2 Corinthiërs 7
1 Dewijl wij dan deze beloften hebben, geliefden, laat ons onszelven reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods.
ⲁ̅ⲉⲩⲛⲧⲁⲛ ϭⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲛⲉⲓⲉⲣⲏⲧ ⲛⲁⲙⲉⲣⲁⲧⲉ ⲙⲁⲣⲛⲧⲃⲃⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲱⲗⲙ ⲛⲓⲙ ⲛⲧⲉ ⲧⲥⲁⲣⲝ ⲙⲛ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲛϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲟⲩⲧⲃⲃⲟ ϩⲛ ⲑⲟⲧⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
2 Geeft ons plaats; wij hebben niemand verongelijkt, wij hebben niemand verdorven, wij hebben bij niemand ons voordeel gezocht.
ⲃ̅ϣⲟⲡⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲙⲡⲛϫⲓ ⲗⲁⲁⲩ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲙⲡⲛⲧⲁⲕⲉ ⲗⲁⲁⲩ ⲙⲡⲛϥⲉϭ ⲗⲁⲁⲩ
3 Ik zeg dit niet tot uw veroordeling; want ik heb te voren gezegd, dat gij in onze harten zijt, om samen te sterven en samen te leven.
ⲅ̅ⲛⲉⲉⲓϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲁⲛ ⲉⲉⲓⲧϭⲁⲉⲓⲟ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲓⲟⲩⲱ ⲅⲁⲣ ⲉⲓϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛϣⲟⲟⲡ ϩⲛ ⲛⲉⲛϩⲏⲧ ⲉⲙⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲱⲛϩ ϩⲓ ⲟⲩⲥⲟⲡ
4 Ik heb vele vrijmoedigheid in het spreken tegen u, ik heb veel roems over u; ik ben vervuld met vertroosting; ik ben zeer overvloedig van blijdschap in al onze verdrukking.
ⲇ̅ⲟⲩⲛⲧⲁⲓ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲙⲡⲁⲣϩⲏⲥⲓⲁ ⲛⲛⲁϩⲣⲏ ⲧⲛ ⲟⲩⲛⲧⲁⲓ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϣⲟⲩϣⲟⲩ ϩⲁⲣⲱⲧⲛ ϯϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲥⲟⲡⲥ ϯⲣϩⲟⲩⲟ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϩⲙ ⲡⲣⲁϣⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧⲉⲛⲑⲗⲓⲯⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ
5 Want ook, als wij in Macedonie gekomen zijn, zo heeft ons vlees geen rust gehad; maar wij waren in alles verdrukt; van buiten was strijd, van binnen vrees.
ⲉ̅ⲕⲁⲓⲅⲁⲣ ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓⲁ ⲙⲡⲉⲧⲉⲛⲥⲁⲣⲝ ϫⲓ ⲗⲁⲁⲩ ⲙⲙⲟⲧⲛⲉⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩⲑⲗⲓⲃⲉ ⲙⲙⲟⲛ ϩⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ϩⲉⲛⲙⲓϣⲉ ϩⲓⲃⲟⲗ ϩⲉⲛϩⲟⲧⲉ ϩⲓϩⲟⲩⲛ
6 Doch God, Die de nederigen vertroost, heeft ons getroost door de komst van Titus.
ⲋ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲡⲁⲣⲁⲕⲁⲗⲉⲓ ⲛⲛⲉⲧⲑⲃⲃⲓⲏⲩ ⲁϥⲡⲁⲣⲁⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙⲙⲟⲛ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉ ⲧⲓⲧⲟⲥ ⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲛ
7 En niet alleen door zijn komst, maar ook door de vertroosting, met welke hij over u vertroost is geweest, als hij ons verhaalde uw verlangen, uw kermen, uw ijver voor mij; alzo dat ik te meer verblijd ben geweest.
ⲍ̅ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲙⲙⲁⲧⲉ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ϩⲙ ⲡⲕⲉⲙⲧⲟⲛ ⲛϩⲏⲧ ⲉⲛⲧⲁϥⲁⲁϥ ⲉϫⲛ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉϥⲧⲁⲙⲟ ⲙⲙⲟⲛ ⲉⲡⲉⲧⲛⲙⲉ ⲙⲛ ⲡⲉⲧⲛⲣⲓⲙⲉ ⲙⲛ ⲡⲉⲧⲛⲕⲱϩ ϩⲁⲣⲟⲓ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲧⲣⲁⲣⲁϣⲉ ⲛϩⲟⲩⲟ
8 Want hoewel ik u in den zendbrief bedroefd heb, het berouwt mij niet, hoewel het mij berouwd heeft; want ik zie, dat dezelve zendbrief, hoewel voor een kleinen tijd, u bedroefd heeft.
ⲏ̅ϫⲉ ⲉϣϫⲉ ⲁⲓⲣⲡⲕⲉⲗⲩⲡⲓ ⲙⲙⲱⲧⲛ ϩⲛ ⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲛϯⲉⲓⲣⲉ ⲛϩⲧⲏⲉⲓ ⲁⲛ ⲉϣϫⲉ ⲛⲉⲓⲛⲁⲣ ⲡⲕⲉⲣϩⲧⲏⲓ ⲡⲉ ⲉⲉⲓϭⲱϣⲧ ϫⲉ ⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉϣϫⲉ ⲁⲥⲗⲩⲡⲉⲓ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲡⲣⲟⲥ ⲟⲩⲟⲩⲛⲟⲩ
9 Nu verblijde ik mij, niet omdat gij bedroefd zijt geweest, maar omdat gij bedroefd zijt geweest tot bekering; want gij zijt bedroefd geweest naar God, zodat gij in geen ding schade van ons geleden hebt.
