2 Kronieken 19
1 En Josafat, de koning van Juda, keerde met vrede weder naar zijn huis te Jeruzalem.
Judah manghai Jehoshaphat tah Jerusalem kah amah im la sading la mael.
2 En Jehu, de zoon van Hanani, de ziener, ging uit, hem tegen, en zeide tot den koning Josafat: Zoudt gij den goddeloze helpen, en die den HEERE haten, liefhebben? Nu is daarom over u van het aangezicht des HEEREN grote toornigheid.
Tedae Hanani capa khohmu Jehu tah a maelhmai hmuh hamla cet tih manghai Jehoshaphat te, “Halang te Bom hamla om a? BOEIPA kah a hmuhuet te na lungnah. Te dongah BOEIPA mikhmuh lamkah a thinhul he nang soah tla saeh.
3 Evenwel goede dingen zijn bij u gevonden; want gij hebt de bossen uit het land weggedaan, en uw hart gericht om God te zoeken.
Tedae khohmuen lamkah Asherah te na hlup tih Pathen toem hamla na thinko na cikngae sak dongah na khuiah hno then la a hmuh uh,” a ti nah.
4 Josafat nu woonde in Jeruzalem; en hij toog wederom uit door het volk, van Ber-seba af tot het gebergte van Efraim toe, en deed hen wederkeren tot den HEERE, hunner vaderen God.
Te phoeiah Jehoshaphat tah Jerusalem ah kho a sak. Te phoeiah mael tih pilnam te Beersheba lamloh Ephraim tlang duela a hip phoeiah tah amih te a napa rhoek kah Pathen BOEIPA taengla a mael puei.
5 En hij stelde richters in het land, in alle vaste steden van Juda, van stad tot stad.
Judah kah aka cak khopuei boeih kah khopuei, khopuei ah khohmuen kah laitloek rhoek te a khueh.
6 En hij zeide tot de richters: Ziet wat gij doet, want gij houdt het gericht niet den mens, maar den HEERE; en Hij is bij u in de zaak van het gericht.
Te phoeiah laitloek rhoek te, “Hlang ham pawt tih BOEIPA ham lai na tloek uh dongah mebang na saii khaw hmu uh. Nangmih taengah laitloeknah ol neh om coeng.
7 Nu dan, de verschrikking des HEEREN zij op ulieden; neemt waar, en doet het; want bij den HEERE, onzen God, is geen onrecht, noch aanneming van personen, noch ontvanging van geschenken.
BOEIPA dongah birhihnah te nangmih ah om pawn saeh. Ngaithuen lamtah saii uh. Mamih kah Pathen BOEIPA tah dumlai neh, maelhmai dannah, kapbaih lohnah neh a om moenih,” a ti nah.
8 Daartoe stelde Josafat ook te Jeruzalem enige van de Levieten, en van de priesteren, en van de hoofden der vaderen van Israel, over het gericht des HEEREN, en over rechtsgeschillen, als zij weder te Jeruzalem gekomen waren.
Te phoeiah Jehoshaphat loh Levi neh khosoih rhoek lamkah khaw, Israel kah a napa boeilu rhoek khui lamkah khaw BOEIPA kah laitloeknah ham neh tuituknah vaengkah ham Jerusalem ah a khueh bal tih Jerusalem la mael uh.
9 En hij gebood hun, zeggende: Doet alzo in de vreze des HEEREN, met getrouwheid en met een volkomen hart.
Amih te khaw te a uen tih, “BOEIPA hinyahnah neh, uepomnah neh thinko rhuemtuet la bi saii uh tangloeng.
10 En in alle geschil, hetwelk van uw broederen, die in hun steden wonen, tot u zal komen, tussen bloed en bloed, tussen wet en gebod, en inzettingen en rechten, zo vermaant hen, dat zij niet schuldig worden aan den HEERE, en een grote toornigheid over u en over uw broederen zij; doet alzo, en gij zult niet schuldig worden.
Nangmih taengla aka pawk tuituknah boeih tah kho takuem kah, khosa na manuca taeng lamkah khaw, thii neh thii laklo ah, olkhueng neh olpaek bangla, oltlueh neh laitloeknah bangla amih te thuituen uh lamtah BOEIPA taengah boe uh boel saeh. Te dongah nangmih so neh na manuca soah a thinhulnah om ve. Te te na vai uh daengah ni na boe uh pawt eh.
11 En ziet, Amarja, de hoofdpriester, is over u in alle zaak des HEEREN; en Zebadja, de zoon van Ismael, de vorst van het huis van Juda, in alle zaak des konings; ook zijn de ambtlieden, de Levieten, voor uw aangezicht; weest sterk en doet het, en de HEERE zal met den goede zijn.
BOEIPA kah olka cungkuem dongah khosoih Amariah tah nangmih kah boeilu coeng ni ne. Manghai kah olka cungkuem dongah khaw Ishmael capa Zebadiah tah Judah imkhui kah rhaengsang la om coeng. Nangmih mikhmuh kah Levi rhoiboei rhoek khaw thaahuel uh lamtah saii uh. BOEIPA loh hnothen neh n'om puei saeh,” a ti nah.
