1 Kronieken 17
1 Het geschiedde nu, als David in zijn huis woonde, dat David tot Nathan, den profeet, zeide: Zie, ik woon in een cederen huis, maar de ark des verbonds des HEEREN onder gordijnen.
Dawut ɵz ɵyidǝ turuwatⱪan qeƣida, Natan pǝyƣǝmbǝrgǝ: «Ⱪara, mǝn kedir yaƣiqidin yasalƣan ɵydǝ turuwatimǝn, Pǝrwǝrdigarning ǝⱨdǝ sanduⱪi bolsa qedir pǝrdiliri astida turuwatidu» dedi.
2 Toen zeide Nathan tot David: Doe alles, wat in uw hart is, want God is met u.
Natan Dawutⱪa: «Kɵnglüngdǝ pükkǝnliringgǝ ǝmǝl ⱪilƣin; qünki Huda sǝn bilǝn billidur» — dedi.
3 Maar het geschiedde in denzelven nacht, dat het woord Gods tot Nathan kwam, zeggende:
Xu küni keqidǝ Hudaning sɵzi Natanƣa kelip yǝtti:
4 Ga heen en zeg tot David, Mijn knecht: Alzo zegt de HEERE: Gij zult Mij geen huis bouwen, om in te wonen.
«Sǝn berip ⱪulum Dawutⱪa mundaⱪ degin: — Pǝrwǝrdigar mundaⱪ dǝydu: Sǝn Mǝn üqün turalƣu ɵy salsang bolmaydu.
5 Want Ik heb in geen huis gewoond van dien dag af, dat Ik Israel heb opgevoerd tot dezen dag toe; maar Ik ben gegaan van tent tot tent, en van tabernakel tot tabernakel.
Qünki mǝn Israillarni baxlap qiⱪⱪan kündin tartip bügüngǝ ⱪǝdǝr bir ɵydǝ turup baⱪmiƣanmǝn, pǝⱪǝt bu qedirdin u qedirƣa, bir qedirgaⱨdin baxⱪa birigǝ yɵtkilip yürdüm, halas.
6 Overal, waar Ik gewandeld heb met geheel Israel, heb Ik wel een woord gesproken tot een van de richters van Israel, denwelken Ik gebood Mijn volk te weiden, zeggende: Waarom bouwt gijlieden Mij geen cederen huis?
Mǝn Israil hǝlⱪi bilǝn billǝ mǝyli ⱪǝyǝrgǝ barmay, ⱨeqⱪaqan Israilning birǝr ⱨakimiƣa, yǝni Mening hǝlⱪimni beⱪixni tapiliƣan birǝrsigǝ: Nemixⱪa silǝr Manga kedir yaƣiqidin ɵy selip bǝrmǝysilǝr? — dedimmu?
7 Nu dan, alzo zult gij zeggen tot Mijn knecht, tot David: Zo zegt de HEERE der heirscharen: Ik heb u van de schaapskooi genomen, van achter de schapen, opdat gij een voorganger over Mijn volk Israel zoudt zijn;
Əmdi sǝn ⱪulum Dawutⱪa mundaⱪ degin: — Samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Pǝrwǝrdigar eytiduki, Mǝn seni ǝmdi yaylaⱪlardin, ⱪoylarning arⱪisidin elip, hǝlⱪim Israilning üstigǝ ǝmir bolux üqün qaⱪirtip qiⱪtim.
8 En Ik ben met u geweest overal, waar gij heengegaan zijt, en Ik heb al uw vijanden uitgeroeid van voor uw aangezicht; en Ik heb u een naam gemaakt, gelijk de naam is der groten, die op de aarde zijn.
Mǝyli ⱪǝyǝrgǝ barmiƣin, Mǝn ⱨaman sening bilǝn billǝ boldum wǝ sening aldingdin barliⱪ düxmǝnliringni yoⱪitip kǝldim; yǝr yüzidiki uluƣlar nam-xɵⱨrǝtkǝ igǝ bolƣandǝk seni nam-xɵⱨrǝtkǝ sazawǝr ⱪildim.
9 En Ik heb voor Mijn volk Israel een plaats besteld, en hem geplant, dat hij aan zijn plaats wone, en niet meer heen en weder gedreven worde; en de kinderen der verkeerdheid zullen hem niet meer krenken, gelijk als in het eerst.
