2 Koningen 22
1 Josia was acht jaren oud, toen hij koning werd, en regeerde een en dertig jaren te Jeruzalem; en de naam zijner moeder was Jedida, een dochter van Adaja, van Bozkath.
E WALU na makahiki o Iosia, i kona lilo ana i alii, a he kanakolukumamakahi na makahiki ana i noho alii ai ma Ierusalema. A o Iedida ka inoa o kona makuwahine, he kaikamahine a Adaia no Bosekata.
2 En hij deed dat recht was in de ogen des HEEREN; en hij wandelde in al den weg van zijn vader David, en week niet af ter rechter- noch ter linkerhand.
A hana pono aku la ia imua o Iehova, a hele no ia ma na aoao o Davida kona kupuna, aole ia i huli ae ma ka akau, aole ma ka hema.
3 Het geschiedde nu in het achttiende jaar van den koning Josia, dat de koning den schrijver Safan, den zoon van Azalia, den zoon van Mesullam, zond in het huis des HEEREN, zeggende:
A i ka makahiki umikumamawalu o Iosia ke alii, hoouna aku la ke alii ia Sapana ke keiki a Azalia, ke keiki a Mesulama, ke kakauolelo, i ka hale o Iehova, i aku la,
4 Ga op tot Hilkia, den hogepriester, opdat hij het geld opsomme, dat in het huis des HEEREN gebracht is, hetwelk de wachters des dorpels van het volk verzameld hebben;
E pii aku oe ia Hilekia ke kahuna nui, a nana e helu ke kala i laweia mai iloko o ka hale o Iehova, ka mea a ka poe kiai i ka paepae puka i hoiliili ae na na kanaka mai.
5 En dat zij dat geven in de hand der verzorgers van het werk, die besteld zijn over het huis des HEEREN; opdat zij het geven aan degenen, die het werk doen, dat in het huis des HEEREN is, om de breuken van het huis te beteren;
A e haawi aku lakou ia mea i ka lima o ka poe hana i ka hana, i ka poe luna hoi o ka hale o Iehova, a e haawi aku hoi lakou i ka poe hana i ka hana maloko o ka hale o Iehova, no ka hana hou i kahi naha o ka hale.
6 Aan de timmerlieden en de bouwlieden, en de metselaars, en om hout en gehouwene stenen te kopen, om het huis te beteren.
A i na kamana, a i ka poe kukulu, a i ka poe hahao pohaku, a me ke kuai laau a me na pohaku i kalaiia no ka hana hou i ka hale.
7 Doch er werd met hen geen rekening gehouden van het geld, dat in hun hand geleverd was, want zij handelden trouwelijk.
Aka, aole i helu pu ia me lakou ke kala i haawiia i ko lakou lima, no ka mea, ma ka pono ka lakou hana ana.
8 Toen zeide de hogepriester Hilkia tot Safan, den schrijver: Ik heb het wetboek in het huis des HEEREN gevonden; en Hilkia gaf dat boek aan Safan, die las het.
I aku la o Hilekia ke kahuna nui ia Sapana ke kakauolelo, Ua loaa ia'u ka buke o ke kanawai ma ka hale o Iehova. A haawi aku la o Hilekia i ka buke ia Sapana, a heluhelu no kela ia mea.
9 Daarna kwam Safan, de schrijver, tot den koning, en bracht den koning bescheid weder, en hij zeide: Uw knechten hebben het geld, dat in het huis gevonden was, samengebracht, en hebben het gegeven in de hand der verzorgers van het werk, die besteld waren over het huis des HEEREN.
A hele aku la o Sapana ke kakauolelo i ke alii, a hai aku i ka olelo i ke alii, i aku la, Ua ninini kau mau kauwa i ke kala i loaa iloko o ka hale, a ua haawi aku ia mea i ka poe hana i ka hana, i na luna o ka hale o Iehova.
10 Ook gaf Safan, de schrijver, den koning te kennen, zeggende: De priester Hilkia heeft mij een boek gegeven. En Safan las dat voor het aangezicht des konings.
A hai aku la o Sapana, ke kakauolelo i ke alii, i aku la, O Hilekia ke kahuna, ua haawi mai ia'u i buke. A heluhelu iho la o Sapana ia mea imua o ke alii.
11 Het geschiedde nu, als de koning de woorden des wetboeks hoorde, dat hij zijn klederen scheurde.
A lohe ke alii i ka olelo a ka buke o ke kanawai, haehae iho la ia i kona aahu.
