2 Corinthiërs 11
1 Och, of gij mij een weinig verdroegt in de onwijsheid; ja ook, verdraagt mij!
[Mahtanƣan] bu azƣinǝ ǝhmǝⱪliⱪimƣa sǝwrqan bolƣaysilǝr! Əmdi silǝr manga sǝwriqanliⱪ ⱪilip keliwatisilǝr.
2 Want ik ben ijverig over u met een ijver Gods; want ik heb ulieden toebereid, om u als een reine maagd aan een man voor te stellen, namelijk aan Christus.
Qünki mǝn Hudadin kǝlgǝn otluⱪ muⱨǝbbǝt bilǝn silǝrni [azduruxlardin] ⱨǝsǝt ⱪilimǝn; qünki ⱪizni bir ǝrgila yatliⱪ ⱪilƣandǝk, mǝn silǝrni Mǝsiⱨkila pak ⱪiz süpitidǝ ⱨazir boluxⱪa wǝdilǝxtürgǝnmǝn.
3 Doch ik vrees, dat niet enigszins, gelijk de slang Eva door haar arglistigheid bedrogen heeft, alzo uw zinnen bedorven worden, om af te wijken van de eenvoudigheid, die in Christus is.
Əmma yilan Ⱨawa’animizni ⱨiyligǝrliki bilǝn azdurƣandǝk, oy-kɵnglünglar Mǝsiⱨkǝ baƣlanƣan sǝmimiy, sap wapaliⱪtin ezip bulƣinixi mumkin dǝp ǝnsirǝymǝn.
4 Want indien degene, die komt, een anderen Jezus predikte, dien wij niet gepredikt hebben, of indien gij een anderen geest ontvingt, dien gij niet hebt ontvangen, of een ander Evangelie, dat gij niet hebt aangenomen, zo verdroegt gij hem met recht.
Qünki birsi kelip biz silǝrgǝ ⱨeq jakarlap baⱪmiƣan baxⱪa bir Əysani jakarlisa, yaki ⱪǝlbinglardin orun bǝrgǝn Roⱨning orniƣa baxⱪa bir roⱨⱪa orun bǝrsǝnglar wǝ silǝr ⱪobul ⱪilƣan hux hǝwǝrdin baxⱪa bir «hux hǝwǝr»ni ⱪobul ⱪilsanglar, silǝr bu ixlarƣa ajayib sǝwr-taⱪǝt bilǝn ɵtüwerixinglar mumkin!
5 Want ik acht, dat ik nergens minder in ben geweest dan de uitnemendste apostelen.
Ⱨalbuki, mǝn ɵzümni ⱨǝrⱪandaⱪ ixta axu «ⱪaltis uluƣ rosullar»din kǝm sanimaymǝn!
6 En indien ik ook slecht ben in woorden, nochtans ben ik het niet in wetenschap; maar alleszins zijn wij in alle dingen onder u openbaar geworden.
Gǝrqǝ mening gǝp-sɵzlirim addiy bolsimu, bilim jǝⱨǝttǝ mǝn undaⱪ ǝmǝs; biz ⱪiliwatⱪan ⱨǝrbir ǝmǝllirimizdǝ buni silǝrgǝ ⱨǝr jǝⱨǝttin ispatlap roxǝn ⱪilduⱪ.
7 Heb ik zonde gedaan, als ik mijzelven vernederd heb, opdat gij zoudt verhoogd worden, overmits ik u het Evangelie Gods om niet verkondigd heb?
Əmdi mǝn silǝrni kɵtürülsun dǝp ɵzümni tɵwǝn tutup, Hudaning hux hǝwirini ⱨǝⱪ tǝlǝp ⱪilmay jakarlap gunaⱨ ⱪildimmu?
8 Ik heb andere Gemeenten beroofd, bezoldiging van haar nemende, om u te bedienen;
Mǝn silǝrning hizmitinglarda boluxⱪa baxⱪa jamaǝtlǝrdin bulap-talap, ularning yardimini ⱪobul ⱪildim.
9 en als ik bij u tegenwoordig was en gebrek had, ben ik niemand lastig gevallen. Want mijn gebrek hebben de broeders vervuld, die van Macedonie kwamen; en ik heb mijzelven in alles gehouden zonder u te bezwaren, en zal mij nog alzo houden.
Silǝr bilǝn billǝ bolƣan waⱪitlirimda, ⱨajǝtmǝn bolƣan bolsammu, mǝn ⱨeqkimgǝ eƣirimni salƣan ǝmǝs (qünki Makedoniyǝdin kǝlgǝn ⱪerindaxlar mening kǝm-kütǝmni toluⱪlap bǝrdi); ⱨǝrⱪandaⱪ ixta ɵzümni silǝrgǝ yük bolup ⱪelixtin saⱪlap kǝldim wǝ buningdin keyinmu xundaⱪ ⱪilimǝn.
