< 1 Corinthiërs 4 >
1 Alzo houde ons een ieder mens, als dienaars van Christus, en uitdelers der verborgenheden Gods.
Keini hih Khrista tîrlâmngei, le Pathien chongtak inthup donsûipungeiin mi mindon roi.
2 En voorts wordt in de uitdelers vereist, dat elk getrouw bevonden worde.
Hi taka neinun ankhat anâng chu tîrlâmngei hah an pu mitmua mi taksônom an ni rang ani.
3 Doch mij is voor het minste, dat ik van ulieden geoordeeld worde, of van een menselijk oordeel; ja, ik oordeel ook mijzelven niet.
Atûn nangnin mi nin jêkna le miriem mindonna balama mi nin jêkna hah kei rangin chu itên bê mu-ung; Ke thenin khom ko roijêk ngâi mu-ung.
4 Want ik ben mijzelven van geen ding bewust; doch ik ben daardoor niet gerechtvaardigd; maar Die mij oordeelt, is de Heere.
Ki sielesarietna chu ânthâr, hannirese mahan keima sietnaboi ki ni tatak inthârna om uol mak. Pumapa hah ku chunga roijêkpu chu ani.
5 Zo dan oordeelt niets voor den tijd, totdat de Heere zal gekomen zijn, Welke ook in het licht zal brengen, hetgeen in de duisternis verborgen is, en openbaren de raadslagen der harten; en als dan zal een iegelijk lof hebben van God.
Masikin Pumapa juong nôk mâka chu azora diktak motona roi lei jêkmasat lai no roi. Azoina roijêkna chu Pumapa juong rang ngâk ngêt nîng a ta; ama'n ijînga inthup ngei hah avâra hong kêlsuong a ta, miriem mulungrîla bôkna inthup ngei khom minlang sâng atih. Male mitinin minpâkna an chang rang dôr Pathien renga an khôk rang ani.
6 En deze dingen, broeders, heb ik op mijzelven en Apollos bij gelijkenis toegepast, om uwentwil; opdat gij aan ons zoudt leren, niet te gevoelen boven hetgeen geschreven is, dat gij niet, de een om eens anders wil, opgeblazen wordt tegen den ander.
Ka lâibungngei le sarnungei, “Balamngei hih jôm roi,” ti hi nin inchu theina rangin keima le Apollos hih nin enton rangin ko hong târminlang ani, tutên mi inkhat songin midang enkhûm no roi.
7 Want wie onderscheidt u? En wat hebt gij, dat gij niet hebt ontvangen? En zo gij het ook ontvangen hebt, wat roemt gij, alsof gij het niet ontvangen hadt?
Tumo midang chunga ulienin nangni sin? Neinuntin nin man ngei hah Pathien'n nangni a pêk nimak mo? Asa, nin man anînte ithomo manboipêk aman loi angin omlien nin songa?
8 Alrede zijt gij verzadigd, alrede zijt gij rijk geworden, zonder ons hebt gij geheerst; en och, of gij heerstet, opdat ook wij met u heersen mochten!
Nin nâng ngei murdi nin dôn zoi mo? Nin nei mo ani zoi? Kin om nonnom rêngngei nin chang thei mo ani zoi? Asa, rêngngei chang thei tatak ungla ku nuom ani, hanke nangni leh munkhata rêngngei ei chang thei rang.
9 Want ik acht, dat God ons, die de laatste apostelen zijn, ten toon heeft gesteld als tot den dood verwezen; want wij zijn een schouwspel geworden der wereld, en den engelen, en den mensen.
Pathien'n keini tîrtonngei hih thi ranga inkhâm anga anûktaka mi tîrsuokin kin bê ani; rammuol le vântîrtonngei le miriemngei mitmua enhoia sinin kin om sika hin.
10 Wij zijn dwazen om Christus' wil, maar gij zijt wijzen in Christus; wij zijn zwakken, maar gij sterken; gij zijt heerlijken, maar wij verachten.
Keini chu Khrista jârin amo kin ni; aniatachu nangni chu Khrista jârin mivâr nin ni! Keini chu kin doka, hannirese nangni chu nin rât! keini chu mingeiin min enkhûma, nangni chu mirit nangni an tho!
11 Tot op deze tegenwoordige ure lijden wij honger, en lijden wij dorst, en zijn naakt, en worden met vuisten geslagen, en hebben geen vaste woonplaats;
Atûn ten vonchâm le tui inrâlin kin oma; rovo chetin kin invoa; mi tôkmol kin tuonga; ommun invâiin kin chai titir ani;
12 En arbeiden, werkende met onze eigen handen; wij worden gescholden, en wij zegenen; wij worden vervolgd, en wij verdragen;
Kin kuta sinthôn dûktong takin kin invâi ani. Mîn khomâk min sâm khomin sat kin vur ngâia; dûk min mintong khomin diertakin kan tuonga;
13 Wij worden gelasterd, en wij bidden; wij zijn geworden als uitvaagsels der wereld en aller afschrapsel tot nu toe.
Mi min êro khomin chong dâiriemin kin thuon ngâi. Hi rammuola ronok leh tei uol khâi mak meh; hi zora ten khom hin rammuola pornôngkok angin kin ni.
14 Ik schrijf deze dingen niet om u te beschamen, maar als mijn lieve kinderen vermaan ik u.
Hi chong ki miziek hih nin inzakpuina ranga ki ti niloiin, Ka nâi moroi ngei angin nangni minchu ku nuom sika ani.
15 Want al hadt gij tien duizend leermeesters in Christus, zo hebt gij toch niet vele vaders; want in Christus Jezus heb ik u door het Evangelie geteeld.
Khristien ringnuna enkolpu isâng sôm dôn khom ungla, Pa chu inkhat vai kêng nin dôn. Nan lâia Thurchi Sa hong mintunga Khrista Jisua leh inzoma nin ringna han nin pa ko hongni ani.
16 Zo vermaan ik u dan: zijt mijn navolgers.
Masikin keima ku nunchan jûi rangin nangni ke ngên.
17 Daarom heb ik Timotheus tot u gezonden, die mijn lieve en getrouwe zoon is in den Heere, welke u zal indachtig maken mijn wegen, die in Christus zijn, gelijkerwijs ik alom in alle Gemeenten leer.
Hi chungroia hin Timothy, khristien ringnun jâra ka nâipasal moroi le taksônom hih nin kôm ko hongtîr. Ama'n Khrista leh inzomin ringna thara ku nunchan muntina koiindangngei murdi ki minchu ngâi anghan nangni min riet nôk atih.
18 Doch sommigen zijn opgeblazen, alsof ik tot ulieden niet komen zou.
Nin lâia ko hong khâi loi rang mini ti nin bôk sikin, mi senkhatin chu omlien nan song ani.
19 Maar ik zal haast tot u komen, zo de Heere wil, en ik zal dan verstaan, niet de woorden dergenen, die opgeblazen zijn, maar de kracht.
Nikhomrese, Pumapa'n asa a tiin chu nan lâia hong lai ki tih, Hanchu hi mi ânsong ngei hih an mûrra an ti vai niloiin, sinthotheina an dôn khom mu thei ki ti zoi.
20 Want het Koninkrijk Gods is niet gelegen in woorden, maar in kracht.
Pathien Rêngram chu chongbâingei vaia om niloiin sinthotheinân aom kêng ani uol.
21 Wat wilt gij? Zal ik met de roede tot u komen, of in liefde en in den geest der zachtmoedigheid?
Imo nin nuom uol? Tôkmol leh mo nin kôm ku juong rang, aninônchu ratha lungkhamna le nuninnêmin mo?