Hooglied 1
| غزل غزلها که از آن سلیمان است. | ۱ |
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
| او مرا به بوسه های دهان خود ببوسد زیرا که محبت تو از شراب نیکوتر است. | ۲ |
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
| عطرهای توبوی خوش دارد و اسم تو مثل عطر ریخته شده می‌باشد. بنابراین دوشیزگان، تو را دوست می‌دارند. | ۳ |
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
| مرا بکش تا در عقب تو بدویم. پادشاه مرا به حجله های خود آورد. از تو وجد و شادی خواهیم کرد. محبت تو را از شراب زیاده ذکرخواهیم نمود. تو را از روی خلوص دوست می‌دارند. | ۴ |
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
| ای دختران اورشلیم، من سیه فام اماجمیل هستم، مثل خیمه های قیدار و مانندپرده های سلیمان. | ۵ |
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
| بر من نگاه نکنید چونکه سیه فام هستم، زیرا که آفتاب مرا سوخته است. پسران مادرم بر من خشم نموده، مرا ناطورتاکستانها ساختند، اما تاکستان خود را دیده بانی ننمودم. | ۶ |
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
| ای حبیب جان من، مرا خبر ده که کجامی چرانی و در وقت ظهر گله را کجا می‌خوابانی؟ زیرا چرا نزد گله های رفیقانت مثل آواره گردم. | ۷ |
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
| ای جمیل تر از زنان، اگر نمی دانی، در اثرگله‌ها بیرون رو و بزغاله هایت را نزد مسکن های شبانان بچران. | ۸ |
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
| ای محبوبه من، تو را به اسبی که در ارابه فرعون باشد تشبیه داده‌ام. | ۹ |
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
| رخسارهایت به جواهرها و گردنت به گردن بندها چه بسیار جمیل است. | ۱۰ |
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
| زنجیرهای طلا با حبه های نقره برای توخواهیم ساخت. | ۱۱ |
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
| چون پادشاه بر سفره خودمی نشیند، سنبل من بوی خود را می‌دهد. | ۱۲ |
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
| محبوب من، مرا مثل طبله مر است که در میان پستانهای من می‌خوابد. | ۱۳ |
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
| محبوب من، برایم مثل خوشه بان درباغهای عین جدی می‌باشد. | ۱۴ |
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
| اینک تو زیباهستی‌ای محبوبه من، اینک تو زیبا هستی وچشمانت مثل چشمان کبوتر است. | ۱۵ |
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
| اینک تو زیبا و شیرین هستی‌ای محبوب من و تخت ما هم سبز است. | ۱۶ |
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
| تیرهای خانه ما از سرو آزاد است و سقف ما از چوب صنوبر. | ۱۷ |