10 De waarheid van Christus is in mij, dat deze roem in de gewesten van Achaje aan mij niet zal verhinderd worden.
Mǝsiⱨning ⱨǝⱪiⱪiti mǝndǝ rast bolƣandǝk, Ahaya yurtlirida ⱨeqkimmu meni muxu mahtinixtin tosumaydu!
11 Waarom? Is het, omdat ik u niet liefheb? God weet het!
Nemǝ üqün? Silǝrni yahxi kɵrmigǝnlikim üqünmu?! Huda bilidu!
12 Maar wat ik doe, dat zal ik nog doen, om de oorzaak af te snijden dengenen, die oorzaak hebben willen, opdat zij in hetgeen zij roemen, bevonden mochten worden gelijk als wij.
Lekin [bizgǝ ohxax ⱨesablinix] pursitini izdigüqilǝrning pursitini mǝⱨrum ⱪilix üqün, xuningdǝk ular mahtinidiƣan ixlarda ⱨǝⱪiⱪǝtǝn bizgǝ ohxax bolsun dǝp, mǝn nemǝ ⱪiliwatⱪan bolsam xuni ⱪiliwerimǝn.
13 Want zulke valse apostelen zijn bedriegelijke arbeiders, zich veranderende in apostelen van Christus.
Qünki bundaⱪ kixilǝr sahta rosullar, aldamqi hizmǝtkarlar, Mǝsiⱨning rosullirining ⱪiyapitigǝ kiriwalƣanlardur.
14 En het is geen wonder; want de satan zelf verandert zich in een engel des lichts.
Bu ix ǝjǝblinǝrlik ǝmǝs, qünki Xǝytan ɵzimu nurluⱪ bir pǝrixtining ⱪiyapitigǝ kiriwalidu.
15 Zo is het dan niets groots, indien ook zijn dienaars zich veranderen, als waren zij dienaars der gerechtigheid; van welke het einde zal zijn naar hun werken.
Xunga uning hizmǝtqiliriningmu ɵzlirini ⱨǝⱪⱪaniyliⱪning hizmǝtqiliri ⱪiyapitigǝ kirgüziwelixi ǝjǝblinǝrlik ix ǝmǝs; lekin ularning aⱪiwiti ɵzlirining ixligǝnlirigǝ layiⱪ bolidu.
16 Ik zeg wederom, dat niemand mene, dat ik onwijs ben; doch zo niet, neemt mij dan aan als een onwijze, opdat ik ook een weinig moge roemen.
Yǝnǝ xuni eytimǝnki, ⱨeqkim meni ǝhmǝⱪ dǝp ⱨesablimisun; ⱨǝtta ǝgǝr meni xundaⱪ dǝp ⱪarisanglarmu, ǝmdi mǝndǝk ǝhmǝⱪni sǝwr ⱪilip ⱪobul ⱪilƣaysilǝr, xuning bilǝn ɵzümmu azƣinǝ mahtiniwalay.
17 Dat ik spreek, spreek ik niet naar den Heere, maar als in onwijsheid, in dezen vasten grond der roeming.
Mening ⱨazir bularni sɵzlixim Rǝb tǝripidin ǝmǝs, bǝlki ɵzümning ǝhmǝⱪlǝrqǝ yürǝklik po etip mahtinixim, halas.
18 Dewijl velen roemen naar het vlees, zo zal ik ook roemen.
Nurƣun adǝmlǝr insanlarqǝ po etip mahtanƣandikin, mǝnmu mahtinip baⱪay.
19 Want gij verdraagt gaarne de onwijzen, dewijl gij wijs zijt.
Qünki ɵzünglar xunqǝ dana bolƣandin keyin, silǝr ǝhmǝⱪlǝrgǝ sǝwr-taⱪǝt ⱪilixⱪa razi bolisilǝr!
20 Want gij verdraagt het, zo u iemand dienstbaar maakt, zo u iemand opeet, zo iemand van u neemt, zo zich iemand verheft, zo u iemand in het aangezicht slaat.
Mǝsilǝn birsi silǝrni ⱪul ⱪiliwalsa, birsi silǝrni yutuwalsa, birsi silǝrdin nǝp alsa, birsi aldinglarda qongqiliⱪ ⱪilsa yaki yüzünglarƣa kaqat salsa, silǝr uningƣa yol ⱪoyisilǝr.
21 Ik zeg dit naar oneer, gelijk of wij zwak waren geweest; maar waarin iemand stout is (ik spreek in onwijsheid), daarin ben ik ook stout.
Əpsus, nomus ⱪilip eytimǝnki, biz undaⱪ ixlarƣa ajizliⱪ ⱪilduⱪ! Əmma ular birǝr ixta mahtinixⱪa petinƣan yǝrdǝ (ǝhmǝⱪlǝrqǝ sɵzlǝwatimǝn!) mǝnmu xu ixta [mahtinixⱪa] petinimǝn.