ⲑ̅ϯⲣⲁϣⲉ ⲧⲉⲛⲟⲩ ϫⲉ ⲁⲧⲉⲧⲛⲗⲩⲡⲓ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲁⲧⲉⲧⲛⲗⲩⲡⲓ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲗⲩⲡⲓ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲧⲛϣⲱⲱⲧ ϩⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟⲛ
10 Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood.
ⲓ̅ⲧⲗⲩⲡⲏ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲥⲣϩⲱⲃ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲛⲁⲧⲣϩⲧⲏⲥ ⲉⲩⲟⲩϫⲁⲓ ⲧⲗⲩⲡⲏ ⲇⲉ ⲙⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲉⲥⲣϩⲱⲃ ⲉⲡⲙⲟⲩ
11 Want ziet, ditzelfde dat gij naar God zijt bedroefd geworden, hoe grote naarstigheid heeft het in u gewrocht? Ja, verantwoording, ja, onlust, ja, vrees, ja, verlangen, ja, ijver, ja, wraak; in alles hebt gij uzelven bewezen rein te zijn in deze zaak.
ⲓ̅ⲁ̅ⲉⲓⲥ ⲡⲉⲉⲓⲧⲣⲉⲧⲛⲗⲩⲡⲓ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲣϩⲱⲃ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ⲙⲛ ⲟⲩⲁⲡⲟⲗⲟⲅⲓⲁ ⲙⲛ ⲟⲩⲙⲕⲁϩ ⲛϩⲏⲧ ⲙⲛ ⲟⲩϩⲟⲧⲉ ⲙⲛ ⲟⲩⲙⲉ ⲙⲛ ⲟⲩⲕⲱϩ ⲙⲛ ⲟⲩⲕⲃⲁ ϩⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲁⲧⲉⲧⲛⲥⲩⲛϩⲓⲥⲧⲁ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲁⲁⲃ ϩⲙ ⲡϩⲱⲃ
12 Hoewel ik dan aan u geschreven heb, dat is niet om diens wil, die onrecht gedaan had, noch om diens wil, die onrecht gedaan was; maar opdat onze vlijtigheid voor u bij u openbaar zou worden, in de tegenwoordigheid Gods.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲣⲁ ⲉϣϫⲉ ⲁⲓⲥϩⲁⲓ ⲛⲏⲧⲛ ⲛⲧⲁⲓⲥϩⲁⲓ ⲁⲛ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁϥϫⲓ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲟⲩⲇⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲓⲧϥ ⲁⲛ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲧⲉⲧⲛⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲁⲣⲟⲛ
13 Daarom zijn wij vertroost geworden over uw vertroosting; en zijn nog overvloediger verblijd geworden over de blijdschap van Titus, omdat zijn geest van u allen verkwikt is geworden.
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲁⲡⲉⲛϩⲏⲧ ⲙⲧⲟⲛ ⲛⲛⲁϩⲣⲏⲧⲛ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϫⲙ ⲡⲉⲙⲧⲟⲛ ⲇⲉ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲛⲣⲁϣⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲉϫⲙ ⲡⲣⲁϣⲉ ⲛⲧⲓⲧⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲡⲉϥⲡⲛⲁ ⲙⲧⲟⲛ ϩⲓⲧⲉⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲏⲣⲧⲛ
14 Want indien ik iets bij hem over u geroemd heb, zo ben ik niet beschaamd geworden; maar gelijk wij alles met waarheid tot u gesproken hebben, alzo is ook onze roem, dien ik bij Titus geroemd heb, waarheid geworden.
ⲓ̅ⲇ̅ϫⲉ ϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲓⲁⲁⲩ ⲉϫⲱⲧⲛ ϩⲁⲧⲏϥ ⲙⲡⲓϫⲓϣⲓⲡⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲑⲉ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲉ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲙⲡⲉⲛⲕⲉϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲛⲁⲁϥ ϩⲁⲧⲛ ⲧⲓⲧⲟⲥ ⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲉ
15 En zijn innerlijke bewegingen zijn te overvloediger jegens u, als hij u aller gehoorzaamheid overdenkt, hoe gij hem met vreze en beven hebt ontvangen.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲛⲧϣⲁⲛϩⲧⲏϥ ϣⲟⲟⲡ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲉϥⲉⲓⲣⲉ ⲙⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲙⲛⲧⲥⲧⲙⲏⲧ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲛⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛϣⲟⲡϥ ⲉⲣⲱⲧⲛ ϩⲛ ⲟⲩϩⲟⲧⲉ ⲙⲛ ⲟⲩⲥⲧⲱⲧ
16 Ik verblijde mij dan, dat ik in alles van u vertrouwen mag hebben.
ⲓ̅ⲋ̅ϯⲣⲁϣⲉ ϭⲉ ϫⲉ ϯⲧⲏⲕ ⲛϩⲏⲧ ⲙⲙⲱⲧⲛ ϩⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ
