Hooglied 1
Pesem pesmi, ki je Salomonova.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
Naj me poljublja s poljubi svojih ust, kajti tvoja ljubezen je boljša kakor vino.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
Zaradi vonja tvojih dobrih mazil je tvoje ime kakor izlito mazilo, zato te ljubijo device.
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
Povleci me, me bomo tekle za teboj. Kralj me je privedel v svoje sobe; me bomo vesele in se veselile v tebi, me se bomo spominjale tvoje ljubezni bolj kakor vina. Poštene te ljubijo.
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
Črna sem, toda ljubka, oh ve hčere jeruzalemske, kakor kedárski šotori, kakor Salomonove zavese.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
Ne glejte name, ker sem počrnela, ker je name pogledalo sonce. Otroci moje matere so bili jezni name, postavili so me za varuhinjo vinogradov, toda svojega lastnega vinograda nisem varovala.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
Povej mi, oh ti, ki ga ljubi moja duša, kje paseš, kje daješ svojemu tropu, da počiva opoldan; kajti zakaj bi bila jaz kakor nekdo, ki se obrača vstran ob tropih tvojih družabnikov?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
Če ne veš, oh najlepša med ženami, pojdi svojo pot naprej ob stopinjah tropa in pasi svoje kozličke poleg pastirskih šotorov.
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
Primerjal sem te, oh moja ljubezen, s skupino konj v faraonovih bojnih vozovih.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Tvoja lica so ljubka z nizi draguljev, tvoj vrat z verižicami iz zlata.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
Naredile ti bomo zlate robove s srebrnimi kroglicami.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
Medtem ko kralj sedi pri svoji mizi, moja narda oddaja svoj vonj.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
Moj srčno ljubljeni mi je sveženj mire, vso noč bo ležal med mojimi prsmi.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
Moj ljubljeni mi je kakor skupina kan v engedijskih vinogradih.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
Glej, lepa si, moja ljubezen, glej, lepa si, imaš oči golobice.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
Glej, lep si, moj ljubljeni, da, prijeten. Tudi najina postelja je zelena.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
Bruna najine hiše so cedre in najini trami v ostrešju iz cipresovine.
