1 Corinthiërs 8
1 Aangaande nu de dingen, die den afgoden geofferd zijn, wij weten, dat wij allen te zamen kennis hebben. De kennis maakt opgeblazen, maar de liefde sticht.
Atûn mirimil biekna sâknêk pêkna chungroia nin chong miziek mindonin. “Ei rêngin rietna ei dôn,” an ti angin adik ani. Hannoma, ma anga rietna han chu mi a minpâk ngâia; aniatachu lungkhamna rêkin chu mi asin minding ngâi.
2 En zo iemand meent iets te weten, die heeft nog niets gekend, gelijk men behoort te kennen.
Tukhomin idôr tena mini rietna dôn sai angin ân bên chu a riet rang dôr ala riet loi ani.
3 Maar zo iemand God liefheeft, die is van Hem gekend.
Hannirese tukhomin Pathien lungkhamna a dônin chu ha mi hah Pathien'n a riet ani.
4 Aangaande dan het eten der dingen, die den afgoden geofferd zijn, wij weten, dat een afgod niets is in de wereld, en dat er geen ander God is dan een.
Masikin, mirimilngei biekna sâknêk pêka omsai sâk chungroia chu: rammuola mirimilngei murdi hih atataka inzir niloi, rimila inding an ni tie le Pathien inkhat vai aom ti chu ei riet.
5 Want hoewel er ook zijn, die goden genaamd worden, hetzij in den hemel, hetzij op de aarde (gelijk er vele goden en vele heren zijn),
Invâna mo, pilchunga mo pathien riming pêl “pathienngei” le “pumapangei” tamtak om khom senla,
6 Nochtans hebben wij maar een God, den Vader, uit Welken alle dingen zijn, en wij tot Hem; en maar een Heere, Jezus Christus, door Welken alle dingen zijn, en wij door Hem.
eini rangin chu Pathien inkhat vai, Pa, neinuntin Sinpu hah a oma, ama ta rangin ei ringa; male Pumapa khom inkhat vai, Jisua Khrista a oma, Ama sikin neinuntin sin ania, eini khom ama sikin ei ring ani.
7 Doch in allen is de kennis niet; maar sommigen, met een geweten des afgods tot nog toe, eten als iets dat den afgoden geofferd is; en hun geweten, zwak zijnde, wordt bevlekt.
Aniatachu ma chongtak hih mi murdi'n riet mak ngeia, mi senkhat chu atûnten hin mirimilngei biek ngâiinzong an ni sikin atûnten hin mirimil ta angtaka bên an sâk jêta an sielesarietna hah ânzala, ha sâk sika han a minnim ngei angin an inbe ngâi.
8 De spijze nu maakt ons Gode niet aangenaam; want hetzij dat wij eten, wij hebben geen overvloed; en hetzij dat wij niet eten, wij hebben geen gebrek.
I-ih khomnirse sâk hin Pathien leh ên zomna chu mi min sa pe thei no ni; sâk no khom ila ite dok no ih, sâk khom ila ite man uol no ih.
9 Maar ziet toe, dat deze uw macht niet enigerwijze een aanstoot worde dengenen, die zwak zijn.
Nikhomrese, nin zalenna sintho han taksônna tienga râtloi ngei hah sietna an chul loina rangin indîn roi.
10 Want zo iemand u, die de kennis hebt, ziet in der afgoden tempel aanzitten, zal het geweten deszelven, die zwak is, niet gestijfd worden, om te eten de dingen, die den afgoden geofferd zijn?
Chongkhatin, nangma “Rietna dôn,” ân tipu han, sielesarietna tienga râtloi mi han mirimil biekna ina na sâk lâitak nang mu senla, a sielesarietna han mirimilngei biekna sâknêk pêka omsai hah a sâk ngam rang nimak mo?
11 En zal de broeder, die zwak is, door uw kennis verloren gaan, om welken Christus gestorven is?
Masikin ma miriem râtloi, na lâibung Khrista'n a ruthûla a thi pepu hah nangma “Rietna” sikin ânmang rang ani!
12 Doch gijlieden, alzo tegen de broeders zondigende, en hun zwak geweten kwetsende, zondigt tegen Christus.
Ma anghan nin Khristien lâibungngei le sarnungei chunga thominchâiin an sielesarietna hah mophoppên Khrista chunga nin thominchâi nîng atih.
13 Daarom, indien de spijs mijn broeder ergert, zo zal ik in eeuwigheid geen vlees eten, opdat ik mijn broeder niet ergere. (aiōn g165)
Masikin sâkin ka lâibungpa mo, ka sarnu mo sietna han amathâkin chu me sâk tet khâi no ning, ka lâibungpa mo, ka sarnu mo sietna a tâk khâi loina rangin. (aiōn g165)
