2 Kronieken 10
1 En Rehabeam toog naar Sichem; want het ganse Israel was te Sichem gekomen, om hem koning te maken.
Isarelnaw abuemlah Shekhem kholah siangpahrang rawi hanelah a cei awh. Rehoboam hai a cei vah.
2 Het geschiedde nu, als Jerobeam, de zoon van Nebat, dat hoorde (dezelve nu was in Egypte, alwaar hij van het aangezicht van den koning Salomo gevloden was), dat Jerobeam uit Egypte wederkeerde;
Solomon siangpahrang koehoi Izip ram lah ka yawng e Nebat capa Jeroboam teh hote kamthang a thai navah Izip ram hoi bout a tho.
3 Want zij zonden henen, en lieten hem roepen; zo kwam Jerobeam met het ganse Israel, en zij spraken tot Rehabeam, zeggende:
Tami a patoun teh ahni hah a kaw awh. Jeroboam hoi Isarelnaw abuemlah a tho awh teh, Rehoboam koevah,
4 Uw vader heeft ons juk hard gemaakt, nu dan, maak gij uws vaders harden dienst, en zijn zwaar juk, dat hij ons opgelegd heeft, lichter, en wij zullen u dienen.
Na pa ni hmuen ka ri pueng hai na phu sak awh. Hatdawkvah, na pa ni nget ka tawn lah na tawk sak e hoi hnokari na phu sak e heh bet pâhaw sak haw, telah pawiteh na thaw ka tawk awh han telah atipouh awh.
5 En hij zeide tot hen: Komt over drie dagen weder tot mij. En het volk ging heen.
Ahni ni hnin thum touh aloum hnukkhu bout tho awh atipouh navah, taminaw ni koung a taki awh.
6 En de koning Rehabeam hield raad met de oudsten, die gestaan hadden voor het aangezicht van zijn vader Salomo, als hij leefde, zeggende: Hoe raadt gijlieden, dat men dit volk antwoorden zal?
Siangpahrang Rehoboam ni hete tami lawk bout a pathung hanelah bangtelamaw pouknae na poe awh han telah a na pa a hring nah ateng ouk kaawm e kacuenaw koe pouknae a hei.
7 En zij spraken tot hem, zeggende: Indien gij dit volk goedertieren en jegens hen goedwillig wezen zult, en tot hen goede woorden spreken, zo zullen zij te allen dage uw knechten zijn.
Ahnimanaw ni hete taminaw heh na pahren pawiteh lung na hawi sak pawiteh, lawkkanemcalah na dei pawiteh, na tami lah pou ka o awh han telah atipouh.
8 Maar hij verliet den raad der oudsten, dien zij hem geraden hadden; en hij hield raad met de jongelingen, die met hem opgewassen waren, die voor zijn aangezicht stonden.
Hatei, kacuenaw ni pouknae a poe e hah dâw laipalah ateng kaawm e a hui thoundounnaw koe pouknae a hei.
9 En hij zeide tot hen: Wat raadt gijlieden, dat wij dit volk antwoorden zullen, die tot mij gesproken hebben, zeggende: Maak het juk, dat uw vader ons opgelegd heeft, lichter?
Rangpuinaw ni na pa ni hnokari a patue e pâhaw sak leih ati awh dawkvah, ahnimanaw koe bout ka dei pouh hanelah, bangtelamaw pouknae na poe awh han telah a pacei navah,
10 En de jongelingen die met hem opgewassen waren, spraken tot hem, zeggende: Alzo zult gij zeggen tot dat volk, dat tot u gesproken heeft, zeggende: Uw vader heeft ons juk zwaar gemaakt, maar maak gij het over ons lichter; alzo zult gij tot hen spreken: Mijn kleinste vinger zal dikker zijn dan mijns vaders lenden.
a hui thoundounnaw ni na pa ni hnokari na phu sak katetnaw koe hettelah dei pouh, kaie kutcarei teh, apa e keng hlak a tha han.
