2 Corinthiërs 4
1 Daarom dewijl wij deze bediening hebben, naar de barmhartigheid, die ons geschied is, zo vertragen wij niet;
Etu karone, etu porisorja kaam kori thaka to, jineka amikhan Isor laga daya paise, amikhan mon chutu nohoi.
2 Maar wij hebben verworpen de bedekselen der schande, niet wandelende in arglistigheid, noch het Woord Gods vervalsende, maar door openbaring der waarheid onszelven aangenaam makende bij alle gewetens der mensen, in de tegenwoordigheid Gods.
Hoile bhi lukai kene thaka misa khan chari dise, chalak kori kene na berabo, Isor laga kotha thoga baji nimite nacholabo; hoilebi hosa ke dikhai kene Isor usorte sob manu laga mon laga bhabona te nijorke thik korise.
3 Doch indien ook ons Evangelie bedekt is, zo is het bedekt in degenen, die verloren gaan;
Hoilebi jodi amikhan prochar kora susamachar to dhaki kene ase, etu taikhan nimite ase jun khan harai kene ase,
4 In dewelke de god dezer eeuw de zinnen verblind heeft, namelijk der ongelovigen, opdat hen niet bestrale de verlichting van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, Die het Beeld Gods is. (aiōn g165)
jun khan bhitor te etu yug laga isor pora abiswasi khan laga dimag ke bondh kori dise, eneka pora Khrista laga mohima laga susamachar, jun Isor nisena ase, taikhan uporte pohor nathake. (aiōn g165)
5 Want wij prediken niet onszelven, maar Christus Jezus, den Heere; en onszelven, dat wij uw dienaars zijn om Jezus' wil.
Kilekoile amikhan nije ke prochar kora nohoi, kintu Probhu Jisu Khrista ke; aru amikhan nijor apnikhan laga noukar ase, Jisu nimite.
6 Want God, Die gezegd heeft, dat het licht uit de duisternis zou schijnen, is Degene, Die in onze harten geschenen heeft, om te geven verlichting der kennis der heerlijkheid Gods in het aangezicht van Jezus Christus.
Kilekoile Isor he ase, jun koise, “Andhar pora puhor to ujala ulai ahibo,” jun amikhan laga mon bhitor te ujala korise, Isor laga mohima laga gyaan laga puhor Jisu Khrista laga chehera pora dikha bole nimite.
7 Maar wij hebben dezen schat in aarden vaten, opdat de uitnemendheid der kracht zij van God, en niet uit ons;
Hoilebi amikhan logote etu khajana to mati kolsi khan bhitor te ase, tinehoile etu iman dangor takot to Isor laga he hobo, aru amikhan laga nohoi.
8 Als die in alles verdrukt worden, doch niet benauwd; twijfelmoedig, doch niet mismoedig;
Amikhan sob phale digdar ase, eneka hoile bhi mon dukh nai; amikhan ulta-pulta hoi kene ase, hoile bhi bhabona harai kene thaka nohoi.
9 Vervolgd, doch niet daarin verlaten; nedergeworpen, doch niet verdorven;
Biswas nimite dukh kosto paise, kintu amikhan ke chari diya nohoi. Amikhan ke mari kene girai dise, hoile bhi khotom kori diya nohoi.
10 Altijd de doding van den Heere Jezus in het lichaam omdragende, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam zou geopenbaard worden.
Hodai Probhu Jisu laga mora gaw ke bukhi kene thaki ase, titia Jisu laga jibon bhi amikhan laga gaw te dikhi bole pabo.
11 Want wij, die leven, worden altijd in den dood overgegeven om Jezus' wil; opdat ook het leven van Jezus in ons sterfelijk vlees zou geopenbaard worden.
Kilekoile amikhan jun khan jinda ase Jisu nimite hodai mori bole nisena hoijai, titia amikhan laga mori bole thaka gaw te Jisu laga jibon bhi dikhi bole pabo.
12 Zo dan, de dood werkt wel in ons, maar het leven in ulieden.
Etu nimite mrityu to amikhan bhitor te kaam kori ase, hoilebi jibon to apnikhan bhitor te ase.
13 Dewijl wij nu denzelfden Geest des geloofs hebben, gelijk er geschreven is: Ik heb geloofd, daarom heb ik gesproken; zo geloven wij ook, daarom spreken wij ook;
Amikhan logote eke biswas laga atma ase, likhi kene thaka nisena, “Ami biswas korise; aru etu nimite ami kotha koise. Amikhan bhi biswas korise aru etu nimite amikhan bhi koise,
14 Wetende, dat Hij, Die den Heere Jezus opgewekt heeft, ook ons door Jezus zal opwekken, en met ulieden daar zal stellen.
amikhan jani ase tai jun Probhu Jisu ke uthaise, amikhan ke bhi Jisu logote uthabo, aru amikhanke aru apnikhan ke eke logote Tai usorte loijabo.
15 Want al deze dingen zijn om uwentwil, opdat de vermenigvuldigde genade, door de dankzegging van velen, overvloedig worde ter heerlijkheid Gods.
Kilekoile eitu khan sob apnikhan nimite ase, tinehoile kiman dangor anugraha sob phale jai ase, tineka he Isor laga mohima nimite dhanyavad bisi diya he hobo.
16 Daarom vertragen wij niet; maar hoewel onze uitwendige mens verdorven wordt, zo wordt nochtans de inwendige vernieuwd van dag tot dag.
Etu nimite amikhan alsi hoi najai. Amikhan laga gaw mangso to bura hoijai ase, hoilebi, amikhan laga bhitor laga atma to din-dinte notun koridi ase.
17 Want onze lichte verdrukking, die zeer haast voorbij gaat, werkt ons een gans zeer uitnemend eeuwig gewicht der heerlijkheid; (aiōnios g166)
Kilekoile amikhan laga olop dukh khan, juntu olop homoi nimite he ase, amikhan nimite bisi bhal aru kitia bhi khotom nahobole bisi dangor nimite kaam kori ase. (aiōnios g166)
18 Dewijl wij niet aanmerken de dingen, die men ziet, maar de dingen, die men niet ziet; want de dingen, die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen, die men niet ziet, zijn eeuwig. (aiōnios g166)
Amikhan utu jinis khan ke sa-a nohoi juntu dikhi ase, hoilebi utu jinis khan ke sai ase juntu dikhi bole napare. Kilekoile ki dikhi ase, etu olop homoi nimite he ase; hoile ki suku pora nadikhe, etu he anonto ase. (aiōnios g166)
