2 Koningen 1
1 En Moab viel van Israel af, na Achabs dood.
Ahab a dueknah hnukah Moab loh Israel taengah boe a koek.
2 En Ahazia viel door een tralie in zijn opperzaal, die te Samaria was, en werd krank. En hij zond boden, en zeide tot hen: Gaat heen, vraagt Baal-Zebub, den god van Ekron, of ik van deze krankheid genezen zal.
Ahaziah tah a tloh neh Samaria ah amah imhman kah sahamlong taengah yalh. Te dongah puencawn a tueih tih amih te, “Cet uh lamtah, Ekron pathen Baalzebub te dawt uh lah, he tlohtat lamloh ka hing khaming,” a ti nah.
3 Maar de Engel des HEEREN sprak tot Elia, den Thisbiet: Maak u op, ga op, den boden des konings van Samaria tegemoet, en spreek tot hen: Is het, omdat er geen God in Israel is, dat gijlieden heengaat, om Baal-Zebub, den god van Ekron, te vragen?
Tedae BOEIPA kah puencawn loh Tishbi Elijah te, “Thoo, Samaria manghai kah puencawn rhoek doe hamla cet laeh. Amih te, ‘Israel khuiah Pathen om pawt tih nim Ekron pathen Baalzebub te toem hamla na caeh uh?’
4 Daarom nu zegt de HEERE alzo: Gij zult niet afkomen van dat bed, waarop gij geklommen zijt, maar gij zult den dood sterven. En Elia ging weg.
‘Te dongah BOEIPA loh he ni a thui. Baiphaih na paan bangla te lamloh na suntla mahpawh, na duek rhoe na duek ni,’ ti nah,” a ti nah tih Elijah te cet.
5 Zo kwamen de boden weder tot hem; en hij zeide tot hen: Wat is dit, dat gij wederkomt?
Puencawn rhoek a taengla a mael uh vaengah tah amih te, “Balae tih na mael uh?” a ti nah.
6 En zij zeiden tot hem: Een man kwam op, ons tegemoet, en zeide tot ons: Gaat heen, keert weder tot den koning die u gezonden heeft, en spreekt tot hem: Zo zegt de HEERE: Is het, omdat er geen God in Israel is, dat gij zendt, om Baal-Zebub, den god van Ekron, te vragen? Daarom zult gij van dat bed, waarop gij geklommen zijt, niet afkomen, maar gij zult den dood sterven.
Te dongah amah te, “Kaimih doe ham hlang ha pawk tih kaimih taengah, ‘Cet uh, nangmih aka tueih manghai taengla mael uh lamtah BOEIPA loh a thui he anih taengah thui pah. Israel ah Pathen om pawt tih nim, Ekron pathen Baalzebub te dawt ham nang n'tueih. Te dongah baiphaih na paan vanbangla te lamloh na suntla mahpawh, na duek rhoe na duek ni,’ a ti,” a ti nah.
7 En hij sprak tot hen: Hoedanig was de gestalte des mans, die u tegemoet opgekomen is, en deze woorden tot u gesproken heeft?
Te vaengah amih te, “Nangmih doe ham ha pawk tih nangmih taengah he ol aka thui hlang kah laitloeknah tah metlam a om?” a ti nah.
8 En zij zeiden tot hem: Hij was een man met een harig kleed, en met een lederen gordel gegord om zijn lenden. Toen zeide hij: Het is Elia, de Thisbiet.
Manghai taengah, “Hlang te a mul thah tih, a cinghen ah maehpho hailaem a vaep,” a ti nah. Te vaengah, “Tishbi Elijah ni te,” a ti nah.
9 En hij zond tot hem een hoofdman van vijftig met zijn vijftigen. En als hij tot hem opkwam (want ziet, hij zat op de hoogte eens bergs), zo sprak hij tot hem: Gij, man Gods! de koning zegt: Kom af.
Te phoeiah Elijah taengla sawmnga kah mangpa neh a hlang sawmnga te a tueih. Elijah te a paan vaengah tah tlang lu ah tarha ana ngol pah tih, “Pathen kah hlang aw manghai loh, ‘Ha suntla laeh,’ a ti,” a ti nah.
10 Maar Elia antwoordde en sprak tot den hoofdman van vijftigen: Indien ik dan een man Gods ben, zo dale vuur van den hemel, en vertere u en uw vijftigen. Toen daalde vuur van den hemel, en verteerde hem en zijn vijftigen.
Elijah loh sawmnga mangpa te a doo tih, “Kai he Pathen kah hlang coeng atah vaan lamkah hmai ha suntla saeh lamtah nang neh nang kah hlang sawmnga te n'hlawp saeh,” a ti nah. Te vaengah vaan lamkah hmai ha suntla tih anih neh a hlang sawmnga te a hlawp.
11 En hij zond wederom tot hem een anderen hoofdman van vijftig met zijn vijftigen. Deze antwoordde en sprak tot hem: Gij, man Gods! zo zegt de koning: Kom haastelijk af.
Te phoeiah mael tih a tloe sawmnga mangpa neh a hlang sawmnga te Elijah taengla a tueih. A doo vaengah Elijah te, “Pathen kah hlang aw, manghai loh he ni a thui, hat suntla laeh,” a ti nah.
12 En Elia antwoordde en sprak tot hem: Ben ik een man Gods, zo dale vuur van den hemel, en vertere u en uw vijftigen. Toen daalde vuur Gods van den hemel en verteerde hem en zijn vijftigen.
Elijah loh a doo tih amih te, “Kai he Pathen kah hlang atah vaan lamkah hmai ha suntla saeh lamtah namah neh na hlang sawmnga te n'hlawp saeh,” a ti nah. Te dongah Pathen kah hmai te vaan lamkah suntla tih anih neh a hlang sawmnga te a hlawp.
13 En wederom zond hij een hoofdman van de derde vijftigen met zijn vijftigen. Zo ging de derde hoofdman van vijftigen op, en kwam en boog zich op zijn knieen, voor Elia, en smeekte hem, en sprak tot hem: Gij, man Gods, laat toch mijn ziel en de ziel van uw knechten, van deze vijftigen, dierbaar zijn in uw ogen!
Mael tih a pathum ah sawmnga kah mangpa te a hlang sawmnga neh a tueih tih cet. A pathum kah sawmnga mangpa tah a pha neh Elijah hmai ah a khuklu a cungkueng pah. Te phoeiah anih te a hloep tih a taengah, “Pathen kah hlang aw ka hinglu neh na mikhmuh kah na sal sawmnga kah hinglu he kueinah mai.
14 Zie, het vuur is van den hemel gedaald, en heeft die twee eerste hoofdmannen van vijftigen met hun vijftigen verteerd; maar nu, laat mijn ziel dierbaar zijn in uw ogen!
Vaan lamkah hmai suntla tih lamhma kah sawmnga mangpa rhoi neh a hlang sawmnga te a hlawp coeng ne. Tedae na mikhmuh ah ka hinglu he kueinah mai,” a ti nah.
15 Toen sprak de Engel des HEEREN tot Elia: Ga af met hem; vrees niet voor zijn aangezicht. En hij stond op, en ging met hem af tot den koning.
Te vaengah BOEIPA kah puencawn loh Elijah te, “A taengah suntla lamtah a mikhmuh ah rhih boeh,” a ti nah. Te dongah thoo tih anih neh manghai taengla cet.
16 En hij sprak tot hem: Zo zegt de HEERE: Daarom, dat gij boden gezonden hebt, om Baal-Zebub, den god van Ekron, te vragen (is het, omdat er geen God in Israel is, om Zijn woord te vragen?); daarom, van dat bed, waarop gij geklommen zijt, zult gij niet afkomen, maar gij zult den dood sterven.
Te phoeiah manghai te, “BOEIPA loh he ni a thui. Amah ol te dawt hamla Israel ah Pathen om voel pawt tih nim Ekron pathen Baalzebub dawt hamla puencawn na tueih? Te dongah baiphaih na paan bangla te lamloh na suntla mahpawh, na duek rhoe na duek ni,” a ti nah.
17 Alzo stierf hij, naar het woord des HEEREN, dat Elia gesproken had; en Joram werd koning in zijn plaats, in het tweede jaar van Joram, den zoon van Josafat, den koning van Juda; want hij had geen zoon.
Te dongah Elijah loh a thui BOEIPA ol bangla duek tih Jehoram te anih yueng la manghai. Anih te capa a khueh pawt dongah Judah manghai Jehoshaphat kah a kum bae dongah manghai coeng.
18 Het overige nu der zaken van Ahazia, die hij gedaan heeft, is dat niet geschreven in het boek der kronieken der koningen van Israel?
Ahaziah kah ol noi neh a saii te Israel manghai rhoek kah khokhuen olka cabu dongah a daek uh moenih a?