12 En de koning gebood Hilkia, den priester, en Ahikam, den zoon van Safan, en Achbor, den zoon van Michaja, en Safan, den schrijver, en Asaja, den knecht des konings, zeggende:
A kauoha aku la ke alii ia Hilekia ke kahuna, a ia Ahikama, ke keiki a Sapana, a ia Akebora ke keiki a Mikaia, a ia Sapana ke kakauolelo, a ia Asakia, ke kauwa a ke alii, i aku la,
13 Gaat henen, vraagt den HEERE voor mij, en voor het volk, en voor het ganse Juda, over de woorden dezes boeks, dat gevonden is; want de grimmigheid des HEEREN is groot, dewelke tegen ons aangestoken is, omdat onze vaderen niet gehoord hebben naar de woorden dezes boeks, om te doen naar al wat voor ons geschreven is.
E hele oukou, a e ninau aku ia Iehova no'u, a no na kanaka, a no ka Iuda a pau, i na olelo o keia buke i loaa; no ka mea, ua nui ka inaina o Iehova i hoaia no kakou, i ka hoolohe ole o ko kakou poe makua i na olelo o keia buke, e hana like me na mea a pau i kakauia no kakou.
14 Toen ging de priester Hilkia, en Ahikam, en Achbor, en Safan, en Asaja henen tot de profetes Hulda, de huisvrouw van Sallum, den zoon van Tikva, den zoon van Harhas, den klederbewaarder (zij nu woonde te Jeruzalem, in het tweede deel), en zij spraken tot haar.
A hele aku la o Hilekia ke kahuna, a me Ahikama, a me Akebora, a me Sapana, a me Asakia, io Huleda la ke kaula wahine, ka wahine a Saluma, ke keiki a Tikeva, ke keiki a Harehasa, nana i malama i na aahu; (a e noho ana ua wahine la ma Ierusalema, ma kekahi hapa, ) a kamailio pu lakou me ia.
15 En zij zeide tot hen: Zo zegt de HEERE, de God Israels: Zegt tot den man, die u tot mij gezonden heeft:
I mai la kela ia lakou, Ke olelo mai nei o Iehova ke Akua o ka Iseraela peneia, E olelo aku oukou i ke kanaka, nana oukou i hoouna mai io'u nei,
16 Zo zegt de HEERE: Zie, Ik zal kwaad over deze plaats brengen, en over haar inwoners, namelijk al de woorden des boeks, dat de koning van Juda gelezen heeft.
Ke olelo mai nei o Iehova peneia, Aia hoi, e lawe mai ana au i ka ino maluna o keia wahi, a maluna o kona poe kanaka, i na mea a pau o ka buke a ke alii o ka Iuda i heluhelu ai:
17 Daarom dat zij Mij verlaten, en anderen goden gerookt hebben, opdat zij Mij tot toorn verwekten met al het werk hunner handen, zo zal Mijn grimmigheid aangestoken worden, tegen deze plaats, en niet uitgeblust worden.
No ka mea, ua haalele lakou ia'u, a na kuni i ka mea ala i na akua e, i hoonaukiuki ai lakou ia'u, ma na hana a pau a ko lakou lima; nolaila, e hoaia ko'u inaina i keia wahi, aole ia e pio.
18 Maar tot den koning van Juda, die u gezonden heeft, om den HEERE te vragen, alzo zult gij tot hem zeggen: Zo zegt de HEERE, de God Israels: Aangaande de woorden, die gij gehoord hebt;
Aka, i ke alii o ka Iuda, nana oukou i hoouna mai nei e ninau ia Iehova, peneia oukou e olelo aku ai ia ia, Ke olelo mai nei o Iehova ke Akua o ka Iseraela peneia, no na olelo au i lohe ai;
19 Omdat uw hart week geworden is, en gij u voor het aangezicht des HEEREN vernederd hebt, als gij hoordet, wat Ik gesproken heb tegen deze plaats en derzelver inwoners, dat zij tot een verwoesting en vloek zullen worden, en dat gij uw klederen gescheurd en voor Mijn aangezicht geweend hebt; zo heb Ik u ook verhoord, spreekt de HEERE.
No ka mea, ua akahai kou naau, a ua hoohaahaa oe ia oe iho imua o Iehova i ka wa i lohe ai oe i ka mea a'u i olelo ai no keia wahi, a me kona poe kanaka, i lilo ai lakou i mea kahahaia, a i mea hoinoia, a ua haehae oe i kou aahu, a ua auwe oe imua o'u; owau hoi ka i hoolohe, wahi a Iehova.
20 Daarom zie, Ik zal u verzamelen tot uw vaderen, en gij zult met vrede in uw graf verzameld worden, en uw ogen zullen al het kwaad niet zien, dat Ik over deze plaats brengen zal. En zij brachten den koning het antwoord weder.
Nolaila hoi e hui pu aku au ia oe me kou poe kupuna, a ma kou halelua oe e huiia'i me ka malu; aole hoi e ike kou mau maka i ka ino a pau a'u e lawe mai ai maluna o keia wahi. A hai aku la lakou i ke alii i ka olelo.
