Hooglied 1
The song of songs, which is Solomon’s.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
Let him kiss me with the kisses of his mouth: for your love is better than wine.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
Because of the smell of your good ointments your name is as ointment poured forth, therefore do the virgins love you.
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
Draw me, we will run after you: the king has brought me into his chambers: we will be glad and rejoice in you, we will remember your love more than wine: the upright love you.
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
I am black, but comely, O you daughters of Jerusalem, as the tents of Kedar, as the curtains of Solomon.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
Look not on me, because I am black, because the sun has looked on me: my mother’s children were angry with me; they made me the keeper of the vineyards; but my own vineyard have I not kept.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
Tell me, O you whom my soul loves, where you feed, where you make your flock to rest at noon: for why should I be as one that turns aside by the flocks of your companions?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
If you know not, O you fairest among women, go your way forth by the footsteps of the flock, and feed your kids beside the shepherds’ tents.
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
I have compared you, O my love, to a company of horses in Pharaoh’s chariots.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Your cheeks are comely with rows of jewels, your neck with chains of gold.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
We will make you borders of gold with studs of silver.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
While the king sits at his table, my spikenard sends forth the smell thereof.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
A bundle of myrrh is my well-beloved to me; he shall lie all night between my breasts.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
My beloved is to me as a cluster of camphire in the vineyards of Engedi.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
Behold, you are fair, my love; behold, you are fair; you have doves’ eyes.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
Behold, you are fair, my beloved, yes, pleasant: also our bed is green.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
The beams of our house are cedar, and our rafters of fir.