Mǝn hǝlⱪim bolƣan Israilƣa bir jayni bekitip, ularni xu yǝrdǝ tikip ɵstürimǝn; xuning bilǝn ular ɵz zeminida turidiƣan, parakǝndiqilikkǝ uqrimaydiƣan bolidu. Rǝzillǝr dǝslǝptidikidǝk wǝ mǝn hǝlⱪim Israil üstigǝ ⱨɵkümranliⱪ ⱪilixⱪa ⱨakimlarni tǝyinligǝn künlǝrdikidǝk, ularƣa ⱪaytidin zulum salmaydu. Mǝn barliⱪ düxmǝnliringni sanga beⱪindürdimǝn. Wǝ mǝnki Pǝrwǝrdigar sanga xuni eytip ⱪoyayki, mǝn sening üqün bir ɵyni yasap berimǝn!
10 En van die dagen af, dat Ik geboden heb richters te wezen over Mijn volk Israel; en heb al uw vijanden vernederd; ook heb Ik u te kennen gegeven, dat u de HEERE een huis bouwen zal.
11 En het zal geschieden, als uw dagen zullen vervuld zijn, dat gij heengaat tot uw vaderen, zo zal Ik uw zaad na u doen opstaan, hetwelk uit uw zonen zijn zal, en Ik zal zijn koninkrijk bevestigen.
Sening künliring toxup, ata-bowiliringning yeniƣa ⱪaytⱪan waⱪtingda sening nǝslingdin, yǝni oƣulliringdin birini sening ornungni basidiƣan ⱪilimǝn; Mǝn uning padixaⱨliⱪini mustǝⱨkǝm ⱪilimǝn.
12 Die zal Mij een huis bouwen, en Ik zal zijn stoel bevestigen tot in der eeuwigheid.
U Manga bir ɵy yasaydu, Mǝn uning padixaⱨliⱪ tǝhtini mǝnggü mustǝⱨkǝm ⱪilimǝn.
13 Ik zal hem tot een Vader zijn, en hij zal Mij tot een zoon zijn; en Mijn goedertierenheid zal Ik van hem niet wenden, gelijk als Ik die weggenomen heb van dien, die voor u geweest is;
Mǝn uningƣa ata bolimǝn, u Manga oƣul bolidu; meⱨri-xǝpⱪitimni seningdin awwal ɵtkǝn [idarǝ ⱪilƣuqidin] juda ⱪilƣinimdǝk uningdin ⱨǝrgiz juda ⱪilmaymǝn;
14 Maar Ik zal hem in Mijn huis bestendig maken, en in Mijn Koninkrijk tot in eeuwigheid; en zijn stoel zal vast zijn tot in eeuwigheid.
uni Mening ɵyümdǝ wǝ Mening padixaⱨliⱪimda mǝnggü turƣuzimǝn; uning tǝhti mǝnggü mǝzmut bolup turƣuzulidu».
15 Naar al deze woorden, en naar dit ganse gezicht, alzo sprak Nathan tot David.
Natan bu barliⱪ sɵzlǝr wǝ barliⱪ wǝⱨiyni ⱨeqnemǝ ⱪaldurmay, Dawutⱪa eytip bǝrdi.
16 Toen kwam de koning David in, en bleef voor het aangezicht des HEEREN, en hij zeide: Wie ben ik, HEERE God, en wat is mijn huis, dat Gij mij tot hiertoe gebracht hebt?
Xuning bilǝn Dawut kirip Pǝrwǝrdigarning aldida olturup mundaⱪ dedi: «I Huda Pǝrwǝrdigar, mǝn zadi kim idim, mening ɵyüm nemǝ idi, Sǝn meni muxu dǝrijigǝ kɵturgüdǝk?
17 En dit is klein in Uw ogen geweest, o God! daarom hebt Gij van het huis Uws knechts tot van verre heen gesproken, en Gij hebt mij naar menselijke wijze voorzien met deze verhoging, o HEERE God!
Lekin i Huda Pǝrwǝrdigar, [bu mǝrtiwigǝ kɵtürgining] sening nǝziringdǝ kiqikkinǝ bir ix ⱨesablandi; qünki Sǝn mǝn ⱪulungning ɵyining yiraⱪ kǝlgüsi toƣruluⱪ sɵzliding wǝ meni uluƣ mǝrtiwilik zat dǝp ⱪariding, i Huda Pǝrwǝrdigar!
18 Wat zal David meer bij U daartoe voegen, vanwege de eer aan Uw knecht? Doch Gij kent Uw knecht wel.
Sǝn kǝminǝng üstigǝ qüxürgǝn xundaⱪ xan-xǝrǝp toƣruluⱪ Dawut Sanga nemǝ diyǝlisun? Qünki Sǝn dǝrwǝⱪǝ Ɵz ⱪulungni Ɵzüng bilisǝn.
19 HEERE, om Uws knechts wil, en naar Uw hart, hebt Gij al deze grote dingen gedaan, om al deze grote dingen bekend te maken.
