Romeinen 6
1 Wat besluiten we hieruit? Moeten we in de zonde blijven, opdat de genade tot overvloed komt?
ប្រភូតរូបេណ យទ៑ អនុគ្រហះ ប្រកាឝតេ តទត៌្ហំ បាបេ តិឞ្ឋាម ឥតិ វាក្យំ កិំ វយំ វទិឞ្យាមះ? តន្ន ភវតុ។
2 Dat nooit! Hoe toch zouden we in zonde voort blijven leven, nu we allen aan haar zijn afgestorven?
បាបំ ប្រតិ ម្ឫតា វយំ បុនស្តស្មិន៑ កថម៑ ជីវិឞ្យាមះ?
3 Of weet gij niet, dat wij allen, die gedoopt zijn tot de gemeenschap met Christus Jesus, dat we gedoopt zijn tot de gemeenschap met zijn Dood?
វយំ យាវន្តោ លោកា យីឝុខ្រីឞ្ដេ មជ្ជិតា អភវាម តាវន្ត ឯវ តស្យ មរណេ មជ្ជិតា ឥតិ កិំ យូយំ ន ជានីថ?
4 In die gemeenschap met zijn Dood zijn we dus begraven met Hem door het Doopsel, opdat ook wij een nieuw leven zouden leiden, zoals Christus door de glorie van den Vader uit de doden is opgewekt.
តតោ យថា បិតុះ បរាក្រមេណ ឝ្មឝានាត៑ ខ្រីឞ្ដ ឧត្ថាបិតស្តថា វយមបិ យត៑ នូតនជីវិន ឥវាចរាមស្តទត៌្ហំ មជ្ជនេន តេន សាទ៌្ធំ ម្ឫត្យុរូបេ ឝ្មឝានេ សំស្ថាបិតាះ។
5 Want wanneer wij met Hem zijn saamgegroeid door het beeld van zijn Dood, dan zullen we het ook wezen door dat van zijn Verrijzenis.
អបរំ វយំ យទិ តេន សំយុក្តាះ សន្តះ ស ឥវ មរណភាគិនោ ជាតាស្តហ៌ិ ស ឥវោត្ថានភាគិនោៜបិ ភវិឞ្យាមះ។
6 Dit weten we: onze oude mens is gekruisigd met Hem, opdat het zondige lichaam ten onder zou worden gebracht, en wij niet langer slaven der zonde zouden zijn;
វយំ យត៑ បាបស្យ ទាសាះ បុន រ្ន ភវាមស្តទត៌្ហម៑ អស្មាកំ បាបរូបឝរីរស្យ វិនាឝាត៌្ហម៑ អស្មាកំ បុរាតនបុរុឞស្តេន សាកំ ក្រុឝេៜហន្យតេតិ វយំ ជានីមះ។
7 want wie dood is, is vrij gemaakt van de zonde.
យោ ហតះ ស បាបាត៑ មុក្ត ឯវ។
8 Welnu, zijn we met Christus gestorven, dan geloven we ook, dat we met Hem zullen leven.
អតឯវ យទិ វយំ ខ្រីឞ្ដេន សាទ៌្ធម៑ អហន្យាមហិ តហ៌ិ បុនរបិ តេន សហិតា ជីវិឞ្យាម ឥត្យត្រាស្មាកំ វិឝ្វាសោ វិទ្យតេ។
9 We weten, dat Christus, opgewekt uit de doden, niet meer sterft, en dat de dood geen macht meer over Hem heeft;
យតះ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាបិតះ ខ្រីឞ្ដោ បុន រ្ន ម្រិយត ឥតិ វយំ ជានីមះ។ តស្មិន៑ កោប្យធិការោ ម្ឫត្យោ រ្នាស្តិ។
10 want zijn sterven was een sterven voor de zonde ééns en voor al, maar zijn leven is een leven voor God.
អបរញ្ច ស យទ៑ អម្រិយត តេនៃកទា បាបម៑ ឧទ្ទិឝ្យាម្រិយត, យច្ច ជីវតិ តេនេឝ្វរម៑ ឧទ្ទិឝ្យ ជីវតិ;
11 Zo ook moet gij u beschouwen als dood voor de zonde, maar als levend voor God in Christus Jesus.
តទ្វទ៑ យូយមបិ ស្វាន៑ បាបម៑ ឧទ្ទិឝ្យ ម្ឫតាន៑ អស្មាកំ ប្រភុណា យីឝុខ្រីឞ្ដេនេឝ្វរម៑ ឧទ្ទិឝ្យ ជីវន្តោ ជានីត។
12 Laat dus de zonde in uw sterfelijk lichaam niet heersen, zodat gij zijn lusten opvolgt;
អបរញ្ច កុត្សិតាភិលាឞាន៑ បូរយិតុំ យុឞ្មាកំ មត៌្យទេហេឞុ បាបម៑ អាធិបត្យំ ន ករោតុ។
13 en stelt uw ledematen niet in dienst van de zonde als werktuigen van ongerechtigheid. Maar stelt uzelf in de dienst van God als herleefd uit de dood; en uw ledematen in de dienst van God als werktuigen van gerechtigheid.
