1 Kronieken 16

1 Toen zij de ark Gods inbrachten, zo stelden zij ze in het midden der tent, welke David voor haar gespannen had; en zij offerden brandofferen en dankofferen voor het aangezicht Gods.

Toen de ark van God aangekomen was, zette men haar op haar plaats, midden in de tent, die David voor haar had gespannen. Daarna droeg David brand- en vredeoffers aan God op;

2 Als David het brandoffer en de dankofferen geeindigd had te offeren, zo zegende hij het volk in den Naam des HEEREN.

en toen hij de brand- en vredeoffers had opgedragen, zegende hij het volk in de Naam van Jahweh.

3 En hij deelde een iegelijk in Israel, van den man tot de vrouw, een iegelijk een bol broods, en een schoon stuk vlees, en een fles wijn.

Tenslotte hield hij voor alle Israëlieten een uitdeling; en allen, mannen als vrouwen, kregen ieder een broodkoek, een stuk vlees en een druivenkoek.

4 En hij stelde voor de ark des HEEREN sommigen uit de Levieten tot dienaars, en dat, om den HEERE, den God Israels, te vermelden, en te loven, en te prijzen.

Daarna belastte hij enige levieten met de dienst van de ark van Jahweh: ze moesten Jahweh, den God van Israël, danken, loven en prijzen.

5 Asaf was het hoofd, en Zecharja de tweede na hem; Jeiel, en Semiramoth, en Jehiel, en Mattithja, en Eliab, en Benaja, en Obed-Edom, en Jeiel, met instrumenten der luiten en met harpen; en Asaf liet zich horen met cimbalen;

Het waren Asaf, het hoofd, en zijn plaatsvervanger Zekarja; verder Jeïël, Sjemiramot, Jechiël, Mattitja, Eliab, Benajáhoe, Obed-Edom en Jeïël. Dezen moesten met harpen en citers, Asaf met cymbalen,

6 Maar Benaja en Jahaziel, de priesters, steeds met trompetten voor de ark des verbonds van God.

en de priesters Benajáhoe en Jachaziël met trompetten voortdurend feestelijke klanken laten horen voor de verbondsark van God.

7 Te dienzelven dage gaf David ten eerste dezen psalm, om den HEERE te loven, door den dienst van Asaf, en zijn broederen.

Die dag liet David voor de eerste maal Asaf en zijn ambtgenoten het "Looft Jahweh" zingen:

8 Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;

9 Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderwerken.

Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!

10 Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; dat zich het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde.

Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders! Wendt u tot Jahweh en zijn macht,

11 Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte, zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;

12 Gedenkt Zijner wonderwerken, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en de oordelen Zijns monds;

Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:

13 Gij, zaad van Israel, Zijn dienaar, gij, kinderen van Jakob, Zijn uitverkorenen!

Gij kinderen van Israël, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!

14 Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!

15 Gedenkt tot in der eeuwigheid Zijns verbonds, des woords, dat Hij ingesteld heeft tot in het duizendste geslacht;

Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:

16 Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

Het verbond met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.

17 Welken Hij ook aan Jakob heeft gesteld tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond;

En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:

18 Zeggende: Ik zal u het land Kanaan geven, een snoer van ulieder erfdeel;

Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel".

19 Als gij weinige mensen in getal waart; ja, weinigen en vreemdelingen daarin.

Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.

20 En zij wandelden van volk tot volk, en van het ene koninkrijk tot een ander volk.

En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,

21 Hij liet niemand toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:

22 Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"

23 Zingt den HEERE, gij, ganse aarde, boodschapt Zijn heil van dag tot dag.

Heel de aarde, zingt Jahweh ter eer! Verkondigt zijn heil iedere dag;

24 Vertelt Zijn eer onder de heidenen, Zijn wonderwerken onder alle volken.

Meldt aan de naties zijn glorie, Aan alle volken zijn wonderen!

25 Want de HEERE is groot, en zeer te prijzen, en Hij is vreselijk boven alle goden.

Want groot is Jahweh, hoog te prijzen, En boven alle goden te vrezen.

26 Want al de goden der volken zijn afgoden; maar de HEERE heeft de hemelen gemaakt.

Ja, alle goden der volkeren zijn niets, Maar Jahweh heeft de hemel gemaakt.

27 Majesteit en heerlijkheid zijn voor Zijn aangezicht, sterkte en vrolijkheid zijn in Zijn plaats.

Glans en glorie zijn voor zijn aanschijn, Kracht en vreugde in zijn woonplaats.

