1 Samuël 11
1 Toen toog Nahas, de Ammoniet, op, en belegerde Jabes in Gilead. En al de mannen van Jabes zeiden tot Nahas: Maak een verbond met ons, zo zullen wij u dienen.
Lhakhat jouvin Ammon mi Nahash lengpa chun Jebesh-gilead khopi dou dingin ahung konin ahi. Chuin Jabesh khoa cheng mijouse chun Nahash jah-a, “Keiho toh kitepna khat sem uhitin chule nasoh kahi diu ahi,” tin atao tauve.
2 Doch Nahas, de Ammoniet, zeide tot hen: Mits dezen zal ik een verbond met ulieden maken, dat ik u allen het rechteroog uitsteke; en dat ik deze schande op gans Israel legge.
Hichun Nahash in, “Aphai, ahinla aumdan khat sem uhite, Israel pumpi kajumso thei nadia, namit changu jetlam cheh ka kaldoh ding ahi,” ati.
3 Toen zeiden tot hem de oudsten Jabes: Laat zeven dagen van ons af, dat wij boden zenden in al de landpalen van Israel; is er dan niemand, die ons verlost, zo zullen wij tot u uitgaan.
Hichun amahon, “Achutile nisagi nei ngah un, Israel gamsunga mi sol uvinge, eikithopi diu koima ahung louva ahileh naheng uvah lut tau vinge,” tin Jabesh upa hon adonbut tauve.
4 Als de boden te Gibea-Sauls kwamen, zo spraken zij deze woorden voor de oren van het volk. Toen hief al het volk zijn stem op, en weende.
Thupoho Saul umna Gibeah ahunglhun phat’un, mijouse mitchang kaldoh ding thu ajahdoh phat in khopi sunga mi jouse akapjah jeng tauvin ahi.
5 En ziet, Saul kwam achter de runderen uit het veld, en Saul zeide: Wat is den volke, dat zij wenen? Toen vertelden zij hem de woorden der mannen van Jabes.
Hiche pettah’a chu Saul chu louva kona ganchahon nunga hunga ahi, chule khopi ahunglhun phat’in, “Ipi thilsoh uma hitam? Ipi jeh'a mipite hitobang tah’a khu kap-a hiuvem?” tin adong in ahile amahon Jabesh thupole ho thu chu aseipeh tauve.
6 Toen werd de Geest Gods vaardig over Saul, als hij deze woorden hoorde; en zijn toorn ontstak zeer.
Chuin Saul’in chuche thusoh ajah phat’in, Pathen akona lhagao achungah ahung chun, alunghan nachu ahung koujah jeng in ahi.
7 En hij nam een paar runderen, en hieuw ze in stukken, en hij zond ze in alle landpalen van Israel door de hand der boden, zeggende: Die niet zelf uittrekt achter Saul en achter Samuel, alzo zal men zijn runderen doen. Toen viel de vreze des HEEREN op het volk, en zij gingen uit als een enig man.
Chuin bongchal ni athat’in, achanbong bongin, Israel gamkai jousea ahom dingin thupole ho asollin, “Samuel le Saul gal’a jui louva galkon lou jouse abongchal jouse hitia hi kichanpan ding ahi!” tin gih na jong aneiyin ahi. Chule Pathen in Saul lunghan chun mijouse akichat sah in, kilungkhat tah in ahung kikhom sohkeijun ahi.
8 En hij telde hen te Bezek; en van de kinderen Israels waren driehonderd duizend, en van de mannen van Juda dertig duizend.
Chuin Saul’in Bezek mun’ah akhom khomin ahile Israel a kon mi sang jathum, chule Judah a kon, mi sang somthum akhom doh in ahi.
9 Toen zeiden zij tot de boden, die gekomen waren: Aldus zult gijlieden den mannen te Jabes in Gilead zeggen: Morgen zal u verlossing geschieden, als de zon heet worden zal. Als de boden kwamen, en verkondigden dat aan de mannen te Jabes, zo werden zij verblijd.
Saul in thupole ho chu Jabesh-Gilead miho henga, “Jing sunkim le kithopina namu diu ahi!” tin thu ale thot in ahile hiche thusoh ajah phat’un, khopi sungah kipana lentah ahung lhungin ahi.
10 En de mannen van Jabes zeiden: Morgen zullen wij tot ulieden uitgaan, en gij zult ons doen naar alles, wat goed is in uw ogen.
Jabesh mihon agal miteho komah “Jing teng naheng uva kahung diu ahin, kachunguva nabol nom chan nabol theiju ahi,” tin aseipeh taovin ahi.
11 Het geschiedde nu des anderen daags, dat Saul het volk stelde in drie hopen, en zij kwamen in het midden des legers, in de morgenwake, en zij sloegen Ammon, totdat de dag heet werd; en het geschiedde, dat de overigen alzo verstrooid werden, dat er onder hen geen twee te zamen bleven.
Ahin, ajing jingkah matah in Saul ahung lhun’in, asepaite hopthum in ahom khen’in, khovah in amelmate ngahmun adelkhum’un, hiche jingkah sungse chun, Ammon mite athat in, ahingdoh chasun akithen cheh uvin, achang changing ajam mang tauvin ahi.
12 Toen zeide het volk tot Samuel: Wie is hij, die zeide: Zou Saul over ons regeren? Geeft hier die mannen, dat wij hen doden.
Chuin mipiten Samuel jah’a, “Ipijeh’a Saul i-chung uva leng chang ding ham? tia seiho chu hoilai um gam uhi tam? Neipedoh un, that gam uvinge!” tin angeh un ahi.
13 Maar Saul zeide: Er zal te dezen dage geen man gedood worden, want de HEERE heeft heden een verlossing in Israel gedaan.
Ahin Saul in adonbutin, “Tunia hi mi khatcha kithat lou ding ahi, ajeh chu tuni hi Israel ahuhhing nikho ni ahi,” ati.
14 Verder zeide Samuel tot het volk: Komt en laat ons naar Gilgal gaan, en het koninkrijk aldaar vernieuwen.
Chuin Samuel in mipi jah ah, “Hungun Gilgal ah cheu hitin, ilengpau gaphongdoh kit uhite,” ati.
15 Toen ging al het volk naar Gilgal, en maakte Saul aldaar koning voor het aangezicht des HEEREN te Gilgal; en zij offerden aldaar dankofferen voor het aangezicht des HEEREN; en Saul verheugde zich aldaar gans zeer, met al de mannen van Israel.
Chuin mipite jouse chu Gilgal ah acheuvin, Pakai masang ah Saul chu Leng in asem doh tahbeh tauve. Hiti chun Pakai angsung ah chamna, kilhaina thilto gantha abolluvin, Saul jong Israel mite jong hapan akipah sohkei juvin ahi.