Aⱨ Pǝrwǝrdigar, peⱪir ⱪulung üqün ⱨǝmdǝ Ɵz kɵnglüngdiki niyiting boyiqǝ bu barliⱪ uluƣluⱪni kɵrsitip, bu qong ixlarning ⱨǝmmisini ayan ⱪilding.
20 HEERE, er is niemand gelijk Gij, en er is geen God behalve Gij, naar alles, wat wij met onze oren gehoord hebben.
Aⱨ Pǝrwǝrdigar, ⱪuliⱪimiz toluⱪ angliƣini boyiqǝ Sanga tǝng kǝlgüdǝk ⱨeqkim yoⱪ; Seningdin bɵlǝk ⱨeqbir ilaⱨ yoⱪtur.
21 En wie is als Uw volk Israel, een enig volk op de aarde, hetwelk God heengegaan is Zich tot een volk te verlossen, dat Gij U een Naam maaktet van grote en verschrikkelijke dingen, met de heidenen uit te stoten van het aangezicht Uws volks, hetwelk Gij uit Egypte verlost hebt?
Dunyada ⱪaysi bir ǝl hǝlⱪing Israilƣa tǝng kelǝlisun? Ularni Ɵzünggǝ has birdinbir hǝlⱪ bolux üqün ⱪutulduruxⱪa barding ⱨǝmdǝ Misirdin ⱪutuldurup qiⱪⱪan hǝlⱪing aldidin yat ǝllǝrni ⱪoƣlap qiⱪirip, uluƣwar wǝ bǝⱨǝywǝt ixlar arⱪiliⱪ Ɵz namingni tikliding!
22 En Gij hebt Uw volk Israel U ten volk gemaakt tot in der eeuwigheid; en Gij, HEERE, zijt hun tot een God geworden.
Sǝn hǝlⱪing Israilni mǝnggü Ɵzüngning hǝlⱪing ⱪilding; aⱨ Pǝrwǝrdigar, Sǝnmu ularning Hudasi boldung.
23 Nu dan, HEERE, het woord, dat Gij over Uw knecht gesproken hebt, en over zijn huis, dat worde waar tot in eeuwigheid; en doe, gelijk als Gij gesproken hebt.
Aⱨ Pǝrwǝrdigar, ǝmdi peⱪir ⱪulung wǝ uning ɵyi toƣruluⱪ ⱪilƣan wǝdǝng mǝnggügǝ ǝmǝl ⱪilinsun; Sǝn degǝnliring boyiqǝ ixni ada ⱪilƣaysǝn!
24 Ja, het worde waar, en Uw Naam worde groot gemaakt tot in eeuwigheid, dat men zegge: De HEERE der heirscharen, de God van Israel, is Israels God; en het huis van David, Uw knecht, zij bestendig voor Uw aangezicht.
Amin, wǝdǝng ǝmǝl ⱪilinsun, xundaⱪla naming mǝnggü uluƣlansun, kixilǝr: «Samawi ⱪoxunning Sǝrdari Pǝrwǝrdigar Israilning Hudasi, ⱨǝⱪiⱪǝtǝn Israilƣa Hudadur!» desun; wǝ xundaⱪ bolup, peⱪir ⱪulung Dawutning ɵy-jǝmǝti Sening aldingda mǝzmut turƣuzulsun.
25 Want Gij, mijn God, hebt voor het oor Uws knechts geopenbaard, dat Gij hem een huis bouwen zoudt; daarom heeft Uw knecht in zijn hart gevonden, om voor Uw aangezicht te bidden.
Aⱨ Hudayim, Sǝn peⱪir ⱪulungƣa sanga ɵy yasaymǝn, degǝn wǝⱨiy kǝltürdüng; xunga ⱪulung Sening aldingda muxundaⱪ dua ⱪilixⱪa jür’ǝt ⱪildi.
26 Nu dan, HEERE, Gij zijt die God; en Gij hebt dit goede over Uw knecht gesproken.
Aⱨ Pǝrwǝrdigar, Sǝn birdinbir Hudadursǝn, Sǝn peⱪir ⱪulungƣa muxundaⱪ amǝtni berixni wǝdǝ ⱪilding;
27 Nu dan, het heeft U beliefd te zegenen het huis Uws knechts, dat het in eeuwigheid voor Uw aangezicht zij; want Gij, HEERE, hebt het gezegend, en het zal gezegend zijn in eeuwigheid.
Əmdi peⱪir ⱪulungning ɵy-jǝmǝtigǝ iltipat ⱪilip, uning Sening aldingda mǝnggü turuxiƣa saⱪliƣaysǝn. Qünki Sǝn, aⱨ Pǝrwǝrdigar, [peⱪirning ɵy-jǝmǝtigǝ] iltipat ⱪilding wǝ xuning bilǝn u mǝnggügǝ bǝht-iltipatⱪa nesip bolidu».
