< Hooglied 8 >

1 Ach waart ge mijn broeder, Gezoogd aan de borst van mijn moeder: Vond ik u buiten, dan kon ik u kussen, En men zou er mij niet om verachten.
Nenrera amima nenka ra hunka nagri nensarogama mani'nantesina, knare hisine. Na'ankure vahe'mo'za nenagazage'na korora osu, amne kagira antako nehuge'za mago kea osazasine.
2 Dan leidde ik u naar het huis van mijn moeder, Naar de kamer van haar, die mij baarde; Dan laafde ik u met geurige wijn, Met de most van granaten.
Nagra kavre'na rempima hunami'nea a' nenrera nompinka vusine. Haganentake mnazanteti eri havia hu'nea waini tina kamugenka nenanke'na, haganentake pomigreneti tinena kamugenka nasine.
3 Maar zijn linker moet rusten onder mijn hoofd Zijn rechter houde mij omstrengeld!
Hoga kazanu naseni fitara ante harage hunenka, tamaga kazanu nanuki fanki hasine.
4 "Ik bezweer u, Jerusalems dochters, Bij de gazellen en de hinden in het veld: Hoe hebt gij de liefde durven wekken en lokken, Voordat het haar lust?"
Jerusalemi kumate a'nemota veamo'ma aravema hu antahintahia tazeri o'otinenunkeno kna fatgo'are egahie huta huvempa hiho.
5 Wie stijgt daar op uit de steppe Op haar beminde geleund? Onder de appelboom heb ik uw liefde gewekt: Daar, waar uw moeder u ontving, U baarde met smarten.
Ina mofamo ka'ma kokana atreno ne-eno, avesima nentea ne'mofo asumpina maserino ne-e? Mofamo'a huno, Negrera'ma atagu'ma nehuno kasegante'nea epoli zafa agafafima mani'nankena kavufga kazeri oti'noe.
6 Leg mij op uw hart als een zegel, Om uw arm als een band: Want sterk als de dood is de liefde! Onverbiddelijk als het graf is haar gloed, Zij laait op als het flitsende vuur, Haar vlammen zijn vlammen van Jahweh! (Sheol h7585)
Taferomofo avaza'a erigiankna hunka, tumoka'amofo agofetu navrenentenka asama nehiaza hunka kazampasanafina nagrike navrento. Na'ankure navesizamofo hankanavemo'a frizamofo hankavemo'ma hiaza huno tusi hankanaveti'ne. Navesizamo'a tusi hankanavetino matipima vahe'ma asenenteankna hu'ne. Navesizamo'a teve anefamo'ma hagana hagana'ma hiaza huno hagana hagana huno marenerie. (Sheol h7585)
7 Watergolven missen de kracht, Om de liefde te blussen, En stromen verzwelgen haar niet. Al bood iemand ook al zijn schatten, Zelfs zijn paleis voor de liefde, Smadelijk wees men hem af!
Avesizamofo tevea rama'a timo'a resura osuge, tima hageno esia timo'a avesizana erino vugara osu'ne. Hagi mago ne'mo'ma avesizama mika zago fenonteti'ma tesi'zama hanige'za, vahe'mo'za tusi kiza zokago ke huntegahaze.
8 Wij hadden een jeugdige zuster, Nog zonder borsten: Wat moesten we met onze zuster doen Wanneer men haar vroeg?
Nerasaro'a osi mofa mani'negeno, amima'amo'a oharage'ne. Hagi mago'a vahe'mo'zama a' erintegahune hu'zama hanageta, tagra nerasarona na'a huntegahune?
9 Was zij een muur Dan konden we er een zilveren borstweer op bouwen; Was zij een poort, We sloten haar af met een cederbalk.
Hagi nersaro'ma kuma keginagna'ma huno maniresina, ana kegina agofetura silvareti zaza nona kita manineta kegava huntosine. Hagi agrama kafama maniresina, tagra sida zafagna huneta, kahantera ahekanirentosine.
10 Ja, ik wàs een muur, En torens waren mijn borsten: Juist daarom werd ik in zijn ogen Een toegang van vrede!
Nagra kuma keginagna hu'nogeno, amini'amo'a za'za nonkna hu'ne. Hagi navesimanentoa ne'mo'a agrama nenageno'a tusiza huno ananke nakrura nehuno avesinante'ne.
11 Salomon heeft een wijngaard in Báal-Hamon, Hij heeft hem onder de hoede van wachters gesteld; Elk moet voor zijn vruchten Duizend zilveren sikkels betalen.
Solomoni'a Ba'al-hamoni kumatera waini hoza ante'neanagi, ana waini hoza vahe'mo'za kegava hu'naze. Hagi ana hozama kegavama hu'neza zagoma troma nehaza vahe'mo'za hozama ante'za zafa rgama tagiza nona'a 1tauseni'a silva zago eme amitere hu'naze.
12 Mijn wijngaard is van mij alleen, En zijn vrucht is voor mij! Die duizend, Salomon, gun ik u, En de wachters tweehonderd.
Hianagi nagri waini hoza nagri su'ankina amigahuankino, Solomoni'a 1tausenia silva zagoa miza osegahie. Hianagi 200'a sekeli zagoreti hozama kegavama nehaza vahera mizana zamigahue.
13 O gij, die in de lusthof toeft: De vrienden luisteren; Laat mij horen uw stem, Uw wensen vernemen.
Hozafima mani'namoka, nagrane nemaniza vahe'mo'za kagri kagerukura zamagesa ante'za nentahize. Hagi natrege'na kagerura antahi'neno.
14 Snel, mijn beminde, En doe zoals de gazel, Of het jong van het hert Op de balsembergen!
Navesima negantomoka gezeriema nehaza afi ve dia afumo'ma nehiaza nehunka, kasefa afi ve dia afumo'ma mananentake zama me'nea agonaramimpima vanoma nehiaza hunka ame hunka nagritega eno.

< Hooglied 8 >