Hooglied 1
Il Cantico de' cantici di Salomone.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
BACIMI egli de' baci della sua bocca; Perciocchè i tuoi amori [son] migliori che il vino.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
Per l'odore de' tuoi preziosi olii [odoriferi], (Il tuo nome [è] un olio [odorifero] sparso), Ti amano le fanciulle.
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
Tirami, noi correremo dietro a te; Il re mi ha introdotta nelle sue camere; Noi gioiremo, e ci rallegreremo in te; Noi ricorderemo i tuoi amori, anzi che il vino; Gli [uomini] diritti ti amano.
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
O figliuole di Gerusalemme, io [son] bruna, ma bella; Come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
Non riguardate che io [son] bruna; Perciocchè il sole mi ha tocca co' suoi raggi; I figliuoli di mia madre si sono adirati contro a me; Mi hanno posta guardiana delle vigne; Io non ho guardata la mia vigna, che [è] mia.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
O [tu], il qual l'anima mia ama, dichiarami Ove tu pasturi [la greggia], [Ed] ove tu [la] fai posare in sul mezzodì; Perciocchè, perchè sarei io come una [donna] velata Presso alle mandre de' tuoi compagni?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
Se tu nol sai, o la più bella d'infra le femmine, Esci seguendo la traccia delle pecore, E pastura le tue caprette. Presso alle tende de' pastori.
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
AMICA mia, io ti assomiglio alle cavalle [Che sono] a' carri di Faraone.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Le tue guance son belle ne' [lor] fregi, E il tuo collo ne' [suoi] monili.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
Noi ti faremo de' fregi d'oro Con punti d'argento.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
Mentre il re [è] nel suo convito, Il mio nardo ha renduto il suo odore.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
Il mio amico m'[è] un sacchetto di mirra, Che passa la notte sul mio seno.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
Il mio amico m'[è] un grappolo di cipro Delle vigne di En-ghedi.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
Eccoti bella, amica mia, eccoti bella; I tuoi occhi [somigliano quelli de]' colombi.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
Eccoti bello, amico mio, ed anche piacevole; Il nostro letto eziandio [è] verdeggiante.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
Le travi delle nostre case [son] di cedri, I nostri palchi [son] di cipressi.
