Hooglied 1
Rũrũ nĩruo rwĩmbo rwa Solomoni rũrĩa rwega gũkĩra nyĩmbo ciothe.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
Ta nĩamumunye na mamumunya ma kanua gake: nĩ ũndũ wendo waku nĩ mwega gũkĩra ndibei.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
Mũtararĩko wa maguta macio wĩhakĩte nĩ mwega; rĩĩtwa rĩaku no ta mũtararĩko wa maguta manungi wega magĩitanĩrĩrio. Na nokĩo wendetwo nĩ airĩtu!
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
Ndũkandige, nĩtũthiĩ nawe; reke twĩhĩke! Mũthamaki nĩandoonyie nyũmba ciake cia thĩinĩ. Arata Tũgũcanjamũka na tũkene nĩ ũndũ waku; tũrĩkumagia wendo waku gũkĩra ndibei. Mwendwa Kaĩ marĩ na kĩhooto gĩa gũkwenda-ĩ!
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
Niĩ ndĩ mũirũ, no ndĩ mũthaka, inyuĩ aarĩ a Jerusalemu, njirĩte o ta hema cia Kedari, ngaagĩra o ta itambaya cia gũcuuria hema cia Solomoni.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
Tigai kũndora nĩ ũndũ ndĩ mũirũ, tondũ njirĩte nĩ kũhĩa nĩ riũa. Ariũ a maitũ nĩmandakarĩire, makĩndua mũrori wa mĩgũnda ya mĩthabibũ; no mũgũnda wakwa wa mĩthabibũ nĩndĩũrekereirie.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
Atĩrĩrĩ, wee nyendete, ta njĩra harĩa ũrarĩithĩria rũũru rwaku rwa mbũri, njĩĩra harĩa ũkwarahia ngʼondu ciaku mĩaraho. Ingĩikara atĩa ta mũtumia mũhumbe maitho ndũũru-inĩ cia arata aku?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
We mũthaka kũrĩ andũ-a-nja othe, akorwo ndũũĩ-rĩ, umagara ũrũmĩrĩre makinya ma ngʼondu, ũkarĩithĩrie tũũri twaku hakuhĩ na hema cia arĩithi.
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
Wee, mwendwa wakwa-rĩ, ngũgerekanagia na mbarathi ya mũgoma yohereirwo ngaari ĩmwe ya ngaari cia ita rĩa Firaũni.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Makai maku-rĩ, mathakarĩirwo mũno nĩ icũhĩ cia matũ, nayo ngingo yaku ĩkaagĩrĩrwo nĩ mĩgathĩ ya tũhiga twa goro.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
Tũgũgũthondekera icũhĩ cia matũ cia thahabu, ciohanĩtio na tũbungo twa betha.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
Rĩrĩa mũthamaki aarĩ metha-inĩ yake-rĩ, maguta makwa manungi wega maiyũrĩtie mũtararĩko wamo kũu.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
Mwendwa wakwa harĩ niĩ-rĩ, ahaana ta koohe ka manemane gakomeire gatagatĩ ka nyondo ciakwa.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
Mwendwa wakwa harĩ niĩ-rĩ, nĩ ta kamanja ka mahũa ma mũhanuni kuuma mĩgũnda-inĩ ya mĩthabibũ ya Eni-Gedi.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
Hĩ! Kaĩ wee mwendwa wakwa ũkĩrĩ mũthaka-ĩ! Hĩ, ti-itherũ ũrĩ mũthaka! Maitho maku magĩrĩte o ta ma ndutura.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
Hĩ! Kaĩ wee mwendwa wakwa ũkĩrĩ mũthaka-ĩ! Kaĩ ũkĩrĩ wa kwendeka-ĩ! Na ũrĩrĩ witũ nĩ ta nyeki ĩrĩa nduru.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
Mĩratho ya nyũmba iitũ nĩ ya mĩtarakwa; nayo mĩitĩrĩro yayo nĩ ya mĩkarakaba.