11 Indien nu mijn vader een zwaar juk op u heeft doen laden, zo zal ik boven uw juk nog daartoe doen; mijn vader heeft u met geselen gekastijd, maar ik zal u met schorpioenen kastijden.
Apa ni hnokari na phu sak awh toe. Kai ni het hlak hoe ka ri e na phu sak awh han rah. Apa ni nangmanaw ruitaboung hoi na hem awh. Kai niteh, aikam hoi na hem awh han telah tet pouh loe, atipouh awh.
12 Zo kwam Jerobeam en al het volk tot Rehabeam, op den derden dag, gelijk als de koning gesproken had, zeggende: Komt weder tot mij op den derden dag.
Siangpahrang ni apâthum hnin bout tho awh atipouh e patetlah apâthum hnin dawk Jeroboam hoi taminaw pueng teh Rehoboam koe a tho awh.
13 En de koning antwoordde hun hardelijk; want de koning Rehabeam verliet den raad der oudsten.
Hatnavah Rehoboam siangpahrang ni kacuenaw ni a poe e pouknae a hnoun teh, a hui thoundounnaw ni a poe e pouknae patetlah,
14 En hij sprak tot hen naar den raad der jongelingen, zeggende: Mijn vader heeft uw juk zwaar gemaakt, maar ik zal nog daarboven toedoen; mijn vader heeft u met geselen gekastijd, maar ik zal u met schorpioenen kastijden.
Apa ni nangmanaw hnokari poung e na phu sak awh toe. Kai ni het hlak hoe na phu sak awh han rah. Apa ni nangmanaw ruitaboung hoi na hem awh. Kai niteh, aikam hoi na hem awh han rah telah puenghoi bout a dei pouh.
15 Alzo hoorde de koning naar het volk niet; want deze omwending was van God, opdat de HEERE Zijn woord bevestigde, hetwelk Hij door den dienst van Ahia, den Siloniet, gesproken had tot Jerobeam, den zoon van Nebat.
Siangpahrang ni khocanaw ni a dei e lawk a tarawi ngaihoehnae teh, BAWIPA ni Shiloh tami Ahijah hno lahoi Nebat capa Jeroboam koe a dei pouh e lawk a kuep sak hane a ngai dawk doeh.
16 Toen het ganse volk Israel zag, dat de koning naar hen niet hoorde, zo antwoordde het volk den koning, zeggende: Wat deel hebben wij aan David? Ja, geen erve hebben wij aan den zoon van Isai; een ieder naar uw tenten, o Israel! Voorzie nu uw huis, o David! Zo ging het ganse Israel naar zijn tenten.
Isarelnaw abuemlah ni, siangpahrang ni lawk a ngâi hoeh e a hmu awh navah, bangmaw Devit koe coe hane ka tawn awh, Jesi capa koe coe hane râw ka tawn awh hoeh. Oe Isarelnaw, namamae rim koe lah ban awh leih. Oe Devit namae imthung khenhaw! telah atipouh awh. Hottelah Isarelnaw teh amamae rim koe lah lengkaleng a ban awh.
17 Doch aangaande de kinderen van Israel, die in de steden van Juda woonden, over die regeerde Rehabeam ook.
Hatei, Judah ram lah kaawm e Isarelnaw teh Rehoboam ni a uk awh.
18 Toen zond de koning Rehabeam Hadoram, die over de schatting was; en de kinderen Israels stenigden hem met stenen, dat hij stierf; maar de koning Rehabeam verkloekte zich, om op een wagen te klimmen, dat hij naar Jeruzalem vluchtte.
Hahoi, siangpahrang Rehoboam ni thaw katawknaw ka uk e Adoniram teh Isarelnaw koe a patoun. Hatei ahnimanaw ni talung hoi mat a dei awh. Hatdawkvah, siangpahrang Rehoboam teh rangleng dawk karanglah a kâcui teh, Jerusalem lah a yawng.
19 Alzo vielen de Israelieten van het huis van David af, tot op dezen dag.
Hottelah Isarelnaw ni, atu totouh Devit catounnaw a taran awh.
