Hooglied 1
Cantar de los cantares, El cual es de Salomón.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
¡Oh, si él me besara con ósculos de su boca! Mejor que el vino es tu amor.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
El olor de tus ungüentos es fragancia. Tu nombre es como ungüento derramado. Por eso las doncellas te aman.
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
¡Atráeme, y correremos detrás de ti! El rey me introdujo en sus habitaciones: Nos regocijaremos y nos alegraremos en ti, Y exaltaremos tu amor más que el vino. ¡Con justa razón te aman!
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
Hijas de Jerusalén, soy morena, Pero codiciable como las tiendas de Cedar, Como las cortinas de Salomón.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
No consideren que soy morena Porque el sol me quemó. Los hijos de mi madre se airaron contra mí. Me dedicaron a cuidar las viñas, Y mi propia viña no cuidé.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
Hazme saber tú, amado de mi alma, dónde pastoreas, Dónde haces recostar el rebaño al mediodía. Pues, ¿por qué seré como la que se desvela Junto a los rebaños de tus compañeros?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
¡Si no lo sabes tú, La más hermosa de las mujeres, Sal tras las huellas del rebaño, Y apacienta tus cabritas junto a las cabañas de los pastores!
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
A mi yegua favorita entre las carrozas de Faraón Te comparé, oh amada mía.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Hermosas son tus mejillas entre los zarcillos, Tu cuello, con sus collares.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
Te haremos aretes de oro con incrustaciones de plata.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
Mientras el rey está en su reclinatorio, Mi nardo da su fragancia.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
Mi amado es para mí un manojito de mirra Que reposa entre mis pechos.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
Ramillete de flores de alheña Es mi amado para mí en las viñas de En-gadi.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
Mira, eres hermosa, oh amada mía. ¡Cuán bella eres! Tus ojos son como palomas.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
Mira, eres hermoso, oh amado mío. También placentero. Nuestra cama es de florido verdor.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
Las vigas de nuestra casa son de cedro, Y de ciprés nuestro techo raso.
