< 2 Corinthiërs 11 >
1 Och, of gij mij een weinig verdroegt in de onwijsheid; ja ook, verdraagt mij!
யூயம்’ மமாஜ்ஞாநதாம்’ க்ஷணம்’ யாவத் ஸோடு⁴ம் அர்ஹத², அத: ஸா யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ்யதாம்’|
2 Want ik ben ijverig over u met een ijver Gods; want ik heb ulieden toebereid, om u als een reine maagd aan een man voor te stellen, namelijk aan Christus.
ஈஸ்²வரே மமாஸக்தத்வாத்³ அஹம்’ யுஷ்மாநதி⁴ தபே யஸ்மாத் ஸதீம்’ கந்யாமிவ யுஷ்மாந் ஏகஸ்மிந் வரே(அ)ர்த²த: க்²ரீஷ்டே ஸமர்பயிதும் அஹம்’ வாக்³தா³நம் அகார்ஷம்’|
3 Doch ik vrees, dat niet enigszins, gelijk de slang Eva door haar arglistigheid bedrogen heeft, alzo uw zinnen bedorven worden, om af te wijken van de eenvoudigheid, die in Christus is.
கிந்து ஸர்பேண ஸ்வக²லதயா யத்³வத்³ ஹவா வஞ்சயாஞ்சகே தத்³வத் க்²ரீஷ்டம்’ ப்ரதி ஸதீத்வாத்³ யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ரம்’ஸ²: ஸம்ப⁴விஷ்யதீதி பி³பே⁴மி|
4 Want indien degene, die komt, een anderen Jezus predikte, dien wij niet gepredikt hebben, of indien gij een anderen geest ontvingt, dien gij niet hebt ontvangen, of een ander Evangelie, dat gij niet hebt aangenomen, zo verdroegt gij hem met recht.
அஸ்மாபி⁴ரநாக்²யாபிதோ(அ)பர: கஸ்²சித்³ யீஸு² ர்யதி³ கேநசித்³ ஆக³ந்துகேநாக்²யாப்யதே யுஷ்மாபி⁴: ப்ராக³லப்³த⁴ ஆத்மா வா யதி³ லப்⁴யதே ப்ராக³க்³ரு’ஹீத: ஸுஸம்’வாதோ³ வா யதி³ க்³ரு’ஹ்யதே தர்ஹி மந்யே யூயம்’ ஸம்யக் ஸஹிஷ்யத்⁴வே|
5 Want ik acht, dat ik nergens minder in ben geweest dan de uitnemendste apostelen.
கிந்து முக்²யேப்⁴ய: ப்ரேரிதேப்⁴யோ(அ)ஹம்’ கேநசித் ப்ரகாரேண ந்யூநோ நாஸ்மீதி பு³த்⁴யே|
6 En indien ik ook slecht ben in woorden, nochtans ben ik het niet in wetenschap; maar alleszins zijn wij in alle dingen onder u openbaar geworden.
மம வாக்படுதாயா ந்யூநத்வே ஸத்யபி ஜ்ஞாநஸ்ய ந்யூநத்வம்’ நாஸ்தி கிந்து ஸர்வ்வவிஷயே வயம்’ யுஷ்மத்³கோ³சரே ப்ரகாஸா²மஹே|
7 Heb ik zonde gedaan, als ik mijzelven vernederd heb, opdat gij zoudt verhoogd worden, overmits ik u het Evangelie Gods om niet verkondigd heb?
யுஷ்மாகம் உந்நத்யை மயா நம்ரதாம்’ ஸ்வீக்ரு’த்யேஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாதோ³ விநா வேதநம்’ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே யத்³ அகோ⁴ஷ்யத தேந மயா கிம்’ பாபம் அகாரி?
8 Ik heb andere Gemeenten beroofd, bezoldiging van haar nemende, om u te bedienen;
யுஷ்மாகம்’ ஸேவநாயாஹம் அந்யஸமிதிப்⁴யோ ப்⁴ரு’தி க்³ரு’ஹ்லந் த⁴நமபஹ்ரு’தவாந்,
9 en als ik bij u tegenwoordig was en gebrek had, ben ik niemand lastig gevallen. Want mijn gebrek hebben de broeders vervuld, die van Macedonie kwamen; en ik heb mijzelven in alles gehouden zonder u te bezwaren, en zal mij nog alzo houden.
