Absalom, en toog naar Gesur; en hij was aldaar drie jaren.
Hitichun Absalom Geshur gamah kumthum sungin aga um tan ahi.
39 Toen verlangde de ziel van den koning David zeer om naar Absalom uit te trekken; want hij had zich getroost over Amnon, dat hij dood was.
Chule tun leng David injong Amnon thi chung changa kicham na nei a, achapa Absalom toh kithah gopkhom kit ding chu angaicha lheh tan ahi.
