Hooglied 1
Il Cantico de’ Cantici di Salomone.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.