22 Zijn zij Hebreen? Ik ook. Zijn zij Israelieten? Ik ook. Zijn zij het zaad van Abraham? Ik ook.
Ular ibraniylarmu? Mǝnmu xundaⱪ. Ular Israillarmu? Mǝnmu xundaⱪ. Ular Ibraⱨimning nǝslimu? Mǝnmu xundaⱪ.
23 Zijn zij dienaars van Christus? (ik spreek onwijs zijnde) ik ben boven hen; in arbeid overvloediger, in slagen uitnemender, in gevangenissen overvloediger, in doods gevaar menigmaal.
Ular Mǝsiⱨning hizmǝtkarlirimu? (mǝn ǝⱪildin azƣanlardǝk sɵzlǝwatimǝn!); mǝn tehimu xundaⱪ; ziyadǝ kɵp zoruⱪup ixlidim, intayin kɵp dǝrrilǝndim, intayin kɵp ⱪetim ⱪamaldim, kɵp ⱪetim ɵlüm hǝwplirigǝ duq kǝldim;
24 Van de Joden heb ik veertig slagen min een, vijfmaal ontvangen.
Yǝⱨudiylarning «bir kǝm ⱪiriⱪ ⱪamqa» jazasiƣa bǝx ⱪetim tartildim,
25 Driemaal ben ik met roeden gegeseld geweest, eens ben ik gestenigd, driemaal heb ik schipbreuk geleden, een gansen nacht en dag heb ik in de diepte doorgebracht.
üq ⱪetim tikǝnlik ⱪamqa jazasini yedim, bir ⱪetim qalma-kesǝk ⱪilindim, üq ⱪetim kemǝ ⱨadisisigǝ uqridim, bir keqǝ-kündüzni dengizda ɵtküzdüm.
26 In het reizen menigmaal in gevaren van rivieren, in gevaren van moordenaars, in gevaren van mijn geslacht, in gevaren van de heidenen, in gevaren in de stad, in gevaren in de woestijn, in gevaren op de zee, in gevaren onder de valse broeders;
Daim sǝpǝrlǝrdǝ bolimǝn; dǝryalarning hǝwplirini, ⱪaraⱪqilarning hǝwplirini, yurtdaxlirimning hǝwplirini, yat ǝlliklǝrning hǝwplirini, xǝⱨǝrning hǝwpini, bayawanning hǝwplirini, dengizning hǝwplirini, sahta ⱪerindaxlar arisidiki hǝwplirini baxtin kǝqürdüm;
27 In arbeid en moeite, in waken menigmaal, in honger en dorst, in vasten menigmaal, in koude en naaktheid.
ǝmgǝklǝr wǝ japa ixlarda zoruⱪup, pat-pat tünǝklǝrdǝ, aqliⱪta wǝ ussuzluⱪta, daim roza tutuxlarda, soƣuⱪlarda wǝ yeling-yalingaqliⱪta yürüp kǝldim.
28 Zonder de dingen, die van buiten zijn, overvalt mij dagelijks de zorg van al de Gemeenten.
Bu sirttiki ixlardin baxⱪa, iq-baƣrimda barliⱪ jamaǝtlǝr üqün ⱨǝr küni üstümni besip keliwatⱪan ƣǝmlǝrni yǝwatimǝn.
29 Wie is er zwak, dat ik niet zwak ben? Wie wordt er geergerd, dat ik niet brande?
Ⱨǝrkim ajizlisa, mǝn ajizlimidimmu? Ⱨǝrkim ezip putlaxⱪan bolsa, mǝn ɵrtǝnmidimmu?!
30 Indien men moet roemen, zo zal ik roemen de dingen mijner zwakheid.
Əmdi ǝgǝr mahtinixim zɵrür bolsa, ɵz ajizliⱪimni kɵrsitidiƣan ixlar bilǝn mahtinimǝn.
31 De God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die geprezen is in der eeuwigheid, weet, dat ik niet lieg. (aiōn g165)
Rǝb Əysaning Huda-Atisi, mǝnggü tǝxǝkkür-mǝdⱨiyilǝrgǝ layiⱪ Bolƣuqiƣa ayanki, mǝn yalƣan eytmidim. (aiōn g165)
32 De stadhouder van den koning Aretas in Damaskus, bezette de stad der Damaskenen, willende mij vangen;
Dǝmǝxⱪ xǝⱨiridǝ padixaⱨ Aretasning ⱪol astidiki waliy meni tutux üqün, pütün Dǝmǝxⱪ xǝⱨirini ⱪattiⱪ tǝⱪib astiƣa alƣanidi.
33 En ik werd door een venster in een mand over den muur nedergelaten, en ontvlood zijn handen.
Lekin mǝn sepildiki bir kamardin sewǝt bilǝn pǝskǝ qüxürülüp, uning ⱪolidin ⱪutulup ⱪaqtim.
