< 2 Koningen 22 >

1 Josia was acht jaren oud, toen hij koning werd, en regeerde een en dertig jaren te Jeruzalem; en de naam zijner moeder was Jedida, een dochter van Adaja, van Bozkath.
Josiah siangpahrang ah oh naah saning tazetto ni oh vop; anih mah Jerusalem to saning quithumto pacoeng, saningto uk. Anih ih amno loe Boskath ah kaom Adaiah canu, Jedidah.
2 En hij deed dat recht was in de ogen des HEEREN; en hij wandelde in al den weg van zijn vader David, en week niet af ter rechter- noch ter linkerhand.
Anih loe Angraeng mikhnukah kahoih hmuen to sak; anih loe ampa David ih loklam to pazui moe, banqoi bantang amkhraeng taak ai.
3 Het geschiedde nu in het achttiende jaar van den koning Josia, dat de koning den schrijver Safan, den zoon van Azalia, den zoon van Mesullam, zond in het huis des HEEREN, zeggende:
Siangpahrang ah ohhaih saning hatlai tazetto naah, Josiah siangpahrang mah Meshullam capa Azaliah, Azaliah capa, ca tarik kami, Shaphan to Angraeng im ah patoeh moe, anih khaeah,
4 Ga op tot Hilkia, den hogepriester, opdat hij het geld opsomme, dat in het huis des HEEREN gebracht is, hetwelk de wachters des dorpels van het volk verzameld hebben;
qaima Hilkiah khaeah caeh tahangh loe, Angraeng ih im ah sin o ih phoisa hoi khongkha toep kaminawk mah minawk khaeah cong o ih phoisa to kroek ah;
5 En dat zij dat geven in de hand der verzorgers van het werk, die besteld zijn over het huis des HEEREN; opdat zij het geven aan degenen, die het werk doen, dat in het huis des HEEREN is, om de breuken van het huis te beteren;
to phoisanawk to im toksah kaminawk hoi im khawngkungnawk khaeah paek o nasoe; kamro Angraeng im pakhraih hanah, Angraeng im ah toksah kaminawk hanah paek o nasoe.
6 Aan de timmerlieden en de bouwlieden, en de metselaars, en om hout en gehouwene stenen te kopen, om het huis te beteren.
Thing tok sah thaih kaminawk, im sah kop kaminawk hoi param long sui kop kaminawk to paek o nasoe loe, im pakhraih hanah thing hoi aah tangcae thlungnawk qan hanah paek o nasoe, tiah a naa.
7 Doch er werd met hen geen rekening gehouden van het geld, dat in hun hand geleverd was, want zij handelden trouwelijk.
Toe phoisa patung kaminawk loe oepthoh pongah, kroek han angaih ai.
8 Toen zeide de hogepriester Hilkia tot Safan, den schrijver: Ik heb het wetboek in het huis des HEEREN gevonden; en Hilkia gaf dat boek aan Safan, die las het.
Qaima Hilkiah mah ca tarik kami, Shaphan khaeah, Angraeng ih tempul thungah Kaalok cabu ka hnuk, tiah a naa. Hilkiah mah cabu to Shaphan khaeah paek moe, anih mah kroek.
9 Daarna kwam Safan, de schrijver, tot den koning, en bracht den koning bescheid weder, en hij zeide: Uw knechten hebben het geld, dat in het huis gevonden was, samengebracht, en hebben het gegeven in de hand der verzorgers van het werk, die besteld waren over het huis des HEEREN.
Ca tarikkung, Shaphan loe siangpahrang khaeah caeh moe, Na tamnanawk mah Angraeng imthung ah hnuk o ih phoisa kroek o pacoengah, im khenzawn kami hoi toksah kaminawk khaeah suek o boeh, tiah a naa.
10 Ook gaf Safan, de schrijver, den koning te kennen, zeggende: De priester Hilkia heeft mij een boek gegeven. En Safan las dat voor het aangezicht des konings.
Ca tarikkung, Shaphan mah siangpahrang khaeah, Qaima Hilkiah mah cabu maeto ang paek, tiah a naa. Siangpahrang khaeah patuek, Shaphan mah siangpahrang hmaa ah cabu to kroek pae.
11 Het geschiedde nu, als de koning de woorden des wetboeks hoorde, dat hij zijn klederen scheurde.
Kaalok cabu thung ih loknawk to siangpahrang mah thaih naah, angmah ih khukbuen to asih.