யதா³ ச யுஷ்மந்மத்⁴யே(அ)வ(அ)ர்த்தே ததா³ மமார்தா²பா⁴வே ஜாதே யுஷ்மாகம்’ கோ(அ)பி மயா ந பீடி³த: ; யதோ மம ஸோ(அ)ர்தா²பா⁴வோ மாகித³நியாதே³ஸா²த்³ ஆக³தை ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ ந்யவார்ய்யத, இத்த²மஹம்’ க்காபி விஷயே யதா² யுஷ்மாஸு பா⁴ரோ ந ப⁴வாமி ததா² மயாத்மரக்ஷா க்ரு’தா கர்த்தவ்யா ச|
10 De waarheid van Christus is in mij, dat deze roem in de gewesten van Achaje aan mij niet zal verhinderd worden.
க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸத்யதா யதி³ மயி திஷ்ட²தி தர்ஹி மமைஷா ஸ்²லாகா⁴ நிகி²லாகா²யாதே³ஸே² கேநாபி ந ரோத்ஸ்யதே|
11 Waarom? Is het, omdat ik u niet liefheb? God weet het!
ஏதஸ்ய காரணம்’ கிம்’? யுஷ்மாஸு மம ப்ரேம நாஸ்த்யேதத் கிம்’ தத்காரணம்’? தத்³ ஈஸ்²வரோ வேத்தி|
12 Maar wat ik doe, dat zal ik nog doen, om de oorzaak af te snijden dengenen, die oorzaak hebben willen, opdat zij in hetgeen zij roemen, bevonden mochten worden gelijk als wij.
யே சி²த்³ரமந்விஷ்யந்தி தே யத் கிமபி சி²த்³ரம்’ ந லப⁴ந்தே தத³ர்த²மேவ தத் கர்ம்ம மயா க்ரியதே காரிஷ்யதே ச தஸ்மாத் தே யேந ஸ்²லாக⁴ந்தே தேநாஸ்மாகம்’ ஸமாநா ப⁴விஷ்யந்தி|
13 Want zulke valse apostelen zijn bedriegelijke arbeiders, zich veranderende in apostelen van Christus.
தாத்³ரு’ஸா² பா⁴க்தப்ரேரிதா: ப்ரவஞ்சகா: காரவோ பூ⁴த்வா க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரிதாநாம்’ வேஸ²ம்’ தா⁴ரயந்தி|
14 En het is geen wonder; want de satan zelf verandert zich in een engel des lichts.
தச்சாஸ்²சர்ய்யம்’ நஹி; யத: ஸ்வயம்’ ஸ²யதாநபி தேஜஸ்விதூ³தஸ்ய வேஸ²ம்’ தா⁴ரயதி,
15 Zo is het dan niets groots, indien ook zijn dienaars zich veranderen, als waren zij dienaars der gerechtigheid; van welke het einde zal zijn naar hun werken.
ததஸ்தஸ்ய பரிசாரகா அபி த⁴ர்ம்மபரிசாரகாணாம்’ வேஸ²ம்’ தா⁴ரயந்தீத்யத்³பு⁴தம்’ நஹி; கிந்து தேஷாம்’ கர்ம்மாணி யாத்³ரு’ஸா²நி ப²லாந்யபி தாத்³ரு’ஸா²நி ப⁴விஷ்யந்தி|
16 Ik zeg wederom, dat niemand mene, dat ik onwijs ben; doch zo niet, neemt mij dan aan als een onwijze, opdat ik ook een weinig moge roemen.
