< 2 Kronieken 34 >
1 Josia was acht jaren oud, toen hij koning werd, en regeerde een en dertig jaren te Jeruzalem.
Осми лет бысть Иосиа, егда царствовати нача, и тридесять едино лето царствова во Иерусалиме,
2 En hij deed dat recht was in de ogen des HEEREN, en wandelde in de wegen van zijn vader David, en week niet af ter rechter hand, noch ter linkerhand.
и сотвори правое пред Господем, и ходи в путех Давида отца своего, и не уклонися ни на десно, ни на лево.
3 Want in het achtste jaar zijner regering, toen hij nog een jongeling was, begon hij den God zijns vaders Davids te zoeken; en in het twaalfde jaar begon hij Juda en Jeruzalem van de hoogten en de bossen, en de gesneden en de gegoten beelden te reinigen.
И во осмое лето царства своего, и той еще сый отрок, нача взыскати Господа Бога отца своего Давида: и во второенадесять лето царства своего нача очищати Иудею и Иерусалим от высоких и лесов, и от капищ и от истуканных.
4 En men brak voor zijn aangezicht af de altaren der Baals; en de zonnebeelden, die omhoog boven dezelve waren, hieuw hij af; de bossen ook, en de gesneden en gegoten beelden verbrak, en vergruisde, en strooide hij op de graven dergenen, die hun geofferd hadden.
И разориша пред лицем его олтари Ваалимли, и высокая, яже на них: и посече дубравы и истуканныя, и слиянная сокруши и истни, и растопи и поверже пред лицем гробов жрущих им:
5 En de beenderen der priesteren verbrandde hij op hun altaren; en hij reinigde Juda en Jeruzalem.
и кости жерцев сожже на олтарех их, и очисти Иуду и Иерусалим,
6 Daartoe in de steden van Manasse, en Efraim, en Simeon, ja, tot Nafthali toe, in haar woeste plaatsen rondom,
и во градех Манассииных и Ефремлих и Симеоних даже до Неффалима, и в местех их окрест:
7 Brak hij ook de altaren af en de bossen, en de gesneden beelden stampte hij, die vergruizende, en al de zonnebeelden hieuw hij af in het ganse land van Israel; daarna keerde hij weder naar Jeruzalem.
и олтари размета и лесы, и идолы разсече в частицы, и вся высокая изсече от всея земли Израилевы, и возвратися во Иерусалим.
8 In het achttiende jaar nu zijner regering, als hij het land en het huis gereinigd had, zond hij Safan, den zoon van Azalia, en Maaseja, den overste der stad, en Joha, den zoon van Joahaz, den kanselier, om het huis des HEEREN, zijns Gods, te verbeteren.
И во осмоенадесять лето царства своего, егда очищена бысть земля и церковь Господня, посла Сафана сына Еселиева и Амесию началника града и Иоаса сына Иоахазова памятописца своего, да утвердят дом Господа Бога своего.
9 En zij kwamen tot Hilkia, den hogepriester, en zij gaven het geld, dat ten huize Gods gebracht was, hetwelk de Levieten, die den dorpel bewaarden, vergaderd hadden uit de hand van Manasse en Efraim, en uit het ganse overblijfsel van Israel, en uit gans Juda en Benjamin, en te Jeruzalem wedergekomen waren;
И приидоша ко Хелкии священнику великому, и даша сребро принесенное в дом Господень, еже собраша левити хранящии дверь от руки Манассиины и Ефремли, и от началников и от всех прочих во Израили, и от сынов Иудиных и Вениаминих и обитающих во Иерусалиме,
10 Zij nu gaven het in de hand der verzorgers van het werk, die besteld waren over het huis des HEEREN, en deze gaven dat dengenen, die het werk deden, die arbeidden aan het huis des HEEREN, om het huis te vermaken en te verbeteren.
и даша оное в руце творящих дела, приставницы в дому Господни, и даша е творящым дела, иже творяху в дому Господни да, обновят и укрепят храм:
11 Want zij gaven het den werkmeesters en den bouwlieden, om gehouwen stenen te kopen, en hout tot de samenvoegingen, en om de huizen te zolderen, die de koningen van Juda verdorven hadden.
и даша тектоном и домоздателем, да купят камение четвероуголное и древа на бервна на покрытие домов, ихже разориша царие Иудины.