12 En de koning gebood Hilkia, den priester, en Ahikam, den zoon van Safan, en Achbor, den zoon van Michaja, en Safan, den schrijver, en Asaja, den knecht des konings, zeggende:
Siangpahrang mah qaima Hilkiah, Shaphan capa Ahikam, Mikaiah capa Akbor, ca tarikkung, Shaphan hoi siangpahrang ih tamna Asahiah khaeah,
13 Gaat henen, vraagt den HEERE voor mij, en voor het volk, en voor het ganse Juda, over de woorden dezes boeks, dat gevonden is; want de grimmigheid des HEEREN is groot, dewelke tegen ons aangestoken is, omdat onze vaderen niet gehoord hebben naar de woorden dezes boeks, om te doen naar al wat voor ons geschreven is.
hnuk ih Kaalok cabu kawng pongah, caeh oh loe, kaimah hoi kaimah ih kaminawk, Judah kaminawk boih hanah, Angraeng khaeah lokdueng oh; hae cabu thungah aicae han tarik ih loknawk hae ampanawk mah tahngai o ai, cabu thungah tarik ih lok baktiah pazui o ai pongah ni, Angraeng palungphuihaih aicae nuiah krak, tiah a naa.
14 Toen ging de priester Hilkia, en Ahikam, en Achbor, en Safan, en Asaja henen tot de profetes Hulda, de huisvrouw van Sallum, den zoon van Tikva, den zoon van Harhas, den klederbewaarder (zij nu woonde te Jeruzalem, in het tweede deel), en zij spraken tot haar.
To nathuem ah Harhas capa Tikvah, Tikvah capa Shalum ih zu, tahmaa nongpata Huldah loe, kahni khenzawnkung ah oh moe, Jerusalem vangpui ah oh; qaima Hilkiah, Ahikam, Akbor, Shaphan hoi Asahiah cae loe anih khaeah caeh o moe, anih hoi nawnto lok aram o.
15 En zij zeide tot hen: Zo zegt de HEERE, de God Israels: Zegt tot den man, die u tot mij gezonden heeft:
Tahmaa nongpata mah nihcae khaeah, Israel Angraeng Sithaw mah, hae tiah thuih; kai khaeah patoeh ih kaminawk khaeah,
16 Zo zegt de HEERE: Zie, Ik zal kwaad over deze plaats brengen, en over haar inwoners, namelijk al de woorden des boeks, dat de koning van Juda gelezen heeft.
Angraeng mah, Khenah, Judah siangpahrang mah kroek ih cabu thungah tarik ih lok baktih toengah, kai mah hae ahmuen ah amrohaih ka phaksak han;
17 Daarom dat zij Mij verlaten, en anderen goden gerookt hebben, opdat zij Mij tot toorn verwekten met al het werk hunner handen, zo zal Mijn grimmigheid aangestoken worden, tegen deze plaats, en niet uitgeblust worden.
nihcae mah kai ang pahnawt o moe, kalah sithawnawk khaeah hmuihoih to thlaek o; angmacae ban hoi sak ih krangnawk hoiah kai palung ang phui o sak pongah, hae ahmuen loe palung ka phuihaih hmai mah kangh tih, paduek thaih mak ai boeh, tiah thuih.
18 Maar tot den koning van Juda, die u gezonden heeft, om den HEERE te vragen, alzo zult gij tot hem zeggen: Zo zegt de HEERE, de God Israels: Aangaande de woorden, die gij gehoord hebt;
Angraeng lokdueng hanah nangcae patoehkung, Judah siangpahrang khaeah, Israel Angraeng Sithaw mah, Na thaih o ih lok pongah hae tiah thuih;
19 Omdat uw hart week geworden is, en gij u voor het aangezicht des HEEREN vernederd hebt, als gij hoordet, wat Ik gesproken heb tegen deze plaats en derzelver inwoners, dat zij tot een verwoesting en vloek zullen worden, en dat gij uw klederen gescheurd en voor Mijn aangezicht geweend hebt; zo heb Ik u ook verhoord, spreekt de HEERE.
hae ahmuen ih kaminawk loe amrohaih hoi kasae thuihaih ah om o tih, tiah hae ahmuen hoi hae ah kaom kaminawk mah ka lok to thaih o naah, palungthin amnaeng o sak moe, Angraeng hmaa ah poeknaemhaih hoiah oh o, angmacae ih khukbuen asihhaih hoiah ka hmaa ah qah o pongah, na lok to ka tahngaih, tiah Angraeng mah thuih, tiah thui pae oh.
20 Daarom zie, Ik zal u verzamelen tot uw vaderen, en gij zult met vrede in uw graf verzameld worden, en uw ogen zullen al het kwaad niet zien, dat Ik over deze plaats brengen zal. En zij brachten den koning het antwoord weder.
To pongah, khenah, kai mah nam panawk khaeah kang pakuem pongah, nang loe taprong ah kamongah na phum o tih; hae ahmuen ah ka phaksak han ih amrohaih loe na mik hoiah na hnu mak ai, tiah a naa. Nihcae mah lok to siangpahrang khaeah sinh pae o let.

< 2 Koningen 22 >