Hooglied 1
Laa rhoek khuikah Laa he Solomon kah ni.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
Namah hlo tah misurtui lakah then tih a ka dongkah moknah neh kai m'mok lah sue.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
Namah tah situi bo neh na then pai tih situi loh na ming a puem pai. Te dongah ni hula rhoek long nang n'lungnah.
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
Namah hnukah kai m'mawt lamtah yong mai sih. Kai he manghai loh amah imhman la n' khuen coeng. Rhoihui Namah ah ka omngaih uh tih ka kohoe uh. Nang kah hlo rhoek tah misurtui lakah ka poek uh tih vanat la nang n'lungnah uh.
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
Ka muem cakhaw Jerusalem nu rhoek tah Kedar dap banglam khaw, Solomon himbaiyan banglam khaw rhoeprhui mai.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
Khomik loh kai n'hmuh tih ka muem dongah nim kai nan hmuh pawh? Ka manu ca rhoek te kai taengah sai tih misurdum aka hung la kai n'khueh uh. Kamah taengkah ka misurdum ka hung pawt ah.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
Ka hinglu kah a lungnah te kamah taengah thui lah. Melam na luem sak? Khothun ah melam na kol sak? Te boel tah balae tih na hui rhoek kah tuping taengah aka kulup bangla ka om?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
Huta rhoek khuiah sakthen te na ming pawt atah boiva kholaeh ah namah cet. Na maae-ca te aka dawn rhoek kah dungtlungim ah luem sak.
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
Ka cangyaeh namah tah Pharaoh leng dongkah ka marhang manu kam puet sak.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Na kam te aitlaeng neh, na rhawn khaw oidik neh damyal mai.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
Nang hamla sui aitlaeng neh cak hnathawn khaw n'saii bitni.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
Kamah kah rhai-ul tah manghai amah loh a caboei dongah a hmuehmuei la a khueh.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
Kamah hlo kah murrah cun tah kamah ham ka rhangsuk laklo ah rhaeh coeng.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
Kamah taengkah kamah hlo tah Engedi misurdum kah tlansum thaihsu ni.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
Ka cangyaeh tah na rhoep ne, vahui na mik khaw na sakthen ne.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
Ka hlo nang tah na sakthen ne, mah kah soengca hingsuep khaw naepnoi bal.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
Lamphai tah mah im kah tungpum saeh lamtah hmaical tah mah kah paekhop saeh.