12 En die mannen handelden trouwelijk in dit werk; en de bestelden over dezelve waren Jahath en Obadja, Levieten van de kinderen van Merari, mitsgaders Zacharia en Mesullam, van de kinderen der Kahathieten, om het werk voort te drijven; en die Levieten waren allen verstandig op instrumenten van muziek.
И мужие верно творяху в делех, и над ними надзирателе Иеф и Авдиа левити от сынов Мерариных, и Захариа и Мосоллам от сынов Каафовых надзирати, и всяк левитин, и всяк знаяй во органы пети:
13 Zij waren ook over de lastdragers, en de voortdrijvers van allen, die in enig werk arbeidden; want uit de Levieten waren schrijvers, en ambtlieden, en poortiers.
и над носящими бремена и над всеми творящими дела, всяким деланием: и от левит беша писареве и судии и дверницы.
14 En als zij het geld uitnamen, dat in het huis des HEEREN gebracht was, vond de priester Hilkia het wetboek des HEEREN, gegeven door de hand van Mozes.
И внегда износити им сребро принесенное в церковь Господню, обрете Хелкиа священник книгу закона Господня, (яже дана бысть) рукою Моисеовою.
15 En Hilkia antwoordde en zeide tot Safan, den schrijver: Ik heb het wetboek gevonden in het huis des HEEREN. En Hilkia gaf Safan dat boek.
И отвеща Хелкиа и рече к Сафану писарю: книгу закона обретох в дому Господни. И даде Хелкиа книгу Сафану.
16 En Safan droeg dat boek tot den koning; daarbenevens bracht hij nog den koning bescheid weder, zeggende: Al wat in de hand uwer knechten gegeven is, dat doen zij;
И принесе Сафан книгу ко царю, и возвести еще ко царю слово, глаголя: все сребро дано в руки рабов твоих творящих дела:
17 En zij hebben het geld samengestort, dat in het huis des HEEREN gevonden is, en hebben het gegeven in de hand der bestelden, en in de hand dergenen, die het werk maakten.
и слияша сребро обретенное в дому Господни, и даша в руки надзирателей и в руки творящих дело.
18 Voorts gaf Safan, de schrijver, den koning te kennen, zeggende: Hilkia, de priester, heeft mij een boek gegeven. En Safan las daarin voor het aangezicht des konings.
И возвести Сафан писарь слово царю, глаголя: книгу даде ми Хелкиа священник. И прочте ю Сафан пред царем.
19 Het geschiedde nu, als de koning de woorden der wet hoorde, dat hij zijn klederen scheurde.
И бысть егда услыша царь словеса закона, и растерза ризы своя.
20 En de koning gebood Hilkia, en Ahikam, den zoon van Safan, en Abdon, den zoon van Micha, en Safan, den schrijver, en Asaja, den knecht des konings, zeggende:
И повеле царь Хелкиеви и Ахикаму сыну Сафанову и Авдону сыну Михееву, и Сафану писарю и Асаию рабу цареву, глаголя:
21 Gaat heen, vraagt den HEERE voor mij, en voor het overgeblevene in Israel en in Juda, over de woorden dezes boeks, dat gevonden is; want de grimmigheid des HEEREN is groot, die over ons uitgegoten is, omdat onze vaders niet hebben gehouden het woord des HEEREN, om te doen naar al hetgeen in dat boek geschreven is.
идите и молитеся Господу за мя и за всякаго оставшагося во Израили и Иуде, о словесех книги, яже обретена есть, велик бо гнев Господень разгореся на нас, понеже не послушаша отцы наши словес Господних, еже творити по всем написанным в книзе сей.
22 Toen ging Hilkia henen, en die des konings waren, tot de profetes Hulda, de huisvrouw van Sallum, den zoon van Tokhath, den zoon van Hasra, den klederbewaarder. Zij nu woonde te Jeruzalem in het tweede deel; en zij spraken zulks tot haar.
И иде Хелкиа, и имже повеле царь, ко Олдане пророчице, жене Селлима сына Фекуева, сына Есерии ризохранителя, хранящей заповеди, яже обиташе во Иерусалиме в масане, и глаголаша ей по сим.
23 En zij zeide tot hen: Zo zegt de HEERE, de God Israels: Zegt den man, die ulieden tot mij gezonden heeft:
И та отвеща им: сия рече Господь Бог Израилев: глаголите мужу, иже посла вас ко мне: сия рече Господь:
24 Zo zegt de HEERE: Zie, Ik zal kwaad over deze plaats en over haar inwoners brengen; al de vloeken, die geschreven zijn in het boek, dat men voor het aangezicht des konings van Juda gelezen heeft.
