1 Samuël 24
1 En het geschiedde, nadat Saul wedergekeerd was van achter de Filistijnen, zo gaf men hem te kennen, zeggende: Zie, David is in de woestijn van En-gedi.
Saul in Philistine mite agasat-a ahung kile jouvin, David En-gedi gamthip mun’ah aluttai tithu aseipeh tauvin ahi.
2 Toen nam Saul drie duizend uitgelezen mannen uit gans Israel, en hij toog heen, om David en zijn mannen te zoeken boven op de rotsstenen der steenbokken.
Hijeh chun Saul in Israel mite jousea konin galsat them cheh mi sangthum akilhen doh’in David le amite holding in gam-kelcha umna songkol lang’ah aga hol tauvin ahi.
3 En hij kwam tot de schaapskooien aan den weg, waar een spelonk was; en Saul ging daarin, om zijn voeten te dekken. David nu en zijn mannen zaten aan de zijden der spelonk.
Saul chu ahunga ahile lampia kelngoi honlah khat agatoh khan, hiche laiya chun songkohom khat aumin, hikoma chu chomkhat kicholdo din aluttai, hiche songko sunga adan sungnung lang ma ma-a chu David le aloite kisella uma ahi.
4 Toen zeiden de mannen van David tot hem: Zie den dag, in welken de HEERE tot u zegt: Zie, Ik geef uw vijand in uw hand, en gij zult hem doen, gelijk als het goed zal zijn in uw ogen. En David stond op, en sneed stilletjes een slip van Sauls mantel.
David aloihon ajah a guhthimin, “Tuhi nang dia phat kijen petcha ahi! Tunia hi Pakaiyin asei, ‘Keiman namel mapa chu nakhut’a kapeh doha, nangman naphatsah lamlama nabol ding ahi.’tia asei nikho chu tunia hi hung lhunga ahitai,” atiuve. Hijeh chun David jong akipatdoh in, kangchan akithol thol’in, Saul sangkhol chol mong chu aga-at tan peh tan ahi.
5 Doch het geschiedde daarna, dat Davids hart hem sloeg, omdat hij de slip van Saul afgesneden had.
Ahin David in Saul sangkhol chol mong chu aga-at tan chu alungsunga nommo asan ahi.
6 En hij zeide tot zijn mannen: Dat late de HEERE ver van mij zijn, dat ik die zaak doen zou aan mijn heer, den gezalfde des HEEREN, dat ik mijn hand tegen hem uitsteken zou; want hij is de gezalfde des HEEREN!
Hijeh chun amite jah’a, “Pakaiyin ahet ahi, hiche hi kanabol louding dol ahi, ajeh chu amahi ka pakai le kaleng ahi. Pakaiyin adeilou, ka Pakai le ka lengpa chunga hiche kabol hi alhendohsa le athaonu doudal kahi,” atin ahi.
7 En David scheidde zijn mannen met woorden, en liet hun niet toe, dat zij opstonden tegen Saul. En Saul maakte zich op uit de spelonk, en ging op den weg.
Hijeh chun David in a sepaite chu atuhtang nah nah in, Saul chu atha sah tapon ahi. Saul athouvin songko adalha a, alampi’ah akiche phat- in,
8 Daarna maakte zich David ook op, en ging uit de spelonk, en hij riep Saul achterna, zeggende: Mijn heer koning! Toen zag Saul achter zich om, en David boog zich met het aangezicht ter aarde en neigde zich.
David ahung potdoh'in anungjuiyin asamin, “Ka pakai le lengpa!” atileh Saul ahung kihei phat’in ama jabolnan David tol’a abohkhup in chibai aboh in ahi.
9 En David zeide tot Saul: Waarom hoort gij de woorden der mensen, zeggende: Zie, David zoekt uw kwaad?
Chule, hitin Saul jah’a asamin, “Ipibolla nangin mipiho thusei na ngaiya, keihin nang chu kasuhgenthei dana nagel ham?
10 Zie, te dezen dage hebben uw ogen gezien, dat de HEERE u heden in mijn hand gegeven heeft in deze spelonk, en men zeide, dat ik u doden zou; doch mijn hand verschoonde u, want ik zeide: Ik zal mijn hand niet uitsteken tegen mijn heer, want hij is de gezalfde des HEEREN.
Tuni nikhotah jeng’a jong nangman namit tah in namun ahi, hichu atahbeh ahi. Ajeh chu Pakai in kei khotona noiyah songko sung jenga jong nakoijin ahi. Kamiteho phabep khat in katha ding hitam tia eidohuva, kana noplou ahi. Ipijeh inem itileh, ‘keiman ka lengpa sugenthei louding kahi-amahi Pakai thaonu sa ahi,’
11 Zie toch, mijn vader, ja, zie de slip uws mantels in mijn hand; want als ik de slip uws mantels afgesneden heb, zo heb ik u niet gedood; beken en zie, dat er in mijn hand geen kwaad, noch overtreding is, en ik tegen u niet gezondigd heb; nochtans jaagt gij mijn ziel, dat gij ze wegneemt.
Ven kapa, kakhutna ipi kachoi em? na sangkholchol among kachelhah chu bou kachoi ahibouve, nathat pong kate. Nasugenthei pong kate ti vetsahna’a keiman nangma kasuhgenthei lou ding chule nangin thading in nei dal le le jong lechun nachunga kachonset lou ding ahi,” ati.
12 De HEERE zal richten tussen mij en tussen u, en de HEERE zal mij wreken aan u; maar mijn hand zal niet tegen u zijn.
“Pathen chu eini kaha ahetoh, athutan ahi. Ijemtia kei chunga nabolla ahile Pathen in gotna napeh ding ahi, ahinlah ken vang nang kasuhgenthei lou ding ahi.
13 Gelijk als het spreekwoord der ouden zegt: Van de goddelozen komt goddeloosheid voort; maar mijn hand zal niet tegen u zijn.
Thuchih luiyin khat in, ‘Miphalou hoa konin, thil phalou tohdoh in aume,’ ati. Hijeh chun nang dounan itihchan hijongle kakhut kalap louding ahi.
14 Naar wien is de koning van Israel uitgegaan? Wien jaagt gij na? Naar een doden hond, naar een enige vlo!
Israel lengpa chu koipen nunga hung hija, koipen thunung nahin dal mong mong ham? Uicha thisa khat tou ham, uili khattou nung dal nahim?
15 Doch de HEERE zal zijn tot Rechter, en richten tussen mij en tussen u, en zien daarin, en twisten mijn twist, en richten mij van uw hand.
Hijeh chu Pakai chu thutan in pang henlang, keile nang kikah’ah thutan pa hijing jeng hen,” ati.
16 En het geschiedde, toen David geeindigd had al deze woorden tot Saul te spreken, zo zeide Saul: Is dit uw stem, mijn zoon David? Toen hief Saul zijn stem op en weende.
Chuin David in aseiding jouse asei jou phatin, Saul in ahin donbut in, “Thu hin sei a chu chapa David mong mong nahi hinam?” atin akap pantan ahi.
17 En hij zeide tot David: Gij zijt rechtvaardiger dan ik; want gij hebt mij goed vergolden, en ik heb u kwaad vergolden.
Chule David koma aseiyin, “Nang hi kei sangin nadih e, ajeh chu keiman nachunga thilphalou jeng kabollin ahin nangman vang thilpha jeng in nei lethuh jing jenge,” atitai.
18 En gij hebt mij heden aangewezen, dat gij mij goed gedaan hebt; want de HEERE had mij in uw hand besloten, en gij hebt mij niet gedood.
“Henge, nangman hepina dihtah in tunin nei ngailun, nei tha theina ding laitah a jong neithat pon ahi.
19 Zo wanneer iemand zijn vijand gevonden heeft, zal hij hem op een goeden weg laten gaan? De HEERE nu vergelde u het goede, voor dezen dag, dien gij mij heden gemaakt hebt.
Hitobang hi mihem khat’in amelma pa ato khah’a ahile, damsella alhadoh mong mong ding hinam? Hijeh chun tunia kei dinga thilpha naboldoh jeh in, Pakaiyin thilpha nabolpeh teitei hen.
20 En nu, zie, ik weet, dat gij voorzeker koning worden zult, en dat het koninkrijk van Israel in uw hand bestaan zal.
Chule tun keiman kichentah in kahetai, nangma Israelte leng nahung hitei tei ding ahi.
21 Zo zweer mij dan nu bij den HEERE, zo gij mijn zaad na mij zult uitroeien, en mijn naam zult uitdelgen van mijns vaders huis!
Hijeh chun tunin Pakai minin kahenga kitep’in, ‘Kathi nungle kainsung jong na hinghoiya, kakhanggui le kachilhah jong nei hoi peh teijin!” ati.
22 Toen zwoer David aan Saul; en Saul ging in zijn huis, maar David en zijn mannen gingen op in de vesting.
Chuin David jong Saul koma akihahsel in, hichun Saul jong inlam ajon tan; David le asepai chengse akulpiu muna akaltou tauvin ahi.