28 Geeft den HEERE, gij, geslachten der volken, geeft den HEERE eer en sterkte.

Brengt Jahweh, geslachten der volken, Brengt Jahweh glorie en lof.

29 Geeft den HEERE de eer Zijns Naams, brengt offer, en komt voor Zijn aangezicht; aanbidt den HEERE in de heerlijkheid des heiligdoms.

Brengt Jahweh de eer van zijn Naam, En treedt met offers voor zijn aanschijn; Werpt u neder voor Jahweh in zijn heilige woning,

30 Schrikt voor Zijn aangezicht, gij, gehele aarde! Ook zal de wereld bevestigd worden, dat zij niet bewogen worde.

Heel de aarde, beef voor zijn aanschijn! Hij houdt de weegschaal der wereld, zodat ze niet schommelt.

31 Dat de hemelen zich verblijden, en de aarde verheuge zich, en dat men onder de heidenen zegge: De HEERE regeert.

Laat de hemelen juichen, de aarde jubelen, Laat de volken roepen: Jahweh is koning!

32 Dat de zee bruise met haar volheid, dat het veld huppele van vreugde, met al wat daarin is.

Laat bulderen de zee met wat ze bevat. Laat jubelen het veld, met wat er op groeit,

33 Dan zullen de bomen des wouds juichen voor het aangezicht des HEEREN, omdat Hij komt, om de aarde te richten.

In het woud de bomen juichen Voor het aanschijn van Jahweh, want Hij komt, Hij komt, om de aarde te richten!

34 Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.

Looft Jahweh, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!

35 En zegt: Verlos ons, o God onzes heils, en verzamel ons, en red ons van de heidenen, dat wij Uw heiligen Naam loven, en dat wij ons Uws lofs roemen.

Zegt tot hem: Ach, red ons, God, onze steun, Red ons, en breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!

36 Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid tot eeuwigheid! En al het volk zeide: Amen! en het loofde den HEERE.

Gezegend zij Jahweh, Israëls God, Van eeuwigheid tot eeuwigheid! En heel het volk riep: Amen! Halleluja!

37 Alzo liet hij daar, voor de ark des verbonds des HEEREN, Asaf en zijn broederen, om geduriglijk te dienen voor de ark, naardat op elken dag besteld was.

Toen liet hij daar Asaf en zijn ambtgenoten voor de verbondsark van Jahweh, om zonder ophouden dienst te doen voor de ark, zoals het voor iedere dag was voorgeschreven; en als poortwachters Obed-Edom,

38 Obed-Edom nu, met hunlieder broederen, waren acht en zestig; en hij stelde Obed-Edom, den zoon van Jeduthun, en Hosa, tot poortiers;

den zoon van Jedoetoen, en Chosa, met acht en zestig stamgenoten.

39 En den priester Zadok, en zijn broederen, de priesters, voor den tabernakel des HEEREN op de hoogte, welke te Gibeon is;

Maar den priester Sadok met zijn ambtgenoten, de priesters, stelde hij aan bij de tabernakel van Jahweh op de hoogte van Gibon.

40 Om den HEERE de brandofferen geduriglijk te offeren op het brandofferaltaar, des morgens en des avonds; en zulks naar alles, wat er geschreven staat in de wet des HEEREN, die Hij Israel geboden had.

Op het brandofferaltaar moesten ze zonder onderbreking ‘s morgens en ‘s avonds brandoffers opdragen voor Jahweh, juist zoals het geschreven staat in de wet, die Jahweh aan Israël gegeven had.

41 En met hen Heman en Jeduthun, en de overige uitgelezenen, die met namen uitgedrukt zijn om den HEERE te loven; want Zijn goedertierenheid is tot in der eeuwigheid.

Bij hen bevonden zich Heman en Jedoetoen en de overigen, die uitverkoren en met name aangewezen waren, om ter ere van Jahweh het "Looft Jahweh, want eeuwig duurt zijn barmhartigheid" te zingen.

42 Met hen dan waren Heman en Jeduthun, met trompetten en cimbalen voor degenen, die zich lieten horen, en met instrumenten der muziek Gods; maar de zonen van Jeduthun waren aan de poort.

Bij Heman en Jedoetoen berustte de zorg voor de trompetten en cymbalen, voor de muziekinstrumenten en voor de godsdienstige liederen. De zonen van Jedoetoen bewaakten de poort.

43 Alzo toog het ganse volk henen, een iegelijk in zijn huis; en David keerde zich, om zijn huis te gaan zegenen.

Daarna ging heel het volk naar huis, en David keerde terug, om zijn gezin te begroeten.