1 Corinthiërs 13

1 Al ware het, dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal, of luidende schel geworden.

ਮਰ੍ਤ੍ਯਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਣਾਂ ਭਾਸ਼਼ਾ ਭਾਸ਼਼ਮਾਣੋ(ਅ)ਹੰ ਯਦਿ ਪ੍ਰੇਮਹੀਨੋ ਭਵੇਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਵਾਦਕਤਾਲਸ੍ਵਰੂਪੋ ਨਿਨਾਦਕਾਰਿਭੇਰੀਸ੍ਵਰੂਪਸ਼੍ਚ ਭਵਾਮਿ|

2 En al ware het dat ik de gave der profetie had, en wist al de verborgenheden en al de wetenschap; en al ware het, dat ik al het geloof had, zodat ik bergen verzette, en de liefde niet had, zo ware ik niets.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾਦੇਸ਼ਾਢ੍ਯਃ ਸ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਗੁਪ੍ਤਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਵਿਦ੍ਯਾਞ੍ਚ ਜਾਨੀਯਾਂ ਪੂਰ੍ਣਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਸਨ੍ ਸ਼ੈਲਾਨ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੀਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਞ੍ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਪ੍ਰੇਮਹੀਨੋ ਭਵੇਯੰ ਤਰ੍ਹ੍ਯਗਣਨੀਯ ਏਵ ਭਵਾਮਿ|

3 En al ware het, dat ik al mijn goederen tot onderhoud der armen uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam overgaf, opdat ik verbrand zou worden, en had de liefde niet, zo zou het mij geen nuttigheid geven.

ਅਪਰੰ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਅੰਨਦਾਨੇਨ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਤ੍ਯਜੇਯੰ ਦਾਹਨਾਯ ਸ੍ਵਸ਼ਰੀਰੰ ਸਮਰ੍ਪਯੇਯਞ੍ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਪ੍ਰੇਮਹੀਨੋ ਭਵੇਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਮਦਰ੍ਥੰ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੰ ਭਵਤਿ|

4 De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren; de liefde is niet afgunstig; de liefde handelt niet lichtvaardiglijk, zij is niet opgeblazen;

ਪ੍ਰੇਮ ਚਿਰਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁ ਹਿਤੈਸ਼਼ਿ ਚ, ਪ੍ਰੇਮ ਨਿਰ੍ਦ੍ਵੇਸ਼਼ਮ੍ ਅਸ਼ਠੰ ਨਿਰ੍ਗਰ੍ੱਵਞ੍ਚ|

5 Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad;

ਅਪਰੰ ਤਤ੍ ਕੁਤ੍ਸਿਤੰ ਨਾਚਰਤਿ, ਆਤ੍ਮਚੇਸ਼਼੍ਟਾਂ ਨ ਕੁਰੁਤੇ ਸਹਸਾ ਨ ਕ੍ਰੁਧ੍ਯਤਿ ਪਰਾਨਿਸ਼਼੍ਟੰ ਨ ਚਿਨ੍ਤਯਤਿ,

6 Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid;

ਅਧਰ੍ੰਮੇ ਨ ਤੁਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸਤ੍ਯ ਏਵ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਯਤਿ|

7 Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.

ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਤਿਤਿਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਭਦ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਹਤੇ ਚ|

8 De liefde vergaat nimmermeer; maar hetzij profetieen, zij zullen te niet gedaan worden; hetzij talen, zij zullen ophouden; hetzij kennis, zij zal te niet gedaan worden.

ਪ੍ਰੇਮ੍ਨੋ ਲੋਪਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾਦੇਸ਼ਕਥਨੰ ਲੋਪ੍ਸ੍ਯਤੇ ਪਰਭਾਸ਼਼ਾਭਾਸ਼਼ਣੰ ਨਿਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਜ੍ਞਾਨਮਪਿ ਲੋਪੰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ|

9 Want wij kennen ten dele, en wij profeteren ten dele;

ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਜ੍ਞਾਨੰ ਖਣ੍ਡਮਾਤ੍ਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾਦੇਸ਼ਕਥਨਮਪਿ ਖਣ੍ਡਮਾਤ੍ਰੰ|

10 Doch wanneer het volmaakte zal gekomen zijn, dan zal hetgeen ten dele is, te niet gedaan worden.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਾਸੁ ਸਿੱਧਤਾਂ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਤਾਨਿ ਖਣ੍ਡਮਾਤ੍ਰਾਣਿ ਲੋਪੰ ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤੇ|

11 Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, was ik gezind als een kind, overlegde ik als een kind; maar wanneer ik een man geworden ben, zo heb ik te niet gedaan hetgeen eens kinds was.

ਬਾਲ੍ਯਕਾਲੇ(ਅ)ਹੰ ਬਾਲ ਇਵਾਭਾਸ਼਼ੇ ਬਾਲ ਇਵਾਚਿਨ੍ਤਯਞ੍ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੌਵਨੇ ਜਾਤੇ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਬਾਲ੍ਯਾਚਰਣੰ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍|

12 Want wij zien nu door een spiegel in een duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten dele, maar alsdan zal ik kennen, gelijk ook ik gekend ben.

ਇਦਾਨੀਮ੍ ਅਭ੍ਰਮਧ੍ਯੇਨਾਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਲਭ੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ| ਅਧੁਨਾ ਮਮ ਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਅਲ੍ਪਿਸ਼਼੍ਠੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਹੰ ਯਥਾਵਗਮ੍ਯਸ੍ਤਥੈਵਾਵਗਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|

13 En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde.

ਇਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰੇਮ ਚ ਤ੍ਰੀਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਚ ਪ੍ਰੇਮ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੰ|