< Romeinen 7 >

1 Of weet gij niet broeders, -ik spreek immers tot mensen, die wetgeving verstaan, dat de wet gezag heeft over den mens, zolang deze leeft?
Tuhin sopi deitahte, Danthu he nanghon mikhat chunga chu dan'in aji hin laisea bou thu anei ahi chu helou nahiuvem?
2 De gehuwde vrouw is door de wet aan haar man gebonden, zolang hij leeft; maar is de man gestorven, dan is ze vrij van de huwelijkswet.
Avetsahnan, numei khat in ji anei tengleh Dan chun aji hin laisea thu anei ahi. Hinla amapa athi teng vangleh akichenna lhon Dan chu amanu chunga kimang thei talou ahi.
3 Wanneer ze dus bij het leven van haar man zich geeft aan een anderen man, dan wordt ze echtbreekster genoemd; maar is haar man gestorven, dan is ze vrij van de wet, en is ze geen echtbreekster, als ze zich met een anderen man verbindt.
Hitichu ahin, ajipa hinlai sungin michom khattoh kicheng taleh, amanu chu jonbol hiding ahitai. Hinla ajipa chu thileh hiche jineina dan'a chu ongthol ahitan chule amanu chu jinei jongleh jonbol ahitapoi.
4 Zó, mijn broeders, zijt ook gij dood voor de Wet door het Lichaam van Christus, opdat gij aan een ander zoudt toebehoren: aan Hem, die uit de doden is opgewekt; en opdat we vrucht zouden dragen voor God.
Hitichu ahi, kasopi deitahte, hiche akiseilona ajehchu Christa toh nathi thau chun Dan thuneina'a kon'a athia nahiu ahitai. Chule nangho athia kona thoudohpa chuto thakhat nahiu ahitai. Hichea kona chu, Pathen'a dinga gapha ihinso doh theiyu ahitai.
5 Toen we in het vlees waren, werkten in onze ledematen de zondige driften, geprikkeld door de Wet, om vruchten te dragen voor de dood;
Eiho milui ihinau chun ei-thunun laiseuva chonset lung ngaichat in eiho chung'a na atoh ahi. Chule Dan hin hiche thil phalou ngaichatna chu ahin kondohsah a, hichun chonset ahin jia, thina asodoh ji ahi.
6 maar thans zijn we vrij van de Wet, dood voor haar, die ons aan banden legde. Dus moeten we dienen in een nieuwe geest, en niet naar een verouderde letter!
Ahin tun, eiho Dan'a kona eikilha onguva ahitah jeh chun hiche Danthu'a chu athia ihitauvin, chule Dan thaneina'a chu sohchang ihitapouve. Tua hi Pathen lhachana itoh thei diu ahitai. Danthu lekha jem thua nungho lamakai chu hitalouva, lampithah, Lhagaova hing ihi joh-u ahitai.
7 Wat besluiten we hieruit? Is de Wet zonde? Zeer zeker niet! Maar toch, ik kende de zonde niet, tenzij door de Wet. Immers ik zou de begeerlijkheid niet hebben gekend, als de Wet niet had gezegd: "Ge zult niet begeren."
Chuti ahileh aphai, keiman Pathen Danthu chu chonsea ahitia kaseina ham? Ahipoi! Tahbeh in Dan chun kachonsetna eimusah ahin, keiman mi thilnei thangset aphapoi ti kana hepon, Danthu chun, “Minei thangse hih in,” ti eihet dohsah ahibouve.
8 De zonde maakte gebruik van het gebod, en wekte in mij allerlei begeerlijkheid op; want zonder de wet is de zonde dood.
Hinlah, chonset in hiche thupeh amangchan keiya neipap kilosetna lung ngaichat jouse chu atildoh in ahi. Dan chu umlou ahileh, hiche tha chu aneilou lai ahi.
9 Voorheen toch, zonder de Wet, was ik het die leefde; maar toen het gebod was gekomen, leefde de zonde,
Phat khat'in Danthu hetna neilouvin kana hingin, hinla keiman, thupeh in, vetsahnan, neipap kiloset lou ding tia eihil kahetdoh chun, chonset thaneina chu kachungah ahung lhunge;
10 ik echter stierf; en het gebod ten leven bleek voor mij een gebod tot de dood.
chuleh keima athia kahitai. Hitichun, keiman Danthupeh hochun hinna ahinlhut ding doltah hinlhut talouvin Lhagao thina joh ahinlhut taiti kamudoh e.
11 De zonde maakte gebruik van het gebod; zij heeft mij verleid, en mij gedood door het gebod.
Chuche thupeh ho chu chonset'in thuneinan aneiyin chule eilhem lhatai. Hiche chun, thupeh chu amangin eithattai.
12 De Wet zelf is dus heilig, en het gebod is heilig, rechtvaardig en goed.
Ahijeng vang'in, Danthu hi athengin chule athupeh ho jong atheng le adih chule apha ahi.
13 Is dan wat goed is, voor mij ten dode geworden? Zeer zeker niet! Maar het is de zonde, die mij de dood heeft berokkend door iets wat goed is; opdat de zonde zou blijken, zonde te zijn, en opdat ze juist door het gebod nog veel meer zondig zou worden.
Hinlah hichu iti hithei hintem? Danthu, aphachun, kathina ding ahin tohdoh jeng ham? Hiti lom chu hiponte! Chonset chun apha chu amanchah a, thina dinga kathemmo channa ahin lhutahi. Hitichun, chonset hi ichan geiya hoise ahidan mudoh theijin aume. Pathen thupeh pha chu thilphalouva dingin amangcha e.
14 We weten, dat de Wet geestelijk is; maar ikzelf ben vleselijk, verkocht aan de zonde.
Hitichun, Danthu chu aboiyah ahipoi, ajehchu hichu lhagao thu ahin, chule apha ahi. Ajehchu keima lei mihem kahi val behseh jeh in, chonset soh kahin, boina chu keiya kon ahi.
15 Immers, ik begrijp er niets van, wat ik doe: want ik doe niet wat ik wil, maar ik doe juist wat ik verfoei.
Ajeh chu keima le keima kakihechenpoi, ijeh inem itileh adih chu kabol nom'in, hinla keiman kabolpoi. Hisang chun, kathet chu kabolin ahi.
16 Welnu, wanneer ik doe wat ik niet wil, dan erken ik, dat de Wet goed is;
Ahin keiman kathilbol chu adih ahipoi, tia kahetleh hiche hin Danthu hi adih-e, ti kanopna eivetsah ahi.
17 maar dan doe ikzelf het niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
Hitichun, ase bol'a chu keima hitalouva chonset keiya um chun abol ahi.
18 Ik weet, dat er niets goeds in mij woont; ik bedoel: in mijn vlees. Zeker, het willen is in mij wel aanwezig, maar niet het dòen van het goede;
Chule keiya phatna imacha aumpoi ti kahei, tichu-hiche chonset mihina kanei chun thilpha kabol nom in, hinlah kabol theijipoi.
19 want niet doe ik het goede, dat ik wil, maar wèl doe ik het kwade, dat ik niet wil.
Thilpha chu kabol nom'in, hinla kabol jipoi. Aphalou chu kabol nompon, hinla keiman kabol jitai.
20 Welnu, wanneer ik wèl doe, wat ik niet wil, dan doe ikzelf het niet meer, maar de zonde die in mij woont.
Ahin kabol nomlou chu kabola ahileh abola chu keitahbeh hitalouva, chonset keiya um chun ahinbolji ahi.
21 Ik ontdek in mij dus deze wet: terwijl ik het goede wil doen, ligt me het kwade voor de hand.
Keiman hiche umdan hi kahetai. Keiman adih chu kabol nom'in, keiman adihlou joh chu kanabol jitai.
22 Naar den inwendigen mens schep ik behagen in Gods Wet,
Keiman Pathen Danthu kalung pumpin kabol nom'in ahi.
23 maar in mijn ledematen bespeur ik een andere wet, die strijd voert met de wet van mijn rede en die mij gevangen houdt in de wet van de zonde, welke in mijn ledematen heerst.
Hinlah kasunga hin athunei chom khat aum'in, hichu kalungthim to kidouva ahi. Hiche thaneina hin keiya um chonset soh eihisah ahitai.
24 O, rampzalige mens, die ik ben! Wie zal mij verlossen van dit lichaam des doods?
Ohe, itobang tah'a mikhoto um kahi hitam! Koiyin hiche tahsa chonset le thitheina vaihomna a kon'in eihuhdoh tantem?
25 God zij dank; het geschiedt door Jesus Christus, onzen Heer! Maar toch blijft het staan: uit mijzelf dien ik de Wet van God met de rede, maar de wet der zonde met het vlees.
Pathen thangvah in umhen! Adonbutna hi IPakaiyu Yeshua Christa a um ahi. Hiti umdol chu hinven: Kalungin Pathen Danthu ajui nom'in, hinla keiya chonset mihina aumjeh hin keima chonset soh kahitai.

< Romeinen 7 >