2 Corinthiërs 2
1 Maar ik heb dit bij mijzelven voorgenomen, dat ik niet wederom in droefheid tot u komen zou.
Maram aduna eina nakhoibu amuk wahandanaba nakhoigi nanakta laktanaba leple.
2 Want indien ik ulieden bedroef, wie is het toch, die mij zal vrolijk maken, dan degene, die van mij bedroefd is geworden?
Maramdi ei asi nakhoibu wahannabagidamak oirabadi eina nungaihandriba nakhoi nattana eibu haraohannabagidak kana amuk leihoukhigani?
3 En ditzelfde heb ik u geschreven, opdat ik, daar komende, niet zou droefheid hebben van degenen, van welke ik moest verblijd worden; vertrouwende van u allen, dat mijn blijdschap uw aller blijdschap is.
Eina toukhibagum, eina lakpa matamda eibu haraohanpham thokpa makhoising aduna eigi pukning wakhal wahandanaba eina nakhoida chitthi asi ikhibani. Maramdi eina haroaba matamda nakhoi pumnamaknasu harao-i haina eina thajajei.
4 Want ik heb ulieden uit vele verdrukking en benauwdheid des harten, met vele tranen geschreven, niet opdat gij zoudt bedroefd worden, maar opdat gij de liefde zoudt verstaan, die ik overvloediglijk tot u heb.
Eina masi yamna wana amadi thamoi meichakka loinana amadi mitlu pirangga loinana ijakhibani. Aduga masi nakhoibu wahannanabagidamak ikhiba natte adubu eina nakhoibu kaya yamna nungsibage haiba adu khang-hannabani.
5 Doch indien iemand bedroefd heeft, die heeft niet mij bedroefd, maar ten dele (opdat ik hem niet bezware) ulieden allen.
Houjik kanagumbana kanagumba amabu wahallabadi, madu eingonda touba natte, adubu madu machetta oirabasu nakhoi pumnamakta toubani. (Masi eina mangonda thamoi kanba oiningdabagi haibani).
6 Den zodanige is deze bestraffing genoeg, die van velen geschied is.
Asigumba mioi asigidamaktadi nakhoi ayambana piriba cheirak asi matik chare.
7 Alzo dat gij daarentegen hem liever moet vergeven en vertroosten, opdat de zodanige door al te overvloedige droefheid niet enigszins worde verslonden.
Adumakpu houjik, mahakki yamna henna pukning waba aduna mahakpu yotsinkhidanaba mahakpu nakhoina ngakpigadabani amasung thougatpigadabani.
8 Daarom bid ik u, dat gij de liefde aan hem bevestigt.
Aduga nakhoina mahakpu tasengna nungsi haiba adu khanghannanaba eina nakhoida insinjari.
9 Want daartoe heb ik ook geschreven, opdat ik uw beproeving mocht verstaan, of gij in alles gehoorzaam zijt.
Eina masi nakhoina changyeng adugidamak karamna leppage aduga eigi paotaksing adu matam pumnamakta innanaba thourang touduna leiribra haibadu khangnanaba ikhibani.
10 Dien gij nu iets vergeeft, dien vergeef ik ook; want zo ik ook iets vergeven heb, dien ik vergeven heb, heb ik het vergeven om uwentwil, voor het aangezicht van Christus,
Nakhoina kanagumbabu kokpirabadi, einasu mahakpu kokpi. Maramdi eina kokpiba matamda, eina kokpipham thokpa karigumba leirabadi, nakhoigi maramgidamak eina madu Christtagi mangda kokpi.
11 opdat de satan over ons geen voordeel krijge; Want zijn gedachten zijn ons niet onbekend.
Madu Satan-na eikhoidagi khudongchaba loukhidanabani, maramdi mahakki khujin thourangsing adu eikhoina khang-i.
12 Voorts, als ik te Troas kwam, om het Evangelie van Christus te prediken, en als mij een deur geopend was in den Heere,
Eina Christtagi Aphaba Pao sandoknaba Troas-ta thungba matamda mapham aduda thabak sujaba yananaba Ibungona thong hangdokpire.
13 zo heb ik geen rust gehad voor mijn geest, omdat ik Titus, mijn broeder, niet vond; Maar, afscheid van hen genomen hebbende, vertrok ik naar Macedonie.
Adubu eigi pukning ingthaba phangkhide maramdi eina mapham aduda ichil-inao Titus-pu thengnaba phagkhide. Maram aduna eina mapham aduda leiba mising aduda khaina wahei hairamlaga Macedonia-da chatlammi.
14 En Gode zij dank, Die ons allen tijd doet triomferen in Christus, en den reuk Zijner kennis door ons openbaar maakt in alle plaatsen.
Adubu Tengban Mapubu thagatpa oisanu! Maramdi Christtaga amata oina punsinnahanbiduna Christtagi lan-ngambagi khongchatta lanpha oina Tengban Mapuna matam pumnamakta eikhoibu chingbiri. Amasung Christtabu khangbagi nungsiba manam adubu mapham pumnamakta sandokpada Tengbang Mapuna eikhoibu sijinnabiri.
15 Want wij zijn Gode een goede reuk van Christus, in degenen, die zalig worden, en in degenen, die verloren gaan;
Maramdi eikhoi asi kanbikhrabasing amadi manglibasing adugi maphamda sandokliba Christtana Tengban Mapuda katchaba dhupki nungsiba manamni.
16 Dezen wel een reuk des doods ten dode; maar genen een reuk des levens ten leven. En wie is tot deze dingen bekwaam?
Manglibasing adugi maphamdadi madu asibagi manamni aduga kanbirabasinggi maphamdana hingba pinabiba manamni. Adu oirabadi asigumba thabak asigidamak matik chaba adu kanano?
17 Want wij dragen niet, gelijk velen, het Woord Gods te koop, maar als uit oprechtheid, maar als uit God, in de tegenwoordigheid Gods, spreken wij het in Christus.
Atoppa atei mayam amana touba adugumna, eikhoina Tengban Mapugi waheibu sendonggidamak haduna yonde. Eikhoidi Tengban Mapugi waheibu mamal yaodaba lalonpotkum sijinnaba atei mayam adugumba natte; adubu Tengban Mapuna eikhoibu thabirakpa maramna, Christtagi manai ama oina eikhoina Tengban Mapugi mangda pukchel sengna ngang-i.