அஹம்’ புந ர்வதா³மி கோ(அ)பி மாம்’ நிர்ப்³போ³த⁴ம்’ ந மந்யதாம்’ கிஞ்ச யத்³யபி நிர்ப்³போ³தோ⁴ ப⁴வேயம்’ ததா²பி யூயம்’ நிர்ப்³போ³த⁴மிவ மாமநுக்³ரு’ஹ்ய க்ஷணைகம்’ யாவத் மமாத்மஸ்²லாகா⁴ம் அநுஜாநீத|
17 Dat ik spreek, spreek ik niet naar den Heere, maar als in onwijsheid, in dezen vasten grond der roeming.
ஏதஸ்யா: ஸ்²லாகா⁴யா நிமித்தம்’ மயா யத் கதி²தவ்யம்’ தத் ப்ரபு⁴நாதி³ஷ்டேநேவ கத்²யதே தந்நஹி கிந்து நிர்ப்³போ³தே⁴நேவ|
18 Dewijl velen roemen naar het vlees, zo zal ik ook roemen.
அபரே ப³ஹவ: ஸா²ரீரிகஸ்²லாகா⁴ம்’ குர்வ்வதே தஸ்மாத்³ அஹமபி ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே|
19 Want gij verdraagt gaarne de onwijzen, dewijl gij wijs zijt.
பு³த்³தி⁴மந்தோ யூயம்’ ஸுகே²ந நிர்ப்³போ³தா⁴நாம் ஆசாரம்’ ஸஹத்⁴வே|
20 Want gij verdraagt het, zo u iemand dienstbaar maakt, zo u iemand opeet, zo iemand van u neemt, zo zich iemand verheft, zo u iemand in het aangezicht slaat.
கோ(அ)பி யதி³ யுஷ்மாந் தா³ஸாந் கரோதி யதி³ வா யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ க்³ரஸதி யதி³ வா யுஷ்மாந் ஹரதி யதி³ வாத்மாபி⁴மாநீ ப⁴வதி யதி³ வா யுஷ்மாகம்’ கபோலம் ஆஹந்தி தர்ஹி தத³பி யூயம்’ ஸஹத்⁴வே|
21 Ik zeg dit naar oneer, gelijk of wij zwak waren geweest; maar waarin iemand stout is (ik spreek in onwijsheid), daarin ben ik ook stout.
தௌ³ர்ப்³ப³ல்யாத்³ யுஷ்மாபி⁴ரவமாநிதா இவ வயம்’ பா⁴ஷாமஹே, கிந்த்வபரஸ்ய கஸ்யசித்³ யேந ப்ரக³ல்ப⁴தா ஜாயதே தேந மமாபி ப்ரக³ல்ப⁴தா ஜாயத இதி நிர்ப்³போ³தே⁴நேவ மயா வக்தவ்யம்’|
22 Zijn zij Hebreen? Ik ook. Zijn zij Israelieten? Ik ook. Zijn zij het zaad van Abraham? Ik ook.
தே கிம் இப்³ரிலோகா: ? அஹமபீப்³ரீ| தே கிம் இஸ்ராயேலீயா: ? அஹமபீஸ்ராயேலீய: | தே கிம் இப்³ராஹீமோ வம்’ஸா²: ? அஹமபீப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²: |
23 Zijn zij dienaars van Christus? (ik spreek onwijs zijnde) ik ben boven hen; in arbeid overvloediger, in slagen uitnemender, in gevangenissen overvloediger, in doods gevaar menigmaal.
தே கிம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய பரிசாரகா: ? அஹம்’ தேப்⁴யோ(அ)பி தஸ்ய மஹாபரிசாரக: ; கிந்து நிர்ப்³போ³த⁴ இவ பா⁴ஷே, தேப்⁴யோ(அ)ப்யஹம்’ ப³ஹுபரிஸ்²ரமே ப³ஹுப்ரஹாரே ப³ஹுவாரம்’ காராயாம்’ ப³ஹுவாரம்’ ப்ராணநாஸ²ஸம்’ஸ²யே ச பதிதவாந்|
24 Van de Joden heb ik veertig slagen min een, vijfmaal ontvangen.
யிஹூதீ³யைரஹம்’ பஞ்சக்ரு’த்வ ஊநசத்வாரிம்’ஸ²த்ப்ரஹாரைராஹதஸ்த்ரிர்வேத்ராகா⁴தம் ஏகக்ரு’த்வ: ப்ரஸ்தராகா⁴தஞ்ச ப்ரப்தவாந்|
25 Driemaal ben ik met roeden gegeseld geweest, eens ben ik gestenigd, driemaal heb ik schipbreuk geleden, een gansen nacht en dag heb ik in de diepte doorgebracht.