អបរំ ស្វំ ស្វម៑ អង្គម៑ អធម៌្មស្យាស្ត្រំ ក្ឫត្វា បាបសេវាយាំ ន សមប៌យត, កិន្តុ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថិតានិវ ស្វាន៑ ឦឝ្វរេ សមប៌យត ស្វាន្យង្គានិ ច ធម៌្មាស្ត្រស្វរូបាណីឝ្វរម៑ ឧទ្ទិឝ្យ សមប៌យត។
14 Neen, de zonde moet niet over u heersen; want gij zijt niet meer onder de Wet, maar onder de genade.
យុឞ្មាកម៑ ឧបរិ បាបស្យាធិបត្យំ បុន រ្ន ភវិឞ្យតិ, យស្មាទ៑ យូយំ វ្យវស្ថាយា អនាយត្តា អនុគ្រហស្យ ចាយត្តា អភវត។
15 Hoe nu? Zouden we zonden bedrijven, omdat we niet staan onder de Wet, maar onder de genade? Dat nooit!
កិន្តុ វយំ វ្យវស្ថាយា អនាយត្តា អនុគ្រហស្យ ចាយត្តា អភវាម, ឥតិ ការណាត៑ កិំ បាបំ ករិឞ្យាមះ? តន្ន ភវតុ។
16 Weet gij niet, dat gij als slaven aan hèm gehoorzaam moet zijn, onder wiens gehoorzaamheid gij u als slaven gesteld hebt; of wel van de zonde ten dode, of van de gehoorzaamheid ter gerechtigheid?
យតោ ម្ឫតិជនកំ បាបំ បុណ្យជនកំ និទេឝាចរណញ្ចៃតយោទ៌្វយោ រ្យស្មិន៑ អាជ្ញាបាលនាត៌្ហំ ភ្ឫត្យានិវ ស្វាន៑ សមប៌យថ, តស្យៃវ ភ្ឫត្យា ភវថ, ឯតត៑ កិំ យូយំ ន ជានីថ?
17 Welnu, God zij dank: gij zijt wel slaven der zonde geweest, maar van harte hebt gij u onderworpen aan die bepaalde vorm van lering, waartoe gij geroepen zijt;
អបរញ្ច បូវ៌្វំ យូយំ បាបស្យ ភ្ឫត្យា អាស្តេតិ សត្យំ កិន្តុ យស្យាំ ឝិក្ឞារូបាយាំ មូឞាយាំ និក្ឞិប្តា អភវត តស្យា អាក្ឫតិំ មនោភិ រ្លព្ធវន្ត ឥតិ ការណាទ៑ ឦឝ្វរស្យ ធន្យវាទោ ភវតុ។
18 en vrijgemaakt van de zonde, zijt gij dienaars der gerechtigheid geworden. Ik druk me heel menselijk uit, om de zwakheid van uw vlees.
ឥត្ថំ យូយំ បាបសេវាតោ មុក្តាះ សន្តោ ធម៌្មស្យ ភ្ឫត្យា ជាតាះ។
19 Waarachtig, zoals gij uw ledematen, als slaven der onreinheid en tuchteloosheid, in dienst van de tuchteloosheid gesteld hebt, zo moet gij thans uw ledematen, als slaven der gerechtigheid, in dienst van de heiligheid stellen.
យុឞ្មាកំ ឝារីរិក្យា ទុព៌្ពលតាយា ហេតោ រ្មានវវទ៑ អហម៑ ឯតទ៑ ព្រវីមិ; បុនះ បុនរធម៌្មករណាត៌្ហំ យទ្វត៑ បូវ៌្វំ បាបាមេធ្យយោ រ្ភ្ឫត្យត្វេ និជាង្គានិ សមាប៌យត តទ្វទ៑ ឥទានីំ សាធុកម៌្មករណាត៌្ហំ ធម៌្មស្យ ភ្ឫត្យត្វេ និជាង្គានិ សមប៌យត។
20 Toen gij slaven waart van de zonde, stondt gij vrij tegenover de gerechtigheid.
យទា យូយំ បាបស្យ ភ្ឫត្យា អាស្ត តទា ធម៌្មស្យ នាយត្តា អាស្ត។
21 Wat voor vrucht hebt gij toen wel geplukt? Thans schaamt gij u er over; want het einde ervan is de dood.
តហ៌ិ យានិ កម៌្មាណិ យូយម៑ ឥទានីំ លជ្ជាជនកានិ ពុធ្យធ្វេ បូវ៌្វំ តៃ រ្យុឞ្មាកំ កោ លាភ អាសីត៑? តេឞាំ កម៌្មណាំ ផលំ មរណមេវ។
22 Maar nu gij vrij van de zonde en dienaars van God zijt geworden, plukt thans als vrucht: de heiliging; het einde ervan is het eeuwige leven. (aiōnios g166)
កិន្តុ សាម្ប្រតំ យូយំ បាបសេវាតោ មុក្តាះ សន្ត ឦឝ្វរស្យ ភ្ឫត្យាៜភវត តស្មាទ៑ យុឞ្មាកំ បវិត្រត្វរូបំ លភ្យម៑ អនន្តជីវនរូបញ្ច ផលម៑ អាស្តេ។ (aiōnios g166)