се, Аз наведу злая на место сие и на обитающих в нем вся словеса, яже писана суть в книзе прочтенней пред царем Иудиным,
25 Daarom dat zij Mij verlaten, en anderen goden gerookt hebben, opdat zij Mij tot toorn verwekten met alle werken hunner handen; zo zal Mijn grimmigheid uitgegoten worden tegen deze plaats, en niet uitgeblust worden.
зане оставиша Мя и кадяху богом чуждим, да прогневают Мя во всех делех рук своих: и разгореся ярость Моя на место сие и не угасится:
26 Maar tot den koning van Juda, die ulieden gezonden heeft, om den HEERE te vragen, tot hem zult gij alzo zeggen: Zo zegt de HEERE, de God Israels: Aangaande de woorden, die gij hebt gehoord;
и ко царю Иудину, иже посла вас ко Господу помолитися, тако глаголите ему: сия рече Господь Бог Израилев: словеса, яже слышал еси,
27 Omdat uw hart week geworden is, en gij u voor het aangezicht Gods vernederd hebt, als gij Zijn woorden hoordet tegen deze plaats en tegen haar inwoners, en hebt u vernederd voor Mijn aangezicht, en uw klederen gescheurd, en geweend voor Mijn aangezicht, zo heb Ik u ook verhoord, spreekt de HEERE.
и сокрушися сердце твое, и смирился еси пред лицем Моим, егда услышал еси словеса Моя на место сие и на обитающих в нем, и смирился еси предо Мною, и растерзал еси ризы твоя, и плакал еси предо Мною, и Аз услышах, рече Господь:
28 Zie, Ik zal u verzamelen tot uw vaderen, en gij zult met vrede in uw graf verzameld worden, en uw ogen zullen al dat kwaad niet zien, dat Ik over deze plaats en over haar inwoners brengen zal. En zij brachten den koning dit antwoord weder.
се, приложу тя ко отцем твоим, и приложишися ко гробом твоим в мире, и не узрят очи твои всякаго зла, яже Аз наведу на место сие и на обитающих в нем. И возвестиша царю слово.
29 Toen zond de koning henen, en verzamelde alle oudsten van Juda en Jeruzalem.
И посла царь, и собра старейшины Иудины и Иерусалимли.
30 En de koning ging op in het huis des HEEREN, en al de mannen van Juda en de inwoners van Jeruzalem, mitsgaders de priesters en de Levieten, en al het volk, van den grote tot den kleine toe; en men las voor hun oren al de woorden van het boek des verbonds, dat in het huis des HEEREN gevonden was.
И взыде царь в дом Господень и вси мужие Иудины и живущии во Иерусалиме, и священницы и левити, и вси людие от мала даже до велика: и читаше во ушеса их вся словеса книги завета обретенныя в дому Господни.
31 En de koning stond in zijn standplaats, en maakte een verbond voor des HEEREN aangezicht, om den HEERE na te wandelen, en om Zijn geboden, en Zijn getuigenissen, en Zijn inzettingen, met zijn ganse hart en met zijn ganse ziel, te onderhouden, doende de woorden des verbonds, die in datzelve boek geschreven zijn.
И ста царь на столпе, и завеща завет пред Господем ходити пред Господем, хранити заповеди Его и свидения Его и повеления Его всем сердцем и всею душею, еже творити словеса завета написанная в книзе сей.
32 En hij deed allen, die te Jeruzalem en in Benjamin gevonden werden, staan; en de inwoners van Jeruzalem deden naar het verbond van God, den God hunner vaderen.
И постави всех, иже обретени бяху во Иерусалиме и Вениамине, и сотвориша обитающии во Иерусалиме завет в дому Господа Бога отец своих.
33 Josia dan deed alle gruwelen weg uit alle landen, die der kinderen Israels waren, en maakte allen, die in Israel gevonden werden, te dienen; te dienen den HEERE, hun God; al zijn dagen weken zij niet af van den HEERE, den God hunner vaderen, na te volgen.
И отя Иосиа вся мерзости от всея земли, яже бе сынов Израилевых, и сотвори всех обретшихся во Иерусалиме и во Израили служити Господу Богу своему во вся дни своя, и не уклонися от Господа Бога отец своих.