வாரத்ரயம்’ போதப⁴ஞ்ஜநேந க்லிஷ்டோ(அ)ஹம் அகா³த⁴ஸலிலே தி³நமேகம்’ ராத்ரிமேகாஞ்ச யாபிதவாந்|
26 In het reizen menigmaal in gevaren van rivieren, in gevaren van moordenaars, in gevaren van mijn geslacht, in gevaren van de heidenen, in gevaren in de stad, in gevaren in de woestijn, in gevaren op de zee, in gevaren onder de valse broeders;
ப³ஹுவாரம்’ யாத்ராபி⁴ ர்நதீ³நாம்’ ஸங்கடை ர்த³ஸ்யூநாம்’ ஸங்கடை: ஸ்வஜாதீயாநாம்’ ஸங்கடை ர்பி⁴ந்நஜாதீயாநாம்’ ஸங்கடை ர்நக³ரஸ்ய ஸங்கடை ர்மருபூ⁴மே: ஸங்கடை ஸாக³ரஸ்ய ஸங்கடை ர்பா⁴க்தப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ ஸங்கடைஸ்²ச
27 In arbeid en moeite, in waken menigmaal, in honger en dorst, in vasten menigmaal, in koude en naaktheid.
பரிஸ்²ரமக்லேஸா²ப்⁴யாம்’ வாரம்’ வாரம்’ ஜாக³ரணேந க்ஷுதா⁴த்ரு’ஷ்ணாப்⁴யாம்’ ப³ஹுவாரம்’ நிராஹாரேண ஸீ²தநக்³நதாப்⁴யாஞ்சாஹம்’ காலம்’ யாபிதவாந்|
28 Zonder de dingen, die van buiten zijn, overvalt mij dagelijks de zorg van al de Gemeenten.
தாத்³ரு’ஸ²ம்’ நைமித்திகம்’ து³: க²ம்’ விநாஹம்’ ப்ரதிதி³நம் ஆகுலோ ப⁴வாமி ஸர்வ்வாஸாம்’ ஸமிதீநாம்’ சிந்தா ச மயி வர்த்ததே|
29 Wie is er zwak, dat ik niet zwak ben? Wie wordt er geergerd, dat ik niet brande?
யேநாஹம்’ ந து³ர்ப்³ப³லீப⁴வாமி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யம்’ க: பாப்நோதி?
30 Indien men moet roemen, zo zal ik roemen de dingen mijner zwakheid.
யதி³ மயா ஸ்²லாகி⁴தவ்யம்’ தர்ஹி ஸ்வது³ர்ப்³ப³லதாமதி⁴ ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே|
31 De God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die geprezen is in der eeuwigheid, weet, dat ik niet lieg. (aiōn )
மயா ம்ரு’ஷாவாக்யம்’ ந கத்²யத இதி நித்யம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸநீயோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தாத ஈஸ்²வரோ ஜாநாதி| (aiōn )
32 De stadhouder van den koning Aretas in Damaskus, bezette de stad der Damaskenen, willende mij vangen;
த³ம்மேஷகநக³ரே(அ)ரிதாராஜஸ்ய கார்ய்யாத்⁴யக்ஷோ மாம்’ த⁴ர்த்தும் இச்ச²ந் யதா³ ஸைந்யைஸ்தத்³ த³ம்மேஷகநக³ரம் அரக்ஷயத்
33 En ik werd door een venster in een mand over den muur nedergelaten, en ontvlood zijn handen.
ததா³ஹம்’ லோகை: பிடகமத்⁴யே ப்ராசீரக³வாக்ஷேணாவரோஹிதஸ்தஸ்ய கராத் த்ராணம்’ ப்ராபம்’